[สปอยมั้ง] 4Kings +ความรู้สึกหลังดูจากสายสามัญที่ไม่อินเรื่องแนวนี้ซักกะติ๊ด
ออกตัวก่อนว่าเป็นเด็กสายสามัญที่ไม่เคยข้องแวะหรือมีส่วนอะไรในเหตุการณ์พวกนี้เลย
สถาบันต่างๆก็แทบจะไม่รู้จักเลย ได้ไปดูเพราะว่าบังเอิญเมื่อวานที่ซอยบ้านมีการดับไฟหลายชั่วโมงเลย
เลยไปหาที่อยู่อาศัยฆ่าเวลา หน้าโรงก็เจอเรื่องนี้จะฉายพอดีก็เลยอะดูก็ดู
1. ตัวหนังกล่าวถึงพ่อลูกคู่นึง ที่ลูกพิการโดนลูกหลงจากการตีกันของเด็กช่าง
2. แล้วหนังก็ย้อนอดีตตัวพ่อ ว่าก็เป็นเด็กช่างว่ามีวีรเวรวีกรรมอะไรบ้าง
3. ในช่วงอดีตแสดงให้เห็นถึงปัญหาหลายๆอย่าง
- ปัญหาในครอบครัว
- ท้องไม่พร้อมท้องก่อนวัยอันควร
- ปัญหาเด็กช่างตีกัน[หนังใส่มาเป็นระยะ แต่ไม่ให้ซีนมากนัก]
- ปัญหาเด็กตีกันแบบ หนังโยนคำถามว่ามึงตีกันทำไม ตัวละครพยายามยกเหตุผล แต่สุดท้ายก็ยังไม่มีเหตุผลว่าแล้วตีกันทำไม
4. หนังแสดงให้เห็นผลลัพธ์ของการกระทำ ติดสถานพินิจจริง เจ็บจริง ตายจริง พ่อแม่เสียใจร้องไห้ บลาๆๆๆ[ที่เราๆก็รู้กันอยู่แล้วนั่นแหละ]
5. หนังแสดงให้เห็นแง่ดีบ้างในเรื่องของความสัมพันธ์ของเพื่อน [ตูเรียนสายสามัญตูก็สนิทกันเหมือนกันแหละ]
6. เมื่อหนังตัดกลับมาปัจจุบัน หนังก็แสดงให้เห็นว่าตัวละครรู้สึกผิดกับสิ่งที่เป็นในอดีต
ตัวละคร 1 คนผันตัวมาเป็นครูเพื่อสอนเด็กให้เป็นคนดี จากความรู้สึกผิดของตน
7. หนังเฉลยว่า ตัวละครพ่อคือคนที่รับลูกของเพื่อน ซึ่งตายจากสถานการในอดีตมาเลี้ยงนั่นเอง
ตัวหนังก็ประมาณนี้ พามาคืนนึงอาจจะคลาดเคลื่อนอะไรตกหล่นไปก็ขออภัย
ต่อไปเป็นความรู้สึกหลังดู
เนื่องด้วยไม่ได้อินตรงนั้นมาก พวกพรอพหรือกิมมิคต่างๆของเด็กช่างคงบอกไม่ได้ว่าทำดีแค่ไหน
แต่ถ้าพูดถึงแค่เรื่องยุคสมัย ก็ถือเก็บรายละเอียด ว่าใส่ใจทำอยู่พอตัว
ตัวบทก็ถือว่าดูได้เพลินๆไม่ได้แย่ ง่วงจะหลับอะไร
สรุป ถ้ามอง "หนัง" ให้มันเป็นหนัง ผมก็ถือว่ามันเป็นหนังไทยเรื่องนึงที่ไม่ได้แย่นะ
ไม่ได้เป็นการเชิดชู ยกย่อง เด็กช่างอะไรพวกนี้ อย่างที่อ่านเจอๆ
คนถามคนต่อว่าว่าสร้างหนังแบบนี้ทำไมบลาๆ ซักเท่าไหร่
เหมือนเป็นหนังสอนใจนิดๆเรื่องนึงก็ว่าได้[ถึงแม้เรื่องที่สอนมันจะเบสิคชิบหาย ไม่ต้องสอนก็รู้อยู่แล้วก็เถอะ
]
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker