เห็นมีคนสนใจพอควร ผมจะแะไกด์ให้เพิ่มอีกนิดหน่อยนะครับ

เริ่มจาก Clan หลักๆ

ประวัติ ปูมหลัง ตำนาน ความเป็นมา แต่ละตระกูลที่สามารภเล่นได้ใน Totalwar: Shogun 2

Chosokabe (โชโซะกาเบะ)
โชโซะกาเบะ ตระกูลที่เล่าขานวาตนสืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดิ “คิน ชี หวง” แห่งจีน ถึงม่าจะมีประวัติเก่าแก่ แต่โชโซะกาเบะถูกโชคชะตาพลิกผลันให้ต้องตกอยู่ในอำนาจของตระกูล “อิชิโจ” ซึ่งโชโซะกาเบะเป็นหนี้บุญคุณของตระกูลนี้ในการช่วยเหลือยึดปราสาทที่ “โอโกะ” กลับคืนมา “โชโซะกาเบะ คูนิชิกะ” (Chosokabe Kunichika) ไดเมียวผู้หยิ่งผยอง กล้าหาญที่จะประกาศถึงสายเลือดจักรพรรดิ ผู้ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถ้าทายอำนาจอิชิโจโดยการกระโดดลงมาจากกำแพงปราสาท และในที่สุดก็ถึงวันแตกหักกับอิชิโจ ก่อร่างสร้างอำนาจแก่ตระกูลโชโซะกาเบะและสาบานว่าจะล้างแค้นแก่ศัตรูเก่าที่กดขี่ข่มเหง
คูนิชิกะใช้ประโยชน์จากทำเนียมของโชโซะกาเบะที่มีชาวนาอันเป็นกระดูกสันหลัง ตรากตรำทำนาอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ซึ่งส่งผลให้โชโซะกาเบะมีรายได้เพิ่มเติมจากเกษตรกรรม เขาใช้ความสามารถอันแม่นยำเหมือนจับวางของพลธนูที่มีค่าจ้างแสนถูก ฐานกำลังและศูนย์รวมความเข้มแข็งทั้งหมดของตระกูลอยู่ที่จังหวัด “โทซะ” (Tosa) โชโซะกาเบะกำลังทำสงครามกับตระกูล “โคโนะ” (Kono) แห่ง “อิโย” (Iyo) ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ตอนนี้โชโซะกาเบะกำลังวางแผนตัดสินใจครั้งสำคญไม่ว่าจะเป็นจัดการกับศัตรูไมทันตั้งตัวกบศัตรูในอิโย พร้อมทั้งบีบฐานอำนาจอิชิโจที่บ้านเกิดโทซะ หรือโจมตีตระกูล “มิโยชิ” (Miyoshi) แห่ง “อาวะ” (Awa) ทางเลือกประการหลังแม้ดูจะบ้าบิ่น แต่ อาวะก็เป็นแหล่งม้าศึกสายพันธ์ดี ทรัพยากรที่ทุกตระกูลล้วนต้องการเพื่อใช้ในการขยายอำนาจ และอีกหนึ่งทรัพยากรที่น่าสนใจคือหินก่อสร้างชั้นดีที่จังหวัด “ซานูกิ” (Sanuki) ทางตะวันออกเฉียงเหนือ คำถามคือเมื่อเขาจัดการศัตรูที่ขวางทางได้แล้วนั้น ใครกันที่จะมาเป็นโชกุนถ้ามิใช่ “โชโซะกาเบะ” ?


Date (ดาเตะ)
ธรรมชาติของนักรบแห่งดาเตะนั้นทั้งแข็งแกร่งและผูกใจเจ็บ ศัตรูของเขารู้ซึ่งก่อนที่จะถูกฆ่าตาย ทหารทุกนายของดาเตะล้วนมีแต้มต่อพิเศษในการเข้าโจมตี รวมทั้งโน-ดาชิซามูไรผู้เลื่องชื่อ กวัดแกว่งดาบสองมือขนาดยาว ที่ค่าฝึกฝนและค่าเลี้ยงดูที่ถูกกว่า นอกจากนี้ยังแข็งแกร่งกว่าทุกตระกูลอีกด้วย สมกับคติพจน์แห่งดาเตะ นั่นคือ “โจมตี” บ้านเกิดของตระกูลดาเตะที่จังหวัด “อิวาเตะ” (Iwate) เต็มไปด้วยอริที่น่าโจมตี “ดาเตะ ฮารามุเนะ” (Date Haramune) ไดเมียวประจำตระกูลดาเตะนั้นกำลังเปิดศึกกับกบฏที่กำลังประชิดประตูหน้าบ้าน นี้ยังไม่นับตระกูล “โมกามิ” (Mogami) แห่ง “อูโกะและอูเซน” (Ugo and Usen) ทางตะวันตก การโจมตีไปทางนั้นทำให้ดาเตะได้ศาลเจ้ามาอยู่ใต้อำนาจ ส่วนทางตะวันตกเฉีงใต้สถานการณ์ค่อนข้างอยู่ตัว ตระกูล “ฮาตาเกยามะ” (Hatakeyama) ในจังหวัด “มิยากิ” (Miyagi) นั้นอยู่ในภาวะสันติ แต่ใครกันเล่าจะรู้ว่าสุดท้ายจะสันติสุขนี้จะยั่งยืนเพียงใด? ทรัพยารป่าไม้ในมิยากิเองก็เป็นประโยชน์ต่อการขยายอำนาจ
ตระกูลดาเตะก่อตั้งโดย “อิซะ โตโมมุเนะ” (Isa Tomomune) ซึ่งได้ปกครองตำบลดาเตะจากการแต่งตั้งของโชกุน “มินาโมโตะ โยริโทโมะ” (Minamoto Yoritomo) ปลายศัตรวรรษที่ 12 จากนั้นก็เริ่มสะสมอำนาจจนกระทั่งไม่นานมานี้มีการแตกหักภายในตระกูลเนื่องมาจากปัญหาการแต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์กับ “อุเอซึงิ” (Uesugi) ดาเตะ ฮารามุเนะทะเลาะอย่างรุนแรงกับบิดา “ทาเนมุเนะ” (Date Tanmune) เรื่องการลอบวางแผนงานแต่งงานของน้องชาย นักรบและผู้รักษาความสงบประจำตระกูลหลายคนเห็นด้วยกับฮานามุเนะ ทำให้บิดาของเขาถูกปลดจากตำแหน่งไดเมียว ตอนนี้ความท้าทายใหม่ของฮารามุเนะอาจจะเป็นตำแหน่งโชกุนก็เป็นไปได้?


Hattori (ฮัตโตริ)
ฮัตโตริเป็นตระกูลผู้นำในจังหวัด “อิงะ” (Iga) ซึ่งพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาและเป็นที่พำนักของกลุ่มอิสระ “อิงะ โซโคคุ อิคคิ” (Iga Sokoku Ikki) กลุ่มชนซึ่งต่อต้านอำนาจโชกุนยุคคามาคุระ ประชาชนแห่งอิงะพัฒนาวิชาศิลปะการต่อสู้ปองกันตัวที่ชื่อ “อิงะ-ริว นินจึซึ” (Iga-tyu ninjutsu) ผสมผสานระหว่าง ศิลปะการต่อู้มือเปล่า เทคนิคการสังหาร และการรบนอกแบบ พวกเขาใช้นินจึซึในการรักษาความเป็นอิสระไม่ขึ้นต่อใคร และจากนั้นก็ร่ำรวยจากการเป็นมือดาบรับจ้าง ประเพณีของการไม่ขึ้นกับผู้ใดยังคงเข็มแข็งในอิงะและฮัตโตริ นินจึซึ ยังคงเป็นศิลปะลึกลับ สืบทอดกันรุ่นสู่รุ่นภายในตระกูลและหวงแหนมิให้คนนอกตระกูลรับรู้ ดังนั้นจึงไม่แปลกใจเลยที่ฮัตโตริจะสามารถเกณฑ์นักรบนินจาได้ถูกกว่า และมีประสบการณ์มากกว่าที่ใด ทั้งในยามรบและออกปฏิบัติภารกิจตามลำพัง
ภายใต้การนำของ “ฮัตโตริ ยาซึนางะ” (Hattori Yasunaga) ตระกูลฮัตโตริมีพิษสงรอบด้าน เขามองออกไปที่ชายขอบอิงะ ใครจะรู้ว่าความทะเยอทะยานขงเขาไปสิ้นสุดที่ตรงไหน อาจจะเป็นพระราชวังโชกุน? ฮัตโตริเป็นมิตรกับเพื่อนบ้าน ถึงแม้ว่าจะมีแนวโน้มแตกหักก็ตาม ทิศเหนือ ตระกูล “อาซะ” (Asa) แห่ง “โอมิ” (Omi) ช่าเป็นเป้าหมายที่ล่อตาล่อใจ เนื่องจากมีโรงเรียนฝึกสอนนินจาที่นั่น ทางใต้ ตระกูล “คิตะบาตาเกะ” (Kitabatake) และ “ซึตซุย” (Tsutsui) ป้องกันศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งคงจะมีประโยชน์หากตกอยู่ใต้อาณัติของฮัตโตริ ในขณะที่ตระกูล “อาชิคางะ” (Ashikaga) แห่ง “ยามาโตะ” (Yamato) แสดงถึงความผิดพลาดในการบริหารปกครอง และเป็นผู้กุมอำนาจอยู่ในขณะนี้


Hojo (โฮโจ)
โฮโจคือนักก่อสร้างผู้ยิ่งใหญ่กว่าทุกตระกูล แต่ละปราสาทมีค่าก่อสร้างที่ถูกกว่าและหากเกิดความเสียหายก็มีค่าซ่อมแซมที่ถูกกว่า นอกจากนี้พวกเขายังสามารถสร้างเครื่องโจมตีเมืองได้ดีกว่าทุกตระกูล ทักษะเหล่านี้ทำให้โฮโจสามารถยึดครองดินแดน และท้าทายศัตรูให้มาขับไล่ออกไป โฮโจมีฐานอำนาจกว้างขวางบริเวณที่ราบ “คันโต” (Kanto) ฉวยความได้เปรียบในขณะที่ผู้อื่นมีปัญหาสงครามภายในเพื่อก่อตั้งฐานอำนาจ “อิเซะ ชินคุโร” (Ise Shinkuro) โชกุนผู้ทรงอิทธิพลเป็นผู้ก่อตั้งตระกูล แต่เป็นลูกชายของเขาที่มาปรับนามสกุลเป็นโฮโจ ถึงแม้ว่าจะไม่การเกี่ยวดองทางสายเลือดอันใดกับตระกูลโฮโจดั้งเดิม ไม่มีผู้ใดทัดทานพวกเขา และต่อสู้กับตระกูล “อุเอซึงิ” (Uesugi) ถึงขนาดที่อุเอซึงิยอมพักรบด้านอื่นเพื่อพุ่งเป้ามาที่โฮโจผู้เดียว นอกจากนี้ยังมีเหตุขัดแย้งกับตระกูล “อิมากาวะ” (Imagawa) และ “ทาเคดะ” (Takeda) แต่ตอนนี้อยู่ในภาวะสันติสุขอันแสนยุ่งยาก หรือไดเมียวโฮโจจะกลายมาเป็นโชกุน สันติภาพถูกล้างทิ้งได้ไวกว่าดอกเชอร์รี่บาน
จากบ้านเกิดใน “อิซึ” (Izu) และ “ซากามิ” (Sagami) โฮโจรายล้อมไปด้วยผยัญตราย และโอกาสอันงดงาม พวกเขาอยู่ในภาวะสันติ (ก็แค่ตอนนี้) กับอิมากาวะและทาเคดะ ใน “คาอิ” (Kai) ทางตะวันตกเฉียงเหนือ ตระกูลทาเคดะนั้นเป็นเหล่านักรบบนหลังม้า นอกจากนี้ยังยึดครองจัพื้นที่เพาะพันธ์ม้าศึกชั้นยอด และไม่มีขุนศึกผู้ใดปฏิเสธทรัพยากรอันมีประสิทธิภาพนี้ได้ “ซึรูกะ” (Suruga) ก็ดูเป็นรางวัลที่น่าสนใจ แต่อย่างไรก็ตามตระกูลโฮโจยังมีปัญหาเร่งด่วนกว่านั้น พวกเขาตกอยู่ภายใต้การคุกคามจากตระกูล “โอกิกายะซึ” (Ogigayatsu) นำทหารบุกเข้ารุกรานซากามิและ “มุซาชิ” (Musashi)


Mori (โมริ)
ตรกูลโมริมีประวัติอันยาวนานเกี่ยวกับการเดินทางโพ้นทะเล และเป็นเจ้าแห่งทะเลโดยไม่มีใครเทียบเทียม พวกเขาสามารถอ่านกระแสคลื่นและทำให้เคลื่อนกองเรือได้ไกลกว่าตระกูลใดๆ และทักษะในการต่อเรืออันดีเยี่ยมทำให้การต่อเรือและซ่อมบำรุงได้ถูกกว่า นอกจากนี้ยังสามารถสร้างกองทัพเรือที่เก่งกว่าทุกตระกูล โมริเริ่มมีอำนาจมาจากการเป็น “จิโต” (Jito) หรือผู้จัดการทรัพย์สินที่จังหวัด “อากิ” (Aki) ภายหลังสงคราม “โจคิว” (Jokyu) ในปีค.ศ. 1221 แทนที่เขาจะยึดตำแหน่งโชกุนเป็นของตัวเอง พวกเขาเลือกที่จะถอยห่างจากกลุ่มผู้สนับสนุน และหันไปช่วย “อาชิคางะ ทาคาอุจิ” (Ashikaga Takauji) ในการโค่นล้มโชกุนคนเก่า พวกเขาต้องดิ้นรนต่อสู่กับตระกูล “อามาโกะ” (Amako) และ “โออุชิ” (Ouchi) และทางเดียวที่จะอยู่รอดได้คือการใช้กำลังทางทหารผสมผสานกับการทูต
ภายใต้การนำของไดเมียว “โมริ โมโตนาริ” (Mori Motonari) ตระกูลยังคงทำสงครามกับตระกูลอามาโกะ และที่บ้านเกิดจังหวัดอากิก็ถูกคุกคามโดยการรุกรานของอามาโกะจากทางทิศเหนือ แต่โมริยังเป็นพันธมิตรกัลตระกูลโออุชิแห่ง “ซูโกะ” (Sugo) และ “นากาติ” (Nagati) ทางตะวันตก และมีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูล “คิคคาวะ” (Kikkawa) แห่ง “บิงโงะ” (Bingo) และ “โคโนะ” (Kono) แห่ง “อิโย” (Iyo) ในการทำสงครามกับอามาโกะใช่ว่าจะไร้โอกาสทอง เพราะบ้านเกิดของอามาโกที่ “อิวามิ” (Iwami) มีเหล็กชั้นเยี่ยม แต่การจะเข้าถึงทรัพยากรเหล่านั้นจำเป็นต้องกำจัดคิคคาวะ และโคโน ด้วยทักษะการเดินเรือของโมริและความร่ำรวยในอิวามิ ความทะเยอทะยานของไดเมียว ไม่แน่ในอีกไม่นานที่นี่อาจจะเป็นพระราชวังโชกุน?


Oda (โอดะ)
จากปราสาทของเขาใน “โอวาริ” (Owari) “โอดะ โนบุฮิเดะ” (Oda Nobuhide) ปกครองตระกูลด้วยชื่อเสียงอันโด่งดัง โอดะเป็นที่นับถือจากทักษะในการกระตุ้นผู้บัญชาการของเหล่าอาชิการุ เหล่าทหารเลวพวกนี้มีค่าจ้างถูกกว่าซามูไร จำนวนกลายมาเป็นกลยุทธ์สำคัญในสงคราม และอาชิการุถูกเกณฑ์มาได้เป็นจำนวนมาก ตระกูลโอดะไม่เพียงแต่สร้างอาชิการุได้ถูกและมีประสิทธิภาพแต่ยังฝึกอาชิการุได้แข็งแกร่งกว่าทุกตระกูล
ต้นกำเนิดมาจากผู้รักษาการณ์แห่งตระกูล “ชิบะ” (Shiba) ตระกูลโอดะเติบโตในขณะที่ชิบะเริ่มถดถอย แต่นั่นเป็นเพียงการนำตระกูลไปสู่ทศววรษแห่งความยากลำบาก เพื่อนำพาตระกูลไปสู่ความยิ่งใหญ่ ท้ายที่สุดญาติฝั่ง “คิโยซึ” (Kiyosu) มีอำนาจมากขึ้นและได้เปลี่ยนนามสกุลมาเป็น “โอดะ” (Oda) เพื่อเป็นการรำลึกถึงบรรพบุรุษ “ไทระ โน ชิกาซาเนะ” (Taira no Chikazane) ผู้ก่อตั้งโอดะใน “เอชิเซน” (Echizen) ขณะนี้โอดะต้องเผชิญหน้ากับภัยคุกคามจากทางเหนือ ตระกูล “ไซโตะ” (Saito) แห่งจังหวัด “มิโนะ” (Mino) ทางตะวันออกตระกูล “โตกุกาวะ” (Tokugawa) ใน “มิคาวะ” (Mikawa) นอกจากนี้รวมไปถึง ตระกูล ”อิมากาวะ” (Imagawa) ที่ซู่มซ่อนอยู่ การโจมตีศัตรูทางตะวันออกช่วยเปิดโอกาสให้โอดะเข้าถึงม้าศึกชั้นเลิศในจังหวัดมิคาวะ ซึ่งไม่มีขุนศึกผู้ใดปฏิเสธโอกาสที่จะเพิ่มแสนยายุภาพทางด้านทหารม้า โดยเฉพาะเป็นการตัดกำลังศัตรูอีกด้วย ส่วนความสัมพันธ์ในระยะหลังกับตระกูล “ซึตซุย” (Tsutsui) ใน “อิเสะ” (Ise) ทางตะวันตกอยู่ในสภาพสัติสุข แต่อิเสะเป็นเป้าหมายที่ช่างเย้ายวนเนื่องจากมีศาสนสถานไว้ในครอบครอง และทั้งหมดทั้งมวลคือเป้าหมายของการเป็นโชกุน


Shimazu (ชิมาซึ)
ชิมาซึเป็นตระกูลที่ภาคภูมิในประวัติแสนทรงเกียรติอันยาวนาน สำหรับชิมาซึความภักดีอยู่เหนือทุกสิ่งเหล่าแม่ทัพของชิมาซึไม่อาจหาญกล้าทะเยอทะยานหาอำนาจแก่ตนเอง ชิมาซึคาตานะซามูไรนั้นฝึกได้ในราคาถูกและมีค่าบำรุงรักษาต่ำ และยังสามารถฝึกฝนซามูไรถือคาคานะได้ดีกว่าทุกตระกูล ชิมาซึสามารถสืบต้นตระกูลกลับไปถึง “มินาโมโตะ โยริโทโมะ” (Minamoto Yoritomo) ปฐมโชกุนแห่งยุคคามาคุระ ในปี 1187 โยริโทโมะแต่งตั้งลูกชาย “ทาดาฮิซะ” (Minamoto Tadahisa) ในตำแหน่งผู้ดูแลกลาโหมในคิวชูตอนใต้ ซึ่งลูกชายคนนี้ได้ใช้ชื่อชิมาซึในจังหวะ “ฮิวงะ” (Hyuga) และยึดการปกครองจังหวัดเป็นของตนเอง ต้องขอบคุณการจัดการกำลังทหารและการบริหารงานที่ดีประกอบกับมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ และด้วยระยะทางที่ห่างไกลจากรัฐบาลคามาคุระและคิวชู ตระกูลชิมาซึเริ่มร่ำรวยและมีอำนาจ พวกเขาไม่ใช่คนหัวโบราณเมื่อมณฑลภายใต้การปกครองในจังหวัด “ทาเนกาชิมา” (Tanegashima) ได้ช่วยคนแปลกหน้าที่ลอยคอมากับซากเรือแตก คนที่มาจากต่างดินแดนที่พวกเขาไม่เคยพบมาก่อนชนชาติยุโรป ตระกูลชิมาซึเห็นประโยชน์ในการค้าขายกับเรือสำเภายุโรปน่าจะเป็นหนทางเพิ่มความมั่งคั่ง
ปัจจุบันภายใต้การนำของไดเมียว “ชิมาซึ ทาคาฮิซะ” (Shimazu Takahisa) ตระกูลค้นพบโอกาสที่จะสร้างยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง บ้านเกิดของเขาในจังหวัด “ซาซึมะ” (Satsuma) มีความมั่นคง และอยู่ในภาวะสันติกับตระกูล “ซาการะ” (Sagara) แห่งจังหวัดทางเหนือ “ฮิโกะ” (Higo) แต่กระนั้นฮิโกะเองก็เป็นเป้าหมายที่ดึงดูดการขยายฐานอำนาจของชิมาซึ เนื่องจากเป็นแหล่งเพาะพันธ์มาศึก และการเปิดศึกกับตระกูล “อิโตะ” (Ito) ในจังหวัด “โอซึมิ” (Osumi) และ ฮิวงะก็เป็นเรื่องเล็กน้อย และเมื่อุปสรรคทั้งหลายถูกแก้ไข ระยะทางระหว่างคิวชูไปยังวังโชกุนก็อยู่แค่เอื้อม


Takeda (ทาเคดะ)
ตระกูลทาเคดะขุนศึกผู้ปกครองจังหวัด “คาอิ” (Kai) บ้านเกิดที่ก่อตั้งมาตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 12 ตั้งแต่นั้นมาพวกเขารุ้จักความว่าสันติภาพน้อยมาก ทาเคดะต่อสู้อย่างยาวนานซ้ำไปซ้ำมากับเพื่อนบ้านผู้รุกรานจากจัวหงัวดทางเหนือ “ชินาโนะ” (Shinano) และทำสงครามกับตระกูล “โฮโจ” (Hojo) และ “อิมากาวะ” (Imagawa) แต่กระนั้นพวกเขาเองก็มีความสามารถด้านการทูตการเจรจาไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าความสามารถการรบบนหลังม้า และนั่นทำให้มีสัติสุขเกิดขึ้นบ้างเป็นครั้งคราว
ปัจจุบันภายใต้การปกครองของไดเมียว “ทาเคดะ ชินเก็น” (Takeda Shingen) สร้างนิมิตหมายที่ดีแก่พวกเขาและแผ่ความผวาดผวาไปสู่ศัตรูทุกทิศทาง ทหาร “มุราคามิ” (Murakami) รุกรานคานิจากชินาโนะตอนเหนือ ตระกูล “คิโซะ” (Kiso) จากภูเขาในชินาโนะเป็นมิตรกับทาเคดะอยู่ในตอนนี้ ส่วนจังหวัดชินาโนะเองนั้นอำนาจผู้ปกครองถูกทำลายลงไปแล้ว แต่กระนั้นทรัพยากรหินในจังหวัดก็มีมูลค่ามากมาย ทางตะวันออกจังหวัด “มุซาชิ” (Musashi) ตระกูล “โอกิกายาสึ” (Ogigayatsu) นั้นเหมือนกับตระกูลโฮโจ ในจังหวัด “ซากามิ และ อิสึ” (Sagami and Izu) ก็อยู่ในภาวะสันติกับทาเคดะด้วย จังหวัดซากามินั้นพิจรณาแล้วเป็นเป้าหมายที่น่าสนใจสำหรับขุนศึกผู้มีความทะเยอทะยาน เนื่องด้วยมีนักตีดาบตีอาวุธฝีมือชั้นเลิศอาศัยอยู่ที่นั่น ในช่วงหลังๆมานี้ทางทิศใต้ ตระกูลอิมากาวะได้กลายมาเป็นพันธมิตรที่ไว้วางใจได้ ตอนนี้ตระกูลทาเคดะมีทั้งศัตรูที่มีค่าพอจะสู้รบและยึดครอง รวมทั้งพันธมิตรที่ไว้เนื้อเชื่อใจ แต่ไม่ใช่ทุกตระกูลที่จะได้รับพรสววรค์ในการฝึกม้าแบบทาเคดะ ทาเคดะสามารถเกณฑ์ทหารม้าได้มีประสิทธิภาพกว่าทุกตระกูล รวมทั้งสร้างกองทัพม้าที่มีความแข็งแกร่งกว่าที่ทุกตระกูลจะฝึกได้ และก็อาจจะเป็นนักรบบนหลังม้าที่จะนำพาไดเมียวทาเคดะเถลิงสู่บัลลังก์โชกุน


Tokugawa (โตกุกาวะ)
ถึงแม้ว่าตระกูลโตกุกาวะจะเป็นตระกูลเก่าแก่ สืบเชื้อสายมาจาก “มินาโมโตะ โน โยริโทโมะ” (Minamoto no Yoritomo) ปฐมโชกุนแห่งยุคคามาคุระ นับแต่วันนั้นพวกเขาต้องพบช่วงเวลาอันยากลำบาก พวกเขาได้เปลี่ยนชื่อตระกูล ด้วยพระราชานุญาติจากพระจรรกพรรดิ จาก “มัตซึไดระ” (Matsudaira) เป็น โตกุกาวะ ที่ซึ่งลูกหลานโยริโทโมะใช้สืบทอดต่อกันมา ตระกูลโตกุกาวะอยู่ในภาวะยากลำบาก เนื่องด้วยถูกบีบคั้นอยู่ระหว่างสองตระกูลผู้มีความทะเยอะทะยาน ตระกูล “อิมากวะ” (Imagawa) ทางตะวันออก และ ตระกูล “โอดะ” (Oda) ทางตะวันตก โดยการยอมตระกูลในการปกครองของอิมากาวะ ซึ่งช่วยรับประกันว่าโตกุกาวะจะโดนโจมตีจากโอดะบ่อยขึ้นเท่านั้นเอง ดังนั้นพวกเขาจึงเน้นหนักไปในทักษะเป็นเลิศด้านการทูต สามารถฝึกฝนคิโช นินจาได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีเมตซุเกะผู้ตรวจการณ์ความสงบเรียบร้อยในจังหวัด
ปัจจุบันพวกเขาเปิดสงครามกับโอดะอีกครั้ง ทหารโอดะได้บุกเข้ามาในพื้นที่ของโตกุกาวะที่จังหวัด “มิคาวะ” (Mikawa) ทางทฤษฎีแล้วโตกุกาวะเป็นตระกูลในปกครองของอิมากาวะในจังหวัด “ซูรากามิ” (Suragami) และ “โตโตมิ” (Totomi) พวกเขาไม่จำเป็นต้องกังวลกับตระกูล “คิโซะ” (Kiso) ในจังหวัด “ชินาโนะ” (Shinano) เนื่องด้วยเพื่อนบ้านเหล่านี้เป็นมิตรกับโตกุกาวะ ว่ากันว่าขินาโนะมีแหล่งทรัพยากรหิน ซ฿งสามารถไปใช้ประโยชน์ด้านการ่กอสร้างให้แก่ขุนศึกผู้ทะเยอทะยาน
ประวัติศาสตร์หลังการขวนขวายเหล่านี้ “โตกุกาวะ อิเอยาสึ” (Tokugawa Ieysu) ได้กลายมาเป็น “เซอิ ไทโชกุน” (Seii taishogun) หรือแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ปราบชนป่าเถื่อนและปกครองญี่ปุ่นภายใต้พระจักรพรรดิ ตระกูลโตกุกาวะปกครองญี่ปุ่นยาวนานกว่า 200 ปี ปิดประเทศจากอิทธิพลต่างชาติ ประวัติศาสจร์ไม่จำเป็นต้องย้อนรอยทางเดิม การยึดบัลลังก์โชกุนของโตกุกาวะอาจจะง่ายกว่าที่เป็นมา


Uesugi (อุเอซึงิ)
ตระกูลอุเอซึงิภูมิใจในความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา พวกเขาสามารถเกณฑ์นักรบพระสงฆ์ได้ถูกกว่าทุกตระกูลอีกทั้งยังสามารถฝึกฝนพระนักรบและพระทั่วไปได้ดีกว่าทุกตระกูล ถึงแม้ตะเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในศาสนา แต่ประวัติของอุเอซึงิไม่ได้สงบสุขอย่างที่คิด
ผู้นำคนปัจจุบันของอุเอซึงิดั้งเดิมมาจากตระกูล “นากาโอะ” (Nagao) แห่ง “อิชิโกะ” (Echigo) และเป็นตระกูลในปกครองของพวก “ยามานูชิ” (Yamanouchi) ในอุเอซึงิเอง ตระกูลนากาโอะรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับนายของพวกเขาต่อสู้กับ “โอกิกายาสึ” (Ogigayatsu) ในความขัดแย้งภายในซึ่งล้วนเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลอุเอซึงิทั้งสิ้น พวกยามานูชิอ่อนแอลงจากการทำสงครามกับตระกูล “โฮโจ” (Hojo) จึงขอความช่วยเหลือจากเจ้านายของนากาโอ “คาเกโทระ” (Uesugi Kagetora) การช่วยเหลือของเขายังได้เป็นการยึดเอาชื่ออุเอซึงิมาใช้อีกทั้งยังยึดอำนาจปกครองอุเอซึงิทั้งตระกูลอีกด้วย และนี้ยิ่งทำให้อะไรต่างๆยุ่งยากสับซ้อนขึ้นไปอีก อุเอซึงิ คาเกโทระ (เรียกตามชื่อที่เขาใช้ขณะนั้น) เปลี่ยนชื่อของเขามาเป็น “อุเอซึงิ เคนชิน” (Uesugi Kenshin) เขาเป็นผู้ยึดมั่นใน “บิชามอนเทน” (Bishamonten) เทพเจ้าแห่งสงครามและสาบานรับใช้พระพุทธศาสนา เขาจึงตัดสินใจก้าวลงจากตำแหน่งให้น้องชายผู้ซึ่งหลงไหลลาภยศ นำมาซึ่งความแกตแยก และไม่เป็นที่โปรดปรานเท่าใดนัก เคนชินกลับมาปกครองและมีมุ่งหมายเกี่ยวกับอนาคตของตระกูล แต่กระนั้นก็ยังต้องดิ้นรนต่อสู้อถ้าตระกูลอุเอซึงิหวังจะเป็นโชกุน เนื่องจากยังมีกบฏอุเอซึงิในอิชิโกะเองด้วย และยังมีภาระกิจที่ยังไม่ได้สะสางกับพวกยามานูชิในจังหวัด “โคซูเกะ” (Kosuke) แต่ยังโชคดีที่พวกเขามีสันติภาพกับตระกูล “อาชินะ” (Ashina) แห่ง “ฟูกุชิมะ” (Fukushima) และ ตระกูล ”โมกามิ” (Mokami) แห่งจังหวัด “อูเซน” (Uzen) แต่ทั้งสองจังหวัดมีทรัพยากรอย่างเหลือเฝือ โมกามิอุดมไปด้วยป่าไม้ ส่วนอูเซนมีเหมืองหิน ซึ่งน่าพิจรณาสำหรับแผนการภายภาคหน้า ในการยึดมั่นกับศาสนาของอุเอซึงิ จังหวัดโคซูเกะมีประเพณี และการศึกษาปรัชญาซึ่งเคนชินควรค่าแก่การควบคุมของเคนชิน กองทัพเรือก็พิสูจน์ให้เห็นว่ายังมีคุณค่าเนื่องด้วยจังหวัด “ซาโดะ” (Sado) ชายฝั่งของอิชิโกะอุดมไปด้วยเหมืองทอง


IKKO-IKKI (อิคโค-อิคคิ)
กลุ่มกบฏอิคโค-อิคคิ เป็นกลุ่มกบฏที่ประกอบด้วยพวกพระ, ชาวนา และซามูไรระดับต่ำของขุนนางโทคุกาวะ มีฐานที่มั่นอยู่บริเวณภาคกลาง คือเมือง Echizen ซึ่งเชื่อในดินแดนบริสุทธิ์แท้จริง (Judo shinshu) ตามหลักคำสอนของศาสนาพุทธที่สอนผู้ศรัทธาว่า จะได้รับการคุ้มครองด้วยความเมตตาของพระอะมิตตา จึงดำเนินการต่อต้านกฎของซามูไรและการปกครอง มีผู้นำเชื่อ Jutsurai Shimozuma


OTOMO (โอโตโมะ)
ตระกูลโอโตโมะ เป็นตระกูลญี่ปุ่นที่มีอำนาจขึ้นมาถึง400ปี ตั้งแต่ช่วงยุคคามาคุระ ถึงยุคเซนโงคุ โดยเริ่มจากรัฐบาลโชกุนคามาคุระ ได้มอบแคว้นบุนโกะและบุเซ็นบนเกาะคิวชูให้ในปีค.ศ.1185 ซึ่งโอโตโมะเป็น1ในตระกูลที่มีความสำคัญบนเกาะคิวชูมาก ไม่แพ้ตระกูลชิมะซุ ซึ่งทั้ง2ตระกูลนี้ ต่างมีบทบาทสำคัญในการปกป้องญี่ปุ่นจากกองทัพมองโกลในปีค.ศ.1274 และ 1281
ตระกูลโอโตโมะรุ่งเรืองตั้งแต่นั้นจนกระทั่งถึงยุคเซ็นโงคุ (ค.ศ.1467-1573)
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตระกูลโอโตโมะยังเป็นแคว้นแรกของญี่ปุ่นที่ทำการติดต่อค้าขายกับชาวยุโรปและสร้างความสัมพันธ์ทางการค้ากับพวกเขา ในเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา
การค้ากับชาวโปรตุเกสนั้นเป็นเรื่องปกติธรรมดาและพบได้บ่อยในคิวชู

-- EDIT เพิ่ม CLAN --

Takeda : ไม่ต้องพูดพร่ำอะไรมาก ตระกูลนี้มีความแข็งแกร่งด้านทัพม้า ค่าฝึกถูกกว่าราวๆ 50 ค่าดูแลต่อปีก็ถูกกว่า ค่าโบนัสในการโจมตี ความแข็งแกร่ง กำลังใจ ดีกว่าทุกตระกูล และยูนิตม้าที่เก่งสุดในเกมอย่าง Takeda Great Guard ดั่ง ฟูรินคาซัน ละจอมทัพ ทาเคดะ ชินเก็น

Oda : มีจุดแข็งด้านการเกณฑ์ทหารชาวนา หรือ Ashigaru มีราคาถูกกว่าทุกตระกูล มีขวัญกำลังใจดีกว่า ความแข็งแกร่งมากกว่า และอีกด้านที่คิดว่าน่าจะเป็นจุดเด่นของตระกูลนี้คือ "ปืนไฟ" ซึ่งตามประวัติศาสตร์แล้ว โอดะโนบุนากะให้ความสำคัญกับพลปืนไฟ และมีการจัดทัพและกลยุทธ์เพื่อพลปืนไฟโดยเฉพาะ

Chosokabe : ตระกูลนี้เก่งด้านพลธนู พลธนูทุกชนิดถูกกว่า กำลังใจดีกว่า แข็งแกร่งกว่าทุกตระกูล อีกทั้ง มียูนิตธนูที่เก่งที่สุดอย่าง Chosokabe Bow Hero และเกษตรกรผู้เป็นกระดูกสันหลังแห่งโชโซะกาเบะไม่เคยย้อท้อในการเพาะปลูก ทำให้ตระกูลนี้มีรายได้จากการเกษตรมากกว่าตระกูลอื่นๆ

Uesugi : เนื่องจากมีผู้นำอย่าง อุเอซึงิ เคนชิน ผู้ซึ่งมีศรัทธาแรงกล้าและเคร่งในพระพุทธศาสนานิกายชินโต ทำให้ตระกูลนี้สามารถเกณฑ์พระนักรบเข้าสู่สงครามได้ในราคาถูก เสียค่าเลี้ยงดูน้อย มีขวัญกำลังใจดีเลิศ และแข็งแกร่งกว่าทุกตระกูล พระนักบวชผู้มีฝีมือกว่าตระกูลอื่นเพิ่มความสำเร็จในการปฏิยัติกิจ (ภารกิจในการปลุกปั่นยุยงศัตรู) รวมทั้งรายได้ที่มากกว่าจากภาษีของประชาชนมากกว่าตระกูลอื่นๆ

Date : มีจุดแข็งในยูนิตโน-ดาชิ ซามูไร ที่ทั้งถูก และแข็งแกร่งกว่าทุกตระกูล ยูนิตทุกตัวได้รับโบนัสในการเข้าชาร์จศัตรู

Hojo : ตระกูลดั้งเดิม (จริงๆแล้วเปลี่ยนตระกูล แค่ผู้นำปัจจุบันต้องการสืบทอดความยิ่งใหญ๋ในอดีตของโฮโจ) เก่าแก่ตั้งแต่สมัยสงครามล้มล้างระบอบกษัตริย์ โฮโจ มียูนิตพวกวัตถุระเบิด เช่นทหารปาระเบิด หรือ siege unit ที่ถูก และมีความแม่นยำสูงกว่าทุกตระกูล นอกจากนี้ค่าซ่อมบำรุงอาคารยังถูกกว่าตระกูลอื่นๆ

Shimazu : เป็นตระกูลจากทางใต้ เปี่ยมไปด้วยนักรบฝีเพลงดาบเยี่ยม ดังนั้นจึงสามารถเกณฑ์ Katana Samurai ได้ถูกกว่า แข็งแกร่งกว่า ขวัญกำลังใจดีกว่า รวมทั้งยังสามารถสร้างยูนิตคาตานะที่เก่งที่สุดอย่าง Shimazu Katana hero ได้อีกด้วย นอกจากนี้แม่ทัพแต่ละคนในตระกูลชิมาสึล้วนมีความภักดีสูงกับตระกูลมากกว่าแม่ทัพที่อื่น

Mori : อีกตระกูลที่ไม่ต้องสงสัยในความสามารถด้านการเดินเรือ เนืองด้วยชายฝั่งทอดยาว ทำให้โมริสามารถสร้างเรือได้ถูกมาก เสียค่าซ่อมบำรุงถูกกว่าทุกตระกูล ความแม่นยำของเรือปืนใหญ่สูง ขวัญกำลังใจทหารเรือดีเยี่ยม แล้วยังสามารถเดินเรือในระยะทางที่ไกลกว่าผู้ใด เรียกได้ว่าเป็นตระกูลที่ครองน่านน้ำในแดนใต้และตะวันตกทีเดียว

Tokugawa : เนื่องด้วย โตกุกาวะ อิเอยาสึ ได้ผูกมิตรกับเหล่านินจาแห่งฮัตโตริไว้ ดังนั้น ยูนิตที่โตกุกาวะสามารถสร้างได้ถูกกว่าและ แข็งแกร่งกว่าตระกูลอื่นคือ Tokugawa Kisho Ninja (ความสามารถเทียบเท่าจากตระกูลฮัตโตริ) Metsuke และนักการทูตมีโอกาสประสบความสำเร็จในภารกิจมากกว่าตระกูลอื่นๆ

Hattori : เหล่านินจาฮัตโตริ ซึ่งไม่รู้ว่าจะเรียกว่าจุดแข็งดีหรือไม่เพราะ ถึงแม้จะมียูนิตด้านจารกรรมที่เก่งกว่าที่อื่นอย่าง Ninja และนินจานักรบอย่าง Hattori Kisho Ninja ที่เก่งกว่าทุกตระกูลแล้วนั้น ยูนิตด้านการทหารอื่นๆของตระกูลนี้นอกจากมีพลังเท่ากับยูนิตธรรมดาๆแล้ว ยังต้องเสียค่าจ้างที่แพงกว่า และค่าใช้จ่ายในการดูแลต่อปีสูงกว่าทุกตระกูล (ตระกูลนี้ยูนิตทุกตัวสามารถวางในพื้นที่ๆตระกูลอื่นวางไม่ได้ตอนก่อนเริ้มสงครามครับ ประมาณว่าวางยูนิตได้กว้างกว่าตะกูลอื่น CREDIT คุณtomnism)

Ikko-Ikki : เหล่าพระผู้มีศรัธทาแรงกล้า Clan นี้จะไม่มี ซามูไรให้ใช้เลย(เพราะเราไม่มีนายให้รับใช้)แต่มียูนิตโรนินมาให้ใช้แทน เกราะและจำนวนน้อยกว่าซามูไร แต่ตีแรงกว่า ชาวนาอิคโค-อิคคิ จะมีกำลังใจมากกว่าตระกูลอื่น อีกทั้งยังมีจำนวนเยอะกว่าด้วย แต่ความแข็งแกร่งจะน้อยกว่า(ดีคนละแบบกับโอดะ) ทั้งนี้ยังมีชาวนาดาบให้ใช้ตั้งแต่ต้นเกมส์ ทำให้ได้เปรียบพอสมควร CLAN นี้เน้นพวกพระนักรบ จะเก่งกว่าCLAN อื่นชัดเจน TRICK สำคัญคือ เอาพระของเราไปปั่นให้เกิดกบฎกับเมืองที่เราอยากยึด กบฎที่เกิดมาจะเป็น อิคโค-อิคคิครับ พอกบฎยึดเมืองได้ เมืองนั้นพร้อมทหารที่เหลือก็ยังเป็นของเราอีก

OTOMO : แคว้น Otomo มีจุดเด่นในด้านพลปืน+ศาสนาเป็นพิเศษ เปิดมาเราจะเป็น Christian และมี nanban trade port เลยทันทีที่เริ่มเกมส์
Clan Trait: Master Gunners (จ้าวแห่งปืน)
- ค่าจ้างพลปืนถูกลง (-10%)
- ค่าจ้าง Missionary ทำงานถูกลง (-15%)
- เพิ่มความสามารถในการเปลี่ยนศาสนาของแคว้น (+2)
- ลดความเร็วในการฝึกพลปืนชาวนา (Import Matchlock Ashigaru Units) ลง 3 เทิร์น

-- EDIT เพิ่ม CLAN --

แผลบรัวๆ

Guide คร่าวๆที่ผมแปะไว้
http://www.ssballthai.in.th/boards/topic/1182623/2

ผมยังเหลืออยู่อีกนิดหน่อยถ้าอยากได้เพิ่ม ก้คอมเมนต์มาก็ได้ครับ เด่วมาแปะเพิ่มให้

GUIDE การเพิ่มแรงค์แม่ทัพ เมทซุเกะ นินจา เกอิชา และพระ

Rank หรือยศ สามารถเพิ่มขึ้นได้จากการเก็บสะสมประสบการณ์(Exp) ของ General / Agent โดย Rank สูงสุดคือ 6 ซึ่งในการอัพ Rank แต่ละครั้งต้องเก็บ Exp ดังนี้
• Rank 1 >> Rank 2
ต้องเก็บ Exp 20
• Rank 2 >> Rank 3
ต้องเก็บ Exp 40
• Rank 3 >> Rank 4
ต้องเก็บ Exp 60
• Rank 4 >> Rank 5
ต้องเก็บ Exp 100
• Rank 5 >> Rank 6
ต้องเก็บ Exp 180

เมื่อเรารู้ถึงจำนวน Exp ที่ต้องเก็บแล้วคราวนี้เราจะรู้ได้อย่างไร ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะอัพ Rank ได้ไวๆ
ค่าประสบการณ์ General (แม่ทัพ)
• เข้าร่วมการรบและชนะ ได้รับ Exp 15

*** ในส่วนของ General ทำการรบแล้วแพ้ได้รับ Exp เท่าไหร่ไม่ทราบ ส่วนใหญ่ที่แพ้ มักจะมาพร้อมกับการเสียชีวิตของ General แต่คิดว่าน่าจะได้เท่ากับ Agent เวลาทำภารกิจล้มเหลวคือ Exp 3 ***

ตรง General นี้บางคนถามว่าทำไม มี General 2 ใน 1 กองทัพ ทำไม General ได้ Exp แค่คนเดียว

ตอบได้ว่า
• ขึ้นชื่อว่า General นั่นคือแม่ทัพ เมื่ออยู่ในกองทัพเดียวกันจึงมีแม่ทัพได้เพียงหนึ่งเดียว

เทคนิคการแก้ไข เพื่ออัพ rank แม่ทัพ คือให้แยกกองทัพออกมาเป็นกองเล็กๆ เช่น แม่ทัพใหญ่คุมทัพใหญ่ แล้วแยกแม่ทัพรอง มาคุมทหารสัก 2-3 กอง แล้วให้แม่ทัพรองยืนใกล้แม่ทัพใหญ่ เมื่อเวลามีศึกจะเห็นได้ว่า แม่ทัพรองจะเป็น ทัพกำลังเสริม ซึ่งตรงนี้จะทำให้แม่ทัพรองได้ค่าประสบการณ์ด้วยนั่นเอง


ค่าประสบการณ์ Agent (นินจา/เมตสึเกะ/พระ/บาทหลวง/เกอิชา)
• ทำภารกิจสำเร็จ ได้รับ Exp 15
• ทำภารกิจล้มเหลว ได้รับ Exp 3
• ประจำการณ์ในเมือง/กองทัพ ได้รับ Exp 1 ต่อเทิร์น

แนวทางการเก็บประสบการณ์(Exp)
ไม่ขอพูดถึงในส่วนของGeneral กับ Geisha เพราะการเก็บเลเวลค่อนข้างตรงตัว

Monk/Missionary
เก็บ Exp ไวได้ด้วยการ Demoralisation โดยพยายามเลือกกองทัพศัตรูที่มีเพียง 1 กอง โอกาสสำเร็จจะสูง จะทำให้เก้บ Rank ได้ไว เนื่องจากการ Demoralisation ไม่ต้องใช้ค่าใช้จ่ายใดๆ ทำให้เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

Ninja
เก็บ Exp ไวได้ด้วยการ Army Sabotage โดยพยายามเลือกกองทัพศัตรูที่มีเพียง 1 กอง โอกาสสำเร็จจะสูงและค่าใช้จ่ายน้อย จะทำให้เก้บ Rank ได้ไว ถามว่าทำไมไม่เน้นที่การฆ่า แม่ทัพ เนื่องจากวิธีที่เสนอแนะ คือทางเลือกที่เน้นการเก็บ Exp ได้ไว ซึ่งกองทัพ 1 กอง นั้นหาได้ง่ายกว่าแม่ทัพ แล้วเมื่อทำภารกิจสำเร็จไม่ตายด้วย ทำให้เราสามารถเก็บประสบการณ์ได้เรื่อยๆ ซึ่งก็สามารถเป็นสายนักฆ่าได้จากการอัพสกิล

Metsuke
Metsuke จะเป็นตัวที่เก็บค่าประสบการณ์ได้ยากที่สุด เนื่องจากสกิลส่วนใหญ่ใช้กับ Agent ด้วยกัน แนวทางการเก็บ Exp จะเน้นที่ Apprehending Agents โดยการเดินไปเรื่อยๆตามหา Agent รอบๆเมืองเรา ยิ่งหลังๆก็ไม่ต้องกลัวเดินสดวิ่งไปสับ Agent ตระกูลอื่นในบ้านได้เลยทีเดียว

แนวทางเลือกในการอัพสกิล Agent
เมื่อ Rank สูงสุดจะมี point ให้อัพสกิล 10 point

Monk
สายก่อกบฎ + เพิ่มความไวในการวิจัยสาย Chi **Recomment**
o Inspiring 1
o Militant 1
o Agitator 3
o Pilgrim 1
o Spiritual 1
o Meditation 1
o Scripture 1
o Enlightened 1

สายลด morale + เพิ่มความไวในการวิจัยสาย Chi
o Pilgrim 3
o Spiritual 1
o Meditation 1
o Pacifist 3
o Scripture 1
o Enlightened 1

Metsuke
สายกำจัด Agent (Full) **Recomment**
o Counter-espionage 2
o Investigator 3
o Yakuza Contacts 3
o Legendary Thieftaker 2

สายกำจัด Agent + ติดสินบน
o Counter-espionage 1
o Investigator 3
o Bribery 3
o Mercantile Contacts 3

Ninja
สายลอบโจมตีกองทัพ + สอดส่อง **Recomment**
o Saboteur 1
o Misdirection 3
o Spy 2
o Military Spy 1
o Criminal Contacts 3

Encampment คือค่ายทหารที่ใช้ในการฟื้นฟูกองทัพ และลดค่าใช้จ่ายในการฝึก เหมาะสำหรับแม่ทัพที่ชอบการบุกโจมตีและบางครั้งก็มีประโยชน์กับการตั้งรับด้วยเช่นกัน
หากท่านต้องการบุกโจมตีอย่างต่อเนื่อง หรือ โดนโจมตีอย่างไม่ขาดสาย สิ่งที่ช่วยให้กองทัพคงอยู่ และสามารถยืนหยัดสู้ต่อได้ในเทิร์นต่อไป คือการฟื้นฟูกองทัพ ซึ่งสิ่งนั้น Encampment สามารถตอบโจทย์สิ่งนั้นได้
• -10% ค่าใช้จ่ายในการสร้างทหารในเมืองนั้น
• +10% การฟื้นฟูกองทัพในเมืองนั้น

การสร้าง Encampment
จะต้องอัพ Art ดังต่อไปนี้ก่อน ถึงจะสร้าง Encampment ได้
• Bushiso
• Strategy of Defence
• Heaven and Earth

ข้อดีของ Encampment ไม่ได้มีดีแค่นั้น แต่สามารถเติมเต็มขุมกำลังให้มีประสิทธิภาพที่ดียิ่งขึ้นได้ ด้วยทางเลือกในการอัพเกรดถึง 5 ทางเลือก

Armoury
• -10% ค่าใช้จ่ายในการสร้างทหารในเมืองนั้น
• +10% การฟื้นฟูกองทัพในเมืองนั้น
• +2 เกราะ ให้กับทหารที่สร้างในเมืองนั้น
เหมาะกับเมืองที่มี Blacksmith

Barracks
• -20% ค่าใช้จ่ายในการสร้างทหารในเมืองนั้น
• +20% การฟื้นฟูกองทัพในเมืองนั้น
เหมาะกับเมืองหน้าด่าน

Hunting Lodge
• -10% ค่าใช้จ่ายในการสร้างทหารในเมืองนั้น
• +10% การฟื้นฟูกองทัพในเมืองนั้น
• +5 ความแม่นยำ ให้กับทหารที่สร้างในเมืองนั้น
เหมาะกับเมื่องที่มี Artisans

Jujutsu Dojo
• -10% ค่าใช้จ่ายในการสร้างทหารในเมืองนั้น
• +10% การฟื้นฟูกองทัพในเมืองนั้น
• +2 การโจมตี ให้กับทหารที่สร้างในเมืองนั้น
เหมาะกับเมืองที่มี Blacksmith

Proving Grounds
• -10% ค่าใช้จ่ายในการสร้างทหารในเมืองนั้น
• +10% การฟื้นฟูกองทัพในเมืองนั้น
• +5 การเข้าชาร์จ ให้กับทหารที่สร้างในเมืองนั้น
เหมาะกับเมืองที่มี Pastures

ในส่วนของ Armoury กับ Jujutsu Dojo สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับ Blacksmith ได้เกิดความสมดุลได้เช่นกัน
เช่น Blacksmith อัพเกรดไปในสาย Weaponsmith ในส่วนของ Encampment เราก็อัพเกรดให้เป็น Armoury แทน ซึ่งจะได้ ดาบเงินกับเกราะเงิน ให้กองทัพที่สร้างในเมืองนั้น

Way of Chi ในภาษาไทยคือ เส้นทางแห่งปัญญา
ข้อดี
• 1. อาหารเพียงพอต่อประชากร
• 2. รายรับที่ได้จากภาษี,ตลาดและการค้าขาย
• 3. ค่าชื่อเสียงเกียรติยศของไดเมียว , ค่าความจงรักภักดีของแม่ทัพ , ค่าความสุขในแต่ละเมืองของตระกูล
• 4. ค่าใช้จ่ายในการทำงานของ Agent ลดลง และโอกาสในการประสบความสำเร็จในภารกิจเพิ่มขึ้น
• 5. การทูต ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูล การค้าขาย ทำได้ง่ายขึ้น

ข้อเสีย
• 1. ทหารไม่สามารถสร้างประเภททหารในระดับสูงได้

แนวทางในการเล่น
การเล่นในสาย Chi จะเน้นที่การหาพันธมิตรและการค้าเป็นหลัก ในช่วงต้นเกมก็พยายามหาพันธมิตรไว้สัก 1-2 ตระกูล จากนั้นก็พยายามยึดเมืองให้ได้ 4-5 เมือง
แล้วจะเน้นในการตั้งรับ โดยการสร้าง Stronghold ในจุดล่อแหลม แต่ก็ไม่ได้ตั้งรับเพียงอย่างเดียว ให้ทำการเก็บRank ให้ Agent เน้นที่พระกับนินจา
ในเรื่องของ Rank สามารถดูได้ที่กระทู้ FAQ คำถามที่ถามบ่อย เมื่อสะสม Rank ได้ประมาณ 4-5 ก็ให้ทำการปั่นป่วนเมืองอื่นๆให้เกิดการก่อกบฏ แล้วเราค่อยไปยึดเมืองที่กบฏยึดอีกทีนึง

สิ่งหนึ่งที่เป็นสโลแกนของสาย Chi คือ สร้างความร้าวฉานคืองานของเรา
นั่นก็คือการทูต ในการร้องขอ ให้ยกเลิกการค้าขาย ยกเลิกการเป็นพันธมิตร ซึ่งสิ่งนี้แหละเป็นการสร้างรอยร้าวระหว่าง 2 ตระกูลที่เราได้ทำการร้องขอไป
จากรากฐานของสาย Chi คือรายรับที่ค่อนข้างมาก นั่นยิ่งทำให้การทูตง่ายขึ้น ดังคำที่ว่า "เมื่อมีเงิน อะไร อะไร มันก็ทำได้ง่ายขึ้น"
เช่น ต้องการทำการค้าขายกับตระกูลนึง แต่ถ้ายื่นไปธรรมดา บางทีตระกูลนั้นก็ไม่รับ ก็ให้ยัดเงินเข้าไป ตรงนี้ขอให้คิดว่า "ยอมเสียเงินเพียงเล็กน้อยเพื่อรายรับมหาศาลที่กลับมา"

ข้อเสียของสาย Chi แก้ไขได้ไม่ยาก เนื่องจากตระกูลส่วนใหญ่จะเน้นไปในทางสาย Bushido เมื่อก่อกบฏและยึดเมืองได้ ก็สามารถสร้างทหารในระดับที่สูงกว่าได้นั่นเอง

หมดละครับที่เคยเก็บไว้ ถ้าติดตรงไหนลองถามมาเป็นข้อๆจะพยายามตอบให้ครับ

น้องยังเล่นเกมอยู่อีกหรอครับ

ถ้ามีเวลาค่ะ

ตระกูลนี้ยูนิตทุกตัวสามารถวางในพื้นที่ๆ ตระกูลอื่นวางไม่ได้ตอนก่อนเริ้มสงครามครับ ประมาณว่าวางยูนิตได้กว้างกว่าตะกูลอื่น มีประโยชน์มากๆครับ

ซ้ำ

ขอบคุณครับ



ตัว DLC นี่ควรจัดตัวไหนดีครับ หรือจัดหมดเลย (มีตัวแบบไม่คุ้มบ้างไหมจะได้ลดการเสียตัง 555)
เพราะเห็นบาง DLC เพิ่มแคลนใหม่มาให้เล่น แต่ไม่รู้ว่าแคลนนั้นจะโดดเด่นน่าเล่นแค่ไหน


แล้ว Fall of the samurai นี่ก็มีทั้งธรรมดา และ DLC อีก(ยังDLC ของ DLC ทั้งที่มันเป็นตัวสแตนอโลน) คุ้มที่จะจัดคอมพลีทไหมครับ

อ่านละนึกถึงสมัยเด็กๆ เป็นเกมโปรดเลยย สงสัยต้องซื้อเก็บไว้สะสมซะละ

ผมเล่นแค่ตัว SHOGUN2 Vanilla อ่ะครับ + ซื้อ DLC
- Sengoku Jidai Unit Pack DLC
- The Hattori Clan Pack DLC
- The Ikko Ikki Clan Pack DLC
- Saints and Heroes Unit Pack DLC
- Otomo Clan Pack DLC
- Blood Pack DLC
พวกนี้อ่ะครับ คหสต.ผมว่าคุ้มครับ ได้อรรถรสเพิ่มอีกเยอะเลย
ปล. เด่วจะมาอัพ otomo กับ ikko-ikki เพิ่มให้ครับ

Fall of the samurai นี่ผมไม่ได้เล่น ส่วนตัวชอบยุคเซนโกขุสุดละ ยุคอื่นไม่ค่อยชอบเลยไม่ซื้อครับ 555

แต่เท่าที่ติดตามถือว่าคุ้มนะครับถ้าจะจัดคอมพลีต ทางฝรั่งเค้าว่ากันว่า Series Shogun2 นี่ประมาณท๊อปฟอร์มสุดละของ Total war มันลงตัวทุกอย่างเลย

โอดะยากตอนต้นเกมส์ครับ เราโดนแคว้นใหญ่ล้อมรอบ ถ้าการฑูตไม่ดี โดนรุมยับเลยครับ
กลางเกมไปดีขึ้นหน่อย ทัพashigaru นี่เก่งกว่าที่คิดนะครับ ประมาณ เราใช้จำนวนเข้าสู้ครับ เพราะชาวนาเราค่า upkeep ถูกกว่า และเก่งกว่าแคว้นอื่นครับ
อันนี้ผมเล่นระดับ ยากสุดนะครับ

ผมมีแค่
- Sengoku Jidai Unit Pack DLC
- The Hattori Clan Pack DLC
- Saints and Heroes Unit Pack DLC
- Blood Pack DLC

ผมไม่ชอบปืนครับเลยไม่ได้ซื้อ Fall of the samurai

ไม่อยากเติมตังก็ลองหา mod ใน workshopดูครับ ของ shogun ผมไม่เคยลองนะ

แต่ของ rome 2 ผมใช้ mod ก็ไม่มีปัญหานะ บางmodมันทำมาดียังกะ patch เลยครับ รีโมเดลสวยๆเยอะ

ท่านทั้งสอง ถ้า(ย้ำว่าถ้า)มีเวลาเหลือ รบกวนไกด์ไลน์คร่าวๆหน่อยได้ไหมครับ

ว่า DLC แต่ละตัวมีอะไรเพิ่มมาบ้าง ดีไม่ดียังไง


ปล. ถ้ามันลด 75 เปอเมื่อไหร่ (ส่วนตัวคิดว่าน่าจะรอใกล้ๆภาคใหม่ที่กำลังจะออกเดือนหน้า) ว่าจะมาโปรโมทในบอร์ด คนจัดเยอะๆ มาเล่นมัลติกันน่าจะฮา