โคตรขำกับแฟนคลับที่คอยตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เลย ผมว่ามันโคตรชัดเจนแล้วนะ ว่าปัญหาของเรื่องนี้คืออะไร แต่ยังว้าวกับบางคนที่ยังชื่นชอบ ยังรัก ยังถามหา Respect ให้กับคน ๆ นี้อยู่ ทั้ง ๆ ที่เขาไม่เคย Respect อะไรเรา

เทียบเลยก็ได้นะ ผมว่าคนใน SS ส่วนใหญ่สนับสนุนทีมและนักแข่งมากแค่ไหน แต่ก็ขอบคุณมาก ๆ ที่ออกได้ซะที จะได้เชียร์ทีมที่ตามมานานได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยซักที

ส่วนคนที่ยังคิดจากปกป้องอยู่ ไปคิดดูให้ดี ๆ ครับว่า สิ่งที่เขาทำมันมืออาชีพไหม ลองสวมหมวกเป็นโค้ช เป็นเจ้าของทีมดู แค่ในมุมโค้ชปัญหาเรื่องแท็คติคการเล่นมันก็เยอะพออยู่แล้ว ต้องมาใส่ใจกับผู้เล่นคนเดียวที่มาออกด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้

เพื่อนด่า? หรอ? ทำไมไม่คุยกับเพื่อนว่า เออเรียกกันดี ๆ ได้ไหม อย่าด่ากันเลย เปิดใจคุยไปเลยสิครับ นี่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมถึงยอมให้เขาเรียกแบบนั้นมาตั้งนาน แต่อย่างที่หลาย ๆ คนรู้ว่า มันไม่ใช่เหตุผลหลัก คนจะออกร้อยพันเหตุผลมีได้หมดแหล่ะ

จริง ๆ โค้ชวูจะตัดหางแล้ว แข่งแค่ 4 คนก็ได้นะ แต่ผมก็เชื่อว่า โค้ชก็พยายามหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับทีม แน่นอนว่า มีตัวเลือกย่อมดีกว่าอยู่แล้ว ถามว่าถ้าแข่ง 4 คน ถ้าสมมุติมีคนนึงป่วยหรือเป็นอะไรขึ้นมาทำไง? ส่งน้าบอยลงแข่งหรอ?

แล้วใคร analysis ดี แล้วการที่เขาขอออกมันเพิ่งแข่งได้สามวัน คิดว่าอนาคตมันจะไม่มีเรื่องที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นหรอ คิดครับ คิดเยอะ ๆ มองให้ไกล ถ้าจะมีคนบอกว่า โค้ชวูไม่เก่งแท็คติค ไม่เก่งอะไร ผมคงไม่เถียงแทน แต่ถ้าเรื่องวิสัยทัศน์ เรื่อง mindset

ผมคงไม่ยอมแน่ เพราะนี่คือวิสัยทัศน์และ mindset ที่ดีคนนึงในฐานะโค้ชกีฬาเลย ถามว่าทำไมผมมั่นใจ ผมเป็นนักกีฬามาก่อน ผมทราบดีครับว่า ความคิด วิสัยทัศน์ต่อชีวิต ต่อภาพรวม ต่อการเล่นกีฬานั้น ๆ มีความสำคัญอย่างไรต่อฟอร์มของนักกีฬา

เรื่องโถม ผมว่ามันเล็กน้อย

ส่วน บี การบอกถึงปัญหา เล่นไม่ได้ ก็บอกตรงๆ ผมไม่เห็นว่าจะเป็นปัญหาอะไรนิ

ปัญหาของทีม ข้อสำคัญคือ เมื่อเกิดปัญหาควรบอกตรงๆ แล้วร่วมมือแก้ไขปัญหา

ไม่ใช่การเก็บปัญหาไว้กับตัว การเสียสละแบกรับปัญหาไม่ใช่เรื่องที่ถูกครับ

ปัญหามีไว้ให้โค้ช โค้ชถามเล่นได้ไหม แต่บอกว่าเล่นได้ แต่จริงเล่นไม่ได้

เวลาทำงานเป็นทีม ควรพูดอย่างตรงไปตรงมา การซ่อนปัญหา ทีมมันจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร

มีแหละครับก็คนมันอยากแซะ

พูดเหมือนกับว่า คุณเข้าใจว่ามืออาชีพคืออะไร "ผมเป็นนักกีฬามาก่อน" คนที่คุณกล่าวถึงห่วยยังไง

"แต่คุณแค่ toxic ครับ" กับประโยคที่ว่า "โคตรขำกับแฟนคลับที่คอยตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้เลย" คุณไม่ชอบพี่โบ๋ ก็แค่ไม่ชอบ จะพูดจาทำร้ายความรู้สึกเพื่ออะไรครับ? มันล้ำเส้นเกินไหม หรือคุณจะมองว่านี่คือเรื่องปกติของนักกีฬาที่ต้องโดนอยู่แล้ว มันไม่ใช่เลยครับ มันไม่ควรมีมนุษย์คนไหนโดนคนล้ำเส้น เรียกเป็นเพื่อน ทำเป็นเสแสร้งเข้าใจคนๆนั้น ทั้งๆที่ไม่รู้อะไรด้วยซ้ำ ว่าแท้จริงแล้วลึกๆแล้วมันเกิดอะไรขึ้น
เข้าใจดีว่ามันต้องเข้มงวดบลาๆ ใช่หรอ?

แล้วเค้าไม่เคยบอกครับ ว่าคำที่ทำให้เค้ารู้สึกแย่ คือคำสรรพนามที่เรียกเค้า มันไม่ใช่อย่ามั่วและเดาเองครับ

คนเราจิตใจมันเข้มแข็งไม่เท่ากัน เค้าพึ่งรู้ตัวว่าตัวเค้าไม่ใช่มืออาชีพ ออกมายอมรับผิดทุกอย่าง แทนที่จะ move on พวกคุณเลือกที่จะซ้ำเติม จะพูดเรื่องอะไรก็แล้วแต่ แต่รู้ไว้ครับว่าทุกวงการมันต้องมีสิ่งที่เรียกว่า
"มารยาท"

ผมมองว่าถ้าในช่วงแรกเป็นการห้องซ้อมและปรับตำแหน่ง ถ้าฮอนบอกทำไม่ได้ตั้งแต่ตอนซ้อม พี่วูอาจจะต้องให้บีกลับมาเล่นหน้าที่ แต่คราวนี้คนในทีมสามารถทำแทนได้และไม่มีปัญหาผมมองว่าการใช้ฮอนไปต่อในการแข่งก็ไม่ใช่เรื่องผิด แถมบีบอกแต่แรกแล้วว่าไม่สามารถเล่นได้ พี่วูจึงหาคนมาเล่นแทนและได้ผลดีในการซ้อมจึงไม่มีปัญหา ผมว่ายังไงบีไม่ได้ผิดสำหรับการไม่รับหน้าที่นี้ บางทีฝึนไปก็อาจจะเกิดปัญหาอีก แถมอันนี้บีก็บอกต้นแล้ว ถ้าฮอนเล่นไม่ได้หรือรู้สึกไม่ดีก็ควรบอกยังไงผมเชื่อว่าเขาน่าจะปรับตำแหน่งให้ดีได้

ผมว่า ผมไม่ได้ว่าว่าเขาห่วยนะ ลองอ่านทบทวนดี ๆ อีกครั้งครับ บางครั้งแฟนคลับก็ควรรู้จักที่จะปกป้องคนที่ตัวเองรักให้ถูกวิธี ครั้งไหนนักกีฬาผิดจริง หรือไม่ควรทำจริง ๆ คุณก็แค่เงียบก้มหน้าก้มตายอมรับสิ่งที่เขาทำ ไม่ใช่มาพูดปกป้องเขา

ซึ่งผมไม่รู้หรอกว่า เขาคิดยังไง แต่บางครั้งเออมีคนรักเรามาปกป้องเรามันก็ดีเนอะ แต่บางครั้งยิ่งปกป้องแบบไม่ลืมหูลืมตา มันก็ย้อนกลับมาทำร้ายเขาได้เหมือนกัน ถ้าคุณคิดว่าชีวิตของมนุษย์คนนึงจะต้องเจอกับเรื่องดี ๆ ไปตลอดชีวิตถึงจะประสบความสำเร็จได้ ตามนั้นเลยครับ เชิญอยู่ในโลกของคุณต่อไปได้เลยครับ

ทุกคนผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาด้วยกันทั้งนั้น และนั่นคือวิถีครับ ลองไปยกตัวอย่างนักกีฬาที่ประสบความสำเร็จโดยที่ไม่ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาให้ผมดูหน่อยนะครับ และเรื่องเพื่อนด่านี่ถูกเมนชั่นไว้ว่าเป็นเหตุผลที่ขอออกจากทีมไม่ใช่หรอครับ

ถ้าผมเข้าใจผิดไป ต้องขออภัยจริง ๆ ด้วย และตามที่คุณบอกว่าใช่ครับ คนเราจิตใจเข้มแข็งไม่เหมือนกัน แต่สิ่งที่พวกเราต้องเจอเหมือนกันคือ สังคม สภาพแวดล้อมที่เป็นแบบนี้เหมือนกัน คุณจะทำยังไงหล่ะ จะเดินไปบอกให้คนในสังคมเปลี่ยน?

หรือคุณจะทำให้ตัวเองเข้มแข็งและอยู่รอดในสังคมนี้ต่อไปได้ แรงกดดันทางสังคมมันมีอยู่ทุกที่ครับ มันอยู่ที่ว่าคุณจะเจอมันในช่วงเวลาไหน ที่ไหน และอย่างไร แล้วผมแปลกใจมากกับสิ่งที่คุณถามหาคือ มารยาท ถามจริง ๆ นะ คุณกำลังบอกให้ผมมีมารยาทกับเขา หรือกับคุณนะครับ?

เพราะผมรู้สึกว่า ผมเองก็ไม่ได้ไปทำอะไรที่เสียมารยาทกับคุณเลย และกับเขาเองด้วยเช่นกัน