ชอบ!! หลายอย่างเลย!!
อย่างแรกคือบท ผมว่าเป็นหนังไทยอีกเรื่องนึงที่บทดีมากเลยนะ ผมให้ดีกว่ามาตรฐานของ GDH เลยด้วยซ้ำ ถ้าดู end credit ไม่ผิด น่าจะเป็นฝีมือคุณเก้ง จิระ มะลิกุล ตัวพ่อของค่าย
ถามว่าบทดียังไง? ผมว่ามันดีทั้งพล็อต ทั้งวิธีเล่าเรื่อง ทั้งบทพูด
โดยรวมก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่พิสดารนะ แต่ความดีงามของบทอยู่ที่ความปราณีตและชั้นเชิงมากกว่า (ยกตัวอย่างฉากเปิดตัวนางเอกละกัน เป็นฉากสั้นๆ แค่ 1-2 นาที แต่ออกแบบบทสนทนาได้ดีจนเรารู้ได้ทันทีว่า อีนี่ไม่ได้ฉลาดเฉยๆ แต่ “ฉลาดเป็นกรด” เลยทีเดียว)
จังหวะการเล่าเรื่องก็ดีมาก ปูเรื่องแน่น ไม่รีบร้อนเล่าเรื่อง แต่พอถึงจุดที่ต้องขยี้ ก็ทำให้คนดูลุ้นกันตัวโก่ง
อย่างที่สอง หนังมันแอบจิกกัดระบบการศึกษาบ้านเราตลอดทั้งเรื่อง เรื่องธุรกิจการศึกษา เรื่องรูปแบบการเรียนการสอน เรื่องคุณภาพของเด็ก เรื่องจริยธรรม บางอย่างดูไปก็สะดุ้งเล็กๆ เออ กรูก็เคยทำ.. ยิ่งตอนจบผมคิดว่าเค้าจบได้โอเคมากเลย เจ็บแสบจี๊ดๆ
อย่างที่สาม นักแสดงเรื่องนี้ยังเด็กกันอยู่แท้ๆ แต่เล่นกันได้ดีทุกคน ยิ่งตัวนางเอก-ริน (น้องออกแบบ) กับคู่ปรับนางเอก-แบงก์ ดูแล้วก็เชื่อเลยว่าเด็กสองคนนี้มันเป็นเด็กฉลาด แล้วก็มีความเxี้ยอยู่ในตัวเยอะเลย เพื่อนนางเอก-เกรซ (น้องอุ้ม) ก็ดูสวยใสไร้สมองดี (แถมยังน่ารักมากๆ ด้วย) แต่ตัวขโมยซีน ผมยกให้พ่อนางเอก ออกมาแต่ละฉากดูนิ่มๆ แต่มีพลังมาก (ตอนดูผมก็คิดว่าใครว้าา หน้าคุ้นๆ มารู้ตอน end credit ว่าคือธเนศ วรากุลนุเคราะห์ ผมเผิมไปหมดแล้ว จำไม่ได้เลยทีเดียว)
สรุป เป็นหนังไทยที่ดีที่สุดเรื่องนึงในรอบ 1-2 ปีนี้เลย ถ้าคุณตั้งตัวเป็นศัตรูกับหนังพจน์ อานนท์ ก็อยากให้ไปอุดหนุนหนังไทยดีๆ แบบนี้บ้าง ถ้าไม่ช่วยกัน เราจะเอาอะไรไปสู้กับราชสีห์ได้ (มึงบ้าไปแล้ว)
แถมๆๆ
น้องออกแบบ
น้องอุ้ม
[/url]