สกิล Roberto Baggio





ผลงานในทีมชาติ


โรแบร์โต บัจโจ (อิตาลี: Roberto Baggio) เกิดเมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2510 (ค.ศ. 1967) ที่เมืองกัลดอญโญ ประเทศอิตาลี บัจโจมีชื่อเสียงมาจากการเป็นกองหน้าตัวหลักของทีมอิตาลีในฟุตบอลโลก 1994 ที่สหรัฐอเมริกา ซึ่งครั้งนั้นอิตาลีได้ทะลุมาถึงรอบชิงชนะเลิศกับบราซิล บัจโจในฐานะกองหน้าจึงเป็นความหวังของชาวอิตาลีและแฟน ๆ ทั่วโลก ว่าจะเป็นผู้นำพาอิตาลีคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกเป็นครั้งที่ 4 ได้ แต่การแข่งขัน 120 นาที เสมอกัน 0:0 จึงต้องตัดสินกันที่ลูกจุดโทษ ซึ่งบัจโจที่มีข่าวออกมาก่อนหน้านี้ว่า บาดเจ็บ เป็นผู้ยิงประตูสุดท้ายด้วย ปรากฏว่าเขายิงพลาดเหินข้ามคานไป ส่งผลให้บราซิลได้แชมป์ฟุตบอลโลกเป็นสมัยที่ 4 ไปทันที

ประวัติ
โรแบร์โต บัจโจ เริ่มเล่นฟุตบอลครั้งแรกในปี พ.ศ. 2525 (ค.ศ. 1982) กับสโมสรวีเชนซา บ้านเกิด จนถึงปี พ.ศ. 2528 (ค.ศ. 1985) จึงย้ายไปอยู่ที่ฟีออเรนตีนา จากนั้นในปี พ.ศ. 2533 (ค.ศ. 1990) จึงย้ายไปอยู่ที่ยูเวนตุส สโมสรชั้นนำของอิตาลีและของยุโรป จนได้รับรางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปีของทวีปยุโรปหรือบาลงดอร์ (Ballon d'Or) ในปี พ.ศ. 2536 (ค.ศ. 1993) ก่อนที่จะเป็นกองหน้าในทีมชาตินำทีมเข้าสู่การแข่งขันฟุตบอลโลก 1994 ที่สหรัฐอเมริกา และพาทีมเป็นรองแชมป์โลก

จากนั้น บัจโจ จึงได้ย้ายไปอยู่ที่เอซีมิลาน ในปี พ.ศ. 2538 (ค.ศ. 1995) ไปอยู่กับโบโลญญาในปี พ.ศ. 2540 (ค.ศ. 1997) ย้ายไปอยู่กับอินเตอร์มิลาน ในปี พ.ศ. 2541 (ค.ศ. 1998) และเบรชชา ในปี พ.ศ. 2543 (ค.ศ. 2000) ก่อนที่จะแขวนรองเท้าไปในปี พ.ศ. 2547 (ค.ศ. 2004)

โรแบร์โต บัจโจ เป็นนักฟุตบอลรูปร่างเล็ก โดยสูงเพียง 174 เซนติเมตรเท่านั้น เป็นนักฟุตบอลที่มีชื่อเสียงโด่งดังคนหนึ่งทีเดียวในสมัยที่ยังเล่นฟุตบอลอยู่ มีเอกลักษณ์ประจำตัวคือผมเปียที่ท้ายทอย เป็นนักฟุตบอลที่หน้าตาดี จึงได้ฉายาจากแฟนฟุตบอลชาวไทยว่า เทพบุตรเปียทองคำ ชีวิตส่วนตัวนับถือศาสนาพุทธ[1] เคยมีข่าวในทำนองที่ว่าเดินทางมาประเทศไทยเพื่อให้หลวงพ่อคูณฝังตะกรุดมาแล้วด้วย แต่ในความเป็นจริงแล้ว บัจโจนับถือพุทธศาสนาแบบมหายาน โดยอยู่ในสมาคมโซคา งัคไก สากล (Soka Gakkai International) ซึ่งไม่ได้นับถือเครื่องรางของขลังดังกล่าว แรก ๆ ที่เริ่มมีชื่อเสียงถูกเรียกชื่อเป็นภาษาไทยว่า โรเบอร์โต้ บักจิโอ้ หรือ โรเบอร์โต้ บักโจ้

ถ้าจุดโทษนั้นเข้าไปนี้ ผมว่าแกได้รับการยอมรับมากกว่านี้เยอะเทียบ R9 เลย

บอลโลก94นี่คือแบกทีมของจริง รอบน็อกเอาท์ก่อนชิง3นัด แกเล่นเหมายิงให้ทีมชนะทุกนัดเลย (ถ้าจำไม่ผิดคือ5จาก6ลูก) ถึงได้รองแชมป์แต่ชื่อเสียงแกก็ดังกว่าใครในทัวร์นาเม้นต์

อย่างโหด

ผมว่าเทียบมาราโดน่าได้เลยมากกว่าครับ เพราะปี 94 แกแบกทีมของจริง

บอลโลกครั้งแรกที่ดู จำติดตาคือลูกโทษที่แกยิงพลาดลูกนั้นเลย

คนแบกทีมของแท้เลยแฮะแบกทีมมาถึงรอบชิงได้ แค่นี้ก็เกินพอแล้ว เคยดูคลิปป๋าแกไม่กล้ายิงลูกโทษอีกเลย จนมาชนะใจตัวเองขอยิงในปีไหนนี้แหละแกบอกปลดล็อคตัวเองซะที

จำได้สิ่งเดียว คือพลาดจุดโทษบอลโลก

ยุคนั้น โหดๆกันทุกลีคจริงๆ

จำเอวานี่แบ็คซ้ายได้

เคยดวลกับ ชิอินะ ด้วย

[/code]

ยิงตอนปี 98 ครับ ถึงกับมีโฆษณาจอนนี่วอคเกอร์กันเลยทีเดียว

ขนาดอยู่เบรชชาตอนใกล้แขวนสตั๊ดยังดึงทั้งทีมทั้งนักเตะขึ้นมาได้หลายคน
อิ๊กลี่ตาเล่ ปิลโล่ ลูก้าโทนี่

โคตรนักบอล ที่ไม่ต้องสับขาหลอกเก่ง ไม่ต้องลีลาจัดจ้าน แต่ใช้เบสิกฟุตบอลธรรมดาได้โคตรเก่ง

ฟุตบอลโลกปี98นัดแรกรอบแบ่งกลุ่มเจอชิลี​ ได้จุดโทษ​ ครับ