ของคณะผม เป็น IT รุ่นแรกในมหาลัยสิบกว่าปีที่แล้ว ซึ่งพอผมเข้ามหาลัยก็คือไม่มีรุ่นพี่คณะ แต่อาจารย์ให้คณะธุรกิจที่เรียนเอกคอมบริหารมาเป็นแทน ซึ่งแน่นอนว่าพวกผมโดนรับน้องตามธรรมเนียมพวกคณะบริหารไป แน่นอนว่าคนไม่เข้าร่วมประมาณ 80% นอกนั้นที่เข้าไปก็คือเด็กกิจกรรมแหละ ซึ่งก็ยังเป็นเพื่อนกันปกติไม่มีไร เพราะทางนั้นก็ไม่ได้อยากนับเราเป็นรุ่นน้องอยู่แล้วด้วย

แต่พอขึ้นปี 2 คราวนี้รุ่นผมทั้งภาคปกติและค่ำ มานั่งประชุมกันตอนเย็น บอกจะไม่ให้มีรับน้องในคณะเรา ไม่มีว๊าก ไม่มีกิจกรรมรับน้องต่างๆ นานา ให้น้องมาเรียนปกติ ขอแค่มีประชุมเชียร์ซึ่งทางมหาลัยขอความร่วมมือเท่านั้นพอ

ซึ่งก็แน่นอนว่าทุกคนเห็นด้วย คว่ำบาตรระบบไปเลย SOTUS คือไม่เอาทั้งรุ่น พอรุ่นน้องเข้ามาก็งงๆ คิดว่าจะโดนรับน้องโหดๆ เพราะพวกมีใส่เสื้อช็อปมาเรียนกัน พออธิบายว่าไม่อยากให้มีระบบ SOTUS เพราะอะไรพวกยิ่งงงใหญ่เลย

กลายเป็นว่าน้องๆ เห็นคณะอื่นนี่โดนว๊ากกันลั่นคณะก็เข้ามาถามพวกผมว่าไม่มีรับน้องจริงดิพี่ ไม่อยากเอาคืนหรอ พวกผมก็บอก เอาคืนอะไรวะ ตอนกุเข้ามาก็ไม่เข้ารับน้องเหมือนกัน รุ่นพี่ยังไม่มีเลย มันก็เลยอ๋อกันละคราวนี้

ต่อมาคณะผมก็เลยเหมือนโดนเอาไปนินทามั๊ง พวกคณะอื่นที่รู้จักกันชอบเข้ามาถามเรื่องรับน้อง บอกทำไมไม่รับน้อง แบบนี้น้องจะรัก จะรู้จักกันได้ไง จะสามัคคีทำตามรุ่นพี่ได้ไง พวกผมที่นั่งกันอยู่ที่ซุ้มกว่ายี่สิบหน่อก็เลยชี้ไปที่สนามบอล ที่พวกน้องๆ มันเล่นกันอยู่อย่างสนุกสนาน ด่าพ่อล่อแม่กันเหมือนรู้จักกันมานาน น้องผู้หญิงก็นั่งจับกลุ่มเม้ามอยกัน ซึ่งเวลาผ่านมาแค่สองอาทิตย์แต่สนิทกันเกือบหมดแล้ว

เพื่อนต่างคณะก็ยังงงๆ แบบว่าทำได้ไง ก็ไม่อยากพูดไรมาก เลยบอกคณะใครคณะมัน แต่คณะนี้จะไม่ให้รับน้องแน่นอน ต่อมาก็เรียกน้องมาประชุมเชียร์แจกเพลงที่ไปก็อปๆ มาจากที่อื่นนั่นแหละ หารีด หาอะไรไปตามเรื่อง

พอถึงวันประชุมเชียร์ คณะผมได้ที่สองซะงั้น สร้างความมึนงงให้กับอีกหลายคณะในมอ เพราะน้องทุกคนร่วมถึงรุ่นพี่ดูสนุก เพราะไม่ได้บังคับใครมา แต่ทุกคนให้ความร่วมมือดีมาก ทั้งเสื้อผ้า การร้องเพลง การร่วมสนุก

จนปัจจุบันผ่านมาสิบกว่ารุ่น ก็พบว่าคณะผมก็ยังไม่มีกิจกรรมรับน้องเหมือนเดิม มีมากสุดคือการพาน้องไปเที่ยวกันต่างจังหวัดสองคืนเหมือนที่พวกผมเคยทำเท่านั้น ก็ถือว่าพวกผมประสบความสำเร็จที่น้องๆ รุ่นต่อมาทำตามความต้องการของพี่ๆ ที่แก่กว่าปีนึงเมื่อครั้งก่อนได้

ยาวหน่อยนะครับ แค่อยากแชร์ประสบการณ์การแบนระบบ SOTUS ของพวกผมและเหล่าเพื่อนๆ ที่ภูมิใจ๊ภูมิใจมาจนถึงทุกวันนี้ 555

ผมเข้านะแต่เข้าแค่ 3 วันแรก ที่เหลือก็ปล่อยไม่ไปละ

ตอนแรกที่ผมเข้ามหาลัยใหม่ๆ แม่มแอบดีใจนึกว่าไม่มี เมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ก็มีดราม่ารับน้องเนี่ยแหละ มีตลอดแหละ เพราะวันแรกที่เข้าประชุมเชียร์ ไม่มีรุ่นพี่ว๊ากเลยครับ สนุกสนานมากๆ พอวันที่ 2 เท่านั้นแหละ ใส่แว่นดำ ผมยาวๆ เดินมาเลย จบเลยครับ รับน้องของผม

เข้าใจอารมณ์ ผมก็คล้ายๆ กัน วันแรกไปนั่งเอ๋อในประชุมเชียร์คณะบริหาร เพราะไม่มีรุ่นพี่ตัวจริง วันที่สองเหล่ารุ่นเพ่เดินผมยาวสยาย กางเกงยีนส์มากันยังกะบอยแบรนด์ โดนว๊ากไปนิดหน่อย พอตอนเย็นก็เลยคุยกันว่ากุไม่ไปละ ใครอยากไปก็ไป 555

ของผมไปๆหยุดๆครับ ตอนนั้นเด็กบ้านนอกสุดๆ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย เลยต้องหาเพื่อนๆบ้างครับ เอาไว้ถามโน้นนี้นั้น 5555

รุ่นผมอ่ะมี แต่รุ่นน้องถัดไปไม่มีครับ

เพราะสาขาผม ตกลงกันแล้วว่าจะไม่รับน้องแล้ว

เข้าแค่สองวันแรกครับ ตอนแรกจะเข้าทุกวันเพราะอยากได้เกียร์

มาวันวันแรก ชิล ๆ ๆ เพราะเขาก็บอกแล้วว่าเหนื่อยยังไง หนักยังไง

แต่มาวันที่สองฝางเส้นสุดท้ายของผมขาดเลย คือผมแค่ลืมการบ้าน(วันแรกพี่ว๊ากให้การบ้านมา) ผมก็ทำแล้วน่ะ แต่ลืมในกระเป๋า แล้วกระเป๋าก็ดั๊นนน โดนพี่ในกรุ๊ปพาไปเก็บไว้ที่ภาค บรรลัยล่ะทีนี้ มันก็มาตะคอกใส่หูผม ประมาณไหน การบ้านที่คุณบอกว่าลืมในกระเป๋า ผมก็อธิบาย มันก็บอกว่าไปเอามา(มือถือตูก็อยู่ในกระเป๋าไอ้เวรร) ดีที่บริเวณนั้นมีพี่กรุ๊ปอื่น ๆ เขาอาสาติดต่อให้ จนสุดท้ายได้การบ้านมา

มันก็พาผมเดินมาเข้าแถวรวมกับคนอื่น ๆ พอไปถึงก็มีพี่ว๊ากอีกคนมารับต่อ บอกว่าทำไมมาสาย ผมก็อธิบายไป มันเลยบอกให้คลานหมอบเข้าไปในแถว เลือดขึ้นหัวมากตอนนั้น แต่ก็ได้แต่กำหมัด(ผมปีหนึ่งคงไม่กล้าหรอก)

จบคืนนั้นบอกกับเพื่อนเลยตูไม่เข้าล่ะ เพื่อนในกรุ๊ปก็มาชวน(เพราะเขาอยากให้กรุ๊ปมีคนเข้าครบทุกวัน) ผมก็ปฏิเสธไป จนเพื่อนในกรุ๊ปแบนผมอ่ะ ไม่มีใครคุยกับผมเลย เพิ่งมาคุยกันอีกครั้งตอนปีสอง ปีหนึ่งผมไปคบกับเพื่อนกรุ๊ปอื่นแทน

ผมเข้าไปลองครั้งแรก แล้วก็โดดยาวๆ ไอ้เพื่อนมันก็รู้จักตั้งแต่ก่อนเข้าเชีย ไม่เห็นเข้าเชียจะได้เพื่อนเพิ่มไรเลย

มกรุงเทพ ผมเข้าตอนรับน้องใหญ่อย่างเดียว พอตอนเรียนไม่มีใครกล้ามาตามละ มาถามก็ตอบไม่เข้า แค่นี้มันก็ไม่ยุ่งละ คือเด็กเอกชนผมว่ามีแต่เด็กเนิร์ดคุมอะ ละพวกนี้คือไม่กล้าตามอยู่ละ ลูกใครบ้างก้ไม่รู้ แรงๆทั้งนั้น

ถ้าเป็นรัฐบาลผมเข้าใจว่าพวกคุมรับน้องจะเป็นพวกโหดๆหน่อยป่าวหว่า

มธ.ครับไม่มีรับน้อง มีแต่รับเพื่อน 55
ผมว่ารับน้องก็มีข้อดีนะถ้าไม่รุนแรงเกินไปมันทำให้รุ่นพี่กับรุ่นน้องได้รู้จักกัน
ม.ผมเสรีภาพเกินรุ่นน้องรุ่นพี่แทบไม่รู้จักกันเลย

ผมไม่เข้าเลย ปฐมนิเทศยังไม่เข้า ไม่น่าจะได้เข้ารับปริญา เพราะ ชั่วโมงกิจกรรมไม่ถึง แต่ผมไม่สนอยู่ละ

การรับน้องเป็นสิ่งนึง ที่ทำให้ผมเลือกเรียนรามเลยครับ

สมัยผม ผมไม่ได้เข้ารับน้องเพราะติดธุระ ก็ไม่ได้เป็นอะไรนะ

ทุกคนก็เข้าใจ พี่ๆก็เออเสียดายนะ เฉยๆ

ของแบบนี้ ยินดีกับ จขกท ด้วยที่สร้างความเปลี่ยนแปลงได้

เข้าเมืองกรุงครั้งแรกเค้าให้ทำไรทำหมด ฮ่าๆ จนถึงวันที่รับเกียร์มั้ง เพื่อนที่เคยซิ่วมันก็บอก
มานี่ๆ ไม่ต้องไปหรอก ก็ไปนั่งชิวบนตึกข้างๆ ถึงเวลาดึกๆก็เนียนไปถือเทียนทำหน้าซึ้งๆกับเค้า

เกิดมาครั้งเดียว คุณจะมีโอกาสร่วมกิจกรรมรับน้องซักกี่ครั้ง
ผมเข้าตลอดน่ะ ได้เจอรุ่นพี่สวยๆสายกิจกรรม
ได้คบสาวที่รับน้องด้วยกัน ที่เรียนคนละเซคอีก
มีแต่เรื่องดีๆ
แล้วแต่คน แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมก็เข้าอยุ่ดี
ผมสายกิจกรรม ตั้งแต่ปี1-4
เดินขบวน ถือป้าย กีฬาสี ประกวดดนตรี บลาๆ ผมลงหมด55