ตั้งแต่โบราณหลายร้อยปีที่ผ่านมา จักรพรรดิญี่ปุ่น เป็นแค่สัญญลักษณ์ของประเทศ

มีโชกุนที่มีอำนาจและบริหารบ้านเมือง แต่ละยุค โชกุนเปลี่ยนตระกูลไปมาแล้วแต่ว่าใครแกร่งก็ได้ไป

ส่วนจักรพรรดินั้นสืบเชื้อสายมาตระกูลเดียวมาสองพันปีไม่มีเปลี่ยนราชวงศ์


โชกุนแต่ละคนจะไม่ก้าวก่ายจักรพรรดิ ปล่อยให้เป็นสัญญลักษณ์ไป ส่วนตัวเองคือผู้มีอำนาจที่แท้จริง

จนมาถึงจักรพรรดิวัยรุ่นชื่อ มุตสึฮิโตะ ขึ้นครองราชตอนอายุ 15 ปี

ได้ทำการรวบอำนาจจากโชกุนมาที่จักรพรรดิจนเกิดสงครามกลางเมืองขึ้น

ผลก็อย่างที่รู้ๆฝ่ายโชกุนแพ้ อำนาจทั้งหมดอยู่ที่จักรพรรดิ

มุตสึฮิโตะ หรือที่คุ้นๆชื่อกันว่า "จักรพรรดิเมจิ"

ญี่ปุ่นยุคเมจิได้พัฒนาแบบก้าวกระโดด จากประเทศล้าหลังมาทัดเทียมอารยะประเทศอื่นๆ

ทำสงครามก็ชนะรัสเซียของพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 (ปลายยุคเมจิ)

พอหมดยุคเมจิ ก็มารุ่นลูกคือไทโช แต่ไทโชไม่ได้แกร่งเหมือนเมจิผู้เป็นพ่อ

อำนาจเลยค่อยๆเฟดไปหาโชกุนสมัยใหม่(กองทัพ) ในยุคไทโช ญี่ปุ่นก็เข้าร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 และอยู่ฝ่ายชนะด้วย

พอหมดยุคไทโชก็มาสู่รุ่นหลานคือ โชวะ นี่ยิ่งไม่แกร่งเท่าพ่อเท่าปู่ กลายเป็นสัญญลักษณ์ของประเทศเหมือนจักรพรรดิรุ่นก่อนๆ

การเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 2 ของญี่ปุ่น มันคือความต้องการของกองทัพและนักการเมือง

ซึ่งมันสืบเนื่องจากการขยายอำนาจไปเกาหลี แมนจูเรีย และจีนก่อนหน้านั้น

พอจบสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นยอมแพ้แบบไม่มีเงื่อนไข ญี่ปุ่นก็มีโชกุนคนใหม่คือ

ดัั๊กลาส แม็คอาเธอร์(คนยืนคู่โชวะนั่นล่ะ)

แม็คอาเธอร์ นี่ล่ะที่พยายามทำให้จักรพรรดิโชวะไม่ต้องขึ้นศาลไม่ต้องเป็นอาชญากรสงคราม เพราะรู้ดีว่าคนๆนี้ไม่ใช่พี่เบิ้มตัวจริง เป็นแค่หุ่นเชิดทางอำนาจ

The Last Shogun ก็คือแม็คอาเธอร์และภาระกิจของโชกุนมาแต่โบราณคือปกป้องจักรพรรดิ

ป.ล. สหรัฐก็ทำตามที่แม็คอาเธอร์แนะ ที่ให้ปล่อยโชวะ เพราะสหรัฐต้องการให้โชวะช่วยต้านคอมมิวนีส เพราะยังไงประชาชนญี่ปุ่นก็ยังเคารพรักจักรพรรดิอยู่

การเมืองมันเรื่องการเมือง

เป็นเสนาลิง

เป็นคับ มีส่วนตัดสินใจแผนสงคราม ลูกน้องเอาชื่อตัวเองไปใช้ก่อสงคราม อาชญากรรมสารพัด ตัวเองไม่เคยแสดงความเห็น

ข้างหลังนั่นใช่

พระนิฮงเทวาธิราช รึเปล่าครับ

ตั้งแต่โบราณหลายร้อยปีที่ผ่านมา จักรพรรดิญี่ปุ่น เป็นแค่สัญญลักษณ์ของประเทศ

มีโชกุนที่มีอำนาจและบริหารบ้านเมือง แต่ละยุค โชกุนเปลี่ยนตระกูลไปมาแล้วแต่ว่าใครแกร่งก็ได้ไป

ส่วนจักรพรรดินั้นสืบเชื้อสายมาตระกูลเดียวมาสองพันปีไม่มีเปลี่ยนราชวงศ์


โชกุนแต่ละคนจะไม่ก้าวก่ายจักรพรรดิ ปล่อยให้เป็นสัญญลักษณ์ไป ส่วนตัวเองคือผู้มีอำนาจที่แท้จริง

จนมาถึงจักรพรรดิวัยรุ่นชื่อ มุตสึฮิโตะ ขึ้นครองราชตอนอายุ 15 ปี

ได้ทำการรวบอำนาจจากโชกุนมาที่จักรพรรดิจนเกิดสงครามกลางเมืองขึ้น

ผลก็อย่างที่รู้ๆฝ่ายโชกุนแพ้ อำนาจทั้งหมดอยู่ที่จักรพรรดิ

มุตสึฮิโตะ หรือที่คุ้นๆชื่อกันว่า "จักรพรรดิเมจิ"

ญี่ปุ่นยุคเมจิได้พัฒนาแบบก้าวกระโดด จากประเทศล้าหลังมาทัดเทียมอารยะประเทศอื่นๆ

ทำสงครามก็ชนะรัสเซียของพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 (ปลายยุคเมจิ)

พอหมดยุคเมจิ ก็มารุ่นลูกคือไทโช แต่ไทโชไม่ได้แกร่งเหมือนเมจิผู้เป็นพ่อ

อำนาจเลยค่อยๆเฟดไปหาโชกุนสมัยใหม่(กองทัพ) ในยุคไทโช ญี่ปุ่นก็เข้าร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 และอยู่ฝ่ายชนะด้วย

พอหมดยุคไทโชก็มาสู่รุ่นหลานคือ โชวะ นี่ยิ่งไม่แกร่งเท่าพ่อเท่าปู่ กลายเป็นสัญญลักษณ์ของประเทศเหมือนจักรพรรดิรุ่นก่อนๆ

การเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่ 2 ของญี่ปุ่น มันคือความต้องการของกองทัพและนักการเมือง

ซึ่งมันสืบเนื่องจากการขยายอำนาจไปเกาหลี แมนจูเรีย และจีนก่อนหน้านั้น

พอจบสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นยอมแพ้แบบไม่มีเงื่อนไข ญี่ปุ่นก็มีโชกุนคนใหม่คือ

ดัั๊กลาส แม็คอาเธอร์(คนยืนคู่โชวะนั่นล่ะ)

แม็คอาเธอร์ นี่ล่ะที่พยายามทำให้จักรพรรดิโชวะไม่ต้องขึ้นศาลไม่ต้องเป็นอาชญากรสงคราม เพราะรู้ดีว่าคนๆนี้ไม่ใช่พี่เบิ้มตัวจริง เป็นแค่หุ่นเชิดทางอำนาจ

The Last Shogun ก็คือแม็คอาเธอร์และภาระกิจของโชกุนมาแต่โบราณคือปกป้องจักรพรรดิ

ป.ล. สหรัฐก็ทำตามที่แม็คอาเธอร์แนะ ที่ให้ปล่อยโชวะ เพราะสหรัฐต้องการให้โชวะช่วยต้านคอมมิวนีส เพราะยังไงประชาชนญี่ปุ่นก็ยังเคารพรักจักรพรรดิอยู่

การเมืองมันเรื่องการเมือง