ขอปรึกษาหน่อยชาว SS ครับ

จขกท.อายุ 32 ปี
บ้านที่ดูไว้ราคา 2.3ล้าน + 1แสน ตกแต่งเพิมเติม ม่าน กันสาด บลาๆ
เงินเดือน 28000 มีค่าโทรศัพท์ อื่นๆนิดหน่อยอีก 3000 พนักงานเอกชน โบนัสครึ่งเดือนทุกปี
ทำงานในจังหวัดท่องเที่ยว ค่าครองชีพสูงหน่อย ราคาอสังหาก็สูงตาม ราคาประเมิณต่อปีขึ้นสูงบ้านที่ดูไว้อยู่ในตัวเมือง แออัดหน่อย
ตัวคนเดียว กำลังวางแผนจะซื้อบ้าน แต่ก็ยังลังเลด้วยหลายๆเรื่อง

ก่อนหน้านี้ตั้งแต่เรียนจบ เป็นระยะเวลา 10ปี เช่าห้องพักเดือนละ3500 เริ่มคิดว่าอยากได้บ้านหรือคอนโด ที่เป็นของตัวเอง ที่ผ่อนไม่ตึงมาก ในใจอยากได้คอนโด เพราะราคาไม่ถึง 2ล้าน แต่เพื่อนๆหลายคนแนะนำให้กัดฟัน ซื้อบ้านดีกว่า เพราะราคาขึ้นดีกว่า โดยเฉพาะในตัวเมือง แม้จะแออัดหน่อยก็เถอะ

ตอนนี้กลุ้มเรื่องนี้พวกนี้ครับ

1.เคสผมควรซื้อบ้านดีกว่าคอนโดไหม
2.ตอนนี้ที่กังวล ผมยังไม่มีครอบครัว จำเป็นไหมที่ต้องซื้อบ้าน เผื่ออนาคต
3.ผมไม่ค่อยมั่นใจ ว่าจะอยู่จังหวัดนี้ยันแก่ แต่อย่างน้อยอยู่ 10ปี มีแน่นอน ที่ที่ผมอยู่ติดกับจังหวัดบ้านเกิด สามารถไป-มา ได้สะดวกระยะทางแต่100km+
4.ฟังจากผู้มี ปสก. บอกว่าอสังหาฯขายยากมาก ต่อให้สถานการณ์ปกติก็เถอะ
5.ค่าผ่อนบ้านเป็น 1/3 ของเงินเดือน แต่วางแผนไว้ว่าถ้าต้องซื้อบ้านจริงๆ จะประหยัด เรื่อง คชจ. ต่างๆได้ เช่น ทำอาหารกินเองบ่อยๆ บลาๆ
6.ดูบ้านแล้ว ต้องมีค่าตกตแ่ง 100k ต่อเติมครัว ผ้าม่าน แอร์ บลาๆ อันนี้คิดว่าค่อยๆทำไป
7.ทางบ้านมีปัญหาหายอย่าง ไม่พร้อมซัพพอร์ทเรื่องเงิน

ปล.กลุ้มหลายเรื่องเลย หลายคนบอกถ้าเยอะขนาดนี้ อย่าซื้อเลย 5555
ชี้แนะได้เต็มที่เลย ขอบคุณทุกคำแนะนำครับ ใจผมอยากได้ แต่กลัวระหว่างทางจะหนัก
ขอบคุณทุกความเห็นครับ ชาว SS นี่แหละที่พึ่งพาของผม

ซื้อเลยครับสนับสนุน อย่าคิดว่าอยู่ตัวคนเดียวครับอนาคตไม่แน่นอน เราอาจจะมีแฟนใครจะไปรู้

อ่านแล้ว ผมคิดเช่นนี้อ่ะ ยิ่งยุค โควิด แบบนี้

ถ้ามันใจว่าอยู่ถึง10ปีผมว่าซื้อได้ไม่เสียหายนะครับ
แต่อยากให้ดูทำเลบ้านกับตัวโครงการว่าในอนาคตถ้าจะย้ายปล่อยเช่าหรือขายง่ายหรือป่าว
ถ้าผ่อนไม่ตึงมือและไม่ได้มีค่าใช้จ่ายอะไรเยอะผมว่าซื้อได้ครับ

จขม ลองโทรปรึกษาเซลล์ของพวก developer ดูครับว่าเงินเดือนเท่านี้จะกู้ได้เท่าไหร่
(เซลล์มันมีช่องทางธรรมชาติไว้จัดการเรื่องพวกนี้อยู่)

จากที่ผมเคยทำสาย real estate/developer มาบ้างพอจะมีไกด์ให้ตามนี้ครับ

ยอดกู้จะอยู่ที่ประมาณ 50 เท่าของเงินเดือน (เคสนี้คือ 28k*50 = 1.4m)

ยอดผ่อนจะอยู่ประมาณล้านละ 7000 (บ้าน จขม อยู่ที่ 2.4m ก็ราวๆ 16.8k ต่อเดือนครับ)

ผมคงแนะนำได้เท่านี้ครับ ขอให้ได้บ้านตามที่ตั้งใจครับ

ติดมหาลัยใหญ่ เป็นตัวเมือง
แหล่งราชการใหญ่ๆ บ้านหลังนี้หลุดมาแค่หลังเดียว เพราะคนเดิม ย้ายไปจองบ้านหลังใหญ่กว่าในโครงการ

ลองรวมค่าใช้จ่ายอื่น + ค่าบ้านที่จะต้องจ่าย ถ้ามันเกิน 75% ของรายได้ทุกทางที่สามารถหาได้ก็แนะนำว่าอย่าเพิ่งเลยยกเว้นมั่นใจว่าจะสามารถหารายได้ทางอื่่นได้อีก 25%-30% ของค่ากินค่าอยู่นี่เหนื่อยมากเลยนะ
ปล. เคยซื้อบ้านตอนค่าใช้จ่ายทุกอย่าง+ค่าบ้าน 70% นี่ชีวิตบรรลัยเลยหล่ะ

ทำเลไม่ดีขายยากจริง เผลอๆขาดทุนด้วย

ทุกอย่างอยู่ที่ความเจริญจะเข้าไปถึงขนาดไหน

อย่างบ้านผมซื้อก่อนรถไฟฟ้ามา

ตอนนี้รถไฟฟ้าอยู่หน้าปากซอย

ราคาบ้านขึ้นจากตอนซื้อเกิน 2 เท่าแล้ว

แต่ก็ในระยะเวลาสิบกว่าปีนะ

ส่วน จขกท ถ้าไม่ได้หวังจะลงหลักกับพื้นที่นั้น

เป็นผม ผมไม่ซื้อนะ

ซื้อเลยครับ
ผมเคยอยุ่ในสถานการณ์แบบเดียวกันนี้เลย
แล้วก้ตัดสินใจซื้อครับ ช่วงแรกๆ ก้ปรับตัว ปรับการใช้จ่ายกันไป
ก้ สรุปๆเลย ก้คือ จะเหนื่อยสักหน่อย ประมาน3-4ปีครับ
อาจจะได้เที่ยว ได้ใช้เงินกับตัวเองน้อยลง
แต่เราก้จะมีความสุขในด้านอื่นๆมาแทนครับ
ผมคิดว่า สำหรับบ้าน เป็นสินทรัพย์ที่ลงทุนแล้ว คุ้มค่า
มากครับ

ตอนอายุเท่าจขกท. ผมซื้อคอนโด เพราะไม่หนักมากเหลือเก็บ เหลือลงทุน

พอวันข้างหน้าอยากขยับขยาย ก็ขายคอนโด ซื้อบ้านซื้อทาวโฮมอะไรก็ว่าไป.

ตึงมือแน่นอนเลยครับ

ซื้อเถอะ ถ้างานมั่นคง บ้านคือการลงทุนที่ดีที่สุดครับ

เพิ่มเติมครับ ผมไม่ได้ลงทนในหุ้นหรืออะไรเลย เลยคิดว่าบ้านเป็นการลงทุนอย่างหนึ่ง รึป่าว

ผมเงินเดือน 24,000 ก็พึ่งซื้อบ้าน 3ล้าน แต่กู้ร่วมกับแฟน ก็ตก 1.5ล้าน อ้อ ปีนี้ราคาขึ้นมาอีก 3แสน เป็น 3.4ล้านละบ้านผม (ต่างจังหวัด)
ผมว่าบ้านราคาขึ้นง่ายกว่าคอนโดถ้าต่างจังหวัดนะ

ค่าตกแต่งบ้าน เหล็กดัด เตียง ผ้าม่าน มุ้งลวด ครัว เครื่องกรองน้ำ ตู้เย็น โซฟา ทีวี อื่นๆมากมาย ผมตีไป 2-3แสน+ ค่อยๆซื้อเรื่อยๆ

ต่างจังหวัดผมเชียร์บ้านมากกว่า เพราะคอนโดขึ้นเป็นดอกเห็ดน่าจะขายยากและราคาไม่ค่อยขึ้น

มีพี่คนนึงก็บอกแบบนี้ฮะ ต้องกัดฟัน แรกๆก็เครียด แต่ผ่านไปค่าผ่อนบ้านก็เป็นส่วนหนึ่ง เราก็จะเฉยๆ และได้ความสุขจากบ้านไปเอง