ตั้งแต่เด็กๆผมโดนแม่ใช้ไปหยิบของประจำ และส่วนใหญ่จะเป็นถังน้ำ (กระแป๋ง) และผมมักจะโดนแม่ว่าอยู่ตลอดว่า กุบอกว่าสีเขียว

ถังน้ำที่ผมหยิบมามันก็สีเขียวนะครับ โดนว่าแบบไม่รู้สาเหตุ แล้วแกก็เดินไปหยิบเอง ผมไม่ได้อยู่ดูตอนแกหยิบมา

เพราะทุกครั้งที่แกใช้ มักจะเป็นเวลาที่ผมกำลังเล่นอะไรซักอย่างอยู่ พอแม่เดินไปหยิบเองผมก็กลับไปเล่นต่อ

มีวันนึงผมน่าจะหงุดหงิดอะไรซักอย่างผมจำไม่ได้ ผมจำได้แค่ว่าผมเสียงดังใส่แม่ไปว่า นี่ก็สีเขียวนะแม่ หนูหยิบผิดตรงไหน

แม่กะชากแขนผมพาเดินไปดูถังน้ำหลังบ้าน แล้วแกก็ชี้ไปที่ถังสีน้ำเงินพร้อมตะคอกใส่ผมว่า ก็นี่ไงสีเขียว มึงไม่เห็นหรอ

ตอนนั้นด้วยความที่เป็นเด็ก ผมสับสนมาก แม่กลับไปขายของต่อ ผมรีบเปิดหนังสือเรียนหาบทที่มันมีสอนเรื่องสี

แล้วผมก็หาเจอ ผมรีบหยิบหนังสือไปให้แม่ดู แต่ด้วยความที่แม่กำลังขายของอยู่ ผมเลยโดนไล่กลับมาอย่างไม่ใยดี 55555

จนมาถึงตอน ป.6 ผมเข้าใจทุกอย่างแล้วว่าอะไรคืออะไร อันไหนถูกอันไหนผิด ผมเลยถามแม่เกี่ยวกับสีเขียวอีกครั้ง

แม่แกบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน ก็เรียกต่อๆกันมา แล้วไอ้ถังสีเขียวจริงๆแม่เรียกว่าสีอะไร แม่ก็บอกว่าสีเขียว

อ่าว....ผมสตั้นไป 10 วิ แล้วผมก็หัวเราะอยู่พักนึง แม่ผมบ่นว่า มึงจะหัวเราะอะไรนักหนา กุจะพยายามเรียกให้มันถูกแล้วกัน

ทุกวันนี้แม่ผมเรียกถูกแล้วนะครับ ด้วยวัยที่โตขึ้นผมเลยรู้ว่าตอนไหนควรคุยและตอนไหนไม่ควรคุย

ที่ผมจำเหตุการณ์ตอนนั้นได้แม่นเพราะว่าผมตะคอกใส่แม่ด้วย จนถึงตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่เลยครับ

นึกแล้วก็คิดถึงสมัยนั้น ไม่มีเทคโนโลยี ไม่มีโซเชียล แต่ก็อยู่กันได้อย่างสบาย ขออนุญาตโทรหาแม่แปปนะครับ

ไม่ใช่บอดสีครับ คนเฒ่าคนแก่เรียกสีน้ำเงิน-ฟ้า ว่าสีเขียว ผมกะไม่เข้าใจเหมือนกัน 55

blueprint = พิมพ์เขียว

เมื่อก่อน 2 สีนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน

นี่มันอาการตาบอดสีนะครับ

ตอนแรกผมก็คิดว่าแบบนั้น แต่แกเห็นสีแดงก็แดงปกตินะ ไม่ได้เป็นสีเทาครับ

ไม่หรอกครับ แม่ผมสายตาปกติก็เหมือนแม่จขกท.

Tritanomaly (blue-weak)

Tritanomaly เป็นภาวะตาบอดสีที่จะสร้างความสับสนในการแยกแยะสีระหว่างสีฟ้า กับสีเขียว และสีเหลืองกับสีม่วง พบได้บ่อยทั้งในผู้ชาย และผู้หญิง

ไม่ใช่บอดสีครับ คนเฒ่าคนแก่เรียกสีน้ำเงิน-ฟ้า ว่าสีเขียว ผมกะไม่เข้าใจเหมือนกัน 55

ผมว่าที่เอาพวกศัพท์เทคนิคมาแปลไทยนี่ คิดว่าบางกลุ่มแปลแล้ว มันทำให้ยิ่งเข้าใจยากเข้าไปใหญ่

คอมพิวเตอร์ = คณิตกรณ์

เป็นเพราะสมัยก่อนยังไม่มีสีเยอะมากนัก จึงมักเรียกกันตามโทนสี
สีฟ้าจะถูดจัดอยู่ในหมวดสีเขียว(ได้ยังไงผมก็ไม่รู้)

อย่าง blue-print ที่เม้นบนยกมา ก็ยังเรียกว่าพิมพ์เขียวไม่ได้เป็นมุข

และไม่เกี่ยวกับอาการตาบอดสีแน่นอนครับ

จริงครับเจอเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่เป็นตากับยายครับที่

เรียกสีน้ำเงินหรือฟ้าว่าสีเขียว แล้วมักจะโดนดุประจำเวลา

โดนใช้ให้ไปหยิบกระแป๋งน้ำสีเขียวแล้วหาไม่เจอเพราะเห็น

แต่สีน้ำเงินหรือฟ้า

เคยเจอแต่ " เออ ๆ ก็อันนั้นแหละสีเขียว "...ทั้งๆ ที่มันเป็นสีน้ำเงิน

เคยออกรายการของคุณปัญญาอยู่ทีนึงเรื่องบลูปริ้นต์หรือพิมพ์เขียวนี่แหละฮะ

คนสมัยก่อนก็เขาไม่มีคำเรียกว่าสี "น้ำเงิน" ก็เรียกว่าเขียวแทน จนสมัยปัจจุบันถึงได้บัญญัติ​ให้คำว่า"น้ำเงิน" มาใช้เรียกสีนี้

ตามรูปก็ไม่มีน้ำเงินนะ มีแต่คราม แต่ข้อมูลที่ถูกต้อง ต้องค้นดูอีกทีฮะ อันนี้พิมพ์แค่ตามที่ผมจำได้

ตั้งเเต่จำความได้คนใกล้ตัวผมไม่มีใครเรียกสีน้ำเงินว่าสีเขียนซักคน

งงเหมือนกัน ตอนไปซื้อตาข่ายสีน้ำเงินเล็กๆที่เอาไว้ร่อนทราย เค้าก็เรียก ดางเขียว 55555

อ่อๆ น่าจะเป็นแบบนี้มั้งครับ ด้วยเหตุผลนี้ ผู้เฒ่าผู้แก่เราถึงได้เรียกกัน อะไรที่แกทำมาครึ่งชีวิต จะให้เปลี่ยนการเรียกก็คงยากครับ