เล่าประสบการณ์ เก้าอี้นายพรานที่ศรีทอง
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1624917 -- จากกระทู้นี้เป็นเรื่องสุดท้ายที่เพื่อนๆร่วมกันโหวตแล้วได้คะแนนน้อยที่สุดเลยเลือกมาเล่าเป็นเรื่องสุดท้ายครับ เก้าอี้นายพรานที่ศรีทอง ตอนแรกตั้งใจว่าจะเล่าวันละเรื่องจนครบทั้ง 3 เรื่อง แล้วทํากระทุ้โหวตให้เพื่อนๆช่วยกันโหวตว่า ชอบเรื่องไหนมากที่สุดใน 3 เรื่องนี้ แต่ติดตรงที่พรุ่งนี้เป็นวันพระ ไม่อยากโพสเกี่ยวกับ 18 + ในวันพระ เลยยกยอดมาเล่ารวมกันวันนี้ทีเดียวเลย เพราะเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วครับ
มีคําพูดของคนชอบเที่ยวเมื่อก่อนที่จําได้จนมาถึงวันนี้ว่า ถ้าเราไม่หวังอะไรมากเกินไป มักจะได้เกินหวังเสมอ อันนี้เรื่องจริงเลยครับ ในวงการนี้จะมีทั้งหล่น คือผิดหวังไม่ได้ดังใจในการเที่ยว ทั้งทอน คือ พอใจในผลที่ได้มาก และกรุ้งกริ้งคือ เสมอตัว ไม่ได้ไม่เสีย
ผมท่องไว้เสมอเมื่อไปออกรอบกับน้องๆและยอมรับผลที่จะได้ตอบกลับมาไม่ว่าจะดีหรือไม่ก็ตาม เพราะถือว่าเป็นกําไรของชีวิตเราทั้งหมด เพราะถ้าทุกๆคนในโลกเราเลือกที่จะสมหวังได้ในทุกอย่างที่ตัวเองต้องการแล้ว ในโลกของเราก็จะไม่มีใครผิดหวังอยู่อีกเลยครับ เพราะทุกคนเลือกที่จะสมหวังกันหมด แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ ต้องยอมรับในสิ่งที่มันเป็น และอยู่กับมันให้ได้ครับ
สาเหตุที่อยากไปศรีทองตอนแรกมีอยู่อย่างเดียวคือ อยากรู้ว่าเก้าอี้นายพรานมันเป็นอย่างไร ทําไมถึงเรียกเก้าอี้นายพราน
ศรีทองเป็นม่านรูดแห่งหนึ่ง อยู่แถวๆราชเทวี ใกล้ๆกับพันทิพย์ประตูนํ้า เป็นม่านรูดที่มีเด็กเรียกให้มาดูได้ ซึ่งอยู่มาช้านานตั้งแต่รุ่นพ่อยันรุ่นลูก เป็นโลว์คอสเก่าแก่อีกแห่งของเมืองกรุงไปเลยที่ตอนนี้ปิดกิจการไปแล้ว เหลือเพียงความทรงจําให้รุ่นหลังได้รําลึกกัน ผมโชคดีที่ได้อยู่ในยุคสุดท้ายของอะไรๆ หลายๆอย่าง มีเหตุการณ์มากมายเกิดขึ้นตลอดเวลาที่ยังเที่ยวอยู่ เป็นนักส่งการบ้านในตํานานของวงการเมื่อ 10 ปีที่แล้ว นี่คือหนึ่งในความทรงจําของผมครับ
ผมนั่งเบ๊นไปลงที่หน้าพันทิพย์
เพื่อนๆ - โอ้โฮท่าน นั่งเบ๊นไปเที่ยว โลว์คอสเลยหรือครับ รวยจริงๆ
ผม - เออ ไม่ใช่ครับ ปอ 23 จากสําโรงมา ญี่ห้อเบ๊นครับ ค่ารถ 19บ.เองครับ
เพื่อนๆ - เดี๋ยวพรุ่งนี้ตั้งกระทู้ธรรมดาเมื่อไหร่เจอเรื้อนแน่เอ๊ง กวนมาตั้งแต่ เรื่องแรกยันเรื่องสุดท้ายเลยนะเว๊ย
ผม - รักดอกจึงยอกเล่นครับ
ครั้งแรกที่ไปถึงศรีทอง มีลักษณะเป็นม่านรูด พอเดินเข้าไปจะมีอาโกที่คอยรับแขกเดินเข้ามาหา แล้วกระซิบว่า โป๊มั๊ยน้องๆ อ้าวไม่ใช่คนละงานแล้ว
อาโกถามว่าจะเอาราคาเท่าไหร่ ตอนนั้นรู้สึกจะมี 500 กับ 700 ผมเลือก 700 พอตกลงราคาเสร็จอาโกก็พาเดินมาที่ห้องให้ผมนั่งรอ รอได้ไม่นานก็มีน้องๆ เดินเรียงแถวตามโกเข้ามาในห้อง 5 คน สวยๆน่ารักๆทั้งนั้น แล้วโกก็ไปยืนต่อแถวกับน้องๆด้วย
ผม - โกไปยืนรวมกับน้องๆทําไม
โก - ก้อยากเป็นตัวเลือกให้ลื้อ เผื่อลื้อจะชอบของแปลก พูดพลางตบก้นตัวเอง
ผม - เอาก็เอาฟะเลือกโกนี่ละ
เพื่อนๆ - ไหนเอ๊งบอกว่าจะไม่มีสายเหลืองอีกไงละเว๊ย ไอ้นี่ทวารยังหวานอยู่อีกแล้ว
ผม - หยอกกันเล่นนะครับ
ผมเลือกน้องคนที่เจิดจรัสที่สุดในกลุ่ม ตอนนั้นสมมุติว่า เพื่อนๆอยู่ในเหตุการณ์เดียวกับผม คิดว่าเพื่อนๆก้คงอาจจะเลือกเหมือนผม เพราะน้องเขาราวกับคุณหนู ที่มีคนรับใช้อีก 4 คนเดินประกบเข้ามา ออร่าในตัวเลยแผ่กลบอีก 4 คนมิดไปเลย จัดเป็นเคสช้างเผือกได้เลย ผมโชคดีที่มักจะเจอช้างเผือกอยุ่บ่อยๆในการเที่ยวเมื่อก่อน
เมื่อเลือกได้แล้ว คนอื่นๆที่ไม่ถูกเลือกก้เดินคอตกออกจากห้อง พร้อมทั้งชี้นิ้วมาที่ผมแล้วบอกว่า จําไว้นะเอีง อย่าให้เจอข้างนอก อ้าวไม่ใช่แล้ว
น้องขาวโพลนไปทั้งตัว พอน้องถอดเสื้อผ้าออก เพื่อนๆเชื่อไหมครับ เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
เพื่อนๆ - เอีงจําผิดเรื่องแล้ว หนังหุ้มกระดูกนี่มัน เรื่องเจอผีที่ประสพสุขข้าจําได้ มั่วเรื่องแล้วอีกแล้วเอ๊ง
ผม - ขอโทษครับๆ จําสับสนไปหน่อยครับ
อย่างเช่นทุกครั้งก่อนจะมีอะไรกันต้องมีการพุดละลายพฤติกรรมกับน้องก่อน
น้อง - นํ้าอะไรดูงงๆ
ผม - นํ้ามา ปลากินมด
น้อง - เพี๊ย ตบเข้าหัวผม บอก ทายให้มันดีๆหน่อย
ผม - นี่ตูมาเที่ยวหรือมาให้มันตบเล่นอะนี่ ตบเหมือนเป็นลุกมันเลยเฮ้ย อะยอมแพ้ก้ได้
น้อง - นํ้าหน้าอย่างพี่ไง
ผม - เคยถูกถีบระยะประชิดตัวไหม
น้อง - ถีบมาสวนกลับจริงๆสุ้คนนะคะ แป่ว
แล้วผมก้ถามว่าเก้าอี้นายพรานอยู่ที่ไหนอยากเห็น น้องบอกอยุ่ที่มุมห้องนั่งไงค่ะ ผมไม่อยากเอารุปเก้าอี้นายพรานมาโพสที่กระทุ้กลัวว่ามันจะไมาเหมาะสม แต่เพื่อนๆสามารถเอาคัานี้ไปเสริ์ทหาในเน็ทได้เลยแล้วจะเจอรุปนะครับ ลักษณะคล้ายๆเก้าอี้ตรวจภายในที่มีขาหยั่งครับ แต่จุดประสงค์ที่ใช้งานต่างกัน ยังนึกในใจนายพรานในป่าใช้เก้าอี้แบบนี้จริงๆหรือนี่ หรือจะเป็นทาซานกับเจนที่ใช้ อ้าวไปกันใหญ่แล้ว
เป็นครั้งแรกที่ได้ใช้กับอีนายพรานกับช้างเผือกตอนนั้นราวกับตัวเองเป็นพระเอกเอวีอยุ่ก็ไม่ปาน โดยผมมุดลงไปใต้เก้าอี้ น้องบอกพี่คะต้องขึ้นมาข้างบน อย่านอกเรื่องสิคะ เดี๋ยวตบหน้าหันเลยนะคะ
เสร็จกิจก็ให้ทิปน้องตามธรรมเนียมไป ปัจจุบันศรีทองเหลือเพียงตํานานให้รุ่นหลังได้จดจํากัน ถึงสุดยอดโลว์คอสอีกแห่งของกทมครับ
ขอบคุณ เพื่อนๆที่ติดตามอ่านประสบการณ์ของผมมาตั้งแต่เรื่องแรกยันเรื่องสุดท้าย ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วย มีเจตนาอยากให้เพื่อนๆมีความสุข สนุกเฮฮากับเรื่องที่ได้อ่านครับ แล้ววันหลังจะทัาเป็นกระทู้โหวตว่า ทั้ง 3 เรื่องนี้ เพื่อนๆชอบเรื่องไหนกันมากที่สุด ขอบคุณครับ