ประเด็นของเรื่องราวทุกอย่างเริ่มต้นจากตัวละครอย่างฟิล (เบเนดิกซ์)
เรามาว่าด้วยเรื่องของบุคลิกของชายคนนี้กันก่อน เป็นตัวแทนของคำว่าแมนแบบแมนแท้ๆเลย (ในยุคนั้น ประมาณ1920)
ท่าทีองอาจเป็นผู้นำ แข็งกร้าว หยาบคาย ทำตัวโผ่งผ่าง ชอบให้ทุกอย่างต้องอยู่ในความควบคุมของตัวเอง
นี่คือนิสัยของฟิลซึ่งถูกหล่อหลอมขึ้นมา อย่าลืมว่าเขาคือหัวหน้าคาวบอย ผู้ต้องควบคุมทั้งม้า และลูกน้องที่แต่ละคนห่ามๆทั้งนั้น ลองเปรียบกับตัวละครอย่างจอร์จผู้เป็นน้องชาย ที่มีความนุ่มนิ่มกว่า อ่อนโยนกว่า
ในจุดนี้เราจะเริ่มคิดแล้วว่า ไอฟิลมันเป็นคนห่าๆจังวะ แต่ถ้ามองอีกมุม ถ้าไม่ใด้คนอย่างฟิลแล้วล่ะก็
ป่านนี้ธุรกิจที่บ้านจะเป็นยังไง? ถ้าสองพี่น้องคนนี้นุ่มนิ่มเหมือนกันไปหมด จะคุมเหล่าคาวบอยได้ไหม จะเป็นผู้นำที่ใครยอมรับหรือเปล่า ตัวหนังแสดงให้เห็นภาระที่ฟิลต้องแบกรับ ความจริงแล้วเขาไม่ได้เป็นคนกร่างๆแบบนั้นเสมอไป ยังมีอีกด้านที่ซ่อนอยู่ (ความเป็นLGBT เกิดจากความหลงใหลในวัยเยาว์ บลาๆ อานม้านั้นเป็นของชายที่เขาปลื้ม) เขาปลดปล่อยตัวเองเมื่ออยู่ในที่เป็นส่วนตัว ไม่ใช่ที่บ้าน (ที่ป่าทะลุรากไม้ ที่ๆซ่อนพวกหนังสือโป๊ผู้ชายเอาไว้) นั่นคือที่เดียวที่ฟิลสามารถถอดหัวโขนแล้วปลดปล่อยตัวเองได้ นี่คือตัวละครที่ซ่อนตัวตนเอาไว้ภายใต้ภายนอกที่แข็งกระด้างครับ ลองคิดภาพว่าพวกคาวบอยรู้ความจริงว่าหัวหน้าตัวเองเป็นLGBT สิ่ จะเกิดอะไรขึ้น
ประเด็นเรื่องบุคคลิกของฟีลนั้นยังแยกย่อยได้อีกครับ จริงอยู่ว่าเขาต้องทำตัวเข้มแข็งต่อหน้าลูกน้อง แต่เขาเป็นคนโหดร้ายแบบนั้นตั้งแต่ต้นหรือไม่? สังเกตได้จากพวกคาวบอยเวลาฟิลทำตัวแย่ๆ ก็ยังเออออห่อหมกไปด้วย ยิ่่งส่งเสริมให้เขากระทำพฤติกรรมแบบนั้นต่อไป เทียบๆง่ายๆก็ ได้ครับพี่ ดีครับผม ทั้งหมดยิ่งเป็นการส่งเสริมให้ฟิลมีบุคลิกแบบนั้นครับ

มาถึงประเด็นที่ว่าทำไมฟิลถึงไม่ชอบใจที่เห็นน้องชายแต่งงาน ถ้ามองในด้านจิตวิทยาแล้ว อย่างแรกคือ เขาไม่อยากให้มีสิ่งที่อยู๋ใต้อาณัติของเขานั้นหายไปครับ คนอย่างฟิลที่ทุกอย่างต้องอยู่ในการควบคุม แต่การแต่งงานกับโรสนั้นจะทำให้จอร์จตกอยู่ในการควบคุมของคนอื่น ผู้หญิงคนนั้นเหมือนสิ่งแปลกปลอมของบ้าน ฟิลไม่ได้ไว้ใจ ซ้ำยังมองในแง่ร้าย เขาปฏิบัติต่อเธอด้วยความบั่นทอนครับ ด้อยค่าเธอ ทำให้อับอาย (จากฉากเล่นเปียโน ที่สาวเจ้าไม่สามารถเล่นได้ ฟิลกลับซ้ำเติมด้วยการเล่นเพลงเดียวกันแบบตรงเป๊ะ และลากเธอออกไปให้พวกมีเงินขบขัน) โรสนั้นไม่เคยรู้สึกปลอดภัยที่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับฟิล แค่เห็นก็เหมือนฝันร้ายแล้ว เธอจึงหันไปพึ่งเหล้าครับ กลายเป็นคนติดเหล้าไป

มาว่าถึงประเด็นของตัวละครที่สำคัญที่สุดอย่าง ปีเตอร์ (ลูกของโรส) นี่คือตัวละครที่อยู่ขั้วตรงข้ามกับฟิลเลย แม้จะมีรสนิยมที่อาจจะเหมือนกัน เด็กชายไม่กลัวที่จะแสดงออกในสิ่งที่เขาเป็นครับ ฉากแรกที่เจอกันระหว่างเขากับฟิล ที่มาเหยียดหยามเขาถึงบ้าน ฉากนี้บอกอะไรเราได้หลายๆอย่าง ทำไมฟิลถึงจ้องจะเล่นงานเด็กคนนี้ อย่างแรกคือเป็นการแสดงออกทั่วๆไปครับ เป็นธรรมดาๆอยู่แล้วที่ผู้ชายแมนๆอกสามศอกจะแซวเล็กๆน้อยๆกับคนที่เป็น LGBT (ในยุคนั้นนะ อย่าลืมว่าสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว แต่ถ้าวิเคราะห์ ต้องมองบริบทของยุคนั้นๆครับ) นี่คืออีกหนึ่งการแสดงออกต่อหน้าลูกน้องครับ อีกอย่างหนึ่งคือ ลึกๆแล้วตัวของฟีลน่าจะมีความอิจฉาและกลัวปีเตอร์อยู๋ไม่น้อย เด็กชายไม่กลัวที่จะแสดงออกในสิ่งที่เป็น และสิ่งที่เป็นนั้นก็เป็นแบบเดียวกับที่ตัวเขาเป็นและซ่อนไว้ด้วย แต่ลึกๆแล้วฟีลมีความรู้สึกบางอย่างกับตัวละครนี้ครับ (จุดร่วม LGBT แค่แสดงออกต่างกัน) เป็นความขัดแย้งสองทิศทาง ทั้งกลัว อิจฉา แต่ก็อยากสัมผัส อย่างไรก็ตามการแสดงออกที่คนอืนเห็นคือ ปีเตอร์โดนฟีลกระทำเสมอๆ ไม่ว่าจะเหยียดหยาม ด้อยค่าบลาๆ นี่คือสิ่งที่ปีเตอร์ได้รับจากฟีลครับ

จุดเปลี่ยนคือการที่ปีเตอร์ได้ค้นพบความลับของฟีลนั้นแหละ เจอหนังสือโป๊ และฟิลที่กำลังปลดปล่อยอารมณ์ กำแพงกั้นระหว่างสองคนนี้เริ่มที่จะหายไปครับ สังเกตว่าหลังจากนี้ฟิลเริ่มที่จะเปิดใจให้กับปีเตอร์มากขึ้น (ความรู้สึกเข้าใจกัน ความเป็นเพศเดียวกัน รสนิยมเหมือนกัน) ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ดีขึ้นเรื่อยๆครับ สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ตรงกันข้ามกับความสัมพันธ์ของเขาและโรสที่แย่ลงเรื่อยๆเช่นกัน (อย่างลืมนะว่าโรสคือแม่ของปีเตอร์) จุดตัดสินคือการที่หญิงขี้เมาขายหนังของฟาร์มออกไปหมดนี่แหละ นี่เป็นการล้ำเส้นมากๆ ทุกคนรู้ว่าฟิลจะไม่มีวันให้อภัยอีกฝ่ายอย่างแน่นอน โดยเฉพาะปีเตอร์ที่รู้มากกว่าใคร เขาจึงเริ่มทำบางอย่าง
ก่อนจะถึงฉากจบ หนังพยายามจะหลอกล่อเราผ่านไดอะลอคครับ
เป็นการบีบให้ปีเตอร์ต้องเลือกตัดสินใจ ว่าจะอยู่ฝ่ายไหน
ระหว่างโรสแม่ผู้ที่ชีวิตล้มเหลว กลายเป็นคนติดเหล้า กับฟีลชายผู้ที่แม้เมื่อก่อนจะคอยกลั่นแกล้งต่างๆนาๆ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปแล้ว หนังพยายามล่อให้เราคิดว่าปีเตอร์จะเลือกฟิลครับ เพราะสองคนนี้่ผ่านอะไรมาด้วยกันพอสมควร พูดได้เลยว่าความรักระหว่างสองคนนี้เริ่มที่จะก่อตัวขึ้นมาแล้ว แต่สุดท้ายหนังไปอีกทางครับ
ปีเตอร์กลับเป็นคนฆ่าฟีลด้วยมือตัวเอง โดยใช้ความไว้ใจนี่แหละ
ตัวใบ้คือเชื้อแอนแทรคครับ มีบอกตั้งแต่ต้นเรื่องเลย วัวบางตัวนั้นติดโรคมา ฟิลที่เป็นมืออาชีพรู้เรื่องนี้ดีครับ เขาระวังตัวมากที่จะไม่ไปสัมผัสตัวที่มีเชื้อ (ฉากต้นเรื่องที่เขาร้องเตือน ให้ต้อนตัวที่มีโรคไปไกลๆ) แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็มีจุดอ่อนฟิลเป็นคนไม่ชอบใส่ถุงมือเวลาทำปศุสัตว์ เพราะมันไม่แมน ดูเหมือนพวกใจเสาะ (ฉากตัดอัณทะวัว ที่มีคนทักเขาเรื่องนี้แต่เขาบอกว่าไม่จำเป็น) ส่งผลให้ฟิลมีบาดแผลที่มือจนได้ นี่คือจุดอ่อนที่ปีเตอร์ใช้
เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังจะทำเชือกบ่วงที่ถักจากหนังสัตว์ให้เขาเป็นของขวัญ เด็กชายจึงออกเดินทางไกลจากฟาร์ม ไปยังจุดที่พวกคนงานเอาสัตว์ติดเชื้อมาทิ้งไว้ จัดการลอกหนังมันออก(ตัวปีเตอร์มีความรู้ด้านหมอ) และนำไปฟอก ก่อนจะส่งมอบมันให้ฟิล เพื่อนำไปถักเป็นเชื้อ ตัวฟิลได้รับเชื้อมาตอนนั้นแหละครับ และเป็นสาเหตุให้เขาตาย (สังเกตได้ว่าปีเตอร์ไม่เคยจับหนังมือเปล่าเลย)
นี่คือบทสรุปของหนังเรื่องนี้ เล่นในสองประเด็นคือ The power of the dog ปีเตอร์ที่เปรียบเสมือนหมาที่อ่อนแอ แต่มันก็สามารถแว้งกัดผู้ที่แข็งแกร่งกว่า (ฟิล) ได้ ถ้าคุณต้อนเขาไปจนมุมมากพอ จนมุมในที่นี้หมายถึงตัวแม่ของเขา ที่ต้องการจะปกป้อง ปีเตอร์เลือกครอบครัวมากกว่าความรัก นี่คืออีกจุดที่หนังบูชาความรักมักจะเป็นกัน แต่เรื่องนี้ไม่เป็น เขายอมเสียสละความรัก อย่าลืมว่าความรักในเรื่องนี้มันไม่ง่าย เพราะฟิลอุตส่าเปิดใจแล้วหลังจากที่ปกปิดมานาน คนอย่างเขากลับต้องมาตายเพราะใจอ่อนครั้งแรกของชีวิต
ปีเตอร์มีความรู้สึกกกับฟิลแน่นอน เพราะสุุดท้ายแล้ว เขาก็ยังเลือกจะเก็บของขวัญนั้นไว้ (เชือกที่มีเชื้อแอนแทรค) บ่งบอกว่านี่ก็ไม่ใช่่การตัดสินใจที่ง่ายเช่นกัน