งานหนักมาก แต่รายได้ก็หนักมากเหมือนกัน

ใจต้องได้ในระดับนึงถึงจะจบ

นอกจากหัวดี

เข็นเปลอยุ่รพ. ขึ้นลิฟท์เห็นเด็กๆบ่นกันประจำ

เหนื่อยครับ ถ้าเทียบกับ สว.

เหนื่อยครั้งแรก ตอนสอบเข้า

ตอนเรียน พรีคลินิก ปี2-3 การสอบแต่ละวิชา เนื้อหาและความหนัก พอๆกับการสอบเข้าหมอ (สอบทุกเดือน)

ตอนเรียน คลินิกปี4-5 เครียดมากขึ้นเพราะต้องสัมผัสคนไข้จริง มีความรับผิดชอบและความกดดันมากขึ้น

extern ปี6 อ่านหนังสือน้อยสุดใน6ปี แต่ทำงานหนักที่สุดในการเรียน6ปีเช่นกัน

แต่ๆ ไฮไลท์มันอยู่หลังเรียนจบครับ
intern 1 เป็นชีวิตที่โหดร้ายที่สุดในชีวิตการเป็นหมอแล้วครับ
อันเป็นมาจากระบบอันแสนเฮงซวย

จบใหม่ ต้องอยู่รพ.ศูนย์ ดูแลคนไข้เยอะมาก ทำหัตถการทุกอย่างที่จำเป็นต้องทำ เพื่อช่วยเหลือคนไข้ (หัตถการบางอย่าง ได้ทำครั้งแรกในชีวิตก็ตอนนี้) อดนอน36ชม. ก็มีมาแล้ว ทำไม่ถูกใจโดนstaffด่า ก็มีทั้งๆที่บางทีไม่ใช่ความผิดเรา ตอนกลางคืนconsult โทรไม่ติด staff เท ก็มี

ช่วงนี้อดนอนเยอะสุด เครียดสุด ทำงานหนักสุด
ส่วนใหญ่หมอจบใหม่จะเกิดอุบัติเหตุก็ตอนนี้แหละครับ

พอใช้ทุนปี2-3 จะเบาหน่อย ได้ออกไปอยู่ รพ.ชุมชน

กลับมาเหนื่อยกายเหนื่อยใจอีกทีตอนกลับมา train resident
งานจะเบาลงจากตอนintern แต่ความเครียดสูงกว่ามากๆๆ เนื้อหาเยอะมากๆๆ เพราะเป็นเฉพาะทางเจาะลึก สอบก็ต้องทำงานด้วย อ่านหนังสือด้วย ทำงานดูคนไข้ผ่าตัดด้วย

สอบบอร์ดนี่หนักกว่า เหนื่อยกว่า อ่านหนังสือเยอะกว่าตอนสอบentrance ประมาณ100เท่าได้

ตอนจบ resident มา ต่อfellow จะเป็นการทำงานแบบผู้ใหญ่แล้ว เริ่มอ่านpaper textbook แทบไม่ได้แตะ เพราะความรู้ outdate ฝึกทำงานเฉพาะด้านลงไปอีกที

พอจบทั้งหมด ถ้าอยู่รพ.รัฐ ก็วนลูป รพ.ศูนย์ จะสบายขึ้น เพราะมีน้องๆintern ช่วย (งานเท่าเดิม แต่ไปหนักที่น้องๆ)
ถ้าอยู่รพ.เอกชน ก็จะงานเบากว่า แต่ก็ต้องเนี้ยบ และระวังเรื่องความผิดพลาดและการฟ้องร้อง

เหนื่อยตอนสอบเข้า

เหนื่อยตอนเรียน

เหนื่อยกว่าเดิมตอนทำงาน

สรุปตอนสอบเข้าเรียนเหนื่อยน้อยสุด

อันนี้พูดถึงสุขภาพกายนะ ไม่พูดถึงสุขภาพจิต

อันนั้นเหนื่อยกว่าล้านเท่า

เน้น vit ไม่เน้น int

ไม่จำเป็นต้องเก่งอะไรขนาดนั้น เป็นออทิสติกบางอย่างยังเรียนกันจนจบได้เลย

ปัญหาหลักๆ คือ วัฒนธรรมการแดกหัว การเรียนและงานหนักที่แทบไม่ได้พักผ่อนน่ะ

ซึมเศร้า ฆ่าตัวตาย หรือทำงานหนักจนตายคาคลินิกก็เป็นเรื่องที่พบเห็นบ่อยๆ จนมันจะกลายเป็นเรื่องปกติละ

อ่านดูๆแล้วก็หนักจริง

แบบ Hospital Playlist พอจะมีจริงๆมั้ยครับ

มีครับแต่ไม่น่าใช่ในไทย

หนักแต่เทียบกับผลตอบแทน ก็คุ้มค่า สงสัยเหมือนกันหมอบางคนงานเยอะมาก บางคนเที่ยวตลอด เลยอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมมันต่างกันจัง

รู้แค่ว่า เป็นอีกวงการที่การเมืองโคตรแรง ในระบบแพทย์

จากประสบการณ์คนใกล้ตัวบ่นให้ฟัง

ของผม กว่าเรียนจบรวมแล้วก็ 14ปี
แพทย์ศาสตร์บัณฑิต 6ปี
คิดว่า preclinic 3ปีแรก เหนื่อยน้อยสุดแต่ง่ายสุด
พอเข้า clinic หนักมากขึ้นเยอะ วนวอร์ด ถ้าไปเจอstaff เคี่ยวๆ พี่เด้น เคี่ยวๆ เหนื่อยวัวตายความล้ม

หลุดมาปีสุดท้าย ปี6Extern สนุกขึ้นงานหนักขึ้น เหนื่อยขึ้นแต่เริ่มชิน ไม่ทุกข์ทนมาก

จบแล้วสบายหรือลำบากขึ้นกับใช้ทุนที่ไหน

ผลไปรพ.ศูนย์ รับรีเฟอร์ 7จังหวัด เคยคิดว่าเหนื่อยสุดในชีวิตผมทำงานอยู่เวรวันเว้นวัน 2 ปี (อยู่รพ.36ชม./48ชม.) ตอน intern 1กับ2 แต่คิดผิดมีหนักกว่านั้น

พอจบintern3 ก็ไปเรียน ต่อ เป็น resident แพทย์ประจำบ้าน 3 ปี งานไม่หนักเท่ารพ.ศูนย์ หนักเรียนหนังสือมากกว่า บวกทำรีเสิร์ช เกลียดมาก 555
หลังจบเด้น หมอจะเป็นช่วง Ego พีคสุดครับแต่ละคนจะ กูแน่มากครับ ชีวิตสดใสรออยู่

จบเด้น มาต่อ fellowship คือ ซับบอร์ด อีก 2 ปี
อันนี้หนักสุดในชีวิต
ผมไปเรียน ปีนั้นมี fellow คนเดียว
อยู่เวรทุกวัน รับโทรศัพท์24ชม. 1ปีเต็มๆ
จะตายให้ได้ จุดต่ำสุดในชีวิต ทำงานโคตรเหนื่อยไม่ได้พัก ยังต้องอ่านหนังสือเองทุกอย่าง อ.มีหน้าที่แดกหัวอย่างเดียว ตอบไม่ได้นิด่ายับๆ แถมรีเสริชอีกรอบ ยากกว่าเดิมอีกเกือบไม่รอด

แต่บ้างหน่วยก็สบายๆนะงานไม่หนัก แต่ถึงQolอาจจะดีกว่าแต่ส่วนใหญ่ก็เครียดเหมือนกันหมด

2ปี บัดซบมากๆ แต่ก็คุ้ม

มีให้เรียนซับของซับอีกทีที่เมืองนอก มันมีหลายโปรแกรม 6เดือน-2ปี แล้วแต่