ของผมแฟนไป WaT ที่อเมริกา 3 เดือน พึ่งไปสักพัก ยังทำใจไม่ได้เลยครับ

จากที่ผ่านมาคุยกันวันนึงพอสมควร แต่ตอนนี้เค้าทำงาน 2 งาน แทบจะไม่มีเวลาว่าง

เวลาที่ต่างกันครึ่งวัน สังคมใหม่ที่เค้าต้องไปอยู่ด้วย จะมาคุย คอลกับผมตลอดก็คงไม่ใช่

จุดนี้ก็เข้าใจ ยิ่งอยู่ห่างกันก็ไม่อยากทำให้มีปัญหา เค้าจะเครียดเปล่าๆ จะยิ่งแย่ลง

เค้ามีสังคมใหม่ ย้ายสถานที่ มันตื่นตา เวลามันผ่านไปไว แต่เราคนอยู่ที่เดิมสังคมเดิม

ใครเคยไปเรียนต่อ หรือเจอสถานการณ์ประมาณนี้

เพราะอนาคตผมก็อยากไปเรียนต่อเหมือนกัน ตอนนั้นคงนานกว่า 3 เดือน

มีคำแนะนำยังไงบ้างครับ ว่าผ่านกันมายังไง มีปัญหาอะไรบ้าง แล้วแก้ยังไง

อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดครับ
อย่าคิดมาก อย่างอแง
ให้กำลังใจ
เขาเหงา

ดูเหมือนเขาจะไม่เหงา

ผมเหงาอยู่คนเดียวอะสิครับ

ปัจจุบันเลยครับ ผมพึ่งย้ายมาทำงานต่างประเทศ เข้าเดือนที่3แล้ว และอย่างน้อยต้องอยู่ที่นี่ไปอีกปีนึง ซึ่งหมายความว่าไม่ได้เจอแฟนแน่ๆปีนึง
ช่วงมาใหม่ๆ กำลังตื่นตาตื่นใจ ออกไปเที่ยว พบเจอสังคมใหม่ อาจมีบางวันที่คุยกับแฟนน้อยลงเลยทะเลาะกับแฟนวันเว้นวันเลยช่วงแรก หลังจากนั้นประเทศกลับมาล๊อคดาวน์อยู่แต่ในห้องแล้วผมก็รู้สึกไม่ค่อยอยากไปไหนแล้วด้วย กลายเป็นได้คุยกับแฟนเยอะขึ้นและยิ่งโคตรทำให้คิดถึงและอยากกลับบ้านเลย ตอนนี้ก็ทำให้รู้แล้วว่าความห่างไกลมันทำให้ความคิดถึงทำงานหนักมากกกก จริงๆผมเคยห่างกับแฟนตอนไป WAT เหมือนกันราวๆ3เดือน แต่ความรู้สึกตอนนี้มันยากกว่าครั้งที่แล้วอีก อาจเพราะต้องอยู่นานกว่า
สู้ๆครับท่าน 3 เดือนผ่านไปไวแน่นอน ระหว่างนี้หาอะไรทำให้ไม่ต้องมาจดจ่อกับการรอคอยครับและคอยเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยครับ

3 เดือน แป๊บๆเองครับ มีเวลาก็หมั่นคอลไปคุย ไม่ต้องทำตัวงอแง ตัดพ้อโน่นนี่ เชื่อใจแฟนเรา ถ้าเค้าเปลี่ยนไปเราจะดูออกเองอยู่แล้วครับ อนาคตก็เป็นเรื่องของอนาคต เราทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่าครับ

เคยห่างกับแฟนปีนึงตอนไปเรียนต่อ
ตอนอยู่อังกฤษไม่เลิก กลับมาเลิกที่ไทย 555

ปัญหาใหญ่เลยคือการที่มีคนนึงไปเจอคนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ มันมีโอกาสหวั่นไหวอยู่แล้ว
ขนาดตัวผมที่มั่นใจว่าตัวเองใจแข็งแล้ว ยังมีเผลอตัวไปบ้าง

ปัญหานี้ถ้าท่านไม่หาย ขยันคอล ว่างๆก็ไปหาบ้าง มันก็ไม่มีทางอื่นแล้ว ต้องไว้ใจ เชื่อใจแฟนท่านอย่างเดียว

ผมอยู่คนละประเทศตอนนี้ วิดีโอคอล อย่างเดียว

ของผมตอนอยู่รักกันมากไม่เคยห่าง แต่แฟนไป WAT เมกาสามเดือน บอกเลิกผมตั้งแต่เดือนแรกเลย

ตอนแรกผมโกรธนะ มากเลย แต่พอเวลาผ่านไปผมก็แค่คิดว่าถ้าคนมันใช่มันก็คือใช่ ไม่ใช่ก็แยกทางกัน WAT มันแค่เป็นตัวกระตุ้นให้หลายอย่างมันชัดเจนละกล้ามากขึ้น

สิ่งที่อยากจะบอก จขกท คืออะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแหละครับ อาจจะลำบากเราที่เป็นเราที่คอยต้องสแตนบายตลอดเวลา เวลาเค้าสะดวกคุย แต่ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะครับ

กำลังจะเข้ามาพิมพ์เรื่องตัวเอง ไม่ต้องพิมพ์ละ ของผมเหมือนท่านเปี้ยบเลย ห่างปีกว่าๆ ไม่ได้เลิก กลับมาเลิกที่ไทย เพราะต่างคนต่างเปลี่ยนไปแล้ว

ความเหงาไม่น่ากลัวเท่าความเหงียน

ผมว่าถ้ารู้สึกห่างให้เค้ากำหนดเวลามาเลยครับว่าเค้าว่างช่วงไหนขอคุยกี่ครั้งต่ออาทิตย์ก้ว่ากันไป
ถ้าเห็นความสำคัญของกันและกันน่าจะพอมีเวลาได้บ้างครับ สำคัญตรงที่คุณก้ต้องยืดหยุ่นตามเค้าด้วยเพราะเค้ายุ่ง
ผมว่าการคุยกันเป็นปัจจัยสำคัญครับทำให้เราใกล้ชิดกัน

ลองตกลงเวลาที่จะคุยกันดีๆครับอย่าโทรซี้ซั้วหรือชวนทะเลาะเวลาไม่ตอบไลน์ เค้าอาจจะไม่ว่างจริงๆ

เวลาห่างกันครึ่งวันพอดีคนนึงร่างกายสดชื่นพึ่งเริ่มต้นวัน อีกคนล้ามาทั้งวันกำลังจะพักผ่อน

สู้ๆครับ ผม2ปีครึ่งกลับมายังรักกันดีครับ