[รีวิว] Kubo and the Two Strings (คูโบ้และพิณมหัศจรรย์)
Kubo and the Two Strings (คูโบ้และพิณมหัศจรรย์)
หนังอนิเมชั่นเรื่องล่าสุดจากค่าย Laika ที่เคยทำหนังดีๆอย่าง Corpse Bride, Coraline มาจนถึง Kubo ที่เล่าเรื่องราวของเด็กชาย
คูโบ้ ผู้มีชาติกำเนิดเป็นปริศนาแถมตาบอดข้างนึง หาเลี้ยงชีพด้วยการเล่านิทานผ่านเสียงพิณ และตัวละครจากกระดาษพับที่เคลื่อนไหวตามเนื้อเรื่องในนิทานได้ราวมีชีวิต แต่เหตุการณ์กลับพลิกผันเมื่อตัวละครจากอดีตได้ตามล้างตามล่าจนต้องเดินทางผจญภัยเพื่อค้นหาของวิเศษและค้นพบอดีตของตัวเองไปพร้อมๆกัน
**
จากหน้าหนังดูจะเป็นหนังเด็กๆ ในแนวแฟนตาซีที่คอเกม RPG น่าจะชื่นชอบ แต่ภายใต้ฉากหน้า หนังกลับแฝงความเป็นปรัชญาในแบบวัฒนธรรมตะวันออกไว้ค่อนข้างมาก ทั้งแนวคิดเรื่องชีวิตหลังความตาย แบ็คกราวด์ของหนัง ศิลปะ วัฒนธรรมและตัวละครที่เป็นเอเซีย หนังทำได้ดีเลยแม้จะถูกถ่ายทอดออกมาโดยฝรั่งหัวทองชาวตะวันตกก็ตาม ศิลปะอย่างหนึ่งที่หนังนำมาประกอบการเล่าเรื่องได้เจ๋งมากๆคือ โอริกามิ หรือกระดาษพับแบบญี่ปุ่นที่ทำเราว้าวแทบทุกฉาก
**
อีกอย่างที่โดดเด่นมากๆ ของหนังคือการถ่ายทำด้วยเทคนิค Stop-Motion คือดูเผินๆทีแรกนึกว่าเป็นอนิเมชั่นแบบมือวาดหรือซีจีทั่วไป ยอมใจคนสร้างเลยว่าทำออกมาได้ประณีต ละเอียดอ่อนและพิถีพิถันมากกกกก เหมือนคนดูกำลังเสพงานศิลป์ชั้นสูงผ่านจอภาพสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดยักษ์
**
แต่ก็เหมือนงานศิลป์ขั้นเทพทั่วไป ที่...มันไม่ได้เข้าถึงง่ายสำหรับคนหมู่มาก ด้วยความที่หนังเน้นปรัชญา การเติบโตก้าวผ่านวัยของคูโบ้ บวกกับช่วงครึ่งหลังที่เล่าเรื่องเนือยๆไปนิด เลยทำให้ลดทอนความสนุกลงไปเยอะ แม้จะแทรกมุกตลกมาเป็นระยะ การกัดกันของสองตัวละครสมทบ แต่บทสนทนายังไม่เฉียบคมพอ มุกยังโดนบ้างไม่โดนบ้าง (แต่ได้ยินเสียงเด็กๆฮาอยู่นะ หรือเราจะแก่ไปหว่า) ฉากเศร้าก็ยังขยี้คนดูได้ไม่มากพอ
**
โดยรวมก็เป็นหนังอนิเมชั่นที่ดีแหละ ทั้งเทคนิค ภาพ เนื้อหา เพลงและดนตรีประกอบ (
เพลงปิดเท่มาก While My Guitar Gently Weeps) หนังให้อารมณ์แบบกำลังดูหนังจาก Ghibli Studio มากกว่าจะเป็นหนังการ์ตูนฮอลีวู้ด เพียงแต่หย่อนความสนุกที่จะดึงคนดูไว้กับหนังให้ตลอดไปซักนิด
***************************************
จริงๆไม่ชอบให้คะแนนหนัง แต่เดี๋ยวท่าน Barcelonistu คงจะถามเพื่อไปสรุปคะแนนหนังน่าดู ให้ไป
7.5/10 ละกันครับ