ต้องลองคุยกันคับ เปิดใจไปเลย เรื่องการดูถูกมันไม่เหมาะสมอยู่แล้วไม่ว่าจะเป็นใคร

ผมไม่อยากถามว่ารักอยู่มั้ย เพราะยังไงก็รัก แต่ผมเข้าใจว่าบางครั้งถึงเรารักแต่เราก็อาจต้องเลือก

ผมเคยเจอกับแฟนคนนึง โกรธๆงอนๆกันบ่อย แต่มีประโยคนึงทำให้ผมจุกจนพูดไม่ออก ตอนที่ผมไปกอดเพื่อง้อเขา เขาพูดขึ้นมาว่า จะกอดหรือจะเกาะ ประโยคนั้นทำผมน้ำตาซึมเลยคับ

หลังจากนาทีนั้นผมตัดสินใจว่าเลิกแน่นอนคับ ถึงเขาจะขอโทษว่าพูดไปไม่ทันคิด แต่ความรู้สึกมันกลับคืนมาไม่ได้แล้ว

ขอให้ท่านโชคดีคับ ชีวิตเรา เราเลือกได้คับ

ตามนี้เลยครับ ถ้าคนที่รักเราจะจริงจะไม่ดูถูกเหยียดหยามเรา

เวลาที่คบกันมันไม่มีความหมายเท่าเรารู้จักกันดีขนาดไหน

ลองถามแฟนท่านจริงจังว่า ยังรักเราอยู่ไหม

ถ้าหากเขาลังเลในคำตอบ ผมแนะนำให้เลือกครับ


ความรักมันไม่ใช่การอดทนคร้บ

เป็นผมเลิกครับ คนที่จะเป็นคู่กันต้องให้กำลังใจซึ่งกันและกันยิ่งในยามทุกยาก ไม่ใช่มาพูดทับถมกันแบบนี้ สังคมข้างนอกที่จะรอทับถมเรามีเยอะพอแล้ว ถ้าคนใกล้ตัวยังจะเป็นอย่างงี้อีกไม่มีซะยังดีกว่า

ถ้าพูดกันแบบนั้น และเอาไปนินทาแบบนั้นก็เลิกไปเถอะ คบไปก็มีแต่ทุกข์

เป็นผม ผมเลิกนะ

เคยเจอคล้ายๆงี้แหละ เค้าเรียนเก่ง ได้บริษัทระดับท้อปของสายงาน ส่วนผมไม่ชอบเรียน แต่ก็จบตามเกณฑ์นะ งานก็ทำที่ไม่ตรงสาย แต่เปนงานที่ชอบ

มีอยู่วันนึง เค้าบอกผมว่า "แกไม่ต้องคิดไรมากหรอก จบมาหาเลี้ยงตัวเองได้ก้พอแล้ว เด๋วชั้นหาเงินแต่งงานซื้อบ้านเอง ชั้นปลงแล้ว เลิกหวังแล้ว"

ตอนนั้นผมหาเรื่องเลิกเลยครับ คือรับไม่ได้อะ แค่เราไม่ชอบเรียนเพราะเลือกผิดคณะ มันดูอนาคตไม่มีเลยรึ

ทุกวันนี้ผมซื้อบ้าน ซื้อรถ แต่งงานเรียบร้อยแล้ว มีคนรักที่มั้นใจในตัวเรา พร้อมจะสร้างเนื้อสร้างตัวไปด้วยกัน

ส่วนแฟนเก่า ทุกวันนี้ยังอยู่กับพ่อ ไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง กระทั้งคนรักที่จะอยู่ด้วยก็ยังไม่เจอ

"อย่าให้ใครมาดูถูกเรา อย่าให้ราคากับคำพูดของคนที่ไม่เคยเชื่อมั่นในตัวเรา" ผมคิดแบบนี้เสมอครับ

เป็นผม ทำตามที่พ่อแม่ต้องการ และสบายใจครับ

สอบติดให้ได้ ส่วนแฟน เลิกครับ

ไม่รู้แฮะ เอามาเป็นแรงพลักละกัน แต่ถึงขั้นจิตไม่ปกตินี่คงไม่ใช่ละมั่ง

คำดูถูก คำนินทา จะมีผลอย่างไรกับชีวิต คุณเลือกเอง คุณเก็บเอาคำเหล่านั้นมาคิดว่าเป็นแบบที่เค้าพูดมั้ย ถ้าใช่คุณก็ต้องยอมรับและหาทางลบคำเหล่านั้นให้ได้ ถ้าไม่ใช่ คุณก็ไม่ควรเอามาคิดให้รกสมอง

ส่วนคนพูดคำเหล่านั้นกับคุณมีสองประเภท คือคนหวังดีกับคนที่หวังว่าร้ายคุณอยู่แล้ว คนหวังดีพูดไปเพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้ทำให้สำเร็จ เรื่องนี้คุณตัดสินใจได้เอง

เลิกครับ แค่ทัศนคติก็ไม่ผ่านแล้ว นี่ขนาดระยะสั้นลองคิดดูระยะยาวสิ

ถ้าผมเป็นท่านนะครับ
ลองเอาที่เขาดูถูกท่าน มาพิจารณาตัวเอง ว่าเราเป็นแบบนั้นจริงมั้ย
ถ้าจริง เราก็แก้ไขซะเลย มันน่าจะเป็นประโยชน์กับตัวเราเอง
+ เอาความรู้สึกคับแค้นตรงนี้ มาเป็นแรงผลักดันชีวิต

-----------------------------------------------

ประสบการณ์ตรงนะ

ผมเคยคุยๆอยู่กับสาวคนหนึ่ง คุยกันดีมากๆมาได้หลายเดือนละแหละ
ไอตอนคุยแรกๆนี่ นิสัยดีมากๆเลยนะ มีอะไรก็ปรึกษากันตลอด
ทั้งผมและเค้าเลย คือมีไรไม่สบายใจก็แชทระบายกันเรื่อยๆ

แน่นอนว่า พอระบายเรื่องแย่ๆให้กันเนี่ย
มันก็เท่ากับว่า เราเปิดจุดอ่อนของตัวเองใช่มั้ยคับ
แต่ผมเนี่ย ไม่เคยไปตัดสิน หรือไปมองคนอื่น(ทุกคนที่มาระบายกับผม)
ว่าไอพวกนี้อ่อนแอ กระจอก หรือไรพวกนี้เลย
เขาระบายมา เราก็แค่รับฟัง

...แต่กับผู้หญิงคนนี้ที่ผมคุย จู่ๆช่วงหลังๆเธอก็เปลี่ยนไปครับ
แบบว่าค่อยๆเปลี่ยน ผมรู้สึกคำพูดเธอ ไม่แคร์ความรู้สึกผมอีกต่อไป
และเป็นไปในทำนองดูถูกด้วยซ้ำ (จากที่ตอนแรกไม่เป็น กลายเป็นคนละคนเลย)

จากที่ผมเคยมีความรู้สึกดีๆให้ กลายเป็น เกลียดเลยครับ
คือผมเลิกคุยไปดื้อๆเลย ไม่ได้ทะเลาะหรือไรกันนะครับ แค่ผมเงียบไปเฉยๆ

ผมไม่ได้จะมาแนะนำให้เจ้าของมู้เลิกกับแฟนหรือไรนะครับ
แต่แค่บอกว่า ถ้าเป็นผมเอง ผมคบกับคนที่ดูถูกผมไม่ได้หรอกครับ
อย่าว่าแต่จะมาเป็นคู่ชีวิตเลย แค่เป็นเพื่อน ผมก็ไม่เอาแล้วครับ

พูดได้เต็มปากเลยว่า

ขอบคุณที่เลิกกัน แล้วทำให้ฉันได้เจอคนที่ดี