มองย้อนกลับไปหงส์มันก็ย่ำแย่จริงๆ ใครจะไปทนไหว ขายตัวอย่าง มาเค อลองโซ่

ที่หนักกว่าคือเจ้าของ มองไม่เห็นอนาคตเลย

ก็คิดถูกนะ เพราะออกไปแล้วได้แชมป์ซึ่งลิเว่อในเวลานั้นไม่พร้อมที่จะตอบสนองความต้องการแกได้

แล้วก็ดีต่อลิเวอที่ต้องไปหาตัวแทน ก็มีเงินไปซื้อซัวเรสมา ในช่วงอาชีพขาขึ้น ในขณะที่หลังจากนั้นตอร์เรส​เข้าสู่ขาลงพอดี

นายทำดีแล้ว เห็นสปิริต ความพยายาม ถึงจะยิงไม่ได้ ก้ชงให้เพื่อนได้ ดีใจที่เคยมีตอเรสอยู่ในทีม

อยู่ในใจเสมอ เอลนินโญ่

ผมว่ามันไม่ได้ประเมิน แต่เพราะมันไม่มีเวลาให้ประเมินต่างหาก ตอเรสย้ายวันเกือบสุดท้าย(หรือสุดท้าย ผมจำไม่ได้ละ) โดยที่ไม่คิดว่าตอเรสจะย้ายด้วยหรือเปล่า

สุดท้ายก็ต้อง panic buy เพราะมันไม่มีกองหน้าให้เลือกเท่าไรนัก เลือกได้ก็แพง จะเอาดีกว่า แคโรล ก็ต้องแพงกว่าแคโรล (ถ้าจำไม่ผิด คิงเคนนี่ก็ต้องการด้วย)

ชอบตรงที่โทษตัวเองนี่ล่ะ ว่าเค้าเองไม่ดีพอในการปรับตัวเข้ากับเชลซี แต่ก็เป็นตัวโจ้กเกอร์ของเชลซีเหมือนกันนะ

ผมไม่เคยด่าตอเรสเลย ยกให้เป็นตำนานอีกคนด้วยซ้ำ เพราะมีชื่อติดอยู่ในชุดประวัติศาสตร์Uclสมัยแรกของสโมสร คือตอนนั้นUclคือถ้วยที่ต้องการที่สุดอยู่แล้ว

แคโรลตอนนั้นยิงเกือบ 20 ลูกแล้วครับแค่ครึ่งฤดูกาลเอง บุฟฟ่อนยังชมอะ กลายเป็นติดเบียร์ เจ็บไปเจ็บมาอยู่นั่น

จำคืนวันย้ายได้เลย แฟนเชลซียังแบบใช่หรอวะเนี้ยย

คือแบบทั้งเดือนเงียบ พอมาวันสุดท้ายมีข่าวขึ้นฮอมาเชลซีเฉยแล้วมาจริงด้วย

ลึกๆแล้ว ผมยังรัก ตอเรส อยู่เสมอ

เพียงแต่มันพูดออกไปเต็มๆปากไม่ได้เท่านั้นเอง

ก็เพราะว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาแกแสดงออกเหมือนกับว่า ลิเว่อร์ก็คือทีมๆนึงที่แกเคยลงเล่นเท่านั้นเอง

ไม่ได้รู้สึกพิเศษหรือผูกผันอะไรกับหงส์แดงมากกว่านั้นเลย กลับกันกับแอดมาดหริด แกแสดงออกแบบเต็มที่เลย

มันทำให้ผมต้องยอมตัดใจ เพราะคนที่รู้สึกอยู่ข้างเดียว มันเจ็บปวดนะครับ

ซ่ำครับ

ผมด่า แต่แม่มเกลียดไม่ลงจริงๆ

ยิ่งเห็นฟอร์มแย่ยิ่งสงสาร ยิ่งเอาใจช่วย

ก็เหมือนแฟนเก่า เลิกกันทั้งยังรัก

ผิดกับโอเว่น ไม่อยากเผาผี เผือกกลับมาเป็นฑูตสโมสร

โคตรเสียดายเลย อดเห็นตอเรส ซัวเรส

เกียดไม่ลง รักเสมอ

หายโกรธนานแล้ว ต๊อส ไปไม่เคยบ่นหรือเหน็บหงส์เลย

ทั้งๆที่ช่วงแรกๆ แฟนปฏิบัติตัวไม่ดีด้วยซ้ำ ได้แต่น้อมรับ

แล้วก้มหน้าพยายามทำผลงานให้ดีกับทีมใหม่ไป

เซ็งอย่างเดียวคือไปแบบปุ๊บปั๊บไม่มีเวลาหาตัวแทนเลย