1-16 ติดตามได้ที่นี่..
http://www.soccersuck.com/boards/topic/896344/1 ทั่วไป
17-23ติดตามได้ที่นี่..
http://www.soccersuck.com/boards/topic/896943 แผนกงานจัดเลี้ยง
24-30 ติดตามได้ที่นี่
http://www.soccersuck.com/boards/topic/956065 เรสเตอร์รอง เช้า
31-36 ติดตามได้ที่นี่
http://www.soccersuck.com/boards/topic/957528 เรสเตอร์รอง รอบบ่าย
37-39 ติดตามได้ที่นี่
http://www.soccersuck.com/boards/topic/957734 Room service เน้นๆ
40 ติดตามได้ที่นี่
http://www.soccersuck.com/boards/topic/958935 เหตุการณ์จริงๆที่ไม่ได้มีสอนในบทเรียนในสถาบันต่างๆ (สาระ)
เรื่องปวดตับ...กับชาวโรงแรม
http://www.soccersuck.com/boards/topic/959242
เรื่อง ห้องที่ไม่เก็บเสียง
ถ้าถูกใจ...รบกวน ช่วยโหวตเป็นกระทู้แนะนำด้วยนะ ฮ๊าฟฟฟ..!!
ประสบการณ์จริงกับชีวิต “มนุษย์โรงแรม”
เรื่องปวดตับ...กับชาวโรงแรม 5555+By NENG171130
ตอน ขนมปังฝรั่งเศส French Baguette
กับดาบท่านเจไดแห่งตะวันออกกลาง
ย้อนไปสมัยผมยังเอ๊าะๆ...สะสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ
บอกตรงๆ ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้กระดิกเลยสักนิด
(ก็ไม่ต่างจากปัจจุบันนัก555+) ผมไม่รู้จักหรอกนะ
ไอ้ขนมปังก้านยาว..ๆ แข็งอย่างกะสาก กินยังไง? อร่อยไหม?
หลังจากทำไปได้สักพักก็เริ่มเข้าใจครับว่า แท่งยาวๆแบบนั้น
เวลาจะทาน ต้องหั่นให้เป็นรูปวงรี
(เหมือนหั่นมะเขือยาวชุบไข่ทอดที่ทานคู่น้ำพริกกะปิอ่ะครับ)
จากนั้น..อาจทาด้วยเนยกระเทียม แล้วเอาไปอบ
แนบคู่จานใส่เคียงสปาเก็ตตี้หรือซุปข้นๆ
หรืออาจจะชุบไข่แล้วทอดด้วยเนย
ทานราดกับ น้ำผึ้ง เมเปิ้ล ยามเช้าทานคู่กับกาแฟแทนปาท่องโก๋
ก็เก๋ไปอีกแบบ
เพราะเริ่มผมรู้ไงครับ..ว่าเค้าทานกันยังไง เลยเกิดเรื่องขึ้น 5555+
ในรุ่งเช้าวันหยุดเทศกาลการท่องเที่ยวของเมืองไทย
ในเดือนธันวาคมคมเพื่อรอร่วมฉลองปีใหม่
แขกเข้าพักเต็มทั้งเดือน...
เป็นที่แน่นนอนว่ามีมวลความหนาแน่น
ในห้องอาหารให้สัมผัสได้โดยไม่ต้องใช้คุณเจน..ยานชิบบ
มาตรวจสอบให้ แถวยาวเลยครับอย่างกะ ร้านไก่ทอด พริกหนุ่ม
หรือ ข้าวขาหมูต่อคิวที่บางรัก ก็ไม่ต่างกับยามเช้าของห้องอาหารทุกโรงแรมครับ
แขกชาวตะวันออกกลางชาวอาหรับ 2ครอบครัวใหญ่ๆ
ที่มีเด็กวัย6-7ขวบสองคนในนั้นได้คิวพอดี
รางสังหรณ์ กลิ่นความวุ่นวายและ เรื่องเยอะของแขก...
เริ่มโชยมาพร้อมกลิ่นน้ำหอมที่เป็นเอกลักษณ์
(ทั้งประเทศแม่มขายกลิ่นเดียวทั้งประเทศรึไง?)
กลิ่นคล้ายๆสมุนไพร เครื่องเทศ ยี่หร่าๆ เทือกๆนั้นครับ
เหตุการณ์ก็ดำเนินไปเรื่อยๆ
แขกเข้ามาร้าน –ถามห้อง –ถามชากาแฟ ปกติ..!!
แล้วความวุ่นวายก็เริ่มขึ้นทันทีเมื่อแขกโต๊ะนี้เดินเข้าไปใน บุฟเฟ่ต์
(เดิมมันก็วุ่นวายอยู่แล้ว)
โต๊ะก็อยู่ใกล้ไลน์บุฟเฟ่ต์แต่5ก้าวเอง
แต่แม่มตักอาหารกับแบบ....ตะกละ ตายอดตายอยาก
ไม่เคยกิน ไม่เคยพบเคยเจอ ตักอาหาร พูนจานทุกจาน
หลากหลายเมนู รับประทานกันได้....สถุนมาก
วางเศษอาหารเกลื่อนโต๊ะเต็มไปหมด ชากาแฟ ก็ขอเหยือกส่วนตัว
คือปกติเราจะรินเติมให้ลูกค้าตามโซนที่ตนเองรับผิดชอบ
“โต๊ะอาหารสีดำจานสีขาว โต๊ะแม่วางจนไม่เห็นสีดำขอโต๊ะเลย อ่ะ”
ไม่มีที่วางแม้กระทั่ง กระปุกเกลือ-พริกไทย กล่องน้ำตาลเลย
เรียกใช้เด็กเสิร์ฟ เดี๋ยวจะเอานั่น เอานี่ แทบเฝ้าโต๊ะมัน
คือโทษนะครับ...คือคุณมรึงคิดว่าตูต้องบริการแค่โต๊ะคุณมรึงโต๊ะเดียวรึไงครับ??
เมื่อทานเสร็จก็เริ่มจะอิ่มดิครับ....กินไม่หมด เหลือล้นพ้นจานบานเบอะ
ทำไงต่อครับ.....!! แม่งปาเล่นกันในโต๊ะไงครับ
ขำกันใหญ่ ไอ้สลัดด..!!! ผู้ใหญ่ก็พอผู้ใหญ่ เล่นอย่างกะเด็ก
แขกท่านอื่นๆที่เข้ามาในไลน์บุฟเฟ่ต์มองดูด้วยความตกใจ
และแสดงความรังเกียจจากสายตาที่มองไปยังโต๊ะอาหาร
ขนมปังฝรั่งเศสแม่มหั่นทีเกือบ2คืบ
(กินยังไงของมัน??)
แล้วกินเหลือ กองรวมๆ ไข่แดงของไข่ดาวเหนียวๆบนโต๊ะ ..
ผสมกับหยดน้ำกาแฟที่นองๆ เศษอาหาร เศษก้าง
กัดคำสองคำแล้วทิ้ง เศษขนมปังหล่นตามเบาะที่นั่ง
แต่มันมีไฮไลท์ตรงที่ไอ้เด็กเวร..2คนที่บอกไว้ก่อนหน้านี้
แม่มไปเอาขนมปังที่ในไลน์บุฟเฟ่ต์ที่ยังไม่ได้หั่น
เอามาโชว์ตกแต่งเป็นขนมปังฝรั่งเศส แท่งยาวๆ
มาไล่ฟาดเล่นกันอย่างสนุกสนาน....
(นี่มันไม่ใช่สวนสนุกของครอบครัว มรึง นะ!!!)
.....แต่ครอบครัวสุขสันต์(ขวาน) แม่งนอกจากไม่ดุด่า
ตักเตือน ลูกหลานมันแล้ว..มันยังหัวเราะชอบใจ แล้วบอกว่า
“สู้ๆ...เจได” หัวหน้าผมทนไม่ไหว...ขืนปล่อยไว้โดนด่ายาวเป็นหางว่าวแน่ๆ
เลยเข้าไปเอาตุ๊กตาหมีที่ของที่ระลึกของโรงแรมที่เอาไว้ขาย.....
เอาไปให้เด็กเวรทั้งสองคน เพื่อแลกกับขนมปัง
และเข้าไปคุยกับพ่อแม่ พี่ป้าน้าอามัน
หัวหน้า:ไม่ทราบว่าต้องการอะไรเพิ่มหรือไม่ครับ...เพราะอิ่มแล้วเราเกรงว่าห้องอาหารเราค่อนข้างแออัดจะทำให้ท่านทั้งหลายไม่สะดวกในการพักผ่อนจึงขอความกรุณาต้องการจะทำความสะอาดโต๊ะเพื่อให้ท่านอื่นๆได้มาใช้บริการต่อไปด้วยนะครับ
หนึ่งในครอบครัวเจได:ได้เปล่งคำพูดออกมาว่า
งั้นก็เก็บทำความสะอาดบนโต๊ะไปก่อนก็ได้...เดี๋ยวคุยกันอีกแปบก็จะไปแล้ว
ผมซึ่งดูแลโซนนี้....ได้ส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือไปยังเพื่อน
ต้องใช้พนักงาน 3คนอ่ะครับจึงจะเคลียร์โต๊ะและเช็ดโต๊ะ
ภายในเวลาที่กำหนด สภาพพร้อมลงเครื่องมือใหม่จัดไว้ข้างๆระหว่างรอโต๊ะนี้ลุก
แต่แล้ว...ๆ สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
มันไปตักของมากินอีกรอบ
พร้อมร้องหา จาน ช้อน ส้อม มีด ให้มัน...
ตูอยากจะร้องไห้.TT_TT (กลับมาเลอะ..เหมือนเดิม)
มันเริ่มมาป่วนตั้งแต่ 08.45 – 11.20น. ใช่ครับ!!
ผมพูดไม่ผิดหรอกครับ แม่มนั่งแช่ยัน...ปิดรอบอาหารเช้า
จนแขกจะมารับประทานรอบบ่ายกันแล้ว
ทางพนักงานก็ยุ่งๆกับการเก็บของอาหารมื้อเช้า
เก็บหน้าโต๊ะ ลงครื่องมือ ช้อนส้อมมีดในรอบบ่าย
เปลี่ยนรอบมื้ออาหาร นับผ้า+ส่งผ้าเช็ดปากไปซัก
บ้างก็แบ่งคนไปรับประทานอาหารมื้อเที่ยงอย่างเร่งรีบ
ไม่ควรเกิน30นาที เพื่อรอลงมารับแขกในศึกมื้อเที่ยง
ที่ขายอาหารเป็นเซตเมนู
แล้วคนที่ยังไม่ได้ไปกินก็อยู่ต่อยาวไปจน 13.30น.บ้างก็14.00น.ครับ
ถึงจะได้กินข้าว มาถึงห้องอาหารพนักงาน
แม่ครัวแม่มก็ถาดอาหารแทบจะหมดล่ะ
ต้องไปโกยๆน้ำผัดผัก หรือโชคดีหน่อย
ก็จะมีไข่ดาววางไว้ให้กินประทังชีวิต....
ดังนั้น มาม่า คัฟ จึงเป็นสิ่งที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี
(ในล๊อคเกอร์ผมนี่คลังแสงมาม่าเลย)
.
.
น้ำตาแทบจะไหลTT_TT เบื้องหลังคนโรงแรม
เหน่งคุง
SS. ID:NENG171130