เกริ่นก่อนนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นกับผมเอง ขณะที่บวชอยู่ที่วัดนี้ ในช่วงเดือน พฤษจิกาที่ผ่านมา

เข้าเรื่อง เริ่มตั้งแต่วันแรกที่ผม เดินเข้าไปในกุฏิ ก็รับรู้ได้เลยว่า ที่ๆผมอยู่ มันต้องเคยมีอะไรมาก่อนแน่ๆ แถมวันนั้น พระทั้งวัด เขานิมนต์ให้ไปฉันเพล ที่ ต่างหมู่บ้านอีก สรุป อยู่กับเนร 2 คน


ก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย จน เนรมันเล่าให้ผมฟังว่า พี่หลวง รู้เปล่า ว่ากุฏิ นี้มีประวัติ
เท่านั้นแหละ ผมขอเลย เนร หยุด ไม่ต้องเล่าแล้วนะขอร้องเลย... ซึ่งเนร ก็ไม่ได้เล่าต่อ ตอนนั้นผมก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว จนพระรูปอื่นก็กลับกันมาทุกคน


ทำวัดเย็น วันแรก
ก็ตาม หลวงพี่เข้าไป แกชื่อหลวงโต้ง แกเป็นพระพี่เลี้ยงผม แกก็พาผมเข้าไปทำวัตร กรวดน้ำอะไรเสร็จสรรพ ก็กำลังแยกกันเข้า กุฏิของตัวเอง อยู่ๆ แกพูดขึ้นมาว่า...
คืนนี้กล้านอนคนเดียวไหม...มีเพื่อนมานอนเป็นเพื่อนหรือเปล่า... ซึ่งผมก็ตอบไปตรงๆ ว่า ครับ คืนนี้นอนคนเดียว ไม่มีเพื่อนมานอนด้วย แล้วก็ยิ้มๆๆ <จำคำว่าไม่มีเพื่อนมานอนด้วยไว้นะครับ>


พอแยกกันเข้ากุฏิเสร็จ ว่าจะเปิดไฟในกุฏิอ่านหนังสือบทสวดสักหน่อย แต่หลอดไฟก็ กระพริบติดๆดับๆ เลยปิดไว้หากเปิดไว้ก็ตาลายเปล่าๆ ผมก็เลยพยามนั่งสมาธินะ เพราะผมบวชแค่ 9 วัน เลยอยากทำให้ดีที่สุด


จนเวลา ราวๆ 22.00 น. เริ่มเมื่อยเลยลุกขึ้นเดินเล่น ด้านหน้ากุฏิ มันเป็นระเบียง ผมว่าทำไมถึงได้เงียบแบบนี้ ยังไม่เที่ยงคืนเลย ก็ไม่ได้เอะใจ แต่อาการเสียวสันหลังทุกครั้งที่หันหลังให้ความมืดนี้ ผมรู้สึกได้อยู่ตลอด


หลังจากเข้ากุฏิไป ปิดประตูใส่กลอน พยามเอนตัวนอน แต่คืนแรก ที่เปลี่ยนแถมเตียงไม้ มันนอนไม่หลับจริงๆ นอนกลิ้งไปกลิ้งมา พอดูอีกที ก็ เกือบตี 1 แล้ว ....
คราวนี้แหละ ของจริง.....


ในความเงียบนั้น ในหูก็ได้ยินเสียงเหมือน คนผิวลมเล่น ลอยมาแต่ไกลเลย ตอนนั้นผมนึกในใจคนบ้าอะไรผิวลมดึกๆ สงสัยเสียงลมตอนกลางคืน.... ซึ่งผมก็นอนฟังอยู่ตลอด จนเริ่มใจไม่ดีตรงได้ยินเสียงอะไรสักอย่างเดินเหยียบใบไม้แห้งอยู่ หลังกุฏิผม
เวลานั้นคือใจเริ่มฝ่อจริงๆ...ได้แต่ปลอมใจว่าหมาแน่ๆ ไม่ก็ไก่เขี่ยใบไม้


แต่ก็ไม่ต้องให้รอนาน...อยู่ๆมีเสียงผู้ชายพูดว่า เปิดตูที<เสียงเข้มๆใหญ่ๆ> ชัดเลยเต็มหู เหมือนพูดทะลุปูนผนังห้องมาเลย ขนลุกอย่างบอกไม่ถูกจริงๆเสียววาบ จากนอนอยู่บนเตียงผมนี่ลุกขึ้นนั่งเลย
คือจับไฟฉายไว้ในมือตลอด มือถือก็ชาร์จแบท อยู่ตรงมุมกุฏิ ไม่กล้าลุกขึ้นไปหยิบจริงๆเพราะมันอยู่ใกล้หน้าต่าง


เหตุการณ์ต่อเนื่องเลย กรอบแกร๊บๆๆ เสียงใบไม้แห้งโดนเหยียบอยู่หลังกุฏิ แต่พอแง่หูฟังให้ดี ไม่ใช่แค่ด้านหลัง นะ แต่รอบๆกุฏก็ดังด้วย ในหัวคิดอย่างเดียวไม่ใช่คนแน่ๆ ตี1-2 ไม่มีใครมาเดินเล่นแน่นอน
ก็ทนฟังอยู่ตลอด เหงื่อแตกท่วมตัว บทสวดอะไรก็ไม่มี นึกแต่ นโม ขึ้นมาได้ พอเริ่มท่อง ข้างนอกก็หัวเราะ พอเราหยุดท่อง มันก็หยุดหัวเราะด้วย หลอนจนลืมว่าท่องยังไง


คราวนี้หนักสุด เสียงเคาะประตูด้านหลังก่อน ดัง ก๊อกเดียว เบาๆ แล้วก็ เคาะอีก แต่มันเริ่มดังขึ้น จนตานี้เห็นเลยประตูไม้สั่นจริงๆ ไม่ใช่เสียงหลอนแน่ เพราะกลอนมันสั่นคร๊อดๆ ทุกครั้งที่เคาะ แถมชัดเลย เท้าคนใหญ่มากไม่ใส่รองเท้าเล็บเท้านี้ดำปี๋เลย ประตูมันผุด้านล่าง เลยมองผ่านช่องนั้นได้พอดีเห็นข้อเท้าเต็มๆ



แล้วเสียงก็ลามมาหน้าต่างไม้อีก ดังเอี๊ยดด เหมือนคนพยามเอามืองัดหน้าต่างเพื่อจะเปิด แบบนั้นเลย แต่ดีผมใส่กลอนไว้ มันเลยเปิดไม่ได้ คือตอนนั้นทำอะไรไม่ได้จริงๆ พระใหม่ ไม่มีอะไรเลยที่จะท่องปัดเป่า ถึงมีก็ท่องไม่ได้เพราะกลัวจริงๆ นึกถึงแค่ปู่ย่า ที่เสียไปแล้วบอก ช่วยหนุ่ยที คือปู่กับย่าเผาที่วัดนี้แหละ



ไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไหร่เหมือนกัน อยู่ๆเสียงเคาะประตูเสียงแงะหน้าต่างก็เงียบไป ได้ยินแต่เสียงเหมือนคนเดินออกไปทางด้านหลังกุฏิ คือฟังจากเสียงใบไม้แห้งเอา
บอกตรงๆ เกิดมาไม่เคยปอดแหก อะไรขนาดนี้ แค่มือถือมุมห้องยังไม่กล้าเดินไปหยิบ



แต่ก็ไม่รู้ว่าหลับลงไปได้ไง อาจเป็นเพราะนั่งเกร็งจนเหนื่อยเลยหลับไปเอง หลังจากตื่นตอน 6 โมงเช้าไปเดินบาตร ตอนกลับถึงวัด ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้ พระพี่เลี้ยงผมฟัง ว่าผมเจออะไรมาบ้างเมื่อคืน


แกบอกว่า ตอน น้องเจ้าพูดว่า #ไม่มีเพื่อนนอนด้วยคืนนี้ พี่หลวงว่าแล้วมันต้องมาแน่ แต่แกก็ไม่นึกว่าจะเกิดเพราะส่วนใหญ่ มันจะไปหาแต่เนร กับพระมันไม่ยุ่ง


ผมก็ถามสวนกลับไปเลย แล้วมันนี้ใคร ใครคือมัน แกถามผมมาว่า ที่เจอเมื่อคืน เป็นผู้ชายใช่ไหม เสียงใหญ่ๆหรือเปล่า เล็บตีนดำด้วยใช่ไหม พอแกถามเสร็จ ผมนี้ขนลุกได้แต่พยักหน้า



แกบอกผมว่า เมื่อก่อนตรงนี้คอมมิวนิสเยอะมาก แล้วลุงคนนี้เนี่ยมันเป็นสายให้ทหาร เลยถูกพวกคอมจับมาเผานั่งยางตรง ริมกำแพงบริเวณกุฏิที่ผมอยู่นี้ละ แกบอกว่าเจอทุกคนทุกปีเนรบวชใหม่ แต่ไม่นึกว่าพระใหม่จะโดนด้วย อาจเป็นเพราะผมไปพูดว่า ไม่มีเพื่อนมานอนด้วย เขาเลยมาหาจะขอนอนด้วย



หลังจากนั้นแกก็ถามผมนะว่า ยังกล้าอยู่ไหม ผมก็บอกไปตรงๆว่า กล้าอยู่แต่เปลี่ยนหลอดไฟให้ผมหน่อยได้ไหม คือถ้าผมรู้เรื่องก่อนผมอาจะไม่กลัวก็ได้ แล้วผมก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เขาด้วยนะ ถึงจะไม่รู้ชื่อก็เถอะ ได้แต่พูดขึ้นว่า ลุงขี่เถ่า



ปล.ในช่วง 9 วันนี้ ใช่ว่าจะไม่เจออะไรเพิ่มเติมนะครับ คือต้องบอกก่อนว่า มาให้เห็น กับ มาให้กลัว มันไม่เหมือนกัน ถ้าได้บวชเป็นพระก็จะเข้าใจเอง แล้วหากอยู่วัดแถว ตจว. หรือ วัดป่านั้นแหละ จะรู้เองว่าของแบบนี้มันมีจริงๆ แต่ผมไม่เคยงมงายนะ ผมรักวิทยาศาสตร์ แต่ผมก็เชื่อในเรื่องภูติผีวิญญานเช่นกัน

ใจจริงอยากจะเล่าตั้งแต่อยู่วัดละ + รอยมือใหญ่ๆ แปะอยู่หลังกุฏิ ทาสีใหม่ทุกปี ก็มีทุกปี รุ่นผมผมเห็น 3 รอย ไม่ได้ถ่ายไว้นะครับผมว่ามันไม่ดีอะเหมือนเราเอาเขากลับมาบ้านด้วยไรงี้

ผมบวช7วันไม่มีอะไรแบบนี้นะ เปิดไฟนอนทุกคืน ปิดหน้าต่างทุกบาน เปิดวิทยุเบาๆ

อยู่ที่วัดด้วยมั้งครับ อ.บ้านนาสาร คอมมิวนิส เยอะจะตาย ยังไม่นับเวลา ตำรวจทหาร ปะทะ พวกคอมมิวนิสเสร็จแล้วเอาศพ มากองรวมกันในวัดอีก วัดนี้มีประวัติครับ สึก แล้วทั้งพ่อทั้งลุงเขาจึงจะเล่าให้ผมฟัง

น่ากลัวเกิน

วันที่ 1 ที่ผ่านมา ผมก็เพิ่งไปงานบวชพระเพื่อนที่พุนพิน งานบวชจัดในวัด ทางไปห้องน้ำมีโกศใส่กระดูกเต็มเลย อย่างหลอน


ละแล้วเพื่อนผมที่บวชก็เจอของตรงนั้นจนได้ พระเพื่อนเพิ่งเล่าให้ฟังเนี่ย

วันนี้มาไวแต่ก็หลอนเหมือนเดิม

พูดยากนะครับ ในวัดตอนกลางคืนนี้ เหมือนอยู่อีกโลกนึงเลย แต่กลางวันแล้วจะเข้าสู่โหมดปรกติ

แสดงว่า ผีไม่กลัววัดสินะ แล้วผีจะกลัวพระไหมเนี่ย

วัดป่าก็แบบนี้แหละครับ มันไม่ได้เจริญเท่าวัดในเมือง จะเจออะไรบ้างก็ไม่แปลก ตอนแรกลัวที่จะนอนวัดนะแต่ตอนนี้ใครชวนผมไปนอนเพื่อน ผมก็จะไปให้

ผมนอนวัดอุ่นใจกว่านอนโรงแรมเก่าๆอ่ะครับ

นี้คือเรื่องที่ผมเจอมาแบ่งปันสู่กันฟังนะครับ มีแพลน จะเล่าเรื่อง สมัยก่อนสมัยโบราณ ให้ฟังอยู่เหมือนกัน ทั้งป่าลับแล ทั้ง ควาายผี เยอะแยะเลย

รออ่านนะครับ ชอบมากแนวนี้

ชอบครับ ลงให้อ่านเรื่อยๆ เลยนะครับ

บวช 15 วัน นอนคนเดียก็ไม่เจออะไร ก็ไม่อยากเจออยู่แล้ว...
ที่สุราษฎร์เหมือนกัน วัดแถวพุนพิน เชื่อนะเรื่องวิญญาณ เค้าตายแบบถูกฆาตกรรม โดยไม่หมดอายุขัย วิญญาณคงถูจองจำที่นั่น

ผมบวช 14 วันไม่เจออะไรเช่นกัน จะมีแต่ก่อนบวชนี่แหละไปนอนวัดคืนแรกรุ่งเช้าน้ามาตามบอกพ่อล้มลง ไปรักษาหมอบอกเส้นเลือดหัวใจตีบทั้งที่ไม่เคยมีอาการมาก่อนเลย เกือบไม่ได้บวชไปเหมือนกัน......

มันมีอะไรบางอย่างคอยขัดขวางเราครับ ผมอย่างกลัวตอนขับรถ ระวังกว่าเดิม 100 เท่าได้มั้ง

มีประวัติ ญาติผม จะบวชเดือนหน้า ไปงานแต่ง ไปยืนเยี่ยวอยู่ดีๆ เขายิงผิดตัวเพราะหน้าคล้ายกัน ตายสรุป

ใช่ครับก่อนบวชผู้ใหญ่เคยเตือนอยู่ ประมาณที่ท่านว่ามานี่แหละ และมีปัญหาทะเลาะกับแฟนด้วยช่วงนั้นเกือบไม่ได้บวช ทุกวันนี้แม่ยังแซวผมเรื่องนี้อยู่เลย ....

อ่านแล้วหลอนมากครับ

ผมเองก็มีแพลนจะบวชอยู่ซัก 15 วัน วัด ตจว.ด้วยบ้านตาผม ยังกลัวๆอยู่เลยว่าจะเจออะไรบ้าง เพราะพี่ชายญาติๆผมที่บวชมาวัดนี้บอกว่าเจอกันทุกคน

ผมบวชวัด ทุ่งเซียด วันที่เคารพเลย

ผมบวช 20 วัน วัดป่า ตจว. เหมือนกัน แต่ไม่เจออะไรเลย

ผมเปลี่ยนมือถือจากสมาร์ทโฟนมาเป็นโนเกียที่มีไฟฉาย เพื่อตั้งนาฬิกาปลุกเท่านัั้น

ผมยืมหนังสือธรรมะ พวกวิธีฝึกสมาธิ พอดีคาถาต่างๆท้ายเล่ม ก็เลยท่องก่อนนอนทุกคืนซะเลย 555