แฟนเก่าผมได้ไปเรียนภาษาที่ ตปท. ตอนที่เธอไปแรกๆ นี่ ผมเฮ้วเลย ชิลกับเพื่อนๆ ไปเรื่อย เธอไปได้หกเดือน โรงงานที่ผมทำอยู่ก็เจ๊ง ได้ทุนมาก้อนนึงเลยหาวิธีตามเธอไป จนได้ไปหาเธอ
อยู่ด้วยกันแรกๆก็ดีแต่ซักพักผมว่าแปลก เธอมักจะไปไหนมาไหนคนเดียวบ่อยๆ ผ่านไปหกเจ็ดเดือน รู้สึกเหมือนผมจะอยู่คนเดียว ผมเลยเปิดโปรแกรมบันทึกการสนทนาของ MSN ของเธอในโน๊ตบุ๊คเธอที่ผมแอบลงไว้ก่อนเธอจะไป ตปท.
อ่านเสร็จผมนี่ อึ้งรับประทานไปนานหลายนาที จึงได้รู้ตัวว่าผมนี่ควายเผือกมาตลอด เพราะเธอคบกับอาจารย์ที่สอนภาษาก่อนที่ผมจะมาหาซะอีก
พอรู้ตัวก็หาตั๋วบินกลับไทยเลย จนทุกวันนี้ยังเสียดายไม่หาย ไม่น่ากลับเล้ย ใช้ชีวิตไม่คุ้มเลย  

แบลงค์ไปเลยครับ รู้ตัวอีกทีกลับมาที่หอตัวเองแล้ว (ห่างจากที่ๆเค้าอยู่ 400 กิโล กลับมายังไงจำไม่ได้ จำได้แค่ว่าน้ำตาไหลจนแห้ง