ผมก็ว่ามันเสียมารยาทมากนะถามแบบนั้้น หรือวัยรุ่นไม่ถือกันหรือยังไงไม่ทราบได้ แต่ถ้ามีอายุหน่อยถามแบบนั้นคือเสียมารยาทอย่างแรง

ตา-ยายผมเสียก็ไม่ได้ร้องไห้ แต่ผมมาร้องไห้ตอนหลังจากที่แกเสีย
ตอนนั้นอยู่ในห้องนอนคนเดียวแล้วคิดถึงแกขึ้นมา งานศพบางทีมันมีอะไร
ที่ต้องทำเลยทำให้ไม่มีเวลามาคิดอะไรมั้ง

ผมเข้าใจความรู้สึกเพื่อนท่านนะเผลอๆผมกับเพื่อนท่านก็คงรู้สึกเหมือนกัน
ในวันที่คนที่รักทำลายเรามากๆไม่ว่าวิธีไหนก็ตาม สุดท้ายเราจะเมินเฉยไปเองจนไร้ความรู้สึกไปเลย เรื่องแบบนี้ต้องเจอกับตัวเองจริงๆครับ คหสต.

พ่อผมตายผมก็ไม่ร้องนะ กับพ่อไม่ค่อยลงรอยกันคล้ายๆเพื่อนจขกทนั่นแหละ

ตอนพ่อผมเสีย กว่าน้ำตาหยดแรกจะไหลก็ช่วงจบงานอะครับ

และผมเป็คนรักพ่อมาก อยุ่ด้วยกันตลอด พอได้ร้องนี่ เอะอะร้องๆ

คนไม่ร้องเขาก็มีเหตุผลของเขา แต่บางคนที่ร้องอ่ะ(บางคนนะ)​ อยากรู้แค่ว่าเสียใจจริงๆหรือเปล่าที่คนๆนึงเสียไป เพราะตอนยายผมเสีย ผมก็ไม่รู้ว่าจะร้องอะไรหนักหนา ในเมื่อผมเป็นคนดูแลแกตลอดก่อนที่จะเสีย ใจนึงก็เศร้าใจนึงก็โล่งที่แกไปสบาย เพราะตอนที่ยังอยู่ก็แทบไม่ค่อยเห็นใครมาเยี่ยมนอกจากลูกหลานบางคนเท่านั้น แต่พอแกเสียก็ร้องไห้กันแทบทุกคน(ผมร้องน้อยสุดล่ะมั้ง)

เลยคิดว่าวันตายอ่ะบอกอะไรไม่ได้มากเท่าวันที่ยังอยู่หรอกฮะ คนตายไปแล้วคนเป็นจะปั้นหน้ายังไงก็ได้ บางทีอาจจะบีบน้ำตาไปงั้นๆก็ได้

ผมก็ไม่ร้อง แต่ละคนผ่านอะไรมาไม่เหมือนกัน

ตอนพ่อผมเสีย วันจัดงานศพผมก็ไม่ได้ร้องไห้สักวันนะครับ เราเสียใจก็จริงแต่ก็ไม่ต้อร้องไห้ก็ได้นะ

สนิทกันมากครับ พูดคุยได้ทุกเรื่อง
และคาดว่าน่าจะมีผมคนเดียวนี้แหละที่ถามแล้วมันตอบ

ตรรกะนี่มัน ตำนานจริงๆ

555

ไม่ร้องไห้ = เนรคุณ ไม่รักจริง

ไอ้ที่ผิดปกติคือคนถามนี่แหละ
แถมคนท้วงตั้งเยอะก็ยังคิดไม่ได้

ไม่เห็นแปลก การแสดงออกแต่ละคนไม่เหมือนกัน พ่อตายบางคนยิ้มแย้มในงานศพก็มี เคยไปงานศพงานนึงไปถึงลูกเค้านี่ยิ้ม หัวเราะกันออกนอกหน้าเลย เราก็แปลกใจว่าทำไม แอบไปถามดูพ่อเค้ามีทรัพย์สินเกือบพันล้าน ลูกรับคนเดียวด้วย

ผมกับพ่อ รักกันมาก สนิทกันมากนะ แต่ผมบอกเลยว่าพ่อผมตายผมก็ไม่ร้องไห้อ่ะ พ่อบอกให้ผมเข้มแข็งไว้ตลอด เป็นหลักให้บ้านในฐานะลูกคนโต ถ้าเราอ่อนแอแล้วใครจะจัดการงานให้พ่อได้ คนเราถึงเวลาก็ต้องไปอยู่แล้ว จะฟูมฟายไปก็ไม่มีทางฟื้นมาได้หรอก รีบรวบรวมสติแล้วเดินไปข้างหน้าดีกว่า

ตอนปู่ผมเสีย พ่อนั่งจับมือปู่ตอนชักก่อนสิ้นใจ พ่อไม่ได้ร้องไห้อะไรเลย พ่อบอกว่าต้องเข้มแข็งไว้ ถึงหลังจากนั้นจะเคยเห็นแกร้องไห้ตอนไปคาบเหรียญจากปากปู่ แต่ก็แค่แปปเดียว พ่อเข้มแข็งมากและเป็นแบบอย่างให้กับผม

สนิทกันแค่ไหนก็ไม่ควรถามครับ ให้กำลังใจพอแล้ว

แม้ในหมู่เพื่อนสนิทก็ควรมีมารยาท / สุภาษิตญี่ปุ่น

จากใจผมคนที่เคยพ่อตาย ผมไม่ร้องนะแต่ถ้ามีคนมาถามผมแบบที่ จขกท ถามผมคงขึ้นมากอ่ะ ผมว่าไม่เหมะาสมอย่างมากที่จะไปถามแบบนั้นและผมไม่คิดเลยว่าจะมีคนกล้าถามผมโคตรเสียมารยาทเสียความรู้สึก ไม่ว่าจะสนิทกันแค่ไหนก็เป็นคำถามที่ไม่ควร