มหาสงครามนินจา
เอาตำนานออกมาให้เด็กๆตบเล่น
บทก็เกลี่ยไม่ทั่ว โน่นนิด นี่หน่อย อยากให้โชว์เท่ทุกคน กลายเป็นไม่เท่ซักคน

อีกอันที่ทำเสียเรื่องหมดคือ สัมภเวสีคืนชีพ
วิชาบั๊กของเรื่องนี้ OP เกินจนสมดุลเรื่องเเสีย

ตอนแสงอุษาแรกๆก็ดีนะ อย่างซาโซริ หรือ ฮิดัน คาคุชิมันยังดูมีแบบคอนเซปในการเอาชนะด้วยวิชานินจาทั่วๆไปได้ แต่พอเจอเพนจริงๆก็สนุกแหละแต่มันเอาพลังอัดกันมากไปหน่อย จริงๆผมมองว่าเพนเองความสามารถมันสามารถเชิงคอนเซปดีๆเลยนะแต่ตอนสู้มันดูไม่ค่อยใช้คอนเซปแพ้ทางชนะกันเท่าไหร่ไปหน่อย น่าเสียดายนิดนึง

ผมโอเคหมด จนมีเรื่องคางูยะ

ควรเอาแค่มาดาระเป็นบอสใหญ่ แค่นั้นพอ

ช่วงสงครามท้ายๆนั่นแหละครับ สเกลพลังคือระเบิดภูเขาเป็นว่าเล่น นึกว่าอ่านดราก้อนบอล

ตอนสู้กับพวกหน่วยรากสนุกมากเลยนะ เนื้อเรื่องก็หม่น ๆ
การแต่สู้ก็ซับซ้อนรายละเอียดสูง

แต่พอเริ่มคุยกับพ่อกับแม่เท่านั้นแหละ วิชาก็หลั่งไหลมา
เข้าไปคุยกันในใจสำเร็จวิชาโบ๊ะบ๊ะออกมา

ผมว่าสนุกสุดตอนสู้กะพวกแสงอุษาอ่ะ มีพลิกแพลง แก้ทางกันไปมา ตายก็คือตาย ซีนดราม่าอะไรลงตัวหมด

แต่ภาคสงครามนี่คือทนอ่านให้มันจบๆไปแค่นั้นจริงๆ โคตรเลอะเทอะ

ขอนอกเรื่องนิดครับ

พอดีกะจะซื้อสะสมการ์ตูนดังในอดีต 2 เรื่องนี้ นารูโตะ กับ bleach ควรซื้อสะสมเรื่องไหนก่อนดีครับ

ที่เอามาเทียบกัน คือจำนวนเล่มมันใกล้เคียงกัน 72 เล่มจบ กับ 73 เล่มจบ

โึควทผิด

นางาโตะสเกลกระโดด
ไม่เท่าไรเพราะมันยังดูคาถานินจาสายคลื่นพลังอะไรก็ว่าไป


แต่ไอพวกตระกูลนิวไทป์ ขับกันดั้มเติมทรูนั่นแหละ อะไรวะนั่นผมนี่ wtf


จุดเริ่มต้นของการขยายสเกลก็คง กันดััมนั่นหละ จนมันมีตัวละครอย่างคิลเลอร์บีที่ควบคุมสัตว์หางได้ ก็เลยไปกันใหญ่ กลายเป็นศึกกันดััม สัตว์หาง แปดหาง เก้าหาง สิบหาง ยิงบีมกันฆ่าล้างโคตร ขนาดรุ่นหนึ่งยังใช้ไม้สร้างกันดั้มไว้ยิงบีมได้อีก เจริญ

คิดว่าตั้งแต่ช่วงนั้นเหมือนกัน ระเบิดหมู่บ้านปลิวนั่นแหละ หลังๆขนาดตัวแปลกๆยังไงไม่รู้ตอนย้อนอดีตที่รุ่นหนึ่งสร้างพระไม้พันกรหรืออะไรสักอย่าง ตัวใหญ่เป็นกอตซิลล่าเลย

จำไม่ได้แต่ชอบตอนที่คาถายังบ้านๆ สเกลเล็กๆ มันชิงเหลี่ยมกันสนุกดี

หลังๆพอเก่งๆกันแล้ว คาถามันอลังไปหน่อย เหมือนการ์ตูนเบ่งพลังสุ้กัน

แรกๆ ปาดาวกระจาย ปาม้วนคาถาใส่กัน มีแยกร่าง พรางตา

ทำมือประสานวิชา ดาบในตำนาน ใช้ดาบใช้เคียวฟาดฟันกัน


หลังๆ เสกหุ่น เสกยักษ์ พลังทำลายหมู่บ้าน ทำลายดาวทั้งดวง

เหลือแค่ขี่กันดั้มออกไปยิงกันนอกอวกาศ กับสร้างยานเดธสตาร์ละครับ

ส่วนตัวผม มีครบทั้งสองเรื่อง

บลีช ตอนยังไม่จบ ก็มีอ่านซ้ำบ้าง พอจบแล้ว.... ผ่านมาหลายปี ยังไม่ได้แตะซ้ำเลยครับ

ส่วนโตะ น่าจะอ่านซ้ำ ประมาณปีละรอบได้

แล้วแต่แนวท่านเลยครับ ชอบมังงะ แบบไหน

ส่วนตัวผม ผมไม่ชอบ บลีช แต่ทำไงได้กว่าจะรู้ว่า Loop (สู้แพ้>ฝึก>ชนะ>มีตัวร้ายตัวใหม่โผล่มา>สู้แพ้ วนไปเรื่อยๆ) ก็ซื้อมา จะ 40 เล่มแล้ว เหอๆๆๆ

สัมภเวสีคืนชีพ

ขอบคุณครับบ งั้นเลือกนารูโตะแล้วกันครับ เดียวทยอยเก็บทีละนิดๆ