ถ้าพูดว่า แม่งโคตรเสี่ยวเลย อันนี้เหยียดแน่
แต่ถ้าพูด เป็นจั่งใดหน่อเสี่ยว อันนี้ไม่เหยียด

.
.
.
อยู่ที่สถานการณ์ และบริบทของการพูดขณะนั้นด้วย

เสี่ยวแปลว่าเพื่อนแท้
แต่บริบทที่คน กทม ได้ยินสมัยก่อนเวลาเจอคนอีสานเรียกกัน ว่าได๋เสี่ยว ว่าได๋บักเสี่ยว คนกรุงเลยจำว่าเรียกกันบักเสี่ยวดูเหมือนคนบ้านนอกเรียกกัน เวลาจะเหยียดเลยจำคำนี้มาเล่น
แต่เวลาผ่านไปมันดูซอฟต์ลงนะในความรุ้สึกผม ถามว่าจะแปลว่าเหยีดมั้ยก็ดูบริบท แต่รากเหงาของการเอามาใช้มันก็มาจากการเหยียดนี่แหละ

ถ้าเอาไว้เรียกเพื่อนสนิท ไม่เหยียด

ถ้าเอาไว้พูดเชิงวิจารณ์ คือ เหยียด โดยเฉพาะคนไม่รู้จักกันเลยในบอร์ดสาธารณะ

ผมว่า "เสี่ยว" แทบไม่ใช่การเหยียดเลย

แต่คำว่า "ลาว" นี่ไม่ควรใช้เลย เข้าใจว่ามันติดปากคนรุ่นเก่าๆอยู่บ้าง ผมไม่เคยใช้เลยคำนี้

คำว่า "ลาบ" หน้าลาบ หรือ "ข้าวเหนียวติดฟัน" อื่นๆๆ อันนี้เหมือนเหยียดภาคอีสานนิดนึง

คนอีสาน/คนลาว ใช้ "เสี่ยว" ในบริบทเพื่อนอาจจะไม่เหยียดครับ
แต่คนเมือง ใช้ "เสี่ยว" ในความหมายเหยียดครับ มันแปลประมาณว่า เห่ย บ้านนอก ทำตัวเสล่อ ไอลาว ความหมายคือประมาณนั้น

เหมือนคนดำอะครับ ถ้าคนขาว คนเอเชียไปพูด นิกก้า ใส่คนดำนี่เหยียดแน่นอน เผลอๆจะโดนต่อยเอา
แต่ถ้าคนดำด้วยกัน พูดกับเพื่อนด้วยกัน มันก็เป็นคำที่แสดงความสนิทสนมและไม่เหยียด

ผมว่าน่าจะเป็นแบบนี้นะ

เหยียด ลาว ยังไง อธิบายด้วยครับ

ถ้าเป็นคำดูถูก เหยยีด ยังพอว่า

เเต่ไปเหยียด ลาวนี่ไม่ใช่ละ มโนไปไกลละ

คือตามเม้นต้นทางเค้าก็ไม่ได้มีเจตนาใช้คำในทางที่ดีอ่ะครับ ผมว่ามองว่ามันเป็นการเหยียดอย่างหนึ่งก็ไม่ได้ผิดนะ

ถ้าคำว่าลาวโดดๆมันก็ไม่ได้เป็นคำเหยียดมันอยู่ที่การใช้งานนะ

นี่แสดงว่าสังคมเราห่างเหินจากการใช้คำว่าเสี่ยวเป็นคำเหยียดจนมีคนไม่รู้สึกว่าเหยียดแล้วแหะ เจตนาเมื่อก่อนก็มีคนไว้ใช้เรียกเหยียดนั่นแหละ ไอ้เสี่ยว พวกเสี่ยว โคตรเสี่ยว เสี่ยวสัด มุขเสี่ยว ก็แทนความหมายของเรื่องเด๋อๆบ้านนอกๆ แล้วมีใครจะชอบไหมที่ถูกเหมารวมไปในความหมายแย่ๆ

เพราะเมื่อก่อนคนอีสานเข้ามาทำงานเป็นแรงงานในภาคกลางเยอะ เวลาผ่านไปก็แทนที่ด้วยแรงงานต่างชาติไปหมดแล้ว คนภาคอื่นก็คงไม่ได้มองคนอีสานเป็นชนชั้นแรงงานแบบสมัยก่อนแล้ว วันเวลาเปลี่ยนไปคนรุ่นหลังก็ไม่รู้สึกว่าถูกเหยียด ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีนะ

โดยส่วนตัวผมว่าค่อนจะไปเป็นคำด่ามากกว่าคำเหยียดครับ

พูดกับคนรู้จักเสี่ยวๆไปใสมาอันนี้ปกติ แต่ถ้าเดินไปตามถนนแล้วมีคนข้างทางที่ไม่รู้จักกันพี่ทำไมโคตรเสี่ยว มันก็จะมีขิวๆมั้งละว้าา

ผมคนอีสานเข้าใจคำนี้ว่า เสล่อ เด๋อ แต่ภาคอื่นๆอาจจะไปอีกทาง แต่มันไม่น่าใช่คำเหยียดเชื้อชาติไงครับ

ที่ผมใช้คือ เสี่ยว แปลว่า เพื่อน ไม่ต้องแท้ก็ได้ผมใช้กับทุกคนที่เป็นเพื่อนอะแหละ และก็ไม่เคยเจอใครด่ากันด้วยคำนี้นะ
แต่สำหรับคนกลางก็เคยเห็นเขาด่ากันด้วยคำนี้อยู่บ้าง ความหมายก็คล้ายๆเสล่อมั้ง

คนแต่ละภาคมีการรับรู้คำนี้ต่างกันครับ

คนอีสาน ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำนี้ แม้แต่คำว่า ลาว บางครั้งคนอีสานคุยกันเองก็เรียกตัวเองว่าลาว

แต่คนกรุงเทพ ใช้คำนี้ในอีกบริบทนึง จะบอกว่าเหยียดก็ได้ เพราะเป็นการเอาคำในภาษาอีสานมาใช้ในความหมายไม่ดี

ก็ต้องดูบริบทแหละครับ

คำเหยียดมันไม่ได้อยู่ที่คนพูด มันอยู่ที่คนโดนพูดถึงครับ อย่างคำว่าดำธรรมดากว่าคำว่าเสี่ยวเยอะ แต่บริบทมันเป็นบูลลี่ได้เหมือนกัน
ไอ้ดำ อีดำ ถ้าดำเป็นชื่อของเจ้าตัวถือว่าไม่เป็นคำเหยียด ถ้าใช้แทนสรรพนามต้องดูที่บริบทและคนโดนเรียกว่ารู้สึกมั้ย

ใช้คำต้องระวังคิดถึงผู้ฟังให้มากขึ้น เราไไม่ได้อยู่ในยุคที่อยากเรียกอะไรก็เรียกได้แล้ว
เพราะภาษามันมีวิวัฒนาการของมัน และสังคมให้เกียรติคนกันมากขึ้นเรียนรู้แล้วอยู่กับมันซะ

เอาจริงๆมันก็คือคำว่าแว๊นหรือตลาดล่างในสมัยนี้
แต่เพราะมีคนพูดถึงคำว่าเสี่ยวในความหมายที่ถูกต้องมากขึ้น
คนเลยเปลี่ยนไปเป็นสองคำบนแทน

แล้วคำว่าเสี่ยวโดยความหมายมันมาจากพฤติกรรมคนอีสานที่เข้ามาทำงานกรุงเทพ
เอกลักษณ์นึงของคนอีสานสมัยก่อน คือตามโลกไม่ทัน เด๋อๆด๋าเพราะมาจากต่างจังหวัด

ภาพจากในหนังเรื่องแหยมยโสธรน่าจะพรีเซนต์คำนี้ได้ชัดอยู่