...

เล็ก

ย่างไก่ขายเลย ท่านถนัดอยู่แล้ว

ตูดเป็นสิว

เสร็จช้าจัง

อ้าว Eนี่

แทนที่จะให้กำลังใจกัน

พยายามสอบให้ติดเลยครับ

คิดซะว่าทำเพื่อพ่อแม่ คนที่ยินดีเลี้ยงนาย

อยู่ข้างนายตอนที่นายเป็นอย่างงี้

นี่แหละถือว่าเป็นช่วงเวลาบทพิสูจน์ของนายกับแฟนเลยแหละ

ซึ่งผลก็เป็นอย่างที่เห็น

ว่ากันกงๆ

เป็นผมผมเลิกอะ เค้าไม่เคยให้กำลังใจท่านเลยหรอ

ผมเคยเป็นอยู่ช่วงหนึ่งครับ

แฟนผมเงินเดือนรวมอะไรต่อมิอะไรประมาณ 40 k

ผมทำงานอิสระถ่ายรูปได้เดือนละ 30 - 40 k แล้วแต่บุญแต่กรรม

ผมไม่มีรถขับ มีแต่บ้านหนึ่งหลัง แรก ๆ เธอก็พูดประมาณว่า เงินเดือนนี้จะไปพออะไร

แล้วเธอก็มัดจะดูถูกประมาณว่าดูอย่างเพื่อนรุ่นเดียวกับผมดิมีรถขับกันหมดแล้ว ผมยังนั่งรถเมล์อยู่เลย

ไม่มีอนาคตเลย

บางทีผมก็อยากเถียงเธอเหมือนกันว่า ไอ้พวกนั้นแม่งเงินเดือน 20k ใช้เงินเดือนชนเดือนอยู่เลย

ขอเงินแฟนอยู่รึเปล่าครับทุกวันนี้

ถ้าไม่ ก็พูดกันตรงๆว่าทำไมถึงพูดใส่กันแบบนี้

ถ้าเค้ายังไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นก็เลิกครับ จบๆไป

อย่าเก็บมาทำแม่ครับ แม่มีคนเดียวก็พอแล้ว

คนเป็นแฟนกัน ถ้าต่อว่าเพื่อให้กลับตัว ปรับปรุงตัว อันนี้เห็นด้วยครับ

เพราะถ้าแฟนกันเองไม่เตือนแล้วใครจะเตือน

แต่ถ้าเป็นการดูถูกกัน ก็ไม่จำเป็นต้องทนครับ

เสียสุขภาพจิตครับ

ใช้เงินที่ตัวเองเก็บสะสมจากการทำงานที่ผ่านมาครับ

อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุข
ก็อย่าอยู่ด้วยกันเลยซะดีกว่า

เอาแรงดูถูกเป็นแรงผลักดันซิ

เลิกครับเเล้วชีวิตจะดีขึ้น
ผมเคยมีคนนึง ไม่ถึงขนาดพุดดุถุก
เเต่เรารุ้สึกได้ว่า เราไม่ดีพอสำหรับเขา
สุดท้ายก้เลิกกัน
ผมทำงานของผมเหมือนเดิม
เเต่ก้ขยับขยายออกมาทำเอง รับงานเอง
สบายใจดีครับ
พอมีคนใหม่ก้ไม่เคยว่า
เพราะเขารุ้ว่าผมทำฟรีเเลน เดือนๆนึง ก้พอมี
มีมากก็ใช้มาก มีนน้อยก้ใช้น้อย
เเต่มีเงินเก้ยเเน่นนอน

ผมว่าอันนี้อยุ่ที่ตัวเรา เอาเเบบอยุ่เเล้วสบายใจ
ถ้าคบกันเเล้วไมให้เกียรติกัน มันก้ลำบากนะ

ปล.นี่เเฟนคนเเรกอะป่าว

แล้วแม่เราดูถูกอะไรเรามั้ยล่ะครับ

ผมเชียร์ให้เลิกนะ เพราะผมเจอกรณีคล้ายๆกัน

แต่ของผม ผมโตกว่าแฟน ผมเลยเรียกคุย

ในส่วนที่ผมโดนดูถูก ไม่ได้มาจากคำพูด แต่มาจากท่าทาง และ ความคิดว่าเราคิดไม่เข้าท่ามากกว่า

จุดเริ่มต้นมันคงมาจากการที่ผมเรียนโทไม่จบ แต่เค้าเรียนจบ และเค้าเป็นเด็กเรียนเก่ง เกียรตินิยม

สาเหตุที่ผมเรียนไม่จบ ยอมรับว่าส่วนนึงเพราะตัวผมเอง แต่อีกส่วนนึงก็เพราะภาระค่าใช้จ่ายต่างๆ และการทำงานเอกชน

เค้าไม่ให้เวลาเราไปทำอย่างอื่นเยอะนัก แต่ถ้าเราไม่ทำงานเราก็ไม่มีเงิน

แฟนผมอ่อนกว่าผม 5 ปี เค้าเริ่มมีความคิดดูถูกผมเหมือนกัน

ผมเลยถามกลับไปแค่ว่า

1. แล้วทุกวันนี้ ไปกินไปเที่ยวกันเงินใคร?

2. ถ้าคุณ (หมายถึง แฟนผม) อยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเราที่ต้องเรียนโทไปด้วย ทำงานไปด้วย ไม่ได้เรียนอย่างเดียวเหมือนที่คุณทำ คุณคิดว่าคุณมั่นใจแค่ไหนว่าจะเรียนจบ?

3. ทุกวันนี้คุณเรียนจบ ป.ตรีมา เพื่อนๆคุณคนอื่นที่เรียนโทอยู่ด้วยกัน เค้ามีรายได้จากงานพิเศษต่างๆ เช่น สอนพิเศษ พนักงาน Part-Time พนักงานร้านกาแฟ แล้วคุณเรียนอย่างเดียว ทำไมคุณจึงไม่สามารถหารายได้ได้อย่างเพื่อนคุณได้บ้าง?

พอคุยกันจริงๆ เค้าก็ยอมรับ แต่เค้าก็ไม่ได้พูดออกมานะ ว่าเค้าผิด

ประเด็นเราไม่ได้ต้องการให้เค้ารู้สึกว่าเค้าผิด แต่อยากให้เข้าใจความต่างของแต่ละคน และช่วยเหลือเกื้อกูลกันเท่าที่ทำได้จะดีกว่า

เพราะตอนที่เค้าลำบาก เราก็ไม่เคยไม่ดูแลเค้า

ถามตัวเองแล้วกันว่าคุ้มมั้ยกับผู้หญิงคนนี้ อย่างของผม ผมเลือกที่จะปรับตัวเอง ผมไม่ได้คิดว่าจะย่ำอยู่กับที่

แต่ถ้ามันไปได้ด้วยความเร็วเท่านี้ มันก็ยังดีกว่าอยู่เฉยๆ ใช่มั้ย