กำเนิดดาวรุ่ง
Status:
: 0 ใบ
: 0 ใบ
เข้าร่วม: 14 Aug 2012
ตอบ: 13
ที่อยู่:
โพสเมื่อ: Mon Oct 28, 2013 10:45
ในวันที่ฟุตซอลไทย กำลังจะกลายเป็นฟุตซ่อน(ความสำเร็จ)
ช่วงนี้มีเรื่องราวในวงการฟุตบอลไทยให้พูดถึงเยอะแยะมากมาย และหลายคนก็อยากให้ผมแสดงความคิดเห็นในเรื่องโน้น เรื่องนี้ จนเลือกไม่ถูกเหมือนกันว่าจะหยิบยกอะไรมาเขียนดี เอาเป็นว่าของนำเรื่องของ "ฟุตซอลทีมชาติไทย" ที่คว้าแชมป์อาเซียนสมัยที่ 9 มาครองมาเขียนดีกว่า
เพราะนอกจากเป็นเรื่องที่น่าสนใจ ที่ผมเองก็ติดตามเกมการแข่งขันของทีมชาติไทยมาโดยตลอดตั้งแต่รอบแรกจนถึงนัดชิงชนะเลิศแล้ว ยังมีประเด็นให้วิเคราะห์กันหลายเรื่องเหมือนกัน
ซึ่งหากมองในเรื่องการการรักษาแชมป์ย่อมน่าปรบมือให้ครับ สำหรับการรักษาอันดับ 1 ของภูมิภาคได้แบบไม่มีหลุด เพราะลงเล่นในรายการนี้ 9 ครั้ง โต๊ะเล็กบ้านเรากวาดเรียบ
แต่หากมองแบบลงลึกในรายละเอียดบอกเลยว่า ฟุตซอลไทย สอบตกชัดเจนในการแข่งขันครั้งนี้
โดยเฉพาะระบบและแทคติคการเล่นต่างๆ ที่กุนซืออย่าง วิคเตอร์ เฮอร์มัน ใช้งานในทัวนาเม้นต์นี้ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ไปจากรายการก่อนหน้านี้เลย แต่สิ่งที่ทำให้เห็นว่า ไม่มีการพัฒนา คือพอเปลี่ยนนักเตะชุดใหม่ๆ ที่เพิ่งเรียกตัวเข้ามาติดทีมชาติลงสนาม ความแข็งแกร่งของทีมไทยลดลงอย่างชัดเจน
ผมไม่ได้บอกว่านักบอลหน้าใหม่ที่ถูกเรียกเข้าฝีเท้าไม่ดี ไม่มีศักยภาพนะครับ แต่ในเมื่อโค้ชที่มีอำนาจมากที่สุดตัดสินใจเรียกเข้ามาสู่ทีมแล้ว ในฐานะคนวางแผนก็ต้องมี กึ๋น ในการใช้งานนักเตะเหล่านั้นให้เกิดประโยชน์หน่อย
นักเตะไทยที่ได้รับโอกาสรับใช้ชาติ ทุกคนก็ต้องการทำเพื่อแผ่นดินเกิด พวกเขาใส่เต็มร้อยแบบไม่คิดชีวิตอยู่แล้ว ซึ่งเป็นหน้าที่ของผู้ฝึกสอนที่จะต้องปรุงแต่งให้นักกีฬาในประเทศกำลังพัฒนาอย่างบ้านเราลงแข่งกับชาติอื่นๆ ได้อย่างมีลุ้น
แต่สิ่งที่เห็นกลับกลายเป็นว่า พอเปลี่ยนนักเตะชุดหน้าใหม่ลงมา การเล่นที่เป็นระบบและแบบแผนไม่มีให้เห็นเลย กลายเป็นว่าเล่นใครเล่นมัน ไร้ซึ่งทีมเวิร์ค ซึ่งลองสังเกตให้ดี เวลาทีมชุดที่สองและสามของไทยลงสนาม คู่แข่งจะเล่นกับเราแบบไม่มีความเกรงกลัวเลย
สิ่งที่โค้ชที่เราจ้างมาแพงระยิบจะต้องทำคือการใส่ระบบการเล่นให้นักเตะเหล่านี้ ให้พวกเขารู้ว่าควรจะเล่นอย่างไร ต้องทำแบบไหน มากกว่าไม่ใช่หรือ..??
ผมยังจำคำของประธานพัฒนาฟุตซอลของไทย ที่นั่งแท่นผู้จัดการทีมชาติไทยในศึกชิงแชมป์โลกที่บ้านเราเป็นเจ้าภาพได้ว่า ต้องการสร้างเลือดใหม่ ต้องการให้โอกาสเด็กคนอื่นๆ ที่ไม่เคยติดทีมชาติก่อนหน้านี้บ้าง
ที่สุดแล้วสิ่งที่ผมเห็นยังคงเป็นนักเตะอย่าง ศุภวุฒิ เถื่อนกลาง , กฤษดา วงศ์แก้ว , จิรวัฒน์ สอนวิเชียร และอีกหลายๆ คน ที่เป็นโครงสร้างของ"บิ๊กป๋อม" อดิศักดิ์ เบ็ญจศิริวรรณ อดีตประธานฟุตซอลคนเก่าสร้างเอาไว้
ลูกสูตรจากเตะมุม คิกอิน ฟรีคิก มันคุ้นตาจนอดสงสัยไม่ได้ว่า ไอ้ที่นักบอลเล่นกันอยู่เนี้ย ได้มาจากโค้ชคนไหนกันแน่..? เพราะลองสังเกตดีๆ ไทยจะได้ประตูจากลูกสูตรเหล่านี้จากนักเตะตัวเก๋าๆ ของทีมแทบจะทั้งนั้น
ระบบโครงสร้างการทำทีมมันต้องใช้เวลาครับ นักเตะอย่างเจ้าอาร์ม ศุภวุฒิ ต้องบ่มเพาะฝีเท้ามานานมาก กว่าจะกลายเป็นเทพโต๊ะเล็กได้ในวันนี้ เขาได้ฝึกฝนกับรุ่นพี่เก่งๆ อย่าง อนุชา มั่นเจริญ , เลิศชาย อิสราสุวิภากรณ์ , ภานุวัฒน์ จันทา หรือ พนมกรณ์ สายสอน อยู่หลายปี สั่งสมประสบการณ์มาเรื่อยๆ ทำให้เห็นชัดเจนว่าที่เราทำกันอยู่นี้มันฉาบฉวยเอามากๆ
อย่าไปอ้างว่า การเข้ารอบสองเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของทีมไทย เมื่อปี 2012 คือผลงานเลยครับ พูดไปอายชาวบ้านเขาเปล่าๆ กับการชนะเกมแรกแค่เกมเดียว แล้วต้องไปมอบดอกไม้ให้หมู่เกาะโซโลม่อนที่พาเราเข้ารอบด้วยอันดับ 3 ที่ดีที่สุด ซึ่งที่ผ่านมาในประวัติศาสตร์รายการชิงแชมป์โลกไม่เคยจะมีโควต้านี้เลยด้วยซ้ำ
หลายคนที่ไม่ได้ติดตามฟุตซอลอย่างต่อเนื่องจะมีคำถามมาถึงผมตลอดว่า "ทำไมคนโน้นไม่ติด ทำไมคนนี้ไม่ติด ถ้าติดนะทีมไทยน่าจะน่ากลัวกว่านี้"
ก็ไม่รู้จะตอบเขากลับไปว่ายังไงนะครับ เพราะผมพูดอยู่เสมอว่าเคารพการเลือกตัวของโค้ช ไม่ว่าจะเป็นฟุตบอลหรือฟุตซอล แต่หากผลงานออกมาแล้วมันกร่อยก็ควรจะต้องมีอะไรที่ต้องรับผิดชอบบ้าง
อีกเรื่องที่น่าสงสัยคือทีมชุดนี้ผู้จัดการทีมคือใคร..?? เหตุใดรายการระดับชิงแชมป์อาเซียนถึงไม่มีผู้มารับหน้าที่ หรืออาจเป็นเพราะเข็ดกับการทำงานที่ปล่อยเกาะ ให้ดูแลจัดการเองทุกอย่าง ทำเอาหลายคนกระเป๋าฉีก หนีหายไม่อยากมีส่วนร่วม
แต่ตอนนี้ถึงพูดไปก็เท่านั้นล่ะครับ คนในสมาคมฯ คงจะยังแอ็คได้ว่า ข้าคืออันดับ 1 ของอาเซียน กวาดแชมป์ได้ทุกปี แต่จากที่ดูการเล่นของเพื่อนบ้านเราไม่ว่าจะเป็น มาเลเซีย , เวียดนาม หรือแม้กระทั่งออสเตรเลีย บอกได้เลยว่าถ้ายังนิ่งนอนใจอยู่แบบ อีกไม่นานไทยจะโดนแซงแน่ๆ
ก็อยากจะฝากท่านนายกสมาคมฯ นะครับว่า หน้าที่ที่ควรจะทำนอกจากการมามอบถ้วย(ซึ่งตอนมอบผมแอบเห็นว่าไม่รู้ว่าจะมอบให้ใคร เพราะไม่รู้จักกัปตันทีมชาติของตัวเอง)แล้ว อีกหน้าที่หนึ่งที่ต้องรีบทำคือเร่งพัฒนาวงการโต๊ะเล็กบ้านเราเถอะครับ ในเมื่อหวงไข่ไม่อยากให้คนอื่นเขาทำ ก็ควรตั้งใจทำให้มันพัฒนาขึ้น ไม่ใช่ถอยหลังลงอย่างที่เป็นอยู่
อย่าให้ฟุตซอลไทยที่เคยสร้างชื่อไปทั่วโลก กลายเป็นฟุตซ่อนความสำเร็จจนทุกคนลืมว่าไทยแลนด์คือใคร เหมือนที่ท่านทำกับฟุตบอลไทยตอนนี้ อย่าให้มันถึงวันนั้นเลยครับ
และคำถามสุดท้าย...สรุปว่ามันเรียกว่าฟุตซ่อนใช่มั้ยครับท่าน..??
บทความโดย : สุรเดช มั่นวิมล
ที่มา http://www.hikicker.com/football/news/columnists/18333.html
แก้ไขล่าสุดโดย wissanu71 เมื่อ Mon Oct 28, 2013 10:45, ทั้งหมด 1 ครั้ง
โหวตเป็นกระทู้แนะนำ
My Locker