เห็นมีคนบอกว่าการแต่งกายควรแต่งให้ถูกกาลเทศะอันนี้เข้าใจได้ แต่บางคนบอกว่าการแต่งกายเพื่อเคารพสถานที่ อันนี้ผมยังงงอะครับอยากถามว่าคำว่าการแต่งกายเพื่อเคารพสถานที่นี่มีความหมายตรงๆเลยป่าวครับ คือการแต่งกายเพื่อเคารพสถานที่ที่ทำจากอิฐหินปูนทราย แล้วทำไมเราต้องแต่งกายสุภาพเพื่อเคารพอิฐหินปูนด้วย หรือจริงๆความหมายของมันไม่ได้ตรงๆตามตัวแต่เป็นแนวๆเดียวกับแต่งกายให้ถูกกาลเทศะครับ

กาลเทศะไงหนูน ประเทศไทยเขามีกรอบ มีกฏ ก็ต้องทำตามเขาหน่อย

..คำว่า กาลเทศะ ไม่ต้องประเทศไทยครับ ที่ไหนในโลกเค้าก็ต้องดู กาลเทศะ ถ้าอยากเหน็บประเทศตัวเองไปหาอย่างอื่นมาเหน็บดีกว่า

สั้นๆๆง่ายๆๆไปงานศพเขาให้ใส่สีอะไรไปล่ะ

หนูนเขาอินดี้ไง

สิทธิ์ พวกท่านแล้วแต่ท่านเลย คิดว่าทำดี ก็ทำ

สำหรับผม ชุด ทุกชุดก็มีคุณค่า ในตัวมันเอง

จะให้ผม ใส่ เสื้อ กล้าม เกง ขาสั้นไปเลย (ยกตัวอย่าง)

ผมล่ะไม่ทำ ไม่ใส่ แตุ่้ถ้า ใส่เสื้อนักศึกษา แล้ว เอา เสื้อออก อันนี้ ทำแน่นอน

Ummmmm.. เคารพอิฐหินปูน

ผมเข้าใจว่า น่าจะหมายถึงเคารพในแบบที่ว่าสถานที่นั้นมีไว้เพื่ออะไร แล้วมันเหมาะสมกับสิ่งที่คนไปที่สถานที่นั้นเพื่อที่จะทำสิ่งนั้นหรือไม่ ไม่น่าจะหมายถึงเคารพปูนเคารพอิฐหรอกครับ

เช่น ไปวัด คนไปทำบุญ พระทำกิจของสงฆ์ ถ้าจะแต่งตัวโป๊ นุ่งสั้นไป ก็คงไม่ใช่ หรือไปติดต่องานที่เป็นทางการที่บริษัทใหญ่โต จะลากแตะนุ่งบ๊อกเซอร์ไปก็คงดีไม่ดีนัก อาจจะดูไม่สุภาพ ไม่ให้เกียรติคนที่คุยงานด้วย อะไรแบบนี้

สุดท้ายแล้วผมว่ามันก็คือกาลเทศะนั่นแหละครับ เคารพคนอื่น คำว่าเคารพสถานที่แค่เป็นสับเซตในการที่จะพูดบ่งชี้เฉยๆว่าสถานที่ไหนควรทำตัวอย่างไร โดยใช้เพื่อให้แยกง่ายโดยจำเป็นสถานที่เฉยๆ

เช่น ไปหาพระไม่ควรแต่งตัวโป๊ = ไปวัดไม่ควรแต่งตัวโป๊ ซึ่งจริงๆคือป็นการเคารพพระ ไม่ใช่เคารพวัด อะไรแบบนี้ แค่ให้จำเป็น categories ในรูปแบบของสถานที่เฉยๆ ผมอาจจะเปรียบเทียบหรืออธิบายไม่ตรงหรือไม่ถูกเท่าไร แต่ท่านน่าจะเข้าใจที่ผมสื่อนะ(?)

แล้วชุดไหนที่ถูกกาลเทศะเวลาเข้าไปเรียนมหาลัยครับ ???

ต้องชุดมหาลัยอย่างเดียวรึเปล่า ???

ทำไมต้องแต่งชุดนักศึกษา มันมีความจำเป็นต่อการศึกษาแค่ไหน ???

ทำไมเรายังเป็นประเทศเดียวที่ต้องแต่งชุดนักศึกษาอยู่เลย ???

ไปวัง จะใส่บ๊อกเซอร์ เสื้อกล้ามไหมละครับ

สถานที่คือส่วนนึงที่จะระบุกาละเทศะได้ครับ

เหมือน ผู้หญิงใส่สายเดี่ยว เข้าวัด ถามว่าผิดที่อะไร ใส่ไปก็ไม่บาป พระจะหำแข็งก็อาบัติพระ ไม่เกี่ยวกับคนใส่ แต่สมควรไหม ก็ไม่

จะแต่งอะไรออกบ้านก็แต่งให้ดูดีแค่นั้นแหละ

โชคดีที่บ้านสอนมาเสมอว่า แต่งตัวออกบ้านแต่งให้ดูดีไว้ก่อน เพราะคนที่เราเจอข้างนอก อาจจะมีโอกาสได้ร่วมงานกับเรา

เคารพสถานที่/เคารพกาลเทศะมากกว่าครับ

ไม่ได้เคารพหิน ปูนทรายหรอก แต่เหมือนเคารพมหาวิทยาลัยไรงี้โดยรวมมากกว่า ชื่อเสียง ผู้ก่อตั้ง ไรเทือกๆนี้ (กรณีมหาลัย)

ถ้าถามความเห็นผมนะ ผมว่าต่างฝ่ายต่างไม่ยุ่งของกันและกันจบ เคารพในสิ่งที่คนอื่นเค้าคิด นี่แหละเสรีภาพหรือประชาธิปไตยที่แท้จริงในความคิดผม

ขออนุญาตยกตัวอย่างมหาลัย ชัดเจนสุด

ถ้าม.ที่เคร่งเรื่องชุด ก็ไม่ต้องไปว่า มธ.(ขอยกชื่อเลยละกัน) ว่าแต่งตัวไม่เคารพ เพราะทางกฎของ มธ. และ อาจารย์ของเค้าเอง ยอมรับได้ (แต่ถ้าอาจารย์คนนั้นขอให้นักศึกษาใส่ก็ถือว่าให้เกียรติอาจารย์เค้าหน่อย)

ส่วน มธ. เองก็ไม่ต้องไปว่า มหาลัยที่บังคับให้แต่งชุดนิสิต นักศึกษา เพราะก็ถือว่ามันเป็นสิทธิของเค้า

ส่วนนิสิต นักศึกษา ที่ไม่เห็นด้วยกับทางมหาวิทยาลัย ผมว่าง่ายๆนะคุณก็ไม่ต้องเข้ามหาลัยนั้นเพราะกฎมันออกมาก่อนที่คุณเข้าอยู่แล้ว ถ้าคุณรับไม่ได้ก็ไม่ต้องเข้าจบ มีทางเลือกเยอะแยะ ไปอยู่ในที่ที่ไม่อึดอัดดีที่สุด ส่วนถ้าบอกว่าอ่าวงี้ก็ทำให้ดีขึ้นไม่ได้ ปรับให้ดีขึ้นไม่ได้ ผมว่าเรื่องแบบนี้มันไม่ได้ถูกผิด 100% สิ่งที่คุณจะปรับมันดีในความคิดคุณ แต่อาจจะแย่ในคนอื่น แต่ถ้าคุณจะพัฒนาอะไรที่ดี100% เช่น แยกขยะ ทำจุดจักรยาน บลาๆๆ แบบนี้แล้วโดนไล่ไปอยู่ที่อื่นอันนี้ไม่สมเหตุสมผล

ส่วนถ้าใครเห็นต่างผม ผมก็ยอมรับนะ เพราะถือว่าแต่ละคนก็คิดไม่เหมือนกันอยู่แล้ว เรื่องแบบนี้ไม่มีคนถูก100% ไม่มีใครผิด100% อยู่ที่มุมมอง

ลองใส่เสื้อยืด เกงขาสั้นไปสมัครงานดูดิ

พวกนี้คิดไม่เป็นหรอกครอบ รู้จักคำเดียวสิทธิของกู

ต้องลองใส่ขาสั้นรองเท้าแตะไปสมัครงานครับ แล้วจะรู้ว่ากาลเทศะคืออะไร

พูดได้ดีครับ คือผมเห็นด้วยนะที่จะไม่ใส่ชุดนักศึกษา แต่ชุดมันก้ต้องเรียบร้อยนิดนึง

เพื่อนผมเคยใส่ชุดบอลมาเรียน ผมนี่แบบว่าโอ้โห พูดไม่ออก

ถ้าเป็นการใส่ชุดสีดำไปงานศพ เราเพิ่งจะมามีในสมัย จอม พล.ป ครับ ผมอยากจะรู้ความรู้สึกคนในสมัยนั้นเหมือนกันว่า รอยต่อ ของการแต่งกายแบบเดิมไปงานศพ กับ การเปลี่ยนมาใส่ชุดดำ จะมีการบ่นเรื่องการไม่มีกาลเทศะ หรือ การไม่เคารพสถานที่หรือไม่

ถ้าไม่ถึงกับแต่งตัวโป๊ ผมว่าจะใส่หรือไม่ใส่เครื่องแบบ ผมว่าน่าจะได้อยู่นะครับ

กาลเทศะ ก็ตรงตัวอยู่แล้วไงครับ

กาล คือ เวลา เทศะ คือ สถานที่

งงกะเคารพสถานที่เหมือนกัน... คืออยากให้คนแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยก็ออกกฏไปเลยว่าต้องสุถาพเรียบร้อยแบบสถานที่ราชการ... อย่างเวลาคนไปเที่ยวสถานที่แนวสักการะเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองยังใส่เสื้อยืด รองเท้าแตะไปเที่ยวไปไหว้ได้เลย ก็ไม่เห็นมีใครคิดจะเคารพสถานที่หรือเคารพใครเป็นพิเศษ...

..ตอบ จขกท.คุณลองแยกสองคำคือ กาล กับ เทศะ ออกมาสิครับ กาล มันคือ ช่วงเวลานั้นๆ ส่วน เทศะ มันคือสถานที่นั้น แค่คนไทยเค้าอาจจะแยกมันออกมา เป็นเรื่องของการเคารพสถานที่อย่างเดียว เอาจริงๆผมว่า มันควรใช้ กาลเทศะ คู่กัน คือคุณต้องดูทั้งช่วงเวลานั้นและสถานที่นั้นๆ คุณไปสถานที่เดียวกันแต่ต่างช่วงเวลากัน การแต่งกายก็อาจจะไม่เหมือนกัน เช่นไปห้างไปเดินเล่นช็อปปิ้ง ก็แต่งตัวแบบนึง แต่วันนึงไปห้างเดิมแต่ไปงานพิธีการ มันก็ต้องแต่งอีกแบบนึง คือมันควรใช้ทั้ง กาลเทศะ คู่กันแล้วมันจะไม่มีปัญหาเรื่องคำว่า เคารพสถานที่อีกเลย

เรื่องเสื้อผ้ากับสถานที่นี้ก็แล้วแต่จุดประสงค์เลยมั้ง

สถานศึกษา-เป็นสถานที่มาเอาความรู้ มันก็ไม่ได้ฟิกมากว่าต้องแต่งตัวยังไง ก็แล้วแต่ข้อตกลงของแต่ล่ะที่

อย่างวัดนี้เข้าใจง่ายหน่อย เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม ผู้ทรงศีลที่ต้องการละกิเลศทั้งหลายก็อยู่ที่นั่น จะใส่ชุดวับๆแวมๆไปปลุกกำหนัดพวกท่านก็ไม่ถูก

ที่ทำงาน ก็แล้วแต่ที่อีกนั่นแหละ บางที่จำเป็นต้องมียูนิฟอร์ม อาจเพราะจะได้แยกพนักงานกับลูกค้าได้ง่ายขึ้น

ช่างเหอะ ดราม่าไปก็ไม่มีไรดีขึ้น ผมก็แต่งแบบนี้มาเป็น10ปีล่ะ ดราม่าไปเดี๋ยวก็ลืม

แล้วข่าวคนพิการโดนวัยรุ่นรุมทำร้ายไปถึงไหนล่ะ

พักนี้ทำไมคนออกมาแขวะแซะอะไรหลายๆอย่างในประเทศตัวเองจุงกะเบย

มันทำให้ตัวเองดูโมเดิ้นหรืออย่างไร

ตามความคิดของผมนะ การศึกษาในเมืองไทยลึกๆแล้วมันพยายามจะปลูกฝัง ไม่ให้คิดนอกกรอบมากเกินไป คือต้องอยู่ในกรอบที่อาจารย์หรือคุณครูเป็นคนขีดไว้ให้ เรื่องระบบการเรียนการสอนก็เหมือนกัน ไม่ได้เน้นที่คุณภาพจริงๆเลยซักนิด เหมือนเรียนๆไปให้มันผ่านๆเรียนให้ได้เกรดดีๆเรียนให้มันจบ แค่นั้น ผมชอบไปอ่านมุมมองของนักเรียนต่างประเทศนะ ทำไมเค้ามีความสุขกับการเรียนจังเลย อยากเรียนในสิ่งที่ตัวเองอยากเรียน แล้วมันได้ประโยชน์สามารถนำไปต่อยอดในชีวิตได้ แต่เมืองไทยหรอ สอนให้บูชาสิ่งศักด์สิทธิ์ บูชาตัวบุคคล คุณต้องเป็นอย่างโง้นนะ ต้องเป็นอย่างงี้นะ แต่ไม่เคยสอนเรื่องความมีอิสระทางความคิดเลย คุณอยากเป็นอะไร คุณอยากทำอะไร แต่เค้าก็ไม่สนับสนุน เพราะแค่บอกว่าโตไปจะไปทำอะไรกิน ยกตัวอย่างผมอ่ะ อยากเล่นกีต้าร์เป็นตอนประถม ก้เดินไปหาอาจารย์ บอกว่าจารย์ครับผมอยากเล่นกีต้าร์เป็น อาจารย์จะสอนได้มั๊ยครับ คำตอบที่ได้คือ เอ็งไปตั้งใจเรียนดีกว่า อืมมม โอเค 555+ จริงๆแล้วผมว่าเด็กๆอ่ะ ต้องมีพื้นที่ในการแสดงออก กล้าที่จะคิดต่าง คิดนอกกรอบ มันพัฒนาสมองได้ แต่ให้มานั้งเรียนอย่างเดียว เช้ายันเย็น เรียนวันละ 4-5 วิชา ก็อย่างที่เห็นนี่ละฮะ ยึดติดอยู่กับประเพณี ติดอยู่กับความคิดล้าหลัง อย่างเรื่องเครื่องแบบเนี่ย ผมว่ามันเป็นเรื่องแรกๆเลยนะ ที่ควรจะเปลี่ยนแปลง แล้วก็คนที่จะเป็นแบบอย่างให้เด็กๆด้วย ควรพัฒนาให้ดีกว่านี้ คัดเลือกแต่บุคลากรที่มีคุณภาพมาสอนเด็กๆ ไม่ใช่แค่สอบคัดเลือก แล้วดูดิสมัยนี้ ไม่มีคนที่อยากเป็นครูจริงๆเลย อาจจะมีแต่คงจะน้อยมากๆ ส่วนใหญ่ที่สอบเข้าไปเพราะหวังแค่ว่ามันเป็นราชการนะ มันมั่นคง มีสวัสดิการ แต่ไม่ได้คิดที่จะพัฒนาเยาวชนของชาติ ให้เป็นบุคลากรที่ดีในอนาคตได้เลย

งง ดราม่ามาก 10ปีก่อน ผมก็เห็นเด็กธรรมศาตร์ใส่ยังงี้ ก็คิดว่าดีใส่สบายๆไม่อึดอัด รองเท้ากัดอะไรมั่ง ตอนนี้เพิ่งจะดราม่า แต่ตอนสอบเขาก็แต่งเป็นระเบียบนะ

ขำ ตรรกกะ แบบนี้จัง "ต้องลองใส่ขาสั้นรองเท้าแตะไปสมัครงานครับ"

ท่านหนูนถามคล้ายๆ กับเพื่อนผมคนนึงเลย ขอเล่าเพื่อเปรียบเทียบละกันคับ

ครั้งนึงเพื่อนผมเคยท้าผมว่า คนเราแม่งชอบไหว้อิฐ หิน ดิน ปูน ทราย ที่ก่อเป็นรูปนั่นนี่

มืงเชื่อเรื่องพวกนี้ปะวะ มันถาม

ผมบอกเฉยๆ ไม่ได้เชื่อ เข้าใจว่ากราบไหว้ ก็เพื่อความสบายใจของตัวเอง และคนรอบข้าง

ด้วยความที่มันหัวขบถ มันเลยท้าว่าในเมื่อมืงไม่เชื่อ มืงต้องลบหลู่ให้ดู มืงไปพังศาลพระภูมิให้ดูที

ผมคิดอยู่พักนึงแล้วตอบมันไปว่า สมมตินะ ถ้ากุไปพังศาลให้มืงดูแล้วมันมีประโยชน์อะไร มันไม่ได้พิสูจน์อะไรอยู่ดีว่าสิ่งเหล่านี้มันมีจริงหรือไม่ ซ้ำร้าย คนที่เค้าเคารพนับถืออาจจะมากระทืบเราซะด้วยซ้ำ ไปทำลายสิ่งเคารพของคนหมู่มาก เค้ามาทำร้ายเราแก้แค้นก็ต้องโดนไป กฎหมายก็ช่วยอะไรขณะนั้นไม่ได้ โดนก่อนแน่ๆ

นั่นละครับท่านหนูน สำหรับผม การแต่งกายเคารพสถานที่ ก็คือการเคารพขนบธรรมเนียมในสังคมของคนหมู่มาก ณ สถานที่แห่งหนึ่งๆ ขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นสถานที่ไหน เค้าแต่งกายกันอย่างไร ในวัดในวาก้อแบบหนึ่ง ใน มธ. ก็แบบหนึ่ง ในสถานที่ราชการก็แบบหนึ่ง

เข้าเมืองตาหลิ่ว ถือตะหลิวตาเหล่ เอ้ยยย ต้องหลิ่วตาตาม อะครับ แค่นั้นเอง

ถ้ายังแยกแยะคำว่ากลาเทศะไม่ได้ก้ขำไปเถอะครับ ผมไม่ได้บอกต้องแต่งชุดนักศึกษา จะแต่งไปรเวทก้ได้

ขอให้สุภาพ รู้จักกาลเทศะกันบ้าง แล้วที่ผมพูดเนี่ยอย่าคิดว่าไม่มี เพื่อนผมเองธรรมศาสตร์นี่แหละ ใส่เสื้อโปโล

กางเกงขายาว รองเท้าแตะไปสัมภาษณ์ โดนเค้าติงมาว่าแต่งไม่เรียบร้อย มีไปเถียงอีกว่าการแต่งตัวเกี่ยวกับการทำงานตรงไหน

กาลเทศะเป็นทั้งส่วนย่อยของประเพณีและไม่ได้เป็น และประเพณีเป็น Dynamic อะไรก็ตามที่มันเป็น Dynamic มันจะเปลี่ยนไปอย่างถาวรเมื่อถึงเวลาอยู่แล้ว ดังนั้นกาลเทศะส่วนหนึ่งจะถูกเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย แต่อีกส่วนหนึ่งจะยังเป็นสากล หรือที่เรียกว่ามารยาทนั่นแหละ

เมื่อคนกลุ่มหนึ่งที่เป็นคนท้องถิ่นแต่ไม่มีอาการอินกับประเพณีท้องถิ่นนั้นๆมาเจอกับพวกเอาประเพณีมาใช้ตัดสินมาตรฐานกาลเทศะปัญหามันจะเกิด ซึ่งจริงๆวิธีแก้ก็ง่ายมากๆ อะไรที่มันเป็นกาลเทศะจริงๆไม่ใช่ประเพณีฝังหัวกันมา มันก็ถามมาตอบไปได้ตามเหตุผล มันต้องคุยกันเป็นเคสๆไป แบบไหนคือมารยาทสากลแบบไหนคือประเพณีไทย แต่นี่พอมีคนตั้งคำถามเรื่องประเพณี ถามเรื่องตัดผมเกรียนก็ยกกาลเทศะมาอ้าง ถามเรื่องชุดนักศึกษาก็เอากาลเทศะมาอ้าง ทั้งๆที่มันเป็นประเพณีชัดๆ ถามเรื่องนี้ยกเรื่องนู้นมาเทียบ พออีกฝั่งเอากาลเทศะในความเห็นของตนมาอ้างบ้างก็โดนด่าว่าเหน็บประเทศตัวเองอีกนะ

ถ้าแค่ใส่ไปเรียนไม่ต้องเคร่งมากก็ได้มั้ง
กาละเทศะมันอยู่ที่การเคารพเพื่อนในคลาส เคารพอาจารย์
ไม่คุยไม่รบกวน ไม่ส่งเสียงตัง ตีนไม่เหม็น
สำหรับผมแค่นี้พอแล้ว
แต่งกายยังไงไปก็ได้แหละ

ผมเข้าใจนะ แต่ประเพณี มันส่งผลไปถึงกาลเทศะได้เหมือนกัน

เพราะฉนั้นถ้าเราคิดว่ามันไม่ดี เราก็ไม่ต้องเข้าไปข้องเกี่ยวที่ๆมีประเพณีนั้นๆได้

ไม่จำเป็นที่เราต้องเข้าไปและไปตำหนิ ทุกๆที่ทุกๆคนมีเหตุผลของเขา จะให้โลกหมุนรอบตัวเราในสิ่งที่เราคิดว่าดีอย่างเดียวคงไม่ได้

พวกคิดต่างแล้วคิดว่าตัวเอง เท่ห์ หัวสมัยใหม่ไง

แต่ละสถาณที่จริงๆไม่ต้องให้บอกหรอกว่าเราต้องแต่งตัวแบบไหน

คนเรามันรู้อยู่แก่ใจกันอยู่ละ

เด็กก็คือเด็ก

ไม่เข้าไปตำหนิเห็นด้วย แต่ที่บอกโลกหมุนรอบตัวเรา คนที่ยึดติดกับประเพณีเดิมๆโดยไม่สนอะไรเลย พอมีคนทักมีคนถามก็บอกว่าเขามีเหตุผลของเขามากกว่าที่เป็นฝ่ายคิดแบบโลกหมุนรอบตัวเขา มันเป็นวัฎจักรของโลกที่อะไรที่มันยังไม่ตายมันต้องพลวัต คนอยู่สังคมเดียวกันเห็นอะไรที่ตนไม่เข้าใจหรือคิดว่าแปลกมันต้องตั้งคำถามอยู่แล้ว โดยเฉพาะความคิดที่มีการเผยแพร่มีการสอนกันไปเรื่อยๆ แต่พอโดนตั้งคำถามดันบอกว่าอย่าเข้าไปยุ่งมันย้อนแย้งกันรึเปล่า