เป็นหนังที่เกี่ยวกับคนอินเดียที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งในชีวิตที่เคยดูมาเลยจ้า หนังมีองค์ประกอบครบสําหรับหนังดีๆเรื่องหนึ่งที่ควรจะเป็น ทั้งตัวนักแสดง เนื้อเรื่อง การถ่ายทํา ทําให้โลกได้รู้ด้านมืดของอินเดียว่าเป็นอย่างไร รวมทั้งด้านที่ดีด้วย หนังมีนัยยะแอบแฝงให้แง่คิดกับคนดูสอดแทรกเข้าไปในตัวหนังด้วย Slumdog Millionaire ออกฉายปี 2008 นําแสดงโดย Dev Patel รับบท Jamal หมาสลัมจนตรอกที่ไปคว้าเงินล้านในรายการเกมโชว์มาได้เขาทําได้อย่างไร โกง หรือมันถูกกําหนดมาไว้หมดแล้ว Freida Pinto รับบท Latika ทหารเสือคนที่ 3 นางเอกของเรื่อง Madhur Mittal รับบท Salim พี่ชายที่โตมาในสลัมด้วยกันกับ Jamal ตัวละครในหนังจะมีอยู่ 3 ช่วงชีวิต เด็ก วัยรุ่น และผู้ใหญ่จ้า





ตอนเปิดเรื่องมาจะมีช๊อยให้เลือกอยู่ 4 ข้อ ถามว่าเขาทําได้อย่างไรถึงตอบคําถามถูกหมดทุกข้อได้เงินไป 20 ล้านรูปี
A เขาโกง
B เขาโชคดี
C เขาอัจฉริยะ
D มันถูกกําหนดไว้แล้ว

*** ถ้าทุกๆสิ่งทุกๆอย่างถูกกําหนดมาไว้หมดแล้วตามวิถีทางของมันแล้วจริงๆเราจะต้องไปกลัวอะไร มันก็แค่เป็นไปตามทางที่มันถูกกําหนดมาไว้หมดแล้วตั้งแต่แรก เราแค่ให้อภัยและปล่อยวางให้มากๆและยึดติดให้น้อยลง เพราะไม่ว่าสิ่งนั้นเราจะอยากให้มันเกิดหรือไม่มันก็ต้องเกิด เหมือนที่เขาบอกกันว่า อะไรจะเกิดมันต้องเกิด ไม่ว่าสิ่งนั้นเราจะชอบหรือไม่ก็ตาม จะสุขหรือทุกข์ ร้ายหรือดีก็ตาม มันเป็นสิ่งที่โชคชะตาฟ้าได้ลิขิตเอาไว้หมดแล้วตั้งแต่แรกไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงไปได้เลย ขอตอบข้อ D มันถูกกําหนดไว้แล้ว เป็นคําตอบสุดท้ายจ้า



ฉากที่ประทับใจ หลังจากที่ จามา สาลิม และลาติก้า ได้หนีตายจากการฆ่าหมู่ที่บ้านในสลัมเพราะเหตุผลการคัดแย้งกันทางศาสนาของพวกผู้ใหญ่ที่ทําให้พ่อแม่ของจามาถูกฆ่าตายไปด้วยแล้วไปหลบอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์กัน ในตอนนั้นมีฝนตกลงมาด้วย แต่สาลิมพี่ชายของจามาไม่อยากให้ลาติกาเข้ามาหลบฝนด้วยเพราะยังไม่ไว้ใจ

ซาลิม - ไปให้พ้นเลยนะ เธอจะลากตํารวจมาหาเรา

จามา - ให้เข้ามาเถอะพี่ บางทีเธออาจจะเป็นทหารเสือคนที่ 3 ก็ได้ ( นี่เป็นคําถามข้อสุดท้ายที่ทําให้จามาได้กลายเป็นเศรษฐีเงินล้านที่ถามว่า ใครคือทหารเสือคนที่ 3 ที่ทั้งคู่ได้เคยเรียนมาตั้งแต่เด็ก )



ฉากสะเทือนใจ หลังจากที่ทั้ง 3 ได้รอดตายกันมาในวัยเด็กจากแก็งขอทานที่จับเด็กมาทําให้พิการโดยการใช้นํ้ากรดหยอดตาทําให้ตาบอด ขอทานตาบอดพิการคนจะเห็นใจทําให้หารายได้ได้มากกว่าเดิม ก็มาเข้าสู่ช่วงที่เป็นวัยรุ่นกัน ซาลิมได้เข้าไปอยู่แก๊งเจ้าพ่อผู้ที่มีอิทธิพลในระแวกนั้นเพราะเขาได้ฆ่าหัวหน้าแก็งขอทานที่เคยจับพวกเขาไปในวัยเด็กเขาและจามาหนี้ออกมาได้แต่ลาติก้าไม่ เธอถูกส่งตัวไปที่ซ่องโสเภณีพระเด็กสาวพรมจรรย์มีค่าตัวมาก หลังจากนั้นทั้ง 3 ก็ได้หนีไปพักกันที่โรงแรม ซาลิมที่มีความชอบในตัวของลาติก้าที่สวยจึงขอมีอะไรกับเธอแต่จามาไม่ยอมเพราะมีใจให้ลาติก้าด้วยเหมือนกัน

จามา - เปิดประตูนะ ( ซาลิมพาลาติก้าเข้าไปในห้องแล้ว )

ซาลิม - หุบปากสะ คนถือปืนโคล.45 สั่งให้แกหุบปากสะ ( คําถามทุกข้อที่พิธีกรรายการเกมโชว์ถาม มันคือประสบการณ์จริงที่จามาได้เคยมาในชีวิตแล้วทั้งหมด มีข้อหนึ่งถามว่า ใครเป็นคนที่คิดปืนพกขึ้นเป็นคนแรก )

ลาติก้า - ( เอามือจับปืนของซาลิมที่กําลังเล็งไปที่จามาลง เพราะรู้ว่าซาลิมจะยิงจามาแน่ถ้าเขาไม่ไป เหมือนเธอได้ตอบแทนที่จามาได้เคยช่วยเธอไว้ตอนเรียกให้เธอเข้าไปหลบฝนไม่ต้องหนาวตายในวัยเด็กด้วย ) ไปเถอะจามา ไปสะ ( หลังจากนั้นเธอก็ยอมเอาตัวเข้าแลกตกเป็นของซาลิมเพื่อแลกกับชีวิตของจามาไม่ให้ถูกฆ่าตาย )



ฉากที่สะเทือนใจช่วงไคลแมกซ์ตอนท้ายของเรื่องเข้าสู่ช่วงที่ 3 ที่ทั้ง 3 โตเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว ตอนที่จามาจะตอบคําถามข้อสุดท้ายก่อนจะได้เป็น เศรษฐีเงินล้าน ส่วนซาลิมที่ได้ช่วยลาติก้าให้หนีออกไปจากเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลแต่นิสัยเลว ที่เป็นเจ้านายเขาให้ไปหาจามาคนที่เธอรักมาตั้งแต่เด็กโดยที่เขายอมเสียสละชีวิตตัวเอง ชอบฉากที่ซาลิมโปรยเงินลงไปในอ่างอาบนํ้าจนเต็ม เพราะรู้ว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของตัวเอง แล้วเขาก็ลงไปในอนในอ่างที่มีเงินอยู่เต็มอ่างไปหมดรอเจ้าพ่อเจ้านายเขาเข้ามาแล้วก็ยิงเจ้าพ่อตายเพื่อปลดปล่อยลาติก้าให้เป็นอิสระจากนรกแห่งนี้ไป หลังจากนั้นเขาก็ถูกลูกน้องเจ้าพ่อที่ตามมารุมยิงเขาตายคาที่ในอ่างอาบนํ้า สิ่งที่หนังต้องการสื่ออกมาในฉากนี้ก็คือ ทรัพย์สินเงินทองมากมายที่เคยหาเก็บเอาไว้ตอนมีชีวิตพอตายไปแล้วก็ไม่สามารถเอาติดตัวไปได้เลยต้องทิ้งไว้ที่โลกนี้ทั้งหมดเลยเนื่องจากมันเป็นสิ่งสมมุติทั้งหมดทั้งสิ้นเลยจ้า

พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลงโททนต์เสน่งคง สำคัญหลายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา

ช้าง ม้า วัว ควาย ตายไปแล้วยังเหลือเขาหนังเอาไว้ให้เป็นประโยชน์ แต่ถ้าคนเราตายไปแล้วจะเหลืออะไรทิ้งไว้ให้คนรุ่นหลังบ้าง เห็นจะมีก็แต่ความดีและความชั่วที่ตัวเองได้เคยทําไว้ตอนที่มีชีวิตอยู่เท่านั้นเองจ้า โลกนี้เป็นเพียงสิ่งสมุติทั้งหมดทั้งสิ้นเลย เงินทอง บ้าน รถ สิ่งของต่างๆ แม้แต่ตัวเราเองด้วย มันจะเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปในที่สุด ไม่ช้าก็เร็ว และเราได้ถูกโลกนี้วางกับดักเอาไว้หมดแล้วตั้งแต่เริ่ม มันคือความยึดความอยากที่ไม่มีสิ้นสุดในจิตใจของเรานั่นเอง จนลืมความจริงของหนึ่งที่สําคัญที่สุดไป คือเมื่อตายไปแล้วเมื่อไหร่ที่กอบโกยสะสมไว้เท่าไหร่ต้องทิ้งไว้ที่โลกนี้หมดเลย โลกนี้ไม่อนุญาติให้ใครเป็นเจ้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ตลอดไป ทุกอย่างมีเวลาของตัวมันเอง เมื่อถึงเวลาก็ต้องส่งคืนให้เจ้าของที่แท้จริงไปรวมทั้งตัวเราด้วย ถ้าครั้งหนึ่งเราเคยมาจากความมืดที่ว่างเปล่า สักวันหนึ่งเราต้องกลับไปหามัน ช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง ที่สําคัญไม่มีใครรู้ด้วยว่าเมื่อไหร่จะเป็นวันสุดท้ายของชีวิตตัวเอง ดังนั้น ตอนนี้ เวลานนี้จึงสําคัญที่สุดเลย หากมีความดีอันใดที่ทําได้ควรเร่งทํา ถึงเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะทําความดีได้ ไม่ได้อยู่ที่มีมากเท่าไหร่ แต่อยู่ที่จะพอได้เมื่อไหร่ ต้องมีให้ได้ไม่มีไม่ได้ กับถ้ามีก็ดีเลยแต่ไม่มีก็ได้ผลที่ได้ต่างกันมากเลย ถ้ารู้จักพอเมื่อไหร่ชีวิตจะง่ายขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยจ้า ถ้าหาตัวเองเจอเมื่อไหร่ก็จะเปลืองชีวิตน้อยลง ชีวิตไม่ได้เริ่มต้นตอนอายุเท่าไหร่ แต่เริ่มตอนที่คิดได้เมื่อไหร่จ๊ะ

*** ไม่ทําโภคทรัพย์ ( เงินทอง ) แต่เพียงอย่างเดียว ให้ทําอริยทรัพย์ ( บุญกุศล ) ด้วย และทําอริยทรัพย์ให้มากๆจะได้ทั้ง โภคทรัพย์ และ อริยทรัพย์ไปพร้อมๆกัน ( เป็นเคล็ดลับการใช้ชีวิตที่ครูบาอาจานย์ได้เคยสอนไว้และได้จํามาใช้จนถึงทุกวันนี้เลยจ้า ) ผมพยายามประยุกต์เอาธรรมมะในแบบเดิมเอามาผสมกับแง่คิดดีๆในสังคมปัจจุบัน มันจะสะดุดใจทําให้เราฉุกคิดได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม ซึ่งเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกที่จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ได้ไม่ผิดแต่อย่างใด เพราะคนเรามีความเชื่อที่ต่างกันออกไป มีเหตุผลที่ต่างกันออกไป อยู่ที่ว่าใครเลือกที่จะเชื่ออย่างไรจ้า



*** คุยนอกรอบ มีเพื่อนๆมาเม้นว่าชอบคําคมแง่คิดดีๆที่ผมเอามาโพสไว้ ขอบคุณที่ชมและดีใจที่ชอบนะจ๊ะ ถ้าคนเราเลือกที่จะสมหวังได้ทุกๆอย่างตามที่ตัวเองหวังไว้ ในโลกนี้จะไม่มีใครผิดหวังอยู่อีกเลย ไม่มีใครที่เจอเรื่องร้ายๆผ่านเข้ามาในชีวิตอีกเลย เพราะทุกๆคนเลือกที่จะเจอแต่เรื่องดีๆเข้ามาในชีวิตของตัวเองกันหมดเลย แต่เรื่องจริงมันไม่ใช่ ชีวิตสอนให้เรารู้ว่าบางครั้งไม่มีอะไรที่จะเป็นไปตามที่เราหวังได้ตลอดในทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง มันเป็นของที่โลกนี้สร้างมาไว้คู่กัน สุข ทุกข์ ร้าย ดี เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์แค่ไหน ไม่ว่าจะร้ายหรือดีอย่างไรก็ตาม เพราะถ้าชีวิตมันเป็นเรื่องง่ายๆ เราคงไม่ต้องร้องไห้ออกมาตั้งแต่เกิด ความเจ็บปวดจึงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคนเราที่ธรรมชาติได้สอนให้เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้ และวันนี้เป็นวันพระใหญ่ 15 คํ่าเดือน 11 ออกพรรษาด้วย ขออวยพรให้เพื่อนๆทุกคนเปลี่ยนจากร้ายให้กลายเป็นดีกันทั้งหมดเลยนะจ๊ะ





*** แถมแง่คิดดีๆให้ด้วยจ้า

จำได้ว่าตอนดูครั้งแรก

ทำให้ทัศนคติต่อหนังอินเดียเปลี่ยนไปเลย

หนังดีมากๆ

ขอยกให้เป็นหนังที่เกี่ยวกับคนอินเดียที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งที่เคยได้ดูมาเลยจ้า

หนังดีมากๆฮะ

หนึ่งในหนังดีในดวงใจไปตลอดกาลเลยจ้าศิษย์น้อง

เรื่องนี้ยังไม่ได้ดูครับ ไว้จะหาดู

หนังอินเดีย สมัยวัยรุ่นที่ได้ดูก็ กูดากาว่า รักข้าเหนือชีวิต หนังยาว 4ชั่วโมงมั้ง ดูไปครึ่งเรื่อง ให้พักมากินน้ำ แล้วดูต่อ
ไปดูเพราะคำโปรยว่า นางเอกสวยที่สุดในโลก เสรี เดวี
และอีกเรื่อง ก็สลัม บอมเบย์ ที่ผู้กำกับเป็นผู้หญิงมั้ง

พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลงโททนต์เสน่งคง สำคัญหลายในกายมี
นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา

สุดท้ายชอบกลอนอันนี้ ทำให้นึกถึง ละครทีวี กฎแห่งกรรม ที่นำเรื่องของ ท.เลียงพิบูลย์ มาทำให้ได้ดู สมัยเด็กๆ
เพราะตอนไตเติ้ลจะอ่านกลอนนี้ให้ฟังก่อนเข้าเรื่อง

ต้นฉบับเป็นของ กฤษณาสอนน้องคำฉันท์พระนิพนธ์สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ไว้สอนใจเราดีจ้า และเรื่องนี้เป็นหนังที่เกี่ยวกับคนอินเดียที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งที่เคยดูมาเลยควรค่าแก่การหามาชมจ๊ะ

ลุ้นมากทั้งเรื่อง สนุกมากครับ

อยากลองมีแฟนเป็นสาวอินเดียดูบ้างจัง

หนังดีครับ ถ่ายทอดวีถีชิวิต ผ่านเรื่องราวได้ดีมากๆ

แต่นอกเหนือไปจากหนังนับถือ​ท่านนี่แหละ​ที่สอดแทรก​ธรรมะได้ดีไม่แพ้กัน เหมาะกับช่วงเวลาปัจจุบัน​ เมื่อก่อนเห็นรีวิวแต่ av เลยไม่ค่อยได้สนใจ 5555

ไม่นึกเลยว่าเซียน av อย่างลูกพี่เมทัล คุณ​ธรรมสูงส่งยิ่งนัก เลื่อมใสๆ 55555

ขอบคุณที่ชมและดีใจที่ชอบนะจ๊ะ ถ้าทางโลกอย่างเดียวก็ตึงไป ถ้าทางธรรมอย่างเดียวก็หย่อนไป เพราะอย่างนั้นมาพบกันครึ่งทางดีกว่าจ้า มีทั้งทางโลกด้วยและทางธรรมด้วยจะได้ไม่ตึงไปหรือหย่อนไปทางสายกลางดีที่สุดเลยจ้า โลกเรามีอยู่แค่ 2 อย่างถ้าไม่ดีก็ชั่วถ้ารู้ว่าดีแล้วทําไปได้เลยไม่ต้องกลัวใครว่าอะไรจ้า

เรื่องนี้ไม่น่าจะถือเป็นหนังอินเดียนะครับ

ใช่จ้า เพราะไม่ใช่หนังที่คนอินเดียสร้าง แต่ผู้กํากับเป็น Danny Boyle ชาวอังกฤษจ้า แต่เพื่อนๆ อาจไม่รู้ข้อมูลตรงนี้เลยนึกว่าเป็นหนังที่คนอินเดียสร้างไปจ้า