เล่าเลยละกัน ในฐานะคนสุราษ เรื่องแบบนี้รู้กันแต่คนในพื้นที่

เรื่องมันมีอยู่ว่า มันมีกลุ่มเพื่อนๆ นศ. รวมตัวกันมาเที่ยวที่บ้านเพื่อนที่สุราษ แต่บังเอิญ
บ้านของเพื่อนในกลุ่ม อยู่ ในอำเภอนึง ที่ติดเขตใกล้กับรอยต่อจ.ระนอง

#เริ่มแรก

เข้าเรื่องเลยละกันคือทั้ง5คนนี้ตอนอยู่ กทม ก็เป็นคนที่ชอบตกปลาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลย

ได้โอกาสจะเข้าป่าตั้งแคปม์ที่ต้นน้ำในป่าลึกจะได้ตกปลากัน แล้วทั้ง 5 คนก็เข้าไปซื้ออุปก

รณเดินป่าในอำเภอเมืองมา พอกลับมาถึงบ้านก็จัดแจงทุกอย่างเสร็จสัพ ดูแผนที่อะไรเรียบร้อย

คือ เพื่อนคนทีเป็นเจ้าบ้านเมื่อก่อนเขาเคยขึ้นไปกับลุงสมัยเรียนมัทยมเลยพอจำทางได้บ้าง

แต่พ่อของเพื่อน แนะบอกให้ไปชวนลุงไปเป็นเพื่อนดีกว่า ไปกันหลายคนก็จริงแต่ใช่ว่าก็จะรู้ทางขึ้นเขาลงเขา

กลุ่ม นศ.เลย ให้เพื่อนไปตามลุงมานำทางให้<จ้างนั้นแหละ>แต่ลุงบอกหน้าฝนไม่มีใครเขาเข้าป่ากันหรอก ป่ามันปิด อย่าไปเลย

คือสรุปลุงแกไม่ได้ขึ้นเขาไปด้วยกับกลุ่ม นศ กลุ่มนี้

ทำให้ กลุ่มนศ.ตัดสินใจไปกันเองทั้ง5คน จังหวะที่พวก กลุ่มนศ. กำลังจะขึ้นเขาไปนั้น

ลุงแกโทรหาพ่อเด็กบอกว่าให้ห้ามหลานที่บอกอย่าขึ้นไปเลย หน้าฝนป่ามันปิด

แต่มันไม่ทันละ พวกเด็กมันเข้ากันไปได้ 2 ชม.แล้ว ....


<คือผมต้องบอกก่อนว่าสุราษรอยต่อกับระนองมันเป็นผูเขาสูงหลายลูกขึ้นลงขึ้นลง แต่ช่วงรอยต่อมันจะมีต้นน้ำใหญ่อยู่ เมื่อสมัยก่อนสมัยที่ยังมีคอมมิวนิสที่ตรงนั้นมันเป็นฐานของพวกคอม เลยมีคนเบิกทางขึ้น-ลงไปยังต้นน้ำ เลยทำให้หลังจากหมดยุคคอม ชาวบ้านชอบเข้าป่าไปหาของป่ากับไปหาปลาที่ต้นน้ำ>

#เดินป่าวันแรก

เนื่องจาก ช่วงนี้ฝนตก ทำให้การเดินป่ามันลำบากมาก ทำให้กว่าจะขึ้นไปถึงต้นน้ำมัน
ไปได้ช้ากว่าที่ควร เอาจริงๆใช้เวลาเดินเท้า 2 วันก็ถึงแล้ว

พอช่วงบ่ายสามโมงครึ่ง ทุกคนก็หยุดเดินต่อ เพราะมันมืดฝน แล้วในป่ามันทึบมาก

คือไม่กี่ ชั่วโมงก็คงมืดจนมองทางไม่เห็นแล้ว หลังจากทุกคนตั้งเต้นทำของกินมื้อเย็นกันเสร็จแล้ว

ก็ก่อกองไฟสุมไว้เพราะยุคทาก อะไรชุมมากๆ ก็เป็นเวลา 1 ทุ่ม เลยเข้านอนกัน กะว่าจะออกเดินทางตั้งแต่ 6โมงเช้า ่

ที่นอนเร็วไม่ใช่ไรหรอก ล้ากันหมดทุกคน หลังจากที่เข้านอนกันได้สักพัก ป่าที่เคยมีเสียงสัตว์เสียงแมลง อยู่ๆกลับเงียบสนิท เงียบจนหน้ากลัว

<นศ.ที่บ้านอยู่สุราษเขารู้ว่าถ้าป่าเงียบแปลว่ามันไม่ปรกติ> เขาเลยบอกเพื่อนทุกคนให้เงียบอยู่เฉยๆอยู่นิ่งๆอย่าพูดอย่าทัก

เมื่อทุกคนเงียบ อยู่ๆก็มีเสียงโนราร้องเป็นภาษาใต้ลอยมาเป็นโทนต่ำๆคือได้ยินกันทุกคน แต่ไม่มีใครพูดอะไรได้แค่สกิดกัน แต่ก็หลับกันหมดทุกคน...คืนแรก

#เดินป่าวันที่สอง

หลังจากเก็บเต้นทุกคนก็รีบเดินกันไปตั้งแต่เช้า อยากจะไปให้ถึงต้นน้ำไวๆ แต่มี นศ.คนที่อยู่สุราษ เห็นรอยเท้าไม่ใส่รองเท้า เดินวนอยู่รอบๆเต้น

แต่ก็ไม่ได้บอกเพื่อน กลัวเพื่อนกลัว พอเข้าช่วงบ่าย 3 ก็ขึ้นกันมาถึงต้นน้ำจนได้ ทุกคนก็ จัดแจงคันเบ็ด ตกปลากันอย่างสนุก คงจะหายเหนื่อยกันทุกคนแหละเห็นต้นน้ำของจริง

ผ่านไป 2 ชม.กว่าๆ ทุกคนก็ได้ปลามาหลายตัวมาก ปลาตัวมันเหลือง คือต้นน้ำสมบูรณ์มาก ทุกคนก็ช่วยกันผ่าท้องเอาเครื่องในออก กะทำปลาให้เสร็จแล้ว พอรุ่งเช้าจะได้เดินกลับเลย

แต่พอทำปลาไปได้สักพัก มันมี เพื่อน นศ.ที่มาจาก กทม ตอนที่เอามีดผ่าท้องปลาได้ยินเหมือนเสียงผู้หญิงร้องดังมากบางทีก็เหมือนเสียงผู้ชายร้องแบบเจ็บมากๆ

คือถึงกับต้องโยนปลาโยนมีดทิ้ง แล้ววิ่งไปหาเพื่อนบอกได้ยินเสียงคนร้อง พวกมึงได้ยินป่าว เอาจริงๆได้ยินกันทุกคน คือรุ้แล้วว่ามันไม่ใช่แล้ว

ทุกคนรีบเก็บของคือจะกลับออกมาในเย็นวันนั้นเลย แต่ตอนกำลังจะเดินกลับ เพื่อนนึกได้ว่าโยนมีดทิ้งไว้ เลยจะไปเก็บมีด แต่พอเดินไปที่ศากปลาที่โยนทิ้งไว้

ภาพที่เห็นคือ สีเลือดแดงเต็มน้ำเลย <ปลามันมีเลือดนะแต่ปลา2ตัวเลือดมันคงไม่เยอะขนาดทำให้น้ำเปลี่ยนสีได้ขนาดนั้น>

ทั้งหมด5คนไม่สนมีดไม่สนคันเบ็ดแล้ว สะพายกระเป๋าได้ก็รีบเดินออกกันมาเลยโดยไม่หันไปมองข้างหลังเลย ทุกคนรู้สึกได้ว่ามีคนเดินตาม คนจำนวนมากเดินตามมาแน่ๆ

พอเดินกันมาจนมืดมองทางไม่เห็นเลยตัดสินใจ กางเต้นนอนกันตรงนั้นเลย ก็เหมือนเดิมก่อกองไฟเสร็จก็เข้าเต้นนอน

แต่ทุกคนไม่มีใครพูดอะไรถึงเรื่องที่เกิดขึ้นที่ต้นน้ำเลย จนช่วง 3-4 ทุ่ม ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนปาเศษไม้เศษดินปาเข้ามาที่เต้นดังปุกๆ

ตอนแรกไม่มีใครกล้าเปิดซิบออกไปดู แต่ทนไม่ไหวเลยออกกันไปทั้ง 5 คน ภาพที่เห็นตรงหน้าก็คือ

เงาดำๆเหมือนทั้งหยิงทั้งชาย ยืนอยู่เป็น10-20 คน อยู่รอบๆเต้น คราวนี้แหละจิตตกแตกกระเจิง ทุกคนจับไฟฉายได้ พากันวิ่งออกมาจากเต้น

<คิดภาพตามในป่าลึกเที่ยงคืนออกมาจากเต้นจากกองไฟ>

ยังไม่พอเสียงต้นไม้เสียงลิงค่างร้องดังลั่นป่า ทุกคนกลัวจนเกือบเป็นบ้าร้องไห้ไปด้วยวิ่งหนีไปด้วย

มันมาพีคตรงเสียงช้างนี้แหละ ป่าแตกของจริง ทุกคนได้ยินเสียงช้างจำนวนมากวิ่งตามหลังมาเป็นโขลง วิ่งกันชนิดที่ไม่หันมองข้างหลัง

จนเพื่อนคนที่สองมันสะดุดรากไม้ล้มจนหัวเข่าหลุดเดินต่อไม่ได้ทุกคนเลยหยุดวิ่งช่วยเพื่อนคนที่ล้มอยู่กับพื้น

แต่เพราะการที่เพื่อนคนนั้นล้มนั้นแหละที่น่าจะทำให้คนอื่นๆและทุกๆคนรอดตาย

เพราะห่างไปไม่กี่เมตร ข้างหน้าเป็นเหวชันลงไปข้างล่าง โอ้ว ทุกคนพากันนั่งร้องใต้ต้นไม้ คือ ทำอะไรไม่ถูกแล้วหลงทางหลงป่ากลางคืนนี้นรกชัดๆ

แต่แล้ว พวกเจ้าหน้าที่ป่าไม้กับพ่อของเพื่อนที่สุราษและญาติพี่น้องราวๆ 13-14 คน ก็โผล่ออกมาจากป่า แล้วก็ได้ช่วยเด็กกลุ่มนี้รับกลับมาบ้านออกจากป่าได้โดยที่ไม่มีใครตาย

สรุป ทีมช่วยเหลือ
-ลุงบอกเด็กว่าป่าปิดไม่ควรเข้าป่า
-ลุงโทรหาพ่อเด็กบอกให้ห้ามแต่ไม่ทัน
-พ่อเด็กเกณคนออกตามหาลูกและเพื่อนๆไปต้นน้ำ
-หากันจนไปถึงต้นน้ำแต่เจอแค่กองปลากับมีดและคันเบ็ด
-จนตี2ถึงจะเจอกลุ่มลูกและเพื่อนๆ นั่งอยู่ตรงต้นไม้เยื่องๆกับเหว

สรุปสิ่งที่เด็กเจอจากปากลุงและจนท.ป่าไม้
-คืนนั้นเป็นคืนป่าปิด
-เพื่อนในกลุ่มตอนไปเยี่ยวดันยืนเยี่ยวเข้าป่าเราต้องนั่งยองเยี่ยว
-ปลาที่ทุกคนตกขึ้นมานั้นมันเป็นปลาที่พวกวิญญานสัมเวสีหรือพี่ป่ามันสิงสู่อยู่ในสัตว์ทุกชนิดในป่า ในคืนป่าปิด
-เงา10-20คนนั้น คือวิญญานสัมเวสีที่พวกกลุ่ม นศ ตกปลากันขึ้นมา
-เสียงช้างเป็นแค่เสียงหลอนของกลุ่ม นศ เพราะ จนท ป่าไม้บอกที่นี้ไม่มีช้างมา 10ปีแล้ว<ทุกคนคาดว่าเป็นเสียงผีป่าหลอกให้เด็กหลอน>
-ถ้าไม่มีรากไม้คาดว่าทุกคนคงตกเหวตายไปแล้ว

เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง ใครอยู่ อ... ชายแดน สุราษ-ระนอง คงรู้กันทุกคน ผมรู้มาจากพ่อของเพื่อนแกเป็นญาติกับพ่อของเด็กคนนั้น เอาจริงๆเขารุ่นพี่ผม ป่านนี้ 30 ได้แล้วมั้ง ผม 24





ต้นน้ำโคตรใหญ่

อันนี้คือเรื่องที่แชร์มาหรือของท่านเองคับ

เรื่องจริงครับ ผมคนสุราษ เป็นคน ต่างอำเภอ เรียนโรงเรียนใน อ.เมือง เลยทำให้รู้จักเพื่อนที่อยู่ ต่างอำเภอเหมือนผม เรื่องนี้ พ่อของเพื่อนผมพ่อแท้ๆเล่าให้พวกผมฟัง เอาจริงๆ คนใหญ่ๆอายุ 40-50 หรือ มากกว่านั้นเขารู้กันหมด ถ้าใครรู้จัก จนท.ป่าไม้ ลองถามเรื่อง เด็กนศ.ที่ต้นน้ำ ลองถามดู เขาจะเล่าแบบผมนี้แหละ

หลอนดีครับ อยากหาฟังตามเดอะช็อคเลย เหมือนเคยมีเรื่องประมาณนี้เล่าด้วยแหละ

อยู่ตั้งแต่เกิดมา 22 ปีละ ยังไม่เคยไปแถวนั้นเลย

ผมอยากโทรไปเล่านะ แต่เคยมีคนพูดทองแดงตอนเล่า เลยไม่มั่นใจ มันเล่ายาก คนใต้พูดกลางมันออกทองแดง

ถ้าคนสุราษ แต่รู้ใช่ไหมผมหมายถึง อ.เภอ อะไร คุณก็รู้แถวนั้นป่าทั้งนั้นภูเขาเป็นเทือกๆ

ติดทองแดงถ้าไม่ออกที่เป็นภาษาเฉพาะ คำเฉพาะที่ผมไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไรยังพอฟังออกนะ

มีภาษาอีสานนี่แหละที่ผมฟังแล้วงง

แต่ยุคนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ส่วนใหญ่ แต่ละคนนี้แต่งขึ้นมาไม่ก็หาอ่านในเน็ตแล้วโทรไปเล่า ผมเลยไม่ค่อยได้ฟัง คิดถึงสมัยพี่ป๋องยังจัดรายการ

คนบ้านเดียวกัน

เลยพุนพินไปนี้ ป่าทั้งเพเขาไม่รู้กี่ลูก มีดีแต่สาวๆฝ่ายนั้นอยู่สวยบ้านรวยพ่อที่เยอะ

ผมคนดอนสัก พุนพินไปไม่กี่ครั้งเอง ทางผ่านล้วนๆ

ผมตลาดล่างพ่อแม่ไม่เคยเล่าเลย 5555

พนม รึปล่าว เลยเขาสกไปแถวนั้นมีแต่ป่าเขา ขับรถผ่านหมอกเต็มเลย นึกว่าเมืองเหนือ

นึกว่าจะไม่มาเล่าซะแล้ว

ขอโทษครับ ที่จริงผมพิมพ์ใช้คีย์บอร์ดแยก มันจะเร็วกว่านี้ นี้จับ คีย์บอร์ดโน๊ตบุ๊คมันเล็ก มัวแก้คำผิดอยู่ด้วย

มีอีกมั้ย อยากอ่านอีก

ชอบอ่านมาก ตั้งกระทู้บ่อยๆนะท่าน

กำลังจะนอนหลับพอดี สยองมากครับชอบ

อ่านเพลินเลย

มีอีกไหม

เพลินดี

เรื่องนี้ผมฟังจากเดอะช๊อค เนื้อเรื่องเหมือนกันเป๊ะเลย มีคนโทรมาเล่าเมื่อหลายปีมาแล้ว

https://www.facebook.com/THEEYESOFGHOST/photos/a.1508585989159881.1073741828.1508566359161844/1556003201084826/?type=3&theater

อันนี้เป๊ะเลย

อันนี้ละเอียดยิบๆเลย คุณ แจ๊ค นี้1ใน5คนนั้นหรอครับ หรือเป็นเพื่อนของ 5คนนั้น

ใช้แล้วนานมากแล้วคิดดูตอนนี้ผม 24 แล้ว จนท.ป่าไม้อุทยานเขาสก รู้ทุกอย่าง ใครมีเพื่อนหรือคนรุ้จักถามได้เลย น้ำตกดาดฟ้าก็มี

อ่านเพลินเลย

ถ้าใครนึกภาพไม่ออก บรรยากาศจะเหมือน
Blair Witch Project
อยู่ในความมืด กดดันรอบข้าง อยู่ที่เดิมไม่ได้ สุดท้ายโดนเก็บทีละคน

ทางใต้ผมเชื่อเรื่องพวกนี้นะว่ามันมีอยู่จริง ผมเคยไปทำงานที่กระบี่เมื่อประมาณ 10 กว่าปี
มาแล้ว ตอนนั้นผมทำงานกลางคืนเปิดเพลงในผับ พอเลิกงานร้านปิดตอนตี 2
ผมก็ขี่มอไซค์มานั่งอยู่คนเดียวตรงๆแถวๆท่าเรือ ซื้อเบียร์มานั่งดื่มอยู่คนเดียวเพราะชอบบรรยากาศ
ตรงนั้น คือตรงข้ามท่าเรือมันจะเป็นป่าชายเลนหนาทึบเลย ระหว่างที่ผมนั่งจิบเบียร์เพลินๆ
อยู่ๆก็มีดวงไฟโผล่ออกมาข้างในป่า(เป็นไฟสีเขียวๆดวงใหญ่กระพิบๆ)
ซึ่งตอนแรกผมไม่คิดอะไรเลย คิดว่าสงสัยคนหาปลามั้งไฟนี่อาจจะมาจากตะเกียงก็เป็นไปได้
แต่หลังจากนั้นไม่นานสิ่งที่ผมคิดมันกลับไม่เป็นอย่างนั้น เพราะดวงไฟนั้นมันลอยขึ้นลงแบบไม่มีทิศทางเลย
มันไม่ใช่คนหรือหิ่งห้อยแน่ๆ เพราะถ้าเป็นหิ่งห้อยไฟมันไม่ดวงใหญ่ขนาดนั้น และถ้าเป็นคน
มันไม่มีทางเคลื่อนที่ได้แบบนั้นแน่นอน ผมยืนจ้องดวงไฟนั้นอยู่ได้ประมาณ 5 นาทีได้
ผมเริ่มกลัวแล้วหันไปมองข้างๆก็ไม่มีใครเลย มีแต่ความมืดกับไฟสลัวๆที่ส่องถนนอยู่
ผมเลยทิ้งเบียร์ไว้ที่เก้าอี้ (พึ่งเปิดกินไปไม่ถึงครึ่งขวด) แล้ววิ่งไปที่รถมอไซค์รีบบึ่ง
ออกมาจากที่ตรงนั้นอย่างเร็วที่สุด พอกลับมาถึงร้านผมไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย นอนคลุม
โปงอย่างเดียวจนถึงเช้า พอรุ่นพี่ที่ร้านมาปลุกชวนไปตกปลากันตรงที่ท่าเรือ ผมเลยเล่า
ให้เขาฟังในสิ่งที่ผมเจอไปเมื่อคืน พี่เค้าเลยบอกผมว่าดึกๆแถวนั้นไม่มีใครเค้าออกมากันหรอก
ในป่าชายเลนมันมีสิ่งลี้ลับเยอะ...


เฮ้ออ บางทีภายใต้ความสวยงามของธรรมชาติ มักมีความน่ากลัวซ่อนอยู่เสมอจริงๆ

เอาจริงๆ ตอนผมเข้าป่ากับตา หย้าฝนนี่ห้ามเด็ดขาด ก่อนเข้าไปตาผมจะทำพิธีเปิดป่าก่อน

ช่วงที่จะเข้าไปคือหน้าร้อนหน้าเดียว หน้าฝน หน้าหนาวไม่ควรอย่างยิ่ง

กลางคืนตาผมจะเน้นนอนบนต้นไม้โดยการสร้างห้างไว้ข้างบน

ถามว่าเคยเจอเสียงแปลกๆไหม ประจำครับ

เสียงคนนี่ อาจจะเป็นเสียงของคนที่มาตามกลับที่พ่อพามาก็ได้นะครับ

แต่ พื้นที่แบบนี้มันน่ากลัวจริงๆแหละ

ผีชินครับ โบราณ ว่า มีคนเลี้ยงไว้ มันชอบอยู่ที่ๆมีน้ำ เป้นดงไฟ ลอยขึ้นลงอิสระ มีเหมือนกันมันลอยตามมา ต้องเห็นเองถึงจะเข้าใจ ผมอธิบายไม่ได้แต่ผมเข้าใจคุณผมรู้

ดีนะผมคนเมืองบ้านอยู่ใกล้ central

ไปเซนบ้างป่าว แชครอบหนังให้หน่อยเวปล่มบ้าจริง

ตอนนี้ไม่ได้อยู่สุราษอ่ะครับ ผมคนวัดประดู่นะ ถ้ามีดวงคงเดินสวนกันบ้าง

ดีนะอ่านตอนเช้า

บางทีอาจเดินสวนกันเป็นสิบแล้ว สมาชิก ss แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร 555

แนะนำร้านตำแตงใกล้ๆโคตรหร่อย

ดูโลตัสสิครับ egv ถูกดี ผมคนพุนพิน แต่มาอยู่คอนโดกับแฟน

ดูหนังทุกอาทิตย์ ไปดูจะได้บัตรส่วนลดอีก 100 คราวหน้าไปดูก็บัตรเหลือแค่ใบละ 80-90 แค่นั้น

กลายเป็นมู้สังสรรค์คนใต้ไปซะแล้ว

เขตจังหวัดสุราษที่ติดกับระนอง

เอ ไม่แน่ใจว่าฝั่ฃสุราษจะเป็นอำเภออะไร

แต่ถ้ายำไม่ผิด ฝั่งระนองคือแถวบ้านผมเอง

ม.4 ตำบลบ้านนา อำเถอกะเปอร์ จังหวัดระนอง

เหมือนเคยมีคนเล่าว่า อบจ หรือ อบต

พยายามที่จะขุดอุโมงค์สร้างทางลัดเชื่อม 2 จังหวัด

ซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นเลยจริงๆ สักที

แล้วอีกอย่าง พ่อเพื่อนผมเคยเป็นคอมมิวนิส

หลบอยู่ในป่าแถบนั้นเมื่อก่อนนี้ด้วย

ปล. บ้านผมอยู่ ม.6 เคยไปเล่นน้ำตกกับเพื่อน

เกือบจมน้ำตาที่นั่นไปแล้ว -..-

ขอตอบ แบบเดิมนะครับว่า

ผมชอบเที่ยวแนวลุยไป ลุยเขา น้ำตกไรงี้บ่อยนะ

แต่ก็ไม่เคย เจอเหตุการณ์อะไร

เรื่องแบบนี้มันมีจริงๆ ไหม ผมยังสงสัย

ทำไมพวกตัดไม้ทำลายป่า ล่าสัตว์ป่า ทำไมถึงไม่ค่อยโดนมั่ง

หรือพวกนั้นมันรู้วิธีการ ทำไมสิ่งเหล่านี้ชอบทำร้ายเฉพาะคนไม่รู้

หรือ คนที่เขาทำเรื่องไม่ดี ไม่งาม แบบไม่รู้อะ

แค่สงสัยนะ

นั่นน่ะแหล่ะครับ

ความชั่วไม่ทำจะดีกว่า ให้ทำความดี

เพราะความดีนี่ช่วยให้เรา ไม่มีอะไรทำอะไรเราได้ครับ

ผมก็คนป่าคนดอยครับ ขนาดเกิด กิน อยู่กับป่ามาทั้งชีวิต ทุกวันนี้ให้เข้าป่าไปนอนซักคืน ยังไม่กล้าเลยครับ

น่ากลัวมาก

ผมเปิดอ่านตอนนี้ยังหลอนเลยครับ

บรืออ

อ่านตามแล้วคิดภาพไปด้วย สยองเลย

ทำไมผีในป่าไม่เคยหลอกฝรั่งเลย หลอกแต่คนไทย

ส่วนเรื่องนี้ เป็นคนสมัยนี้ถ้าเห็นเลือดแดงเต็มน้ำ สิ่งแรกที่จะทำคือหยิบมือถือมาถ่าย

เป็นแค่มุมมองส่วนตัวนะครับ

ทำไมมีคนเตือนแล้วไม่ฟัง รั้น พาเดือดร้อนเจ้าหน้าที่อีก

ทําไมเข้าป่าแล้วห้ามยืนเยี่ยวต้องแล้วนั่งยองๆเหรอครับ
อันนี้อยากรู้จริงๆ

หลอนแบบมีเค้าลางดี ไม่ใส่ไข่เยอะ

ถือว่าเป็นการ เยี่ยวรดหัวเจ้าที่เจ้าทางหรือผีป่าครับ คนเราเวลาตาย ฝังนอนใช่ไหม นึกออกยัง