The Accountant (อัจฉริยะคนบัญชีเพชฌฆาต)

หนังเล็กๆ เข้าฉายแบบเงียบๆ แต่ขนนักแสดงชุดใหญ่มาเลยทีเดียว เล่าเรื่องของ คริสเตียน วูล์ฟ หนุ่มผู้ป่วยเป็นออทิสติก ที่มีปัญหาในการควบคุมอารมณ์ เข้าสังคมได้ลำบาก แต่กระนั้นก็ได้พรสวรรค์ด้านคณิตศาสตร์มาชดเชย รวมทั้งได้รับการฝึกสอนจากพ่อที่เป็นทหารที่สอนให้ลูกรู้จักสู้และยืนหยัดในโลกแห่งความเป็นจริงได้ เลยกลายเป็นคนที่มีสองตัวตน หน้าหนึ่งคือ "นักบัญชี" หน้าตาย อีกหน้าหนึ่งนั้นคือ "นักฆ่า" ฝีมือฉกาจ
**
หนังเดินเรื่องจากสองเส้นเรื่อง เส้นหลักคือชีวิตของคริส ที่ดันไปรับงานตรวจสอบบัญชีบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งเมื่อขุดคุ้ยลงไปกลายเป็นไปทับตีนผู้เสียผลประโยชน์ นำไปสู่การตามล้างตามฆ่า อีกเส้นคือฝั่งกระทรวงการคลัง ที่ตามสืบหานักบัญชีในมุมมืดคนนี้ พร้อมๆกันนั้นหนังค่อยๆเผยอดีตของคริสทีละนิด ก่อนที่จะหักมุมแบบเซอร์ไพรส์คนดูในตอนท้าย (ตรงนี้ผมว่าเล่นง่ายไปนิด)
**
ทีมนักแสดงต่างทำหน้าที่ตัวเองได้ดี โดยเฉพาะ เบ็น อัฟเฟล็ค ที่ดูจะเหมาะกับบุคลิกนิ่งๆ เสือยิ้มยากแบบนี้ ดูแล้วก็นึกถึงเจ้าตัวในบทแบทแมน (ที่ตลกก็คือ เจ เค ซิมมอนส์ ที่รับบท ผอ.กระทรวงการคลังในเรื่อง จะไปรับบทเป็น จิม กอร์ดอน ในแบทแมนเหมือนกัน เรื่องนี้เลยเหมือนเป็นการอุ่นเครื่องก่อนแบทแมนจะมา) หรือ แอนนา เคนดริก นักบัญชีสาวที่มาช่วยผ่อนคลายอารมณ์ตึงเครียด (รวมทั้งหน้าเครียดๆของพี่เบ็น) ได้พอเหมาะทีเดียว
**
แม้จะมีศัพท์แสงบัญชีเข้ามาบ้างแต่ก็ไม่ได้ลดทอนความสนุกของหนัง 2 ชั่วโมงแต่อย่างใด ฉากแอ็คชั่นมีไม่มากแต่คิดว่าใส่มาแค่นี้ก็เหมาะแล้ว ชอบซาวด์ปืนไรเฟิลเรื่องนี้ ยิงแต่ละนัดขี้หูกระเด็น
บทหนังไม่ได้มาแบบฉาบฉวยตีหัวเข้าบ้าน ถ้าตั้งใจดูตลอดจะเห็นว่าทุกการกระทำ ทุกพฤติกรรม มันมีเหตุมีผลในการหล่อหลอมตัวตนของพระเอกทั้งสิ้น แถมถ้าใครอยู่ในแวดวงศิลปะ พอจะคุ้นๆจิตกรอย่าง เรอนัวร์ หรือแจ็คสัน พอลแล็ค คงจะอินไปกับกิมมิคเล็กๆที่หนังแซมไว้ได้ เป็นหนังอีกเรื่องของปีนี้ที่ดูจบแล้วอิ่ม แถมปรุงมาได้กลมกล่อมเกินคาด
***************************************
จริงๆไม่ชอบให้คะแนนหนัง แต่เดี๋ยวท่าน Barcelonistu คงจะถามเพื่อไปสรุปคะแนนหนังน่าดู ให้ไป 7.5/10 ละกันครับ