เขียนให้คิด by เฟียสต้า
ตอน : คูตี้ กับ บาร์ซ่า (Feeling Version)
จะเรียกว่ากระชั้นเข้ามาทุกขณะก็ได้ สำหรับข่าวระหว่าง เฟลิเป้ กูตินโญ่ กับ บาร์เซโลน่า

ข่าวนี้เป็นที่สนใจของแฟนบอลทั่วโลก โดยเฉพาะ ลิเวอร์พูล เมื่อสุ่มเสี่ยงว่าจะโดนพรากของรักเข้าให้(อีก)

นอกจากอาการเซ็งแล้ว ยังมี ‘เดอะ ค็อป’ อีกมากที่นึกสงสัยว่า บาร์ซ่า (มัน)มีดีอะไรนักหนา ?

หรือแม้แต่ เรอัล มาดริด ด้วย ทำไมนักเตะทั่วโลก โดยเฉพาะพวกอเมริกาใต้ถึงอยากไปเล่นให้จัง ?

จะว่าไป..ลีกก็ไม่เห็นน่าสนุก ทั้งปีทั้งชาติแข่งกันอยู่แค่ 2 ทีม สู้พรีเมียร์ลีกก็ไม่ได้ คนดูกันทั้งโลก !

เรื่องนี้ในมุมมองคนเอเชียหรือคนไทยแล้วก็คงใช่อยู่ว่าพรีเมียร์ลีก อังกฤษ คือลีกที่ได้รับความนิยมสูงสุด

แต่อีกฟากนึงของโลก ‘ลา ลีกา’ ก็มีแฟนเฉพาะกลุ่มของตัวเองอย่างเหนียวแน่นเหมือนกัน

กลุ่มที่ว่านั้นคืออเมริกาใต้ทั้งทวีป ควบรวมถึงกลุ่มประเทศอิสปานิค (กลุ่มประเทศที่พูดภาษาสเปน) ในอเมริกากลางไม่ว่าจะเป็น เม็กซิโก,กอสตารีก้า,คิวบา,ปานามา,เอลซัลวาดอร์,กัวเตมาลา ฯ และประเทศมหาอำนาจอย่างสหรัฐอเมริกาในหลายๆรัฐอย่าง นิวยอร์ค,เท็กซัส,ฟลอริด้า,นิว เม็กซิโก ที่เกือบทั้งหมดรู้จักและพูดภาษาสเปนได้

ด้วยฐานแฟนบอลจากกลุ่มประเทศเหล่านี้ทำให้ ลาลีกา ยังคงมีรายได้จากการขายลิขสิทธิ์เป็นเม็ดเงินจำนวนมหาศาล แม้ไม่อาจเทียบเท่าส่วนแบ่งทางการตลาดของพรีเมียร์ลีกก็ตาม

ทำไม บาร์เซโลน่า กับ เรอัล มาดริด จึงเป็นทีมทรงเสน่ห์ของพวกละตินที่ดูคลั่งไคล้มากเป็นพิเศษ ?

เหตุผลแรก...บาร์ซ่า กับ มาดริด ต่างมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน ประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องในระดับทวีปและระดับโลก

ยุค 10 ปีหลังมานี้ เวทีใหญ่อย่างแชมเปี้ยนส์ลีก เรอัล มาดริด กับ บาร์ซ่า กวาดแชมป์รวมกันถึง 6 สมัย หรือยิ่งถ้านับ 4 ปีหลังสุดมานี้ ก็ไม่มีสโมสรอื่นเลยที่ได้แชมป์ นอกจากสองทีมนี้

เหตุผลที่สอง..เรื่องของรายได้ ทั้ง บาร์ซ่า และ เรอัล มาดริด ต่างก็มีฐานะการเงินที่มั่งคั่ง ซื้อนักเตะเป็นสถิติโลกอยู่เนืองๆ แถมยังจ่ายค่าจ้างชนิดที่คนธรรมดาตายไป 3 ตลบยังหาได้ไม่ถึงเลย

ว่าถึงรายได้ตรงจุดนี้ ก็คงต้องย้อนกลับไปถึงการขายลิขสิทธิ์ให้กลับกลุ่มประเทศ Hispanic

ตัวอย่างเช่น ปัจจุบันอเมริกาใต้ทั้งทวีปซื้อลิขสิทธิ ลา ลีกา สเปน ไปถ่ายทอดสดให้ประชาชนในประเทศได้รับชมกันทุกสัปดาห์

อย่างที่บอกถึงเม็ดเงินจะไม่มหาศาลเท่าพรีเมียร์ลีก แต่ บาร์ซ่า กับ มาดริด คือสองทีมที่ได้รับส่วนแบ่งจากการขายลิขสิทธิ์สูงที่สุด เหนือทุกทีมในลาลีกา ขณะที่ในพรีเมียร์ลีก จะมีการตัดแบ่งชิ้นเค้กให้เท่าๆกันกับทุกทีม นั่นคือความแตกต่าง

เหตุผลที่สาม..วัฒนธรรมและภาษาที่มีความใกล้ชิดเชื่อมโยงกัน
เรื่องนี้ต้องย้อนตั้งแต่สมัยที่สเปนไปล่าอาณานิคมที่อเมริกาใต้โน้นเลย

นอกจากกอบโกยผลประโยชน์กลับประเทซ สเปนก็ได้สอนศาสนาให้คนแถบนั้น สอนให้รู้จักวัฒนธรรมต่างๆและที่สำคัญที่สุดคือสอนให้ทุกคนหัดพูดสเปน

แม้จะมีบราซิลประเทศเดียวที่พูดโปรตุกีสเพราะตกเป็นเมืองขึ้นของโปรตุเกส หากแต่กาลเวลาผันผ่าน ความเนิยมของสเปนก็แซงหน้าโปรตุเกสห่างไปหลายเท่าตัว

ทุกวันนี้เกือบทุกครัวเรือนในละติน จะต้องมีรายการทีวีโปรดที่มาจากประเทศสเปน ซึ่งแน่นอนหนึ่งในคือฟุตบอลลาลีกา

จากประสบการณ์ส่วนตัวที่เดินทางไปทำงานที่ อาร์เจนตินา (1 เดือน) โคลอมเบีย (1 เดือน) บราซิล (1 เดือน) คนที่นั่นใฝ่ฝันอย่างมากว่าอยากไปทำงานและใช้ชีวิตที่สเปน

คนที่นั่นมองประเทศสเปนด้วยทัศนคติเหมือนคนต่างจังหวัดมองกรุงเทพฯช่วง 10-20 ปีก่อนว่า เจริญ,ศิวิไลซ์ และสามารถมอบชีวิตที่ดีกว่าให้กับพวกเขาได้

ถ้าว่ากันเฉพาะฟุตบอล แทบไม่มีใครสนใจฟุตบอลอังกฤษเลย จะรู้จักก็เพียงแค่บางทีม ที่มีนักเตะจากประเทศตัวเองไปเล่นให้ หากแต่ลึกลงไป องค์ความรู้เกี่ยวกับฟุตบอลอังกฤษ เมื่อเทียบกับคนไทยแล้ว สู้เราไม่ได้ ทว่าถ้าถามถึง ลา ลีกา ล่ะก็ ปรู๊ดปร๊าดเชียวแหละ...

ปัจจุบัน เชื่อขนมกินได้เลยว่านักเตะละตินทุกคน ร้อยทั้งร้อย เคยดู เรอัล มาดริด กับ บาร์ซ่า (ผ่านจอทีวี) และรู้จัก ‘เอล กลาซีโก้’ ด้วยกันทั้งนั้น ซึ่งนั่นคือพื้นฐานสำคัญ ที่หล่อหลอมให้พวกเขาหลงใหล บาร์ซ่า และ มาดริด โดยไม่รู้ตัว

ยกตัวอย่าง..หลุยส์ ซัวเรส ที่ บาร์ซ่า พรากไปจาก ลิเวอร์พูล หลายคนอาจรู้สึกว่าหัวหอกอุรุกวัยทิ้งทีม แต่จริงๆแล้ว เขา(อาจ)แค่ย้ายไปเล่นกับทีมที่แท้จริงของเขาก็เป็นได้

สมัยวัยรุ่น ก่อนเป็นนักเตะดัง ซัวเรส เก็บเงินเป็นปีเพื่อซื้อตั๋วเครื่องบิน

เขาบินไปบาร์เซโลนาเพื่อหาแฟนสาว แต่แทนที่จะหาสถานที่โรแมนติกพลอดรักกัน เขากลับพาแฟนสาว (ภรรยาคนปัจจุบัน) แอบ รปภ. เข้าไปในสนามคัมป์ นู เพื่อชื่นชมความงามและสัมผัสกับความเป็นบาร์เซโลนิสต้า

นั่นคือหนึ่งในหลักฐานชิ้นสำคัญ ว่า ซัวเรซ รู้จักกับ บาร์เซโลน่า ก่อน ลิเวอร์พูล
กับกรณีของ กูตินโญ่ ผมเองคงบอกไม่ได้หรอกว่า ความคิดของเจ้าตัวจะคล้ายคลึงกับ ซัวเรส แค่ไหน

เพียงแค่ว่าถ้าท้ายที่สุดแล้ว เพลย์เมกเกอร์บราซิเลี่ยนตัดสินใจผละจากแอนฟิลด์ ไป บาร์ซ่า

ผมก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเหตุผลหลักของเขา “ไม่ใช่เรื่องเงินแน่ๆ”
บางทีมันอาจเป็นเรื่องของ ‘Feeling’ ล้วนๆ
#แอดมินโนเช่