ถ้าถามสมัย 30 ปีที่แล้วเค้าคงไม่เชื่อว่าคนไทยต้องซื้อน้ำกินกันเป็นขวด
สมัยก่อนใช้โอ่งรองน้ำฝนกินทั้งปี บ้านใครหลังคามุงด้วยใบจากน้ำฝนที่รองเก็บไว้จะสีเหลืองหน่อย
ผ่านไปบ้านไหนก็มีโอ่งน้ำขนาดเล็กไว้ให้คนที่ผ่านไปผ่านมากินกัน
สมัยก่อนไม่มีค่อยมีขวดน้ำพลาสติก จะใช้ขวดแม่โขงใส่น้ำเรียงไว้กินในบ้าน
ในตู้เย็นก็จะเป็นขันน้ำอลูบิเนียมใบใหญ่ใส่น้ำให้เต็มแล้วโรยดอกมะลิเอาไว้ บางคนก็ใส่น้ำอุทัยทิพย์

สามสิบปีก็ผมเกิดพอดี น้ำบ่อครับ แถวบ้านจะมีคนทำอาชีพหาบน้ำบ่อขาย คือน้ำบ่อมันส่วนรวมของหมู่บ้านเลย แต่มีคนไม่หาบขายเป็นอาชีพได้ โคตรใส โคตรเย็นเลยน้ำบ่อเี่ย

น้ำฝนใส่โอ่งกิน

พูดถึงขวดขุ่น สมัยผมเป็นเด็กน้อยเคยได้ยินว่าอย่าดื่มน้ำขวดขุ่นเพราะมันเป็นน้ำกลั่น ถ้าดื่มไปนี่ถึงตายได้เลย

หลักการทำน้ำกระด้างเป็นน้ำอ่อน ง่ายๆ คือ เอาไปต้มครับ
โดยใช้กาน้ำต้มนั้นแหละ เสร็จแล้วก็กรอกใส่ขวดแช่ตู้เย็น

น้ำถังสีขาวขุ่นนี่ไม่ไหวอ่ะ บางร้านมีสัตว์น้ำในถังด้วย

- กระป๋องนม ใส่น้ำ มีติดตู้เย็น



ถ้าเดินทาง จะเป็นกระติกน้ำ

ถ้าย้อนไปนานกว่านั้น กระบอกไม้ไผ่

ถ้าจำไม่ผิด ตอนเด็กที่บ้านใช้ผ้าขาวบางวางบนกระด้ง แล้วเอาไปวางบนโอ่งอีกทีเพื่อกรองน้ำฝนขั้นแรก ตอนเด็กที่บ้านผม (นครศรีฯ) มีโอ่งเกือบสิบใบ ถ้าจะใช้กินก็เอามาต้มก่อน เคยเปิดฝาโอ่งเอามือเล่นน้ำในโอ่งโดนยายดุทุกที

ถ้าต่างจังหวัด แต่ละบ้านจะมีตุ่มดินเผาใส่น้ำตั้งหน้าบ้านครับ น้ำฝนเย็นๆ ใครผ่านไปผ่านมา สามารถตักกินฟรีๆ ทุกบ้านเลยครับ

จับแน่นๆแล้วเอาฝ่ามือผ่าขวดในครั้งเดียว

ไม่รู้ครับ เกิดไม่ทัน

หนังยางผูกถุงหลอดดูดครับ

หารูปมาเสริม

ของจริง 555

คิดถึงมาก