เพิ่งช่วยลูกแมวเกือบเป็นอัมพาตมา มาแชร์ความประทับใจครับ
เมื่อประมาณ 1 เดือนกว่าๆที่ผ่านมาเพิ่งช่วยลูกแมวที่เกือบตายหรือเป็นอัมพาตมาครับ
คือมีคืนนึง แม่ผมได้ยินเสียงลูกแมวร้องแถวบ้านก็เลยเดินออกไปดูแล้วพบว่ามีกระสอบนึงวางไว้ใกล้ๆถังขยะข้างๆบ้านครับ
โดยที่กระสอบนั้นมีรอยกัดขาดบริเวณตูดกระสอบ พอแม่ผมเดินเข้าไปใกล้ๆกระสอบจู่ๆก็มีลูกแมววิ่งมาครับ
เนื้อเรื่องมันเกือบจะดีแล้วครับ แต่ทว่าจู่ๆก็มีแมวใหญ่พุ่งมาจากไหนไม่รุ้ แล้วงับคอแมวน้อยสะบัดๆซะเลือดพุ่ง ปากพะงาบๆ แล้วชักดิ้นอยู่ตรงนั้นเลย
คือตอนนั้น คิดว่ามันไม่รอดแล้วแน่ๆแหละก็เลยอุ้มกลับบ้านมาในสภาพที่ปากพะงาบๆนั่นแหละครับ ตอนนั้นดึกแล้วด้วย ก็เลยกะว่าพรุ่งนี้เช้ามันน่าจะตาย แล้วเดี๋ยวเอาไปฝัง
พอผมตื่นเช้ามาสิ่งที่พบคือ แมวน้อยมันลืมตามองผม แล้วก็ร้องใส่ครับ
ผมก็งง เอ้า ไม่ตายได้ไงวะ สภาพเมื่อคืนนี่ ใครเห็นก็ว่าตาย แต่ว่ามันดันเดินไม่ได้เลยครับ ขาหน้าไม่มีการตอบสนอง ขาหลังยังพอขยับได้ เอาอาหารเปียกให้ก็กินนะครับ
ทีนี้แม่ผมเลยอยากเลี้ยงไว้ครับแค่ให้ข้าวให้น้ำ ให้พอมันอยู่รอดก็พอ แต่ก็ไม่อยากให้ผมเอาไปรักษา คือผมเป็นคนเสียเงินกับสัตว์เยอะมากครับ แล้วใช้ไม่คิดด้วย
แต่แบบ ผมคิดว่าถ้าเราจะเลี้ยงมันแบบนี้เหมือนหาภาระที่หนักมากๆให้ตัวเองอะครับ เพราะเหมือนกับว่าต้องเลี้ยงสัตว์พิการ ตั้งแต่เด็ก มันลำบากตัวเองปล่าวๆ
ผมก็เถียงกับแม่ไปชุดนึง ละผมพอเที่ยงผมก็พามันไปโรงบาลสัตว์ตามสเต็ปครับ 5555
ผลปรากฏว่า กระดูกคอเคลื่อนแล้วทำให้เส้นประสาทเสียหาย ก็อาจจะทำให้มันเดินไม่ได้ไปตลอดชีวิตครับ
คุณหมอก็จัดการใส่เฝือกดามคอแมวให้ แล้วให้ยาบำรุงประสาท ยาแก้ปวด ยาฆ่าเชื้อมา และดูอาการสัก 1 เดือนถ้าไม่ดีขึ้นก็ต้องส่งไปโรงพยาบาลสัตว์ที่หัวหินอะครับ ผมจำชื่อไม่ได้ละ ซึ่งเป็นโรงบาลใหญ่มีเครื่องมือมากมาย
แมวน้อยตัวนี้มันค่อนข้างสู้อยู่ครับ เวลามันจะเข้าห้องน้ำ มันก็ใช้วิธีกลิ้งไป คือผมเอาถาดโซดามาตัดๆขอบแล้วใส่ทรายแมวไปครับเพราะมันปีนไม่ได้
ผ่านไปแค่ 1 สัปดาห์หลังจากหาหมอ แมวน้อยตัวนี้ก็เริ่มกลับมาเดินได้แล้ว
แต่ก็ไปหาหมอทุกๆ 1 สัปดาห์นะครับ เพื่อเปลี่ยนเฝือกบริเวณคอ เพราะไม่อยากให้ใช้งานมาก
จนตอนนี้ผ่านมาได้ 1 เดือนกว่าๆ และมีพัฒนาการเป็นลำดับ
เดินโดยการใช้ขาหลังไถตัวด้านหน้าได้ -> เริ่มขยับขาหน้าซ้ายได้ -> เริ่มขยับขาหน้าขวาได้
ตอนนี้สามารถเดินวิ่งกระโดดปีน ได้ตามปกติ และซนโคตรๆ
ตอนนี้ถอดเฝือกแล้วครับ เป็นแมวขี้อ้อนมากเป็นมิตรกับทุกคน ข้างบ้านมาเห็นมันอ้อนมากก็อยากได้ แต่ผมก็ไม่ให้นะครับ เพราะแบบผมรู้สึกภูมิใจโคตรๆจริงๆตรงนี้ ที่ตัดสินใจพามันไปรักษาเนี้ย จริงๆไม่ต้องรักษามันก็อาจจะฟื้นตัวจนเดินได้หละมั้งครับ
สลิดตัวข้างๆมันก็มีสตอรี่นะครับ 2 ปีก่อนผมรดน้ำต้นไม้อยู่ มีคนขับมอไซมาแล้วเอากล่องมาวางหน้ารั้วบ้านผมแล้วรีบขับหนีไปเลย ก็สลิดตัวนี้แหละครับตอนนั้นยังเป็นลูกแมวรีบโดดออกจากกล่องหนีหมาที่อยู่หน้าบ้านผม มุดรั้วเข้้าบ้านผมอย่างไว ตอนนี้เป็นแมวยักษ์ละครับ
เรื่องความประทับใจมีเท่านี้ครับ รู้สึกว่า ตัดสินใจถูกแล้วอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยๆมันรอด แล้วก็เราก็ไม่ต้องลำบากตัวเองที่จะต้องเลี้ยงมันทั้้งๆที่พิการด้วยครับ
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
แถมอันนี้โฉมหน้าของผู้ร้ายครับที่งับคอแมวน้อยในครั้งนั้นครับ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker
