คุยกับผู้ใหญ่เขาจะแนะนำให้อยู่จนครบเวลาจริงๆนั่นแหละครับ

ผมทำที่แรกประทับใจ อายุ22 เหมือนกันครับ ได้สกิลมาเยอะมาก เข้าใจ คำว่า หัวหมา หางสิงเลย
ผมไปอยู่นู่นเป็นหางสิง กลับมาอยู่บ้านเกิดนี่หัวหมาเลย

จบ ป.ตรี ได้เงินเดินแค่ 10k ปรับขึ้นให้เดือนที่ 8 เป็น 15k
ทำ จ-ส ไม่ได้คิดอะไรมาก ใช้ชีวิตไปวันๆ เก็บสกิลให้ได้มากที่สุด
สุดท้ายทำได้ 1.5 ปี ไม่มีอะไรให้ผมเรียนรู้อีกแล้ว ผมอยากกลับบ้านด้วย เลยลาออกมา


ทำอีกที่ได้ 3 เดือนก็ลาออกเลย นั่นแหละ ไม่ขึ้นเงินเดือนตามตกลง บอกจะขึ้นให้ 15k พอทำไปขึ้นให้แค่ 13k ผมก็นัดคุยเลย บอกว่า ผมลาออกละนะจ๊ะ บ๊ายบาย เสียดายผม ร้องไห้กันใหญ่ 55 ไม่ตามตกลงเอง  

อิจฉาคนจบสูงๆ
ผม ปวส. เลือกไรมากไม่ได้ ทำแค่โรงงาน 12k  

ผมเริ่มทำงานตอนอายุ 22 ได้งานตั้งแต่ยังไม่จบครับ (สัมภาษณ์ไว้ก่อน) แล้วจบก็พักสองอาทิตย์แล้วเริ่มงานเลย โดยที่คุยกันว่าผ่านโปรแล้วจะขึ้นเงินเดือนให้ 1,000 บาท สรุปว่าก็ได้ขึ้นตามนั้นครับ แล้วก็เติบโตตามสายงานในบริษัทมาเรื่อยๆ จาก IT Support -> Project Co -> Project Mgr ได้ย้ายไปทำงานเมืองนอก

สรุปก็อยู่กับที่นี่เกิน 7 ปีครับ ถ้าไม่ได้มีธุระเรื่องที่บ้าน ป่านนี้ก็อาจจะยังอยู่ที่นี่ครับ

=================
ในมุมมองของคนๆนึง ผมมองว่าคุณยังขาด entrepreneur spirit ครับ คือ ณ ปัจจุบัน คุณมองแต่มุมคุณเอง แต่ไม่ได้มองว่าในสถานการณ์แบบนี้บริษัทอยู่ในสถานะทางการเงินแบบไหน และ against market อยู่ในระดับไหน และเป็นธุรกิจกลุ่มไหน ที่ได้ผลกระทบอย่างไร ฯลฯ

ผมคิดว่า การที่เราจะโตในบริษัท มันมองจากแค่มุมของตัวเองไม่ได้ครับ คุณต้องมี sense of ownership ด้วย ว่าถ้าวันนึงคุณมาเป็นคนถือ P&L เอง คุณจะตัดสินใจยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ครับ

ผลงานคุณดี อันนี้ผมคงไม่เถียง ผมเองก็เป็น high performer มาตลอดชีวิตครับ (ทุกวันนี้ผมอายุน้อยที่สุดในตำแหน่งที่ทำอยู่ถ้าเทียบกับทั้ง APAC) ซึ่ผมบอกเลยว่าเกรดตอนเรียนไม่มีผลอะไรเลยครับ ผมจบเกรด 2.xx เท่านั้นด้วยซ้ำครับ -- ฉะนั้น จริงๆคุณก็ไม่ได้มี leveraging power ในการ negotiate อะไรเลยครับผม

สุดท้าย ถ้าคุณไม่พอใจ คุณก็ลองออกก็ได้ครับ ไหนๆก็มีที่บ้านสนับสนุน ลองเดินทางตามที่ตัวเองคิดว่าดีหรือลองหาบริษัทที่พร้อมจ่ายและได้รับ benefits ในแบบที่คุณสมควรได้ดูก็ได้ครับ เพราะโชคดีแค่ไหนแล้วที่มีที่บ้าน support ครับ