มีค่ามัดจำหอ(3-6เดือน) รวมกับค่าของใช้จำเป็นเข้าห้อง

ทีนี้ก็ดูรายจ่ายต่อเดือน

เหมือนผมเลยครับ

ย้ายออกมาเถอะครับ สบายใจกว่า จากประสบการณ์ส่วนตัว

แต่เรื่องรายได้ - รายจ่าย ลองคำนวนดูครับ ผมว่ารายได้หลักหมื่นต้นๆก็ออกมาอยู่คนเดียวได้แล้ว เพียงแต่ช่วงแรกๆต้องประหยัดหน่อย แต่ถ้าคุณได้สิทธิ์โครงการของรัฐ พวกเราชนะ คนละครึ่ง อะไรพวกนี้ ผมว่าออกมาได้เลยครับ มีเวลา 2 เดือนในการเริ่มต้นใหม่ ตรงนี้โครงการพวกนี้ช่วยได้ แต่คุณต้องพยายามทำงานอย่างหนักใน 2 เดือนนี้นะครับ หลังจากนั้นจะค่อยๆดีขึ้นเองครับ

ใช่เลย

รายได้ที่มั่นคงสำคัญกว่ารายจ่ายที่จ่ายออกไป

เพราะรายจ่ายคุมง่ายกว่ารายรับ

อันนี้พูดจากตัวเองนะ คือ ผม คือคนที่เรียนจบแล้วออกไปมาใช้ชีวิตเลย เมื่อ 10 ปีก่อน คือผมบอกที่บ้านว่าผมขออกมาอยู่คนเดียว

1.สิ่งที่ต้องเตรียมอย่างแรกเลยคือใจครับ ผมเชื่อว่าคนอยู่ห้องคนเดียวน่าจะเคยรู้สึกถึงความเงียบเวลาไม่มีใคร คือมันไม่มีใครคือมันไม่มีจริง ๆ คือต่อให้เล่นเกม มีเพื่อน มีมือถือ แต่มันไม่ใช่แบบนั้นมันเงียบ มันเหงา

2.คือคุณไม่มีทางรู้แน่นอนว่าจะต้องใช้งานเท่าไหร่ จนกว่าคุณจะจัดการทุกอย่างได้ รายละเอียดตรงนี้มันเยอะ
ทุกอย่างมันมีค่าใช้จ่ายหมดครับ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ามือถือ ค่ากิน ค่าเที่ยว ค่ารถ ถ้าออกมาอยู่คนเดียว ผ่านไป 1 - 2 เดือนมันจะคำนวนได้เองครับ ว่า 1 เดือนใช้ได้เท่าไหร่ เหลือเท่าไหร่ ให้ราคากับข้าวได้มื้อละเท่าไหร่

3. ทุกการใช้ชีวิตมันก็การมองเพื่อวันพรุ่งนี้ไปด้วยครับ คือเราต้องให้ออกว่าชีวิตพรุ่งนี้จะเหลือจะขาดอะไรไหม ยกตัวอย่างง่าย ๆ บางคนเคยเปิดตูเย็นมาก็เจอของกิน บางคนยาสีฟันหมดเปิดตู้ที่บ้านก็เจอแล้ว คือถ้าไม่อยากลำบากมันต้องวางแผนดี ๆ

อยู่คนเดียวเงินเก็บไม่เกี่ยวเพราะไม่ได้ซื้อบ้าน เอาเป็นว่ามีรายได้ต่อเดือนเท่าไหร่ ค่าห้อง, ค่ากิน, ค่าน้ำ, ค่าไฟ, ค่าเดินทาง ที่ต้องใช้ทุกๆ เดือน นี่ยังไม่รวมถ้าอยากมีทีวี ตู้เย็น อีกนะ

เพื่อนผมมีคนนึงอายุ 30 กว่าละพอทะเลาะกับที่บ้านก็จะบ่นทุกครั้งว่าอยากออกมาอยู่คนเดียว ผมเลยถามว่าไหวหรอ อยู่บ้านมีข้าวกินอิ่ม ที่นอนพร้อม มีครอยครัวช่วยจ่ายค่าน้ำค่าไฟ สรุปเงียบไปละตอนนี้อยู่คนเดียวใจต้องกล้าก่อนพร้อมลำบาก

หางานที่บริษัทมีที่พักให้กับพนักงาน ซึ่งมี ผมนี่ไม่ได้อยู่บ้านมาเกือบ 4 ปีละ

ป.ล.แต่ตอนนี้ผมอยู่บ้านแฟนนะ อยู่กับลูกก่อน

ผมมองต่างออกไป สำหรับผมสิ่งแรกที่ต้องดูเลยคือพ่อแม่ท่านสามารถอยู่ได้โดยไม่มีท่านหรือปล่าว ท่านเป็นลูกคนเดียวไหม หากพ่อแม่ท่านเลี้ยงตนเองได้สบาย ท่านค่อยคิดเรื่องย้ายออกอะ ไม่งั้นถึงจะย้ายออกมาเดี๋ยวก็มีเรื่องให้กลับไปอยู่ดี

ถ้ามีเงินพอก็ไปเลยครับ ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ ไม่มีเงินก็ต้องหาเงินแหละ

ตอนนี้น้องผมเรียนจบ มาอยู่คอนโดกับผม ผมก็จะหาที่อยู่ใหม่เหมือนกัน ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับน้องเลยนะ แต่อยากได้ความเป็นส่วนตัว แต่ก็ต้องรอดูอีกว่าน้องจะได้ทำงานแถวไหนจริงๆ เดี๋ยวบ้านตรงนี้ว่าง เสียดายอีก

ยากครับ รอทำงานก่อน

ถ้ายังหาเงินเองไม่ได้ ก็ทนไปก่อน

เรียนจบ ทำงานได้เต็มที่ ก็ออกมา

หาหอพักใกล้ที่ทำงาน ค่อยๆขยับขยายไป

เรียนจบค่อยออกมาครับ พอเราได้งานแล้วจะออกมาอยู่คนเดียวเลยก็ได้ ก็กินเงินเดือนไป ความคิดส่วนตัวผมเองนะ รอให้พร้อมมันไม่มีวันพร้อมหรอกครับ จะติดนู่น นี่ นั่นตลอด ออกไปตายเอาดาบหน้า มีความรู้ระดับ ป.ตรี เป็นใบเบิกทางอยู่แล้ว น่าจะใช้ชีวิตได้ไม่ยาก ผมจบ ม.6 ผมก็แทบไม่กลับบ้านอีกเลย ไม่ได้มีปัญหากับทางบ้านนะครับ แต่ผมจะมีความสุขมากกว่าเวลาอยู่คนเดียว ส่วนเรื่องคอนโด บ้าน มันเป็นเรื่องของอนาคต เราไม่มี ก็เช่าเค้าอยู่ก็ได้

ผมเป็นคนนึงที่แยกออกมาอยุ่เอง เพราะ fright บังคับ

แต่เดิมผมอาศัยอยู่กับบ้านพ่อแม่ บ้านพ่อแม่อยู่จรัญสนิทวงค์ ที่ทำงานอยู่แยกอโศก
เส้นทางในการเดินทางไปทำงานของผมคือ ต้องผ่านสี่แยกท่าพระ และ ตลาดคลองเตย

ปกติผมจะใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 40 นาทีจากบ้านไปที่ทำงาน
แต่พอมีการก่อสร้างที่แยกท่าพระ และ แยก ณ ระนอง ปุ๋บ ทำให้การเดินทางของผมต้องใช้เวลา 3 ชั่วโมง ไปกลับ 6 ชั่วโมง โอ้ยตายย

พอดีกับแฟนเก่าผมขยับเข้ามาเรียนในตัวเมืองมากขึ้น ผมเลยย้ายออกไปอยุ่หอ
ค่าใช้จ่ายที่ต้องเจอต่อเดือน

1. ค่าหอ 7000 บาท
2. น้ำไฟ ประมาณ 800 บาท
3. ค่าซักรัด ประมาณ 600 บาท
4. ค่าน้ำดิ่ม และของใช้ จิปะถะอีกเดือนละ 1000 บาท

อันนี้ยังไม่รวมค่าข้าว ค่าของใช้อื่นๆ ค่าเดินทางนะ

ผมมาทำงานไกลบ้านมากเลยได้จังหวะตัดเลย มีเงินเดือนพอเลี้ยงชีพได้เบื่อปัญหาที่บ้าน ไม่ขอยุ่งเกี่ยวอีกแล้ว

จากคำแนะนำของคนที่ออกมาอยู่คนเดียว และยังเรียนอยู่ตอนนั้น
เมื่อก่อนเงินเดือนละ 15,000 บาท พอสำหรับการออกมาอยู่คนเดียวครับ และยังพอค่าเทอมๆค่าอื่นๆ
แต่อาจจะไม่ได้ปาร์ตี้กับเพื่อนหรือใช้ฟุ่มเฟือยเลย พยายามหางานที่มีรายได้สูงตั้งแต่เรียนไม่จบครับ

ผมทำงานตั้งแต่ปี 3 จนถึงปี 4 เป็นฟรีแลนซ์รายได้ตกอยู่ประมาณ 15,000-20,000 แล้วแต่ว่ารับงานได้เยอะ
และไม่กระทบผลการเรียนในช่วงปี 3 พอเรียนจบ โชคดีมีผลงาน+ความรู้เฉพาะทางเยอะ ไปที่แรกเรียก 25,000 ก็ได้เลย (แต่นั่นมันหลายปีมากๆแล้ว ค่าครองชีพไม่ได้แพงเท่านี้)

ตอนนี้ถ้ายังคิดว่ามีเงินเก็บเท่านี้จะอยู่ต่อได้มั้ย ผมบอกตรงๆให้หารายได้ที่มั่นคงให้ได้ก่อน อาจจะสัก 20,000 บาทต่อเดือนแล้วค่อยออกไปใช้ชีวิตข้างนอก เริ่มต้นใหม่แล้วจะพอมีพื้นที่หายใจบ้างครับ
อาจจะเริ่มต้นวัดผลจากการที่ใช้เงินตัวเองสัก 6 เดือน แล้วดูว่าไหวมั้ยครับ บททดสอบมันจะเหมือนกับคนต้องจะออกรถแหละ ถ้าเราเก็บค่าผ่อนได้เกิน 6 เดือนแบบชิลๆ ต่อไปมันจะง่ายมากๆ

ถ้าไม่พร้อมตอนนี้แนะนำให้อดทนอยู่บ้านไปก่อนครับ ไว้เราพร้อมเมื่อไรค่อยไปตามทางของตัวเองนะ
ดีกว่าไปไม่รอดแล้วต้องกลับไปหาเขานะครับ ส่วนเรื่องครอบครัวถ้าเคลียร์กันเข้าใจก็จะเป็นเรื่องที่ดีกว่าครับ

คหสต.เดี๋ยวนี้การออกมาซื้อบ้าน คอนโด ความมั่นคงมันต้องมาพร้อมกับรายได้ที่สูงครับ
ถึงจะได้บ้านที่ดีๆทำเลดีๆ เช่าคนอื่นอยู่จริงๆ ก็ไม่ได้คุ้มเท่าไรครับ

ถ้ามีบ้านอยู่แล้วและอยู่ได้แบบสบายใจ จะได้ใช้เงินไปกับด้านอื่นๆแทนครับ

แนะนำว่าอยู่บ้านต่อครับ เรื่องบ้างเรื่องให้อดทนไปก่อน

อย่าเอาอารมณ์เป็นที่ตั้งจะพังเอาง่ายๆ

ช่วงนี้เงินทองไม่ได้หาง่ายๆเหมือนก่อน

ลดรายจ่ายอะไรได้ก็ลดไปก่อน

ผมอ่านดูแล้วท่านไม่ได้มีปัญหาที่ต้องย้าย

แต่ปัญหาเป็นเพราะเรื่องภายในครอบครัว ลองทำใจให้สบายๆกว่านี้ครับ

อะไรมองข้ามได้ มองข้ามไปเลย หรือไม่สบายใจ ออกไปหาน้ำกินข้างนอก ใจชื่นๆคอยเข้าบ้าน