ในช่วงอารมณ์เหงาๆพักเบรกทีมชาติถูกปลุกด้วยข่าวใหญ่เมื่อ “สาลิกา” นิวคาสเซิ่ล กลายเป็นทีมที่รวยที่สุดในโลกไปเรียบร้อยหลังถูกกลุ่มทุนซาอุดิอาระเบีย เทคโอเวอร์ ด้วยวงเงิน 305 ล้านปอนด์

“เฮียตือ” ไมค์ แอชลีย์ ซึ่งตอนนี้เป็นอดีตเจ้าของได้ยุติ 14 ปีที่ถือครองสโมสรหลังเข้ามาซื้อกิจการต่อจาก เฟร็ดดี้ เชฟเฟิร์ด เมื่อปี 2007 ด้วยเงินจำนวน 135 ล้านปอนด์

ด้วยความที่แกเน้นแต่เรื่องธุรกิจจึงไม่สนใจความสำเร็จ ปล่อยให้ “ทูน อาร์มี่” เชียร์บอลตามยถากรรมดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่แฟนบอลพร้อมใจกันออกมาร้องรำทำเพลงหน้าสนามเหมือนฉลองแชมป์

แอชแท็ค #cans พุ่งขึ้นเป็นอันดับ 1 ใน Twitter โดยคำๆนี้หมายถึงกระป๋องเบียร์ที่ชาวเมืองนิยมใช้เมื่อมีการฉลองยินดีกับทุกๆข่าวของสโมสร

การเทคโอเวอร์ครั้งนี้ไม่ใช่การเทคธรรมดาเพราะกลุ่มทุนซาอุฯหรือ Saudi Arabia Public Investment (PIF) ร่ำรวยมาหาศาลมีสินทรัพย์ใช้กี่ชาติก็ไม่หมดถึง 3.2 แสนล้านปอนด์

เรียกว่า Qatar Investment Authority ของ เปแอสเช ว่ารวยโคตรๆแล้วยังอยู่ที่ 2.2 แสนล้านปอนด์

และหากมาเทียบกับสโมสรที่รวยที่สุดในอังกฤษก่อนหน้านี้คือ แมนฯซิตี้ ของท่าน ชีค มารซูร์ ที่มีทั้งสิ้น 2.33 หมื่นล้านปอนด์ก็ตบไฟเลี้ยวแอบเข้าซ้ายแทบไม่ทันกันเลยทีเดียว

พูดง่ายๆให้เห็นภาพคือตอนนี้ “สาลิกา” ร่ำรวยกว่า “เรือใบ” ถึง 10 เท่า!!

การถือครองหุ้นแบ่งเป็นสัดส่วนดังนี้ PIF ใหญ่สุดอยู่ที่ 80% ส่วน อแมนด้า สเตฟลี่ย์ สาวใหญ่นักธุรกิจวัย 46 ปีชาวผู้ดี และ 2 พี่น้อง รูเบน นักลงทุนอหังสาริมทรัย์ แบ่งกันไปคนละ 10%

เป็นการยุติดีลที่น่าจะลงเอยตั้งแต่ซัมเมอร์ปี 2020 แต่ข้อพิพาทในกรณีกลุ่มทุนละเมิดลิขสิทธิ์ Bein Sports และเรื่องการเทืองที่โยงกันจนวุ่นวาย

การเปลี่ยนมือครั้งนี้ทำให้ปัจจุบันพรีเมียร์ลีกเหลือเจ้าของที่เป็นชาว อังกฤษ แค่ 6 สโมสรคือ สเปอร์ส, เวสต์แฮม, นอริช, คริสตัล พาเลซ, ไบรจ์ตัน และ เบรนท์ฟอร์ด

เรื่องของธุรกิจการเทคโอเวอร์ทีมงานข่าว SS รายงานค่อนข้างละเอียดไปแล้วแต่ที่น่าสนใจคือเรื่องราวในสนามนับจากนี้มากกว่าครับ

อย่างแรกเลย “ฟิลลิ่ง” แรกของพวกเราๆท่านๆที่เป็นแฟน แมนฯยูฯ, แมนฯซิตี้, ลิเวอร์พูล, เชลซี เรื่อยไปจนถึง อาร์เซนอล และ สเปอร์ส อาจไม่ค่อยเอ็นจอยเท่าไหร่

จีบหญิงคนเดียวกันเมื่อมีคู่แข่งหน้าตาดีเข้ามาเพิ่มใครบ้างจะไม่รู้สึกท้อ คาดว่าอนาตอันใกล้การคว้าแชมป์ พรีเมียร์ลีก ก็จะยิ่งลำบากยากเย็นกว่าเดิมอย่างไม่ต้องสงสัย (จากที่ยากฉิบหายอยู่แล้ว)

ถ้า “สาลิกา” ก้าวขึ้นมาอยู่ชั้นแนวหน้าได้เป็นเนื้อเป็นหนังคงหนีไม่พ้นถือกำเนิด top 7 การตบตีทั้งแชมป์ในประเทศและมูลค่านักเตะในตลาดเดือดเลือดพล่านแน่นอน

เพราะตามข่าวกลุ่มทุน ซาอุฯ สามารถถลุงเงินเสริมทัพโป้งเดียวเฉียดๆ 200 ล้านปอนด์ได้โดยไม่ต้องกลัวกฏการเงินหรือ FFP

กฏของ FFP คือ “ลิมิต” ให้แต่ละสโมสร “ขาดทุน” ตลอด 3 ปีอยู่ที่ 105 ล้านปอนด์

แต่เพราะความขี้เหนียวของ “เฮียตือ” แกทำกำไรในช่วง 3 ปีหลังสุดให้ นิวคาสเซิ่ล ไป 38 ล้านปอนด์

บวกกับเงินจำนวน 50 ล้านปอนด์ที่สโมสรจ่ายไปในส่วนของการลงทุน อคาเดมี่, โครงสร้างพื้นฐาน และ แผนงานเกี่ยวกับคอมมูนิตี้ ทั้งหมดนี้เป็น “ข้อยกเว้น” ของ FFP

เมื่อเอามารวมกับกำไรเท่ากับ 88 ล้านปอนด์ 105+88 = 193 ล้านปอนด์

นี่คือเม็ดเงินที่เจ้าของใหม่สามารถอัดเน้นๆในตลาดเดียวได้ทันที!!

อาจมองได้ว่านี่เป็นความดีความชอบสุดท้ายที่ “ตือ” ได้ทำไว้ให้ “ทูนอาร์มี่” ก่อนไปก็ไม่ผิดนัก

แน่นอนครับเมื่อสโมสรมีเงินมีทองหน้าตาหล่อเหลาใส่สูทขนาดนี้ คนที่อยู่ไม่ได้และรอวันว่าจะไปเมื่อไหร่ก็คือ สตีฟ บรูซ ผู้จัดการทีมที่แฟนบอลอยากให้ไสหัวไปมากที่สุดหลังอยู่ในตำแหน่งมา 2 ปีแล้ว

ด้วยความประหยัดเน้นจ้างถูกสโมสรจึงได้ผู้จัดการทีมฝีมือดาดๆจนพา “สาลิกา” ร่วงไปอยู่รองบ๊วยด้วยผลงาน 7 นัดไม่ชนะใครและเสมอ 3 แพ้อีก 4

กว่าตลาดจะเปิดอีกราวๆ 2 เดือนเกือบ 3 เดือน นิวคาสเซิ่ล ต้องทำทุกอย่างเพื่อเก็บขัยชนะให้มากที่สุดกับโปรแกรม 13 นัดข้างหน้าเพื่อพาตัวเองหลุดโซนสีแดงออกมาก่อน

เอาตัวเองให้อยู่รอดในพรีเมียร์ลีกฤดูกาลนี้และค่อยมารื้อโครงสร้างทีมและปรับอะไรอีกยกใหญ่ซึ่งผมเชื่อว่าอาจต้องใช้เวลา 3-4 ปีกว่าจะเข้าที่เข้าทาง

ตามข่าวสื่อผู้ดีทั้ง สกายและเทเลกราฟ เล่นประเด็นว่ากลุ่มทุนซาอุฯ มองถึงการคว้าแชมป์ยุโรปและต้องการสร้างอคาเดมี่ให้อยู่ในระดับไม่แพ้ “เรือใบ”

มีเงินมีวิสัยทันศน์หยิบจับอะไรก็ไม่มีปัญหาหรอกครับแต่ผมยังมองว่าการสร้างทีมใหม่ทั้งดุ้นแบบนี้สิ่งแรกที่ต้องเสริมก่อนคือ “บารมี” ถ้ามีแล้วการกรุยทางเพื่อโปรเจคที่ใหญ่ขึ้นกว่าจะง่ายมาก

ดังนั้นโค้ชต้อง A+ เพื่อทำให้การตัดสินใจของนักเตะที่ใหญ่เกิน “สาลิกา” (ณ​ ตอนนี้) ง่ายขึ้น

ยุคสมัย มิดเดิลสโบรห์ ของ เบน กิ๊บสัน (ระยะทางห่างจาก เซนต์ เจมส์ พาร์ค 1 ชั่วโมง) เคยยอมรับเองว่าถ้าไม่ล่อใจนักเตะด้วยเงินหรือโค้ชที่พอมีชื่อเสียงก็ยากมากที่จะโน้มน้าวนักเตะเก่งๆให้ย้ายมาที่ย่านนี้

ผมคิดว่าการตัดสินใจเทคโอเวอร์ครั้งนี้เป็นการลงทุนที่ลงท้ายแล้วจะคุ้มค่าเอามากๆและสิ่งที่จะได้กลับมานอกจากเป้าหมายสร้างภาพลักษณ์ให้ประเทศซาอุฯคือ “แรงสนับสนุน” ที่ค่อนข้างเป็นเอกลักษณ์ของแฟนบอลที่อาจหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว

นิวคาสเซิ่ล มีทุกอย่างพร้อมสำหรับการผลักทีมให้ก้าวขึ้นมาอยู่ในระดับเดียวกับบรรดาพี่เบิ้มเมื่อพิจารณาจากองค์ประกอบหลักๆคือชาว “จอร์ดี้” ที่คลั่งไคล้ฟุตบอลกันทั้งเมือง ทุกลมหายใจเข้าออกคือฟุตบอล

อย่างที่เราคุ้นเคยกันดีกับหนังเรื่อง GOAL ที่ความภูมิใจของชาว จอร์ดี้ คือเมืองอื่นๆมีสโมสรให้เลือกเชียร์มากมายแต่ที่ นิวคาสเซิ่ล “เรามีทีมเดียว”

Passion การเชียร์บอลของคนเมืองนี้ผมยกให้ไม่แพ้ ลิเวอร์พูล ที่ แอนฟิลด์ เสียงเชียร์ที่ดังมีส่วนสำคัญต่อการเล่นในสนามเหย้า แฟนบอล “อิน” กับทุกๆผลแพ้ชนะจนเราเองก็คาดไม่ถึง

ถ้าเราสังเกตกันให้ดีๆทีมชานเมืองแถบตอนบนแฟนบอลส่วนใหญ่เป็นพวกท้องถิ่น การแสดงออกการร้องรำทำเพลงจึงไม่มีใครเคอะเขินเท่ากับเมืองใหญ่อย่าง ลอนดอน หรือ แมนเชสเตอร์ ที่เต็มไปด้วยแฟนบอลชาว เอเชีย หรือคนที่มีตังค์วางตัวค่อนข้างสำรวม

ผมจำได้สมัยยุค 90 แฟน “สาลิกา” คนนึงโกรธสุดๆถึงขนาดให้สัมภาษณ์กับสื่อหลังเห็น ชาก้า ฮิสลอป อดีตผู้รักษาประตู แหงนหน้ามองลูกบอลที่ถูกคู่แข่งหลุดมากระดกข้ามหัว

จังหวะนี้ ฮิสลอป ทำอะไรไม่ได้จริงๆครับ บอลมันโด่งยังไงก็เข้าแต่ “ทูนอาร์มี่” ต้องการให้แกแสดงออกอะไรก็ได้มากกว่ายืนนิ่งๆแหงนหน้าดูบอลข้ามหัว

เมื่อแฟนบอลให้ใจถวายหัว support โดยไม่มีข้อแม้ พวกเขาเองก็ต้องการเห็นภาพสะท้อนกลับไปยังนักเตะทั้ง 11 คนในสนามด้วยเช่นกัน

แชมป์ลีกครั้งสุดท้ายเมื่อปี 1927 หรือ 94 ปีที่แล้ว, แชมป์ เอฟเอ คัพ หนสุดท้าย 1955 หรือ 66 ปีที่แล้ว นี่คือระยะเวลาที่สโมสรไม่เคยได้สัมผัสกับแชมป์เมเจอร์อะไรอีกเลย

ทนทุกข์ทรมานกับ “เฮียตือ” มา 14 ปี เป็นการรอคอยที่ยาวนานเกินไป มันไม่ควรเกิดขึ้นกับยักษ์หลับทีมนี้และกับแฟนบอลที่จงรักภักดีที่สุดทีมหนึ่งในเกาะ อังกฤษ เหล่านี้

แม้ทุกอย่างต้องใช้เวลาแต่ผมเชื่อว่า “ทูนอาร์มี่” มีเหตุผลมากพอที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อรอวันที่จะได้ติดแฮชแทค #cans อีกครั้งครับ...

รอFMภาคใหม่เลย มันพะยะค่ะ

สะเทือนทั้งลีค

อยากให้ราฟาอยู่นิวตอนนี้จัง

แล้วยิ่งถ้าเจ้าของใหม่มีแพสชั่นกับฟุตบอลมากๆจนไปจ้างซีดานหรือคอนเต้มาคุมได้นี่คงโหดน่าดู Big6คงไม่พอแล้วสำหรับพรีเมียร์​ลีก​

จริงตรงแฟนบอลนี่แหละครับ ฐานในประเทศมีอยู่แล้ว ได้โค้ชดีๆมีโอกาศได้แชมป์สร้างฐานแฟนๆในต่างประเทศอีก

บอกเลยว่าน่ากลัวแน่

ยินดีกับแฟนนิวด้วยครับ นึกถึงพี่ยัดเลย 555
แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าการดีใจแบบหนูตกถังข้าวสารแบบนี้มันไม่ค่อยยั่งยืนเลย จริงอยู่ว่าถ้านายทุนเข้าใจฟุตบอลมาบริหารก็จะประสบความสำเร็จได้แบบยาว ๆ เหมือนเรือ เชลซี

แต่ตัวอย่างที่ล้มเหลวก็มีให้เห็นเยอะ ที่ลงแต่เงินแต่ไม่ประสบความสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอัน

แถมเงินของกองทุนที่รวยที่สุดในโลกก็ใช่ว่าจะเอามาใช้ได้ทั้งหมด แล้วก็ยังมีกฎการเงินอีก (แต่ซิตี้กับปารีสก็ทำให้เห็นแล้วว่า FFP ทำอะไรพวกเขาไม่ได้ 555)

แถมยังมีเรื่องความไม่โปร่งใส อำนาจมืดของเจ้าชายอีก อาจจะโหดกว่าเจ้าชายแถวนี้ด้วยซ้ำ พี่เล่นส่งนักฆ่าไปฆ่านักข่าวฝั่งตรงข้ามตัวเองถึงต่างประเทศ มันไม่ธรรมดาแล้ว จะเชียร์ก็เชียร์ได้ไม่สุดอีก

เห็นแบบนี้แล้วเลยประทับใจทีมเล็ก ๆ ที่อยู่รอดในพรีเมียร์ลีกได้มากขึ้นไปอีก โดยเฉพาะเบรนท์ฟอร์ดกับไบรท์ตันที่พัฒนาแบบค่อยเป็นค่อยไป ใช้เงินไม่เยอะ แต่มีแนวทางการเล่นชัดเจน เชียร์ให้เอาชนะพวกนายทุนให้ได้ 555

อยากได้โค้ชยิ้มไหม

นับถือทีมงานหงส์เลย เจ้าของไม่รวยติดอันดับ ก็ยืนกันด้วยตัวเองละกันนะ เป็นห่วงหลังจากคล็อปวางมือนี่แหละ

กับเจ้าสัวซีพีใครรวยกว่ากันคับ

ทำไมไม่มาซื้อน่อลลูกพี่่ !!

ปล เจ้าของมันไม่ขายหรอก T^T

รอวางรากฐาน รื้อระบบกันอีกเยอะ นักเตะที่มีอยู่เกรดไม่ถึงเป็นครึ่งทีม โล๊ะออกไปให้ได้บ้างก็ยังดี โค๊ช/ผจก ที่เข้ามาต้องมีชื่อชั้น ให้ระยะเวลาในการทำทีมอีก รอดูกันไปยาวๆ แต่มาขั้นนี้ก็ดีใจกระโดดหน้าทีวีละ

แฟนนิวต้องทพจร.มั้ย

สมเป็นพรีเมียร์ โหดอยู่แล้วแม่งโหดได้อีก55555

ราฟาบอก อิหยังว้ะ

น่อลผมจะไหวมั้ยนิ
ที่7ว่ายากแล้ว มี นิวโผล่ขึ้นมาเต็ง แย่งกลุ่มTOP6 อีก