ก็ตอนเค้าจะปฏิรูปก็ไปค้านไปไล่ ก็ได้แบบเดิมแหละช่วยไม่ได้จริงๆ

ครูดี มีเยอะกว่าครูไม่ดี

ผู้บริหารโรงเรียนดี มีน้อยกว่าผู้บริหารไม่ดี

ตำรวจเลว มีมากกว่าตำรวจดี

นักการเมืองเลว มีมากกว่าดี

ผมเชื่อแบบนี้มาตลอด

ขออนุญาตระบายหน่อยละกัน
ทั้งๆที่งานอย่างเยอะ เฉพาะสอน ก็ต้องเตรียมการสอน เอกสารการสอน ใบงาน สอน ตรวจงาน ให้คะแนน สรุปคะแนน บันทึกหลังสอน แบบประเมินหน่วยการเรียน บลาๆ
ก็ต้องมาได้รับงานหรือหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ภายในโรงเรียน อีกเยอะแยะ
อันนี้เฉพาะในโรงเรียนขนาดใหญ่ มีการจ้างเจ้าหน้าที่งานต่างๆ ในการทำงาน
ถ้าเป็นโรงเรียนเล็กๆนี่จบเลย ทำทุกอย่าง เวลาสอนไม่มีก็มี
-- ตัดภาพมาที่ระดับผู้บริหาร ต้องการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ ดูจากงานที่ให้มาแล้วขนาดครูยังไม่มีเวลาจะให้สอนเลย จะให้เด็กเรียนรู้ได้ยังไง

แต่มันมีอาชีพหนึ่งนะ
วันๆไม่ทำอะไร เซ็นชื่อเสร็จแล้วก็จบ
แถมมีคนรับใช้ตัดหญ้า ล้างจาน ซักผ้าให้ด้วย

แล้วไอคนที่ค้านเขา คือครูทุกคน ข้าราชการทุกคนรึเปล่าครับ

เพราะว่า "ผิดเป็นครู" ครับ

เวลาจะปฏิรูปหรือมอบนโยบายการศึกษาใหม่ๆ ผลสัมฤทธิ์เด็กแย่ เด็กหนีเรียนไม่เข้าเรียน ทุกคนจะมาโทษ "ครู" ตลอดอ่ะ

ก็ไม่ได้หมายถึงพวกรุ่นใหม่ๆครับ พูดถึงไอ้พวกบนๆตอนนี้นี่แหละ คล้ายๆวงการสาธา ที่พวกที่ลงถนนตอนนั้นหนีคนไข้มาไล่อีปูวในตอนนั้นก็ไปอยู่บนๆหมดละ ถึงบางคนไม่ได้เป็นสลิ่มแต่อยู่สูงจนไม่กล้ากลับมาเสี่ยงขัดอะไรกับพวกบริหารอีกละ ปล่อยเด็กรุ่นใหม่ๆที่พึ่งเข้ามายังไม่มีปากมีเสียงรับกรรมไป

อันนี้ผมสงสัยว่าKPIครู และการประเมินperformanceครูมีอะไรบ้างคับ พอเล่าให้ฟังหน่อยได้มั๊ย

พี่สาวภรรยาผมเป็นครูต่างจังหวัด เป็นครูคนเดียวใน รร. ที่จบทั้ง ป.ตรี และ ป.โท ตรงสายการศึกษา เงินเดือนและรายได้รวมเยอะกว่าครูคนอื่นจริงๆ

แต่ก็มีประเด็นของ จขม. คือแทนที่แกจะได้ใช้ความสามารถสอนหนังสืออย่างเต็มที่ แกต้องทำนู่นทำนี่หลายอย่างเช่น พาเด็กไปประกวดต่างๆ คุมอาหารกลางวันที่โรงอาหาร จัดกิจกรรมวันสำคัญของ รร. ฯลฯ ไม่รวมงานเอกสารที่เยอะมากเช่นงานประกันคุณภาพ ในขณะที่เวลาได้สอนจริงๆ แกก็ไม่ได้รับภาระสอนเฉพาะวิชาที่ตัวเองจบมา แต่ไปสอนวิชาอื่นๆด้วยเพราะครูมีไม่พอ

ถามว่าแกเหนื่อยหรือเบื่อไหม แกไม่เบื่อหรอก แกเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นครูเลยจริงๆ แต่จะน่าเสียดายก็ตรงที่เด็กๆไม่ได้รับการถ่ายทอดความรู้จากแกแบบเต็มที่เต็มความสามารถนี่แหละ

เรื่องประเมินอันนี้ไม่แปลกครับ แต่พวกปัญหาธุรการการเงิน หรืองานแข่งต่างๆอะไรนี่
ผอ. จัดการตรงนี้ได้สบายๆ หรือแม้แต่น้ำหนักงานที่ให้ครูแต่ละคนมันก็ปรับได้

เป็นอาชีพ ที่จุกจิกที่สุดที่สุด

เหมือนหลายๆท่านหลงประเด็น ประเด็นที่จขมเปิดมาคือ งานสอนเอามาเหอะ ชอบ สอนเท่าไหร่ก็ได้กี่ชั่วโมงก็ได้เพราะอยากเป็นครู อยากสอน

แต่ที่บ่นคือ เอางานอื่นที่ไม่เกี่ยวกับสอนมายัดในตัวครู แล้วยัดไว้ในระดับที่สำคัญกว่าการสอน สำคัญกว่างานตัวเอง เช่นพัสดุ การเงิน ที่เสี่ยงคุกด้วยถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมา

--- อันนี้ขอบ่นในฐานะที่เมียเป็นครู โรงเรียนวัดขนาด 120 คน (รัฐจะจัดสรรครูให้ 1 คน ต่อนักเรียน 20 คน ) เท่ากับว่าโรงเรียนนี้มีครูได้ 6 คน มีชั้นเรียน 9 ห้อง อ.1-3 ป.1-6 ซึ่งครูไม่ครบชั้น ต้องหาเงินมาจ้างครูเอง แล้วแต่ว่าจะหาได้กี่บาท เลยมักจะมีดราม่าบ่อยๆ ว่าจ้างครูแค่หลักไม่กี่พัน

แล้วในจำนวนครู จะต้องมีครูที่ดู การเงิน พัสดุ อาหารกลางวัน วิชาการ และอื่นๆ บางคนก็ดูอย่างเดียว บางคนก็ 2 อย่าง

เมียเป็นครูอนุบาลที่ต้องดูการเงินด้วย เวลาสอนต้องถูกแบ่งไปเขตการศึกษา ธนาคาร (ทำผ่านแอปไม่ได้ต้องไปที่ธนาคารกรุงไทยเท่านั้น)

แล้วโรงเรียนก็มีสาระพัดประเมินเช่น โรงเรียนสีขาว ปลอดพนัน ปลอดเหล้า ปลอดโควิด สารพัดปลอด ซึ่งต้องส่งเล่มประเมินเป็นชั้นๆ งานวิจัย

งานสอน ใบงานนักเรียน ประเมินเด็ก ทำคะแนน

เป็นโรงเรียนวัด วัดมีงาน ขอแรงครู แรงนักเรียนก็ต้องไป งานชุมชนก็ต้องไป

ยังไม่รวมงานประเมินตัวเองตามรอบ ซึ่งของเมียทำไม่ทันตามรอบไปแล้ว เสาร์ อาทิตย์เข้าเวร อบรมอีก

เอาตรงๆ ผมเองไม่โอเคเลยนะกว่าจะกลับบ้าน หอบงานกลับมาทำ เสาร์ อาทิตย์ก็นั่งทำงาน เวลาครอบครัวดูแลลูกก็ลดลง

โควิดระบาด พื้นที่สีแดงแต่ต้องไปทำงานทุกวัน พอผมบ่นเค้าก็ถามให้ทำไง ครูทั้งโรงเรียนมีอยู่เท่านี้ ทุกอย่างต้องทำกันเองในโรงเรียน ยังไงก็ต้องได้งานเพิ่ม ไม่งานใดก็งานนึง

เงินเดือนก็น้อย ไม่มีคนอยากทำงาน และที่เลือกมารับราชการ เพราะตอนเรียน อาจเลือกคณะ หรือ ตอนทำงานใดๆแล้วไม่รุ่ง ก็มาเป็นครู เป็นข้าราชการ นี่แหละ

เมื่อไหร่ค่านิยมนี้หมดไป เงินเดือนรายรับดี ดึงคนเก่งๆเข้ามาในระบบ ประคับประคองคนที่ไม่เก่ง นำพาองค์กร

ระบบราชการเรา น่าจะไปได้ไกลกว่านี้


ปล.คนเก่งก็มี แต่อาจจะน้อย และส่วนมาก เก่งแล้ว ได้รับโปรโมท ก็ต้องติดนาย

ขออภัยที่พูดจากความรู้สึก ผิดถูกท้วงติงได้ครับ

จากประสบการณ์สมัยเรียนประถมมัธยมในรร.รัฐ

ไม่รู้ครูคิดไง ไม่รู้เรื่องภายในของครู แต่ในด้านนร. ผมคาใจมานานทำไมไม่ทำงี้ มันติดขัดอะไร

1.ยกเลิกวิชาลูกเสือ ไม่เห็นได้ประโยชน์ หมดยุคละ เสียเวลาแต่งตัว ทั้งครูนร.

2.ยกเลิก การเรียนรด. แต่อันนี้เข้าใจว่ายาก พ่วงไปถึงยกเลิกเกณทหารด้วย

3.ยกเลิกการบังคับเรียนพวกวิชาศิลปะ, รำไทย, กระบี่กระบอง ให้เป็นวิชาเลือกพอ ไม่จำเป็นขนาดนั้น

4.ยกเลิก การเข้าแถวสวดมน ปฏิญาณตน ร้องเพลงสรรเสริญตอนเช้า ยกเลิกการนั่งฟังผอ.เทศนา เหลือแค่ยืนตรงเคารพธงชาติ จบเข้าเรียนได้ ประหยัดไปได้วันละ1-2ชม.เลย

5.ยกเลิกการตรวจผม ตรวจเครื่องแบบนร. หรือตรวจเดือนละครั้งก็ได้อ่ะ สมัยผมเรียนมันตรวจทุกวัน เสียเวลาทุกเช้า

6.ยกเลิกกิจกรรม กีฬาสี เสียเวลาซ้อมทุกเย็นเป็นเดือนๆ ครูก็ต้องไปนั่งคุม เป็นรากฐานให้แบ่งสีกันตอนโตอีก

7.ลด จำนวนนักเรียน เหลือสักห้องละ40พอ ของจิงแม่งล่อไป60อึดอัดจัดๆ ครูเก่งแค่ไหนก็ไม่ไหวหรอก

เรื่องง่ายๆขนาดมองในมุมเด็กยังมองออก มันคงมีเหตุผลที่ระดับสูงไม่ทำแหละ แต่ผมไม่เข้าใจเหตุผลนั้นจริงๆ

แก้ง่ายๆเลย อยู่ที่ผู้ใหญ่ในวงการศึกษาจะแก้ไหมก็ทำแบบมหาลัยต่างๆ

การเงิน อาหารกลางวัน งานธุรการทั่วไป จ้าง พนง.โรงเรียน มาดู

เฝ้าเวร จ้าง รปภ.

แต่พาเด็กไปประกวดต่างๆผมว่าอันนี้ต้องครูนะ

ส่วนกิจกรรมวันสำคัญ ยกเลิกไปบ้าง วันพ่อวันแม่ไม่ต้องจัดหรอก