วันนี้ไปกินอาหารกับญาติที่เกษียณอายุราชการมา
แกก็เล่าประวัติว่าเคยทำงานที่ไหนบ้าง ย้ายมากี่ครั้ง แต่ละที่เป็นยังไง

บางคนนี่ย้ายมา 10 ครั้ง+
หลายครั้งเป็นการย้ายจังหวัด ย้ายข้ามภาคด้วย หลายที่ก็ย้ายไปคนเดียว ห่างครอบครัว

เลยอยากถามว่า ท่านคิดอย่างไรกับอาชีพที่ต้องย้ายบ่อยๆ
มีทั้งย้ายเพราะได้เลื่อนตำแหน่ง ย้ายเพราะมีคำสั่งให้ไปปฏิบัติหน้าที่

ส่วนตัวผมถ้าใช้ชีวิตแบบนั้นนี่เป็นอะไรที่แย่มาก
เบื่อขนของ เบื่อที่ต้องปรับตัวเข้ากับสังคมใหม่

รูปตัวอย่างประวัติการทำงานของข้าราชการผู้ใหญ่ท่านนึง ท่านนี้ก็ย้ายมาบ่อยมากเช่นกัน

ย้ายบ่อยกว่ามูรินโญ่อีก

ย้ายบ่อยกว่าอเกวโร่อีก

ถึงทุกที่ แต่บางที่เด็กก็มาจากจังหวัดบ้านเกิด

ย้ายบ่อยกว่าเอลนินโญ่อีก

ย้ายบ่อยกว่าลูกากูอีก

สายปกครอง รวมถึงผู้พิพากษา ย้ายแบบนี้เป็นเรื่องปกติ ส่วนหนึ่งคือเค้าไม่อยากให้ ขรก. สร้างฐานอำนาจมากเกินไป อีกอย่างก็ลำดับขั้นถึงเวลาบางที อยู่ จ.นั้น ไม่มีตำแหน่งลง ก็ต้องย้ายไปเรื่อยๆ

ก็ถูกแล้ว ที่เขาให้ย้ายบ่อย
จะได้ไม่สร้างฐานกำลังพล
แล้วมารบล้าง ฐานเก่ายังไงละ

คนติดที่อย่างผมคงลำบาก นึกสภาพ เราจะลงหลักปักฐานที่ไหนเมื่อไหร่ รึต้องรอเกษียณเลย

เป็นปกตินะครับ สายปฏิบัติน่ะถึงจะไม่ย้ายกันบ่อย แต่ถ้าสายปกครองยังไงก็ต้องย้ายเพื่อไปขึ้นตำแหน่งใหม่ ไหนจะการปรับเปลี่ยนโยกย้ายตามธรรมเนียมอีก

ระบบ ราชการ ไม่แปลก คุณต้องพร้อม

เจอคอขวดที่นายอำเภอ กว่าจะได้ขึ้นปลัดจังหวัด ได้ขึ้นรองผู้ว่าฯ (ใช้เวลาเป็น 10 ปี)
เลยวิ่งจากกรมการปกครองไปอยู่ สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทยในตำแหน่ง ผอ.กองกลาง แล้วขยับเป็นรองผู้ว่าฯ ได้เลย ใช้เวลาน้อยกว่าอยู่กรมการปกครองเยอะ

ท่านนี้เรียกว่านักวิ่งตัวฉกาจเลยล่ะ

งานราชการ เรื่องโยกย้ายเป็นเรื่องปกติเลย ยิ่งปลัด ตร ทหารสัญญาบัตร หรือ สายทหาร นิย้ายโครตบ่อย

คนทำงาน หน่วยงานรัฐต้องเตรียมใจ

อัยการ ผู้พิพากษา ขนของกันทุก 3 ปีเลยจ้า
ไม่ย้ายไม่ได้ด้วย

ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ส่วนมากก็ย้ายบ่อยแบบนี้ละครับ ยิ่งสาบปกครอง อยู่ส่วนภูมิภาค หรือ ท้องถิ่น ก็มีวาระที่ต้องย้ายตลอด