#TLKBigNews สปอยละเอียดตอนที่ 1,032 มาแล้วครับ
เครดิต: redon
[ สัปดาห์หน้าไม่งด ]
ตอนที่ 1,032: ดาบคู่ใจของโอเด้ง
ปกตอนรีเควสต์: ยามาโตะและแมวดำสองตัว กำลังขนส่งของให้หญิงชราที่อยู่บนยอดเขา ปกนี้อ้างอิงถึงบริษัทขนส่งญี่ปุ่น “ยามาโตะ ทรานสปอร์ต” ซึ่งมีโลโก้เป็นรูปวงรีสีเหลืองและแมวดำสองตัว (ที่ญี่ปุ่น คนจะเรียกชื่อเล่นบริษัทนี้ว่าคุโระเนโกะ หรือแมวดำ)
เปิดตอนที่มาร์โก้ (แปลงร่างเป็นร่างนกฟีนิกซ์) และอิโซคุยกัน มาร์โก้บินโดยหิ้วอิโซไปด้วย อิโซรู้สึกไม่สบายใจเกี่ยวกับรายงานเรื่องการปรากฏตัวของปิศาจปริศนา (คะเซ็นโบ) เลยขอให้มาร์โก้ช่วยเขาหาตัวสิ่งนั้น
ระหว่างที่มาร์โก้และอิโซคุยกัน ทั้งสองก็บินผ่านบริเวณที่บิ๊กมัมต่อสู้อยู่
ลูกน้องไคโดต่างพากันหนีออกจากปราสาท แต่เหล่าซามูไรขวางทางออกบริเวณห้องแสดงดนตรีเอาไว้ เลยทำให้หนีไม่ได้ พวกลูกน้องไคโดเลยเริ่มเอาปืนใหญ่มาใช้
ตัดมาที่ชั้นใต้ดินที่ 2 จากล่างสุด เราจะเห็นว่าอาพูกำลังไล่ตามยามาโตะ ขณะที่เดรคไล่ตามอาพู
ฟูกะวิ่งอยู่ใกล้ ๆ ยามาโตะ โดยมีท่าทางเป็นมิตร (ดูเหมือนฟูกะจะชอบยามาโตะมาก) เปิดเผยว่าฟูกะเป็นเซ็นทอร์ ครึ่งล่างของร่างกายเป็นม้า
ยามาโตะ: ฟูกะ!! เราไม่ได้เจอกันมานานเลยนะ แต่ตอนนี้ฉันมีธุระด่วน!!
ฟูกะ: ฟูกาก้า!!
ลูกน้องไคโดรายงานจากชั้น 2 ของปราสาท ว่าปิศาจไฟกำลังมุ่งหน้าไปที่ชั้นใต้ดิน ทันใดนั้น มีคนร่วงลงมาจากชั้นบนของปราสาท ไปยังจุดใกล้กับที่ยามาโตะอยู่ ทั้งสองคือบรูคและโรบิน ที่ร่วงลงมาบนหัวของฟูกะ (ผมของฟูกะกลายเป็นเหมือนเบาะรองรับสองคนนั้น)
สมาชิก 2 คนของ CP0 กระโดดตามลงมา บรูคและโรบินเตรียมต่อสู้
แต่ทว่า ปิศาจไฟปรากฏตัวหลัง CP0 ทำให้เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนถูกไฟคลอก ปิศาจไฟตอนนี้มาถึงจุดที่ใกล้กับยามาโตะแล้ว ขณะที่คนอื่น ๆ พยายามวิ่งหนีออกจากมัน ยามาโตะสังเกตว่าปิศาจไฟกำลังทะลุผ่านพื้นเพื่อไปชั้นล่าง
ยามาโตะ: ถ้ามันยังลงไปเรื่อย ๆ แบบนี้...!! ท่าไม่ดีแล้ว!!! มีหวังเกาะได้ระเบิดกลางอากาศแน่!!! ฟูกะ!! ฉันอยากให้นายมาช่วยหน่อย!!
ฟูกะ: ฟูก้าาาา!!
บรูคและโรบินกระโดดลงพื้นจากหัวของฟูกะ และเตรียมหนี ขณะที่เจ้าหน้าที่ CP0 ออกมาจากไฟ (ทั้งสองคนปลอดภัยดี) แต่พวกเขาได้ยินเสียงแปลก ๆ สรุปว่าเป็นอาพู ที่กำลังใช้แมลงโทรสารถ่ายรูปของพวก CP0 อยู่
อาพู: อะปาปาปาป้า!! สุนัขของเผ่ามังกรฟ้ามาอยู่ที่ปราสาทไคโดเรอะ!! ข่าวพิเศษสุด ๆ!! ฉันจะเอาข่าวไปขายให้มอร์แกนส์!! รัฐบาลที่สูญเสียโดฟลามิงโก้ซึ่งเป็นคนกลางไปแล้ว สุดท้ายก็...
บอส CP0: แกพูดมากไปแล้ว
บอส CP0 ใช้ชิกัน (ดัชนีพิฆาต) ใส่อาพู อาพูล้มลงพื้น กระอักเลือด ขณะที่เดรคปรากฏตัวพอดี
เดรค: อาพู!?
บอส CP0: X เดรค แกคิดว่าพวกเราไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของแกงั้นเหรอ?
เดรค: ถ้าอย่างนั้น แกไม่มีข้อแก้ตัวอะไรจะบอกฉันหน่อยเรอะ!?
บอส CP0: “ตัวปัญหา” ต้องถูกกำจัดทิ้ง!!
อาพู: ดอน ♫
ก่อนที่บอส CP0 จะโจมตีเดรคด้วยชิกัน อาพูก็ปล่อยเสียงระเบิดใส่หน้าบอส CP0
อาพู: แฮ่ก... แฮ่ก... มันเจ็บนะโว้ย!! บัดซบ ไอ้พวกนักฆ่าของรัฐบาล...!!
เดรค: แกยังไม่ตายสินะ
อาพู: ฉันใช้ฮาคิเกราะเพื่อลดความเสียหายไง ถ้ามันอยากจะสู้นัก งั้นก็มาลองกันสักตั้ง!!
เดรค: แกเป็นคนเริ่มก่อนเองนะ...!!
ระหว่างที่อาพูกับเดรคเถียงกัน บอส CP0 ก็ลุกขึ้น ทันใดนั้น เดรค (ร่างไดโนเสาร์) กับอาพู ก็โจมตีใส่ CP0 ทั้งสองคนพร้อมกัน
ตัดไปที่นอกปราสาทโอนิงะชิมะ โซโลกับคิงสู้กัน คิงแปลงร่างเป็นเทอราโนดอน คิงจับหงอนบนหัวและดึงไปด้านหลัง ทันใดนั้น จงอยปากของคิงก็ยุบเข้าไปในหน้า โซโลมองด้วยความระวัง
โซโล: แฮ่ก แฮ่ก... นี่มันมีกลไกอะไรจากการดึงหัวแบบนั้นวะ...!?
เมื่อจงอยปากยุบเข้าไปในหน้าของคิงครบ 100% คิงก็ปล่อยมือ ทำให้หัวพุ่งมาข้างหน้า
คิง: เท็มปุระอุด้ง
หมายเหตุ: ชื่อแฝงของท่านี้คือ Proud Imperial Marten 貂自尊皇 (テンプラウドン) (ผมไม่รู้จะแปลยังไงดี ขอแปะไว้ก่อน)
หัวของคิงพุ่งออกมาคล้ายกับท่าหัวระฆังยางยืดของลูฟี่ โซโลเกือบหลบไม่พ้น และบอกว่ามันป้องกันไม่ได้เลย เพราะการโจมตีมันอย่างกับเลเซอร์บีม
คิง: ในยุคโบราณ นี่คือวิธีที่เทอราโนดอนล่าเหยื่อยังไงล่ะ!!
โซโลใช้ดาบพร 36 ประการโจมตีใส่คิง แต่คิงหลบได้อย่างง่ายดาย และกระหน่ำยิงปืนใส่โซโล ระหว่างที่กำลังหลบ โซโลคิดว่าสู้แบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่ เพราะแรงเขาจะหมดก่อนคิง โซโลถามคิงว่า
โซโล: ไฟบนหลังแกก็เป็นความสามารถพิเศษของเทอราโนดอนเรอะ!?
คิง: เปล่า มันไม่เหมือนกัน
โซโล: ไม่เหมือนเรอะ!! ลงมาคุยกับฉันหน่อยเซ่!! วิชาสามดาบ พายุหมุนมังกรเชือกดำ!!!
โซโลโจมตีคิงอีกครั้ง แต่คิงใช้ปีกสกัดการโจมตีไว้ได้ โซโลถามคิงอีกครั้ง
โซโล: นั่นคือความอึดที่เลื่องชื่อของ “มังกร” กับ “ไดโนเสาร์” งั้นเรอะ!!?
คิง: ถูกต้อง... แต่ฉันมีสิ่งอื่นที่มากกว่านั้น!! ฉันมัน “พิเศษ” กว่าคนอื่นนิดหน่อยน่ะนะ!!
คิง แปลงกลับเป็นร่างมนุษย์ และเข้าโจมตีโซโล
คิง: มาประดาบกันดีกว่า!! ฉันชอบดาบ!!
ระหว่างที่โซโลป้องกัน ก็คิดถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
โซโล: ฉันฟันโดนมันตั้งหลายครั้ง แต่กลับไม่มีเลือดไหลออกมาเลย...!! ปีกของมันดูไม่ใช่ของประดับ... แต่ก็ไม่รู้ว่าทำให้มัน “บิน” ได้ไหม ส่วนไฟที่ลุกโชนบนหลังมัน ฉันนึกว่ามันเป็นเกี่ยวข้องกับ “ผลปิศาจ” ของมัน แต่ดูแล้วน่าจะเป็นอะไรอย่างอื่น
มันเป็นมนุษย์เงือกเหรอ? หรือมีสายเลือดคนยักษ์? หรือมาจากเผ่าที่ฉันไม่รู้จัก? แต่ถ้าฉันไขความลับของมันไม่ได้... ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีทางชนะมันได้แน่!!
ระหว่างที่โซโลคิด คิงก็โจมตีโซโลด้วยท่าแรง โซโลป้องกันแต่ก็ถูกอัดกระเด็นใส่หิน แรงปะทะดังกล่าวรุนแรงมาก โซโลล้มลง และดูเหนื่อยล้า ทันใดนั้น โซโลก็ได้ยินอะไรบางอย่าง
โซโล: แฮ่ก...แฮ่ก...? นั่นมันเสียงอะไร...? ซามิเซ็งงั้นเหรอ...!? เป็นไปได้ยังไง!!
ทันใดนั้น ดาบเอ็นมะก็พยศขึ้นมา และเริ่มดูดฮาคิจากแขนโซโลจนแขนลีบ เหมือนครั้งแรกที่โซโลใช้ดาบ
โซโล: เหวออออออ!!! “เอ็นมะ”!!!
ตัดมาที่ห้องสมบัติของปราสาทโอนิงะชิมะ โอโรจิกำลังนั่งรอฟุคุโรคุจู และได้ยินอะไรบางอย่าง
โอโรจิ: หืม? นี่มันเสียงซามิเซ็งนี่หว่า...? งี่เง่าชะมัด... ไอ้บ้าที่ไหนที่มาเล่นดนตรีท่ามกลางสนามรบแบบนี้...? เสียงมันดังมาจากห้องถัดไปเรอะ...?
โอโรจิลุกขึ้น และเปิดประตูห้องที่เป็นต้นเสียง
โอโรจิ: อะไรเนี่ย? โคมุระซากิ ~~~!!?
เราจะเห็นโคมุระซากิ (ฮิโยริ) นั่งเล่นซามิเซ็งอยู่เบื้องหน้าโอโรจิ ที่กำลังช็อก
โอโรจิ: นี่ข้าอยู่ในปรภพแล้วเหรอ? หรือข้ากำลังฝันไป...!? ไม่มีวันใดที่ข้าไม่ฝันถึงเจ้า...!!! ข้าไม่อาจลืมเจ้าได้เลย...
โคมุระซากิ: ข้าเองก็ไม่แตกต่างกันเจ้าค่ะ!! ข้าจะอยู่เคียงข้างท่านเสมอ
โอโรจิ: ถ้านี่เป็นความฝัน ก็อย่าได้ปลุกข้าให้ตื่นขึ้นมาอีกเลย~~~!!
จบตอน
Credit:
https://www.facebook.com/THAIONEPIECEbyTLK/posts/899851773988511
ช่วงหลังมันทุกตอน