เคล็ดมงคล อธษิฐานขอพรจากฟ้า ขอโชค ขอลาภ
ขอเงนิจากพระจนัทร์
ทมี棓�าของการ ขอเงนิจากพระจนัทร์นนั䠄䈐เป็นองคค์วามรทู้สี棓�บืเนอื棓�งมาจากครโูหร ทมี棓�นีามวา่อ.จรลั พกิลุผมไดม้โีอกาสไป
ออกรายการไอทวีีวาไรตี䠄䈐โดยมคีณุสภุาพ คลขี棓�จาย เป็นพธิกีรดาํเนนิรายการ ในวาระนนั䠄䈐มอี.จรลั พกิลุอกีท่านหนงึ棓�ทเี棓�ป็นแขกรบั เชญิ
และหลงัจากไดไ้ปออกรายการเรยีบรอ้ยแลว้ ผมกบั อาจารยก์ไ็ปนงั棓�รบั ประทานอาหารกนั ทรี棓�า้นอาหารสฟีา้ ท่านไดเ้ลา่ถงึเคลด็ลบั
เรอื棓�งวันฟา้เปิด หรอืวนัขอเงนิจากพระจนัทร์ใหฟ้งั วนัพระจนัทรด์บั หรอืวนัขอเงนิจากพระจนัทร์นนั䠄䈐เป็นวันทฟี棓�า้หมายถงึ
สวรรค์และพนื䠄䈐ภพของมนษุย์พนื䠄䈐ภพของนาคา พนื䠄䈐ภพของนรก ประตทูุกแดนภมูจิะเปิด และเป็นวันทพี棓�ระอาทติย์พระจันทรท์ํามมุทเี棓�ออื䠄䈐
ประโยชน์ตอ่มวลมนษุยชน และประชาชนโดยทั棓�วไป ซงึ棓�วันฟา้เปิดนนั䠄䈐จะมเีพยีงเดอืนละ 1 วันเท่านนั䠄䈐แตใ่นวันทดี棓�อียา่งนี䠄䈐เราจะตอ้ง
ทําอยา่งไรใหว้ันนนั䠄䈐เกดิประโยชน์เกดิโชคลาภ หรอืมคีวามสาํเร็จเกดิขนึ䠄䈐
วธิปีฏบิตัตินในวนัขอเงนิจากพระจนัทร์
ในวันทกี棓�าํหนดใหเ้ป็น วนัขอเงนิจากพระจนัทร์นนั䠄䈐ใหท้่านทัง䠄䈐หลายทําใจใหส้บาย วันนนั䠄䈐การทะเลาะเบาะแวง้กบั ใคร จน
ทําใหเ้กดิอารมณข์นุ่มวั ไมส่มควรทําเดด็ขาด พยายามทําใหว้ันนนั䠄䈐เป็นวันทสี棓�งบ ราบเรยีบ ใน วนัจนัทรด์บั นนั䠄䈐ควรไปปฏบิัตธิรรม รบั
ศลีอยใู่กลช้ดิผใู้หญ่สมณะชพีราหมณ์แบบนจี䠄䈐ะเป็นมงคลอยา่งมาก เป็นเรอื棓�งทคี棓�วรกระทํา พยายามทจี棓�ะทําในสงิ棓�ทดี棓�ีเพอื棓�สะสมเป็น
บุญบารมทีจี棓�ะนําไปสกู่าร ขอเงนิจากพระจนัทร์ใน วนัจนัทรด์บั นนั䠄䈐ถา้เป็นไปได้ท่านตอ้งทําจติใจใหส้งบ เชา้ควรไปทําบุญ
ตกับาตร ถวายสงัฆทาน ปลอ่ยชวีติสตั ว์เพอื棓�จะไดม้อีานสิงสแ์หง่บุญ ทจี棓�ะไปเชอื棓�มตอ่รอยบุญ และหากไมม่โีอกาสไปทําบุญกบั พระ
ทวี棓�ัด แตค่ณุพอ่คณุแมอ่ยดู่ว้ยทบี棓�า้น ท่านกส็ามารถไปกราบขอพรจากท่านได้เพราะพอ่แม่บุพการนีนั䠄䈐ถอืเป็นพระพรหมผใู้หก้าํเนดิให้
ท่านพดูดีๆ กบั เรา อวยชัยใหพ้รกบั เรา แลว้ท่านกจ็ะประสบความสขุ ความสาํเร็จตามทปี棓�รารถนา ทําใหม้พีลงัชวีติทจี棓�ะตอ่สกู้บั
อปุสรรค วันทเี棓�ป็น วนัพระจนัทรด์บั นนั䠄䈐ควรหาโอกาสบรจิาคทานใหแ้กผ่ยู้ากไร้ใหแ้กบุ่คคลทขี棓�าด เมอื棓�ท่านตอ้งการในเรอื棓�งใด ขาด
ในเรอื棓�งใดของชวีติ กข็อใหท้ําบุญใหก้บั คนทขี棓�าดในเรอื棓�งนนั䠄䈐 เช่น ท่านขาดความรกั กท็ําบุญใหก้บั คนทขี棓�าดความรกั ทบี棓�า้นเดก็
กาํพรา้ถา้ท่านตอ้งการทพี棓�งึ棓�พา กท็ําบุญทบี棓�า้นพกัคนชรา ทําบุญกบั โรงพยาบาลสงฆ์และประการสาํคญั ในวันจันทรด์บั นนั䠄䈐 หา้ม
อยา่งยงิ棓�ทจี棓�ะใหใ้ครหยบิยมืสตางค์อยา่ใหใ้ครมาทวงหนี䠄䈐หรอืพยายามอยา่ใหม้เีหตกุารณท์ไี棓�มด่ทีัง䠄䈐หลายเกดิขนึ䠄䈐 เพราะถา้เกดิขนึ䠄䈐
เหตกุารณน์นั䠄䈐จะดาํรงคงอยไู่ป 1 เดอืนเตม็นบั ตงั䠄䈐แต่วนัพระจนัทรด์บั เลยทเีดยีวครบั
ภาคพธิกีรรม
ใน วนัขอเงนิจากพระจนัทร์นนั䠄䈐ท่านสามารถเรมิ棓�ทําพธิกีรรมในเวลาใดกไ็ดต้ามทที棓�่านสะดวก แตต่อ้งกอ่นและหลงัเวลา
หลกับวกลบไมเ่กนิ12 ชั棓�วโมงจากเวลา ขอเงนิจากพระจนัทร์เช่น เวลา ขอเงนิจากพระจนัทร์คอืเวลา 23.59 น.กอ่นเวลา
หลกั 12 ชม. คอืตงั䠄䈐แตเ่วลา 12.00 น.เป็นตน้ไป หลงัเวลาหลกั 12 ชม. กต็งั䠄䈐แตเ่วลา 23.59 น.เป็นตน้ไป เพราะถอืวา่วันนนั䠄䈐เป็นวัน
ทดี棓�ตีลอดวัน แตถ่า้จะใหด้ทีสี棓�ดุกต็อ้งเป็นเวลาหลกัทผี棓�มใหม้า ในเรอื棓�งของพธิกีรรมนนั䠄䈐อนั ทจี棓�รงิแลว้ในวันนนั䠄䈐ท่านควรจะไปวัด เพอื棓�
รบั ศลีจากพระ แตถ่า้ไปไมไ่ด้กใ็หใ้ชห้อ้งพระ หรอืพระพทุธรปูประจําบา้นเป็นประธานในการทําสงิ棓�ทดี棓�งีาม ซงึ棓�ท่านควรเปลยี棓�นนํ䠄䈐าใน
หงิ䠄䈐พระเสยีใหม่นําดอกไมธ้ปูเทยีนไปบูชา โดยเฉพาะดอกไมท้หี棓�อม ๆ หรอืตงั䠄䈐โตะ๊บวงสรวง อนัประกอบดว้ย ผลไม้5­9 อยา่ง แลว้
จุดธปูเทยีนบูชา 15 ดอก ตามกาํลงัของพระจันทร์
สงิ￿￿ทจี￿￿ะมาเป็นสอื￿￿ในการทจี￿￿ะขอโชคขอลาภจากพระจนัทร์ใหท้่านเตรยีมเงนิโดยทที棓�่านตอ้งนําเงนิทเี棓�บกิออกมาจาก
ธนาคาร กดออกมาจากเอทเีอม็หรอืทเี棓�กบ็เอาไวเ้อาออกมาใหไ้ดม้ากทสี棓�ดุเกบ็ใสก่ระเป๋าสตางคท์ใี棓�ชเ้ป็นประจํา และตอ้งตงั䠄䈐ใจดว้ย
วา่ในช่วงวันทเี棓�ป็นวันพระจันทรด์บั ภายใน 1­2 วัน หา้มใชเ้งนิในสว่นทเี棓�กบ็ไวใ้นกระเป๋านี䠄䈐ถา้ตอ้งใชใ้หแ้ยกสว่นทจี棓�ะใชใ้นวันนนั䠄䈐ตา่ง
หาก อาจจะไวใ้นกระเป๋าเสอื䠄䈐กระเป๋ากางเกง ใสซ่อง เพอื棓�เป็นสริมิงคล และใหน้ํากระเป๋าทเี棓�กบ็เงนิเอาไว้ไปตงั䠄䈐ไวใ้นพานหรอืไปวาง
ไวบ้รเิวณหนา้พระพทุธรปูหรอืหอ้งพระประจําบา้น
วธิอีธษิฐาน ใหท้่านสมาทานศลี5 ในวธิกีารตรงนแี䠄䈐หละครบั ทจี棓�ะทําใหท้่านมคีวามบรสิทุธโิ䠄䇘ดยศลีและทําใหม้บีารมเีพอื棓�
สรา้งบุญ สรา้งบารมีการทที棓�่านไดร้บั ศลีรบั พรจากพระ หรอืสมาทานศลีเองจากพระพทุธรปูตลอดจนการทที棓�่านไดไ้ปทําบุญบรจิาค
ทาน จะทําใหท้่านมพีลงับารมทีจี棓�ะไดป้ระกาศ มปีระกาศติขออะไรกไ็ดส้มดงัทปี棓�รารถนา โดยเรมิ棓�จาก
คาํบชูาพระ
อมินิา สกักาเรนะ ตงั พทุธงั อะภปิูชะยามิ
อมินิา สกักาเรนะ ตงั ธมัมงั อะภปิูชะยามิ
อมินิา สกักาเรนะ ตงั สงัฆงั อะภปิูชะยามิ
คาํนมสัการพระรตันตรยั
อะระหงั สมัมา สมัพทุโธ ภะคะวา พทุธงัภะคะวันตงั อภวิาเทม(ิกราบ)
สะวาขาโต ภะคะวะตาธมั โม ธมัมงันะมสัสาม(ิกราบ)
สปุะฏปิันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงัโฆ สงัฆงั นะมาม(ิกราบ)
คาํอาราธนาศลี5
มะยัง ภนั เต วสิงุวสิงุรกั ขะนตั ถายะ ตสิะระเณนะสะหะ ปัญจะ สลีานยิาจามะ
ทุตยิัมปิมะยังภนั เต วสิงุวสิงุรกั ขะนตั ถายะ ตสิะระเณนะสะหะ ปัญจะ สลีานยิาจามะ
ตะตยิัมปิมะยังภนั เต วสิงุวสิงุรกั ขะนตั ถายะ ตสิะระเณนะสะหะ ปัญจะ สลีานยิาจามะ
คาํนมสัการพระพุทธเจา้
นะโม ตสัสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมัมาสมัพทุธสัสะ (3 จบ)
ไตรสรณคมณ์
พทุธงั สะระณัง คจัฉามิ ธมัมงั สะระณัง คจัฉามิ สงัฆงั สะระณัง คจัฉามิ
ทุตยิัมปิพทุธงั สะระณัง คจัฉามิ ทุตยิัมปิธมัมงั สะระณัง คจัฉามิ ทุตยิัมปิสงัฆงั สะระณัง คจัฉามิ
ตะตยิัมปิพทุธงั สะระณัง คจัฉามิ ตะตยิัมปิธมัมงั สะระณัง คจัฉามิ ตะตยิัมปิสงัฆงั สะระณัง คจัฉามิ
เนอืҟหาอนื￿￿ๆทเี￿￿กยี￿￿วขอ้งในหมวดนีҟ
ประวตัคิวามเป็นมา...
เคล็ดมงคล อธษิฐานขอพรจากฟ้า ขอโชคขอลาภ ขอเงนิจากพระจนัทร์
17K
แชร์
21/7/2560 เคล็ดมงคล อธษิฐานขอพรจากฟ้า ขอโชคขอลาภ ขอเงนิจากพระจนั ทร์
http://www.thefuntong.com/content/view/87­510.html 2/2
ศลี5
ปาณาตปิาตา เวระมะณีสกิขาปะทัง สะมาทยิามิ
อะทนินาทานา เวระมะณีสกิขาปะทัง สะมาทยิามิ
กาเมสมุจิฉาจารา เวระมะณีสกิขาปะทัง สะมาทยิามิ
มสุาวาทา เวระมะณีสกิขาปะทัง สะมาทยิามิ
สรุาเมระยะมชั ชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณีสกิขาปะทัง สะมาทยิามิ
เมอืท่านสวดมนต์เรยีบรอ้ยแลว้ใหท้่านสวดบทชุมนมุเทวดา
“สคั เค กาเม จะ รเูป คริสิขิริะตะเฏ จนัตะลกิเข วมิาเน ทเีป รฏัเฐ จะ คาเม ตะรวุะนะคะหะเน เคหะ วตัถมุหิเขตเต
ภมุมา จายนัทุเทวา ชะละถะละ วสิะเม ยกัขะ คนัธพั พะนาคา ตฏิฐนัตา สนัตเิกยงั มนุวิะระวะจะนงั สาธะโว เม สุณนัตฯุ
ธมัมสัสะวะ นะกาโล อะยมัภะทนัตา ธมัมสัสะวะ นะกาโล อะยมัภะทนัตา ธมัมสัสะวะ นะกาโล อะยมัภะทนัตาฯ”
จากนนั�ใหท้่านนําเงนิทที่านเตรยีมไวแ้ลว้กลา่วคาํอธษิฐานวา่“ขา้พเจา้(ชอื/นามสกลุของทา่น) ขออุทศิสว่นบญุ
สว่นกศุลทขีา้พเจา้ไดส้รา้งมาแตอ่ดตีชาติถงึปจัจบุนั ใหแ้กเ่จา้กรรมนายเวร และสรรพสตัยท์งัถหลาย ขา้พเจา้ขออุทศิ
สว่นบญุ สว่นกศุลทงัถหลายใหเ้ทพเทวา นาคาทุกหมเู่หลา่ ตลอดถงึเทพพระอาทติย์เทพพระจนัทร์จงไดร้บัอานสิงส์
แห่งผลบญุนีถทขีา้พเจา้ไดส้รา้งในวนันโีถดยเร็วพลนั เมอืไดร้บัผลบญุนแีถลว้ก็ขอใหท้า่นทงัถหลายประทานพรอนัประเสรฐิ
ใหข้า้พเจา้มโีชคลาภ มเีงนิตราตามทปีรารถนา จากสงิททีําดว้ยความวริยิะอุตสาหะ ขอใหไ้ดร้บัความสําเร็จในเรอืงของ
การงาน ความสําเร็จในเรอืงความรกั ความสําเร็จในเรอืงของชวีติ.......................”
คณุจะขออะไร คณุกอ็ธษิฐานไป ใหอ้ยใู่นกรอบของเหตผุล ศลีธรรมอนัดงีาม บุญวาสนาเกา่ทคีณุสรา้ง จะมสีว่นเกอื�กลูให้
เชอืมตอ่กบั บุญปัจจุบัน บุญกศุลทสีรา้งในปัจจุบัน จะมเีหตใุหเ้ชอืมตอ่ถงึผลทไีดร้บั ในปัจจุบัน เมอือธษิฐานแลว้กอ็ยา่ลมืทงิ�ทา้ยวา่
ขอใหพ้ระอาทติย์และพระจนัทรน์าํพาโชคลาภและความสําเร็จ จงบงัเกดิแกข่า้พเจา้ดว้ยอานสิงสแ์ห่งบญุทไีดส้รา้งสม
มาแตใ่นอดตี ปจัจบุนั เป็นพละปจัจยัทําใหม้คีวามสุข สมหวงัทุกประการ นบัตงัถแตว่นิาทนีีถตราบไปเมอืหนา้เทอญ” ที
อธษิฐานแบบนี�ถอืเป็นการเรง่บุญ ไมใ่หบุ้ญททีํานนั�ไปสะสมในชาตใินภพอนืและอยา่ลมือทุศิสว่นบุญ สว่นกศุลใหพ้ระจันทร์พรอ้ม
ทัง�เจา้กรรมนายเวร ดว้ยทุกครงั�
พธิกีาร ขอเงนิจากพระจนัทร์นนั�ถา้ท่านทําตามลาํดบั ทผีมไดก้ลา่วมาขา้งตน้นี�ถอืวา่สมัฤทธผิ￿￿ลทสีดุสว่นท่านจะเปลยีน
จากเงนิเป็นลอ็ตเตอรทีไีปซอื�มา เพอืใหถ้กูรางวัลกท็ําไดด้ว้ยเช่นเดยีวกนั การอธษิฐาน ขอเงนิจากพระจนัทร์การอธษิฐานขอ
ความสาํเร็จจากพระจันทร์ในเรอืงอนืๆ กส็ามารถทําไดด้ว้ยเช่นเดยีวกนั ใหส้มหวังในเรอืงการงาน การเรยีน ความรกั หรอืเรอืงอนืๆ
ทที่านปรารถนา ขอใหล้องปฏบิัตดิูจะประสบความสาํเร็จมากนอ้ยเพยีงใด ขนึ�อยกู่บั บุญหรอืกรรมเกา่ทไีดส้รา้ง หรอืสะสมเอาไว้ถา้
ท่านไดส้รา้งหรอืสะสมเอาไวม้าก กม็โีอกาสไดร้บั ความสาํเร็จมาก ถา้สรา้งไวน้อ้ย กไ็ดร้บั ความสาํเร็จนอ้ย ตรงนเี�ป็นเรอืงทแีขง่กนั ไม่
ไดค้รบั เพราะเป็นเรอืงของวาสนาบารมีทสีาํคญั การขอพรจะสมัฤทธผิ￿￿ลมากหรอืนอ้ยนนั� จติใจท่านตอ้งมเีมตตา ตอ้งยดึหลกัพรหม
วหิาร 4 เมตตา กรณุา มฑุติา อเุบกขา
ผมนําเคลด็ลบั นมี�าเผยแพรใ่หก้บั ศษิยานศุษิย์ตลอดจนประชาชนทัวไป ผา่นหนงัสอืพมิพ์นติยสารตา่ง ๆ ทผีมเป็นคอลมันสิต์
อยู่ปรากฏวา่ไดร้บั การยอมรบั เป็นอยา่งดีและเกดิผลดอียา่งตอ่เนอืง ทัง�นี�จะเห็นไดว้า่เมอืครงั�ทผีมมโีอกาสไดไ้ปเขยีนคอลมันใ์น
นติยสารคสู่รา้งคสู่ม มคีนสง่จดหมาย และโทรศพัทม์าถงึผมเป็นจํานวนมาก ปรากฏวา่ เมอืทําแลว้ประสบความสาํเร็จ เป็นผลดี
สาํหรบั ท่านทยีังไมเ่ห็นผล กย็ังโทรมาบอกวา่รสู้กึดทีไีดท้ํา รสู้กึมสีติทจีะระลกึถงึการทําดีคดิดีพดูดีใน 1 วันนนั�ทเีป็นวันฟา้เปิด
และยังบอกตอ่ไปยังเพอืน ๆ ใหไ้ดท้ําความดใีนวันนนั�ถงึแมจ้ะยังไมเ่ห็นผล แตก่ร็สู้กึอมิเอบิทไีดท้ําดียังไปถงึคนอนืๆ ดว้ยเช่นกนั
เหมอืนเป็นการทําบุญโดยทางออ้ม ในเดอืนพฤศจกิายนนี�ท่านกล็องทําดนูะครบั ตามวันเวลาทผีมใหข้า้งตน้ถา้มโีชคมลีาภกบ็อกตอ่
ๆ กนันะครบั ถอืเป็นบุญกศุลดว้ยเช่นกนั
กข็อใหต้ดิตามขา่วสารจากทางสถาบันพยากรณศ์าสตร์วา่เราจะไปจัดพธิขีอเงนิจากพระจันทรท์ใีด ซงึจะจัดพธิใีหญเ่ดอืนละ
1 ครงั�ผมจะ ตงั�โตะ๊บวงสรวง นมินตพ์ระใหท้่านไดร้บั ศลีรบั พร และขนั�ตอนสดุทา้ย คอืผมลกัษณ์เรขานเิทศ จะนําทุกท่านทรีว่มขอ
เงนิจากพระจันทร์หลายท่านมโีชคลาภมากมาย ทัง�นตี�อ้งขนึ�อยกู่บั บุญบารมทีที่านสะสมมาดว้ยนะครบั ไมใ่ช่คดิวา่ทําบุญแคค่รงั�
เดยีว แลว้จะมโีชคมลีาภ แบบนเี�ทวดาคงไมป่ระทานพร การทําบุญนนั� ตอ้งทําอยเู่ป็นประจําอยา่งตอ่เนอืงครงั�จงึจะเป็นพลงับุญ
บารมใีหท้่านไดอ้ธษิฐานขอพรจากเทพยดาได้

ทัวร์อินเดีย

https://www.google.co.th/search?q=%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%A2&oq=%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%A2&aqs=chrome..69i57j0l5.5215j0j4&sourceid=chrome&es_sm=93&ie=UTF-8


http://www.thaitravelcenter.com/indiatour/?gclid=CjwKCAjwqcHLBRAqEiwA-j4AyAB6TX2QV8bOiI6f1XBNeL02qZmveUmS1AyBrhuGqXGO_5ktY5UQCBoC450QAvD_BwE

http://www.thaitravelcenter.com/th/tour/detail/1/#.WXEFkHZ6SUk

อานิสงส์ของการทำบุญ

ถวายกฐิน เป็นสุดยอดของทาน เป็นทานที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทานให้กับมนุษย์ เพราะบุญที่เกิดขึ้นจะปรากฏแก่ผู้ให้และผู้รับเป็นบุญที่หาที่สุดไม่ได้ เมื่อดับขันธ์แล้วจะไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์สถิตอยู่ในวิมานแก้วสูง ๕ โยชน์ มีนางเทพอัปสรเป็นบริวารถึง ๑ หมื่นเป็นเทพที่ได้นุ่งผ้าทิพย์ ด้วยอานิสงส์แห่งการทำกฐินนี้เอง (วัดที่จะรับกฐินได้ ต้องมีพระจำพรรษาครบตั้งแต่ ๕ รูปขึ้นไปเท่านั้น)



ถวายผ้าป่า อานิสงส์ทำให้มีความสุข มีความสมัครสมนาสามัคคี ชีวิตไม่ตกต่ำทั้งภพนี้และภพหน้า มีกินมีใช้อย่างอุดมสมบูรณ์ ทั้งหญิงและชายจะอุดมได้ด้วยโภคทรัพย์ด้วยเครื่องอลังการทั้งข้าวของเงินทอง และข้าทาสบริวารชายหญิงมิได้ขาด เมื่อดับขันธ์ไปแล้วจะเกิดในสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์



ถวายองค์พระพุทธรูป อานิสงส์สร้างบารมี มีศักดิ์มีศรีเป็นที่รักและเคารพทั้งเทพและเทวดา ตลอดจนทั้ง ๓ โลก เมื่ออยู่ในโลกทิพย์จะมีรัศมีกายที่สว่างไสวเมื่อเกิดเป็นมนุษย์จะมีรูปร่างอันงดงามอวัยวะครบถ้วนทั้ง ๓๒ ประการ ทำให้บุคคลผู้นั้นหลุดพ้นจากภยันตราย อันตรายต่างๆ เมื่อดับชีพแล้วจะไม่ไปสู่อบายภูมิ เมื่อยังชีพอยู่ย่อมจะเจริญก้าวหน้าและถึงสิ้นความสำเร็จทั้งปวง สามารถตั้งจิตอธิฐานเข้าสู่พุทธภูมิได้



ถวายเครื่องบวชพระ (เป็นเจ้าภาพการบวช) ได้รับอานิสงส์อันหาขอบเขตมิได้ บุญกุศลจะถึงบิดา-มารดา บรรพบุรุษ เคราะห์หามยามร้ายจะหมดไป ย่อมได้รับอานิสงส์อันไพศาลทั้งภพนี้และภพหน้า ตราบเข้าสู่พระนิพพาน



ถวายปัจจัยภิกษุอาพาธ อานิสงส์จะทำให้สุขภาพพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรงดี ทั้งภพนี้และภพต่อๆ ไป



ถวายข้าวสาร อานิสงส์จะทำให้มีกินมีใช้ไม่ขาดแคลนในทุกๆ ภพ ทุกๆ ชาติ



ถวายคำสาธารณูปโภคในวัด (ค่าน้ำ-ค่าไฟ) ทำให้เกิดแสงสว่างสำเร็จซึ่งทิพยจักษุในชีวิตสว่างไสวและร่มเย็นเป็นสุข มีกินมีใช้อุดมสมบูรณ์ทุกๆ ประการ



ถวายสังฆทาน อานิสงส์ไม่มีโอกาสได้พบสิ่งที่ลำบากยากแค้น มีแต่ความสุขสมบูรณ์ทั้งภพนี้ และภพหน้า แม้ไปเกิดในภพไหนก็มีแต่ความสุขความเจริญ บริบูรณ์ไปด้วยลาภยศ โภคทรัพย์ พ้นทุกข์ทั้งปวงเสวยสุขสมบัติทั้ง ๓ ประการ อย่างเพียบพร้อม คือ มนุษย์สมบัติสวรรค์สมบัติ และนิพพานสมบัติ เมื่อสิ้นอายุจะเกิดเป็นเทพบุตรเทพธิดา สถิตอยู่ในวิมานทองบนสวรรค์ แม้บุคคลนั้นเข้าสู่นิพพานและอานิสงส์ยังไม่หมดสิ้น

ถวายสร้างหลังคาวิหาร อานิสงส์จะมีความสุข ความเจริญที่สมบูรณ์ทั้งภพนี้และภพหน้ามีผู้คอยปกป้องดูแลรักษา คอยช่วยเหลือคุ้มครองเมื่อมีภัยมาคุกคามเมื่อสิ้นอายุขัยจะปรากฏในสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ อุดมด้วยวิมานแก้ว วิมานทอง พร้อมบริวาร



ถวายธรรมมะ (หนังสือสวดมนต์) จะเป็นผู้มีปัญญาเฉียบแหลม สามารถรู้และเข้าใจในสิ่งต่างๆ ได้ดีแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ ชีวิตไม่ตกต่ำ สามารถเข้าสู่ปกระแสนิพพานได้เร็ว



สร้างเวจกุฎี (สร้างส้วม) ให้วัด อานิสงส์จะไม่มีความทุกข์โศกโรคภัยเลย เพราะสร้างที่ปลดทุกข์ให้กับมนุษย์ จะมีความสุขความสบายทั้งภพนี้และภพต่อๆ ไป



ซื้อที่ดินถวายวัด อานิสงส์ผลบุญนี้ จะทำให้มีอาณาบริเวณที่กว้างใหญ่ไพศาลอีกทั้งมีทรัพย์และบริวาร เมื่อดับขันธ์ไปแล้วจะมีวิมานที่กว้างใหญ่ไพศาลพร้อมด้วยบริวาร มีความสุข ความเจริญทุกๆ ภพ ทุกๆ ชาติ จนถึงพระนิพพาน



ถวายทุนการศึกษาพระปริยัติธรรม อานิสงส์สามารถเรียนรู้เข้าใจทั้งทางโลกและทางธรรมได้ง่ายศึกษาพระไตรปิฎกสำเร็จโดยเร็ว สามารถเข้าถึงพระนิพพานได้ง่าย



ถวายกองเพล (บูชา) จะมีชื่อเสียง มีเกียรติภูมิทั่วทั้ง ๓ โลก เป็นที่เคารพรักทั้งพรหมโลก เทวโลก มนุษย์โลก ถ้าไปเกิดบนสวรรค์ก็จะได้เสวยทิพยสมบัติ เสยสุขชั่วกาลนาน



ถวายระฆัง จะมีเสียงดังกังวาน ไพเราะสดใส มีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วทั้ง ๓ โลก



ถวายพระไตรปิฎก ทำไห้เป็นผู้มีปัญญาเลิศล้ำ สามารถที่จะมองเห็นภพภูมิตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ มีอานิสงส์ที่จะประมาณได้ หากได้เกิดเป็นมนุษย์ ก็จะได้เป็นพระราชาที่ยิ่งใหญ่สมบูรณ์ด้วยแก้ว ๗ ประการ คือ ช้างแก้ว ม้าแก้ว ขุนคลังแก้ว ขุนพลแก้ว ดวงแก้ว จักรแก้ว และชั้นดุสิต บริบูรณ์ด้วยวิมานปราสาทแก้ว ถึง ๘๔,๐๐๐ ปรางค์ นับว่าเป็นอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่สุดประมาณ



สร้างพระอุโบสถ เป็นอานิสงส์ยิ่งใหญ่ไพศาล เมื่อยังชีพอยู่ก็เจริญด้วยอายุวรรณะ สุขะ พละ มีผู้คนชื่นชมยกย่องอุดมไปด้วยเกียรติลาภยศ เต็มไปด้วยความองอาจกล้าหาญเสมอไปทุกที่ เมื่อสิ้นชีพดับขันธ์แล้วจะเสวยสุขอยู่ในสรวงสวรรค์อันเป็นบรมสุข



สร้างกุฏิ เป็นการส่งเสริมบำรุงพระพุทธศาสนาเพราะเป็นการสร้างที่พำนักอาศัยของพระภิกษุสามเณร จะเป็นบารมีอันยิ่งใหญ่เมื่อเป็นมนุษย์เมื่อสิ้นอายุขัยแล้วจะเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ สถิตอยู่ในวิมานอันงดงามด้วยแก้ว ๗ ประการ แวดล้อมด้วยนางฟ้า นางเทพอัปสรเป็นบริวารเสวยสุขย่างเกษมสำราญ ชั่วกาลนาน



สร้างศาลา สำหรับเป็นที่ปฏิบัติธรรมและที่พักสำหรับพระภิกษุสงฆ์และกำบังแดดฝนให้คนทั้งหลายที่สัญจรไปมา ย่อมให้เกิดอานิสงส์ทั้งภพนี้และภพหน้า ย่อมอุดมไปด้วยบุญกุศล ถึงซึ่งความสำเร็จที่ปรารถนา



สร้างเจดีย์ (บูรณะเจดีย์) จะเป็นกุศลจริยาอันประเสริฐ ก่อเกิดประโยชน์สุขแก่ชีวิตคนอย่างมหาศาล เพราะเป็นสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ให้คนทั่วไปได้สักการบูชาอานิสงส์ผลบุญนี้ ย่อมประสบความสุขความเจริญบริบูรณ์ด้วยโภคทรัพย์ และลาภยศ สรรเสริญ ทั้งภพนี้และภพหน้า



บูรณปฏิสังขรณ์ ถือเป็นการจรรโลงพระพุทธศาสนา ศาสนสถานถือเป็นอานิสงส์ผลบุญอันยิ่งใหญ่ นำความสุขความเจริญทั้งภพนี้ภพหน้า จนเข้าสู่พระนิพพาน



ไถ่ชีวิตโค กระบือ อานิสงส์มีอายุที่ยืนยาวปราศจากสรรพทุกข์สรรพโศก สรรพโรค สรรพภัย ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ เรื่องคับแค้นใจจะคลายและหายไปเป็นที่เคารพเมตตาทั้ง ๓ โลก (เพราะโค กระบือ เป็นสัตว์ใหญ่ที่เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม เช่นเดียวกับมนุษย์ อยู่ติดใกล้ชิดกับมนุษย์ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างแม่ลูก เหมือนดั่งมนุษย์) เรื่องทุกข์โศกหมดไป



ปล่อยนก อานิสงส์จะมีอิสรภาพในชีวิตไม่ต้องถูกจองจำ สามารถเดินทางโดยสวัสดิภาพ คดีความจะหลุดรอดพ้นภัย



ปล่อยปลา อานิสงส์ให้ชีวิตพ้นจากอันตรายทั้งหลายทั้งปวง มีชีวิตยืนยาว (อานิสงส์ในการไถ่ชีวิตโค-กระบือ ปล่อยนก ปล่อยปลานี้ เป็นการให้ชีวิตทั้ง ๓ ทาง คือ สัตว์บก สัตว์น้ำ สัตว์ปีก (อากาศ) ถือว่าเป็นการทำครบสูตรทุกประการ คือเป็นการสะเดาะเคราะห์อันยิ่งใหญ่)



ถวายโลงศพ อานิสงส์ดับทุกข์โศกโรคภัย สิ่งอัปมงคลต่างๆ มลายไป มีอายุที่ยืนยาว รอดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง



ปัจจัยให้ผู้ป่วยอนาถา อานิสงส์จะมีสุขภาพดี แข็งแรงทั้งภพนี้และภพต่อๆไป มีผิวพรรณวรรณะสดใส ทั้งกาย-ใจ อุดมสมบูรณ์ในทุกๆ ด้าน



ให้ทุนการศึกษา นักเรียนนักศึกษา อานิสงส์ทำให้เป็นผู้รู้ เป็นผู้ที่มีสติปัญญาเฉียบแหลมไม่ตกต่ำในทุกๆ ภพ ทุกๆ ชาติ อานิสงส์ถึงลูกหลานวงศ์ตระกูล



มูลนิธิผู้พิการตาบอด อานิสงส์ทำให้มีดวงตาที่แจ่มใส สามารถมองเห็นสัจธรรมได้ทิพยญาณ (จักษุ) มีความสุขทุกภพทุกชาติเข้าสู่กระแสนิพพานได้ง่าย



มูลนิธิผู้พิการหูหนวก อานิสงส์ทำให้ได้ทิพยโสต (หูทิพย์) ล่วงรู้ถึงจิตใจคน สามารถสำเร็จญาณเข้าสู่กระแสพระนิพพานได้ง่าย



บริจาคโครงการสาธารณภัย แจกทานผ้าห่ม อานิสงส์จะมีแต่ความสุขสมบูรณ์ มีแต่ความอบอุ่น ไม่ขาดแคลนในทุกภพชาติ บุญกุศลถึงบุตรหลานบริวาร



แจกยาสามัญประจำบ้าน สุขภาพจะสมบูรณ์แข็งแรง ไม่รู้จักเจ็บป่วยทุกภพทุกชาติ



แจกเสื้อผ้า อานิสงส์จะมีเครื่องแต่งกายที่เป็นทิพย์มีความสวยสดงดงามมีรัศมีกาย



อานิสงส์ของการทำบุญขอนำเรื่องที่ท่านหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แห่งวัดท่าซุง อ.เมือง จ.อุทัยธานี ศิษย์เอกของหลวงพ่อปาน แห่งวัดบางนมโค ท่านเล่าไว้นานแล้ว แต่ยังน่าฟังและใช้ได้ตลอดกาล จึงกราบเรียนขออนุญาตท่านไว้ ณ ที่นี้ ทั้งนี้เพื่อเป็นธรรมทาน เรื่องมีอยู่ว่า

“..เรื่องพระสารีบุตร จากพระไตรปิฎกเล่ม ๒๖ หน้า ๑๖๑ เมื่อพระสารีบุตรท่านเจริญพระกรรมฐานเป็นที่สบายอารมณ์แล้ว ท่านไปแดนเปรตพบหญิงเปรตคนหนึ่งผอมมีแต่ซี่โครง เปลือยกายมีเส้นเอ็นสะพรั่ง ท่านจึงถามว่า

“เธอเป็นใคร”

การถามแบบนี้แสดงว่าท่านทราบว่าเปรตนั้นเป็นใคร แต่ระเบียบของพระรู้แล้วต้องทำเป็นไม่รู้ ระเบียบนี้พระพุทธเจ้าทรงใช้เป็นปกติ

เปรตตอบว่า

“เมื่อก่อนในชาติที่ผ่านมาแล้ว ๑๐๐ ชาติ ฉันเป็นมารดาของท่าน เวลานี้ฉันหิวมาก มีความกระหายในอาหาร เมื่อความหิวเกิดขึ้นก็กินน้ำลาย เสมหะ นํ้ามูก ที่เขาถ่มทิ้ง กินไขมันเหลวจากซากศพที่เขาเผา กินโลหิตของหญิงทั้งหลายที่คลอดบุตร เป็นต้น

ลูกเอ๋ย ลูกจงให้ทานอุทิศส่วนกุศลให้แม่บ้าง แม่จะได้เลิกหิวเสียที”

พระสารีบุตรท่านตั้งใจจะช่วยมารดา เมื่อท่านรับรองว่าจะช่วยแล้วท่านก็มาปรึกษากับพระโมคคัลลานะ พระอนุรุทธ พระกับปินะ หรือที่ชาวบ้านหรือพระนักเทศน์เรียกว่า “พระกบิน” ท่านทั้งหมดช่วยกันสร้างกุฏิ ๔ หลังใน ๔ ทิศ (สร้างกุฏิเพิงหมาแหงน)

และถวายข้าวหยิบมือหนึ่ง กับข้าวหยิบมือหนึ่ง ใส่ใบไม้ และนํ้าหนึ่งฝาบาตร ผ้ากว้างคืบ ยาวคืบ หนึ่งผืน ถวายพระสงฆ์เป็นสังฆทานและวิหารทาน แล้วร่วมกันอุทิศส่วนกุศลให้มารดาพระสารีบุตร (มารดาคนนี้เคยเป็นมารดาพระสารีบุตรเมื่อ ๑๐๐ ชาติที่แล้วมา ไม่ใช่มารดาในชาติปัจจุบันของท่านซึ่งก่อนตายท่านเป็นพระโสดาบัน)

เมื่ออุทิศส่วนกุศลให้แล้ว อานิสงส์บังเกิดดังนี้

ถวายข้าวและนํ้า ทำให้เธอได้ร่างกายที่เป็นทิพย์

ถวายผ้าคืบยาวคืบ เป็นเหตุให้เธอได้เครื่องประดับที่เป็นทิพย์

ถวายกุฏิเพิงหมาแหงน เป็นเหตุให้เธอได้วิมานที่สวยงามมาก

ถวายนํ้า ๑ ฝาบาตร เป็นเหตุให้เธอได้สระโบกขรณี

เมื่อยามราตรีเธอก็ปรากฏกายพร้อมทั้งวิมานและสระโบกขรณีให้พระโมคคัลลานะเห็น

ท่านก็ถามว่า “เป็นใคร”

เธอตอบว่า

“ฉันคือมารดาพระสารีบุตรที่เป็นเปรต ที่พระสารีบุตรถวายสังฆทานและพระคุณเจ้าช่วยกันสร้างกุฏิถวายสงฆ์แล้วอุทิศส่วนกุศลให้”

แสดงว่าคนฉลาดรู้จักทำบุญไม่ต้องสิ้นเปลืองมาก ก็ได้รับอานิสงส์สูง เมื่อให้เขา เขาได้รับ เราผู้ทำก็มีผลเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ เมื่อให้ใครก็ตามผู้รับก็มีผลไม่บกพร่อง..”

โปรดอย่าลืมว่า การทำบุญที่ได้บุญมากนั้น “เจตนา” นั้นสำคัญมาก เป็นแรงส่งชั้นดี การทำบุญด้วยวัตถุอันเลิศ ให้กับบุคคลอันเลิศ ปราศจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองใดๆ ทำไปด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่มั่นคง ประกอบด้วยศรัทธาอันดี ถึงพร้อมด้วยปิติเบิกบานใจ

ผลบุญที่ได้ย่อมไพบูลย์ฉันนั้น

ทำสมาธิให้เป็นนิสัย


สมาธิแปลความง่าย ๆว่าสภาพจิตใจที่อยู่นิ่งกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ก่อนเราจะสอนเรื่องนี้ให้ลูกหลานขอให้เราฝึกปฏิบัติให้เป็นวิสัยเสียก่อนจึงจะเป็นตัวอย่างได้ การที่เราได้เห็นเด็กๆคนไหนนั่งสมาธิภาวนาได้อย่างนิ่งๆแสดงว่าเขามีตัวอย่างและได้รับการสอนมาจากพ่อแม่หรือไม่ก็ผู้มีพระคุณทั้งนั้นเพราะของอย่างนี้จู่ๆให้เด็กทำเองไม่ได้หรอกครับ เด็กชอบที่จะเล่นจะซนและไม่อยู่นิ่งๆเสียมากกว่า
ทำสมาธิให้เป็นนิสัย

การฝึกสมาธิเบื้องต้นขอให้เราฝึกสมาธิในอิริยาบถท่านั่งให้ชำนาญก่อนครับ เพราะว่ามันง่ายที่สุดจากนั้นค่อยๆเปลี่ยนไปฝึกในอิริยาบถต่างๆก็ได้ การฝึกเริ่มต้นด้วยการนั่งนั้นเราจะนั่งอยู่ท่าใดก็ไม่สำคัญแต่เมื่อนั่งลงไปแล้วต้องรู้สึกสบายกับร่างกายเพราะเราต้องอยู่ในท่านั้นไปอย่างน้อย 15-20 นาที ใจของเราถึงจะนิ่งเป็นสมาธิได้ ทำไมเราจึงไม่เคยเห็นคนที่นั่งยอง ๆทำสมาธิก็เพราะว่ามันทำให้เมื่อยง่าย หรือไม่ก็ไม่เคยเห็นคนที่ทำสมาธิแล้วนั่งอิงฝาผนังเพราะจะหลับหรือเผลอสติได้ง่ายนั่นเอง

ดังนั้นเวลานั่งก็ต้องนั่งฝึกด้วยท่าขัดสมาธิครับ ท่านี้เหมาะสมที่สุดและนิยมใช้กันมาตั้งแต่ครั้งสมัยก่อนพุทธกาลเสียอีกเหตุผลก็ง่าย ๆเพราะมันไม่ทำให้เมื่อยเร็วและเผลอสติไปที่อื่นได้ยากนอกจากนั้นร่างกายก็ไม่โอนเอนไปที่ใดที่หนึ่งช่วยให้หาจุดศูนย์กลางของร่างกายได้ การฝึกขอให้เริ่มด้วยใช้เท้าขวาทับเท้าซ้ายมือขวาทับมือซ้ายแบบพระท่านสอนมาเลยครับ ง่ายดีมือก็วางบนหน้าตักตั้งลำตัวให้ตรงตั้งสติมั่นคงแล้วก็ค่อยๆหลับตาลง

พอหลับตาลงแล้วปล่อยให้หลับไปอย่างนั้นสักครู่ก่อนครับยังไม่ต้องคิดหรือบริกรรมอะไรพอหลับตาไปสักพักจิตใจก็จะเริ่มฟุ้งขึ้นมาคิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อยๆทีนี้แหละครับค่อยๆตัดเรื่องกังวลทั้งหลายออกจากใจให้หมดเรื่องที่เรากังวลอยู่นั้นมันเป็น“เครื่องผูกพัน” หรือ หน่วงเหนี่ยวใจให้เป็นวิตกกังวลถ้าเรายังมีความกังวลในเรื่องใดเรื่องหนึ่งอยู่การจะเข้าสมาธิให้ได้ก็เป็นเรื่องยาก ความกังวลทั้งหลายที่มันฟุ้งขึ้นมาเช่น เรามีงานอะไรคั่งค้างหรือเปล่าตอนนี้เราจะทำสมาธิก็ยังไม่ต้องไปคิดถึงมัน วันนี้ทะเลาะกับเพื่อนหรือแฟนก็ยังไม่ต้องไปคิดถึงยังไม่ใช่เวลาไปคืนดีปล่อยไปก่อน ทำสมาธิเป็นเรื่องของตัวเองใครทำใครได้ เหล่าญาติ, เพื่อนหรือ แฟนเขาไม่ได้มาทำด้วยจึงไม่ต้องไปกังวลกับสิ่งเหล่านั้นค่อยว่ากันทีหลัง

จากนั้นพอปล่อยวางหรือตัดเรื่องกังวลออกจากใจได้หมดแล้วก็ ทำการ “สำรวมใจ”ครับ คือนึกถึงบุญกุศลที่เราเคยได้กระทำผ่านมาตลอดชีวิตการนึกเรื่องที่สบายใจขึ้นมาจะช่วยให้จิตอยู่นิ่งได้ในระดับหนึ่งและที่สำคัญอย่างไปนึกถึงเรื่องบาปหรือเรื่องไม่ดีเข้าเพราะมันจะทำให้จิตใจกระสับกระส่ายอยู่ไม่เป็นสุขขึ้นมาอีกทีนี้สมาธิก็จะแตกกระเจิงได้ง่ายๆ

เมื่อใจสงบจิตนิ่งพอสมควรแล้วขอให้หายใจยาว ๆและลึก ๆ ช้า ๆให้เต็มปอดก่อนสักสองสามครั้งพร้อมกับพยายามตั้งความรู้สึกให้ตัวปลอดโปร่งโล่งสบายและจึงค่อยหายใจแบบกำหนดลมหายใจ

ลมหายใจเข้าออกที่เราเรียนรู้และกำหนดมาก็คือหายใจเข้าก็ บริกรรมว่า “พุทธ” และ หายใจออกก็บริกรรมว่า “โธ” หรือตามแบบที่ครูบาอาจารย์ของแต่ละท่านสอนกันมาก็จะมีความแตกต่างกันไป เช่นบ้างก็ว่าให้บริกรรม ยุบหนอ พองหนอ แล้วแต่คำบริกรรมเรื่องนี้ไม่ว่ากันครับคือไม่มีอันไหนผิดใช้ได้เหมือนกันซึ่งเมื่อจิตสงบแล้วก็จะหยุดบริกรรมแต่ถ้าจิตเริ่มส่ายไปหรือวอกแวกเมื่อไหร่ก็จะต้องกลับมาบริกรรมใหม่ให้จิตอยู่นิ่ง ๆที่ลมหายใจของตนเองอีกครั้ง

ในที่นี้จะเสนอวิธีการปฏิบัติดังต่อไปนี้ครับ



1.ใช้วิธีการนับเลข

โดยกำหนดลมหายใจเข้าออกแล้วก็ให้นับไปด้วย เพราะการนับจะช่วยตรึงจิตใจได้ดีกว่าการบริกรรมไปเฉย ๆครับการนับแบ่งให้นับเป็น 2 ตอน ในตอนแรกนั้นขอให้เรานับไปช้า ๆโดยนับ เลขไปไม่น้อยกว่าห้าแต่ก็ไม่ควรเกินสิบเรียงตามลำดับไปเพราะถ้าเกินเลขสิบไปแล้วจะกลายเป็นว่าจิตใจจะไปพะวงอยู่กับการนับเลขแทนที่จะจับอยู่ทีลมหายใจหรือถ้าเกิดเรานับเลขไปขาดๆหรือนับข้าม ๆก็จะทำให้จิตใจสับสนยิ่งขึ้นไปอีก

การนับก็ขอให้นับเป็นคู่ ๆหมายความว่า หายใจเข้าก็นับหนึ่ง หายใจออกก็นับหนึ่งหายใจเข้าก็นับสอง หายใจออกก็นับสองเป็นคู่ ๆอย่างนี้ไปจนไปถึงเลขคู่ที่ห้าแล้วย้อนกลับไปนับใหม่จนถึงคู่ที่หก แล้วก็นับต่อไปเรื่อย ๆจนถึงคู่ที่สิบแล้วก็ย้อนกลับไปนับหนึ่งใหม่

เมื่อกำหนดลมหายใจช้า ๆแบบนี้ไปได้เรื่อย ๆแล้วก็เปลี่ยนวิธีนับให้เร็วขึ้นโดยต่อไปนี้ไม่ต้องนับเป็นคู่ ๆแต่ให้กำหนดลมหายใจที่มากระทบมาถึงช่องจมูกเพราะว่าจิตเริ่มเกิดสมาธิแล้วนับหนึ่งถึงห้าแล้วเริ่มใหม่เป็นนับหนึ่งถึงหกค่อยๆเพิ่มจำนวนทีละหนึ่งเรื่อย ๆไปจนกระทั่งครบสิบ จิตจะเริ่มแน่วแน่เป็นกำลังมากขึ้นเอาสติกำหนด ณ จุดที่ลมกระทบที่ปลายจมูก หรือไม่ก็ส่วนของริมฝีปากบนก็ได้ครับ

การกำหนดนับอย่างนี้เรื่อย ๆไปจนกว่าแม้เราจะไม่นับแล้วสติก็จะยังคงตั้งอยู่แน่วแน่อยู่ได้ในอารมณ์เดียวคือลมหายใจเข้าออกนั้นๆเพราะจุดประสงค์ของการนับคือให้สติตั้งอยู่ได้ในอารมณ์นั้น ๆตัดความคิดฟุ้งซ่านทั้งหลายออกไปจากใจ

2.ใช้วิธีการตามลมหายใจ

ลำดับต่อไปคือ เราหยุดนับแล้วใช้สติติดตามลมหายใจไปไม่ให้ขาดระยะ ไม่ได้หมายความว่าต้องตามไปกับลมที่เดินผ่านเข้าจมูกของเราหรือเข้าไปจุดกลางหัวใจ ลงไปสะดือหรือตามลมจากท้องขึ้นมาที่อกแล้วออกมาที่จมูกซึ่งเป็นต้นทางหายใจอย่างนี้จะทำให้สภาวะกายและใจเกิดความสับสนวุ่นวายครับ

การติดตามลมหายใจที่แท้คือ ใช้สติตามลมหายใจตรงจุดที่ลมกระทบ ซึ่งก็คือบริเวณปลายจมูกกับริมฝีปากบน ถ้าจะเปรียบเทียบให้เห็นชัดก็เหมือนคนที่เลื่อยไม้ที่ตั้งสติเอาไว้ที่คมเลื่อยกับจุดที่เลื่อยกระทบไม้เท่านั้น การที่จิตจดจ่อกับฟันเลื่อยกับจุดที่เลื่อยเพียงอย่างเดียวก็จะทำให้คนเลื่อยไม้เลื่อยไม้ได้เร็วงานก็จะสำเร็จได้เร็วยิ่งขึ้น

วิธีที่กล่าวมานี้ง่ายและปลอดภัยที่สุดเรียกว่าการฝึกสมาธิตามหลัก “อานาปานสติ” หรือการกำหนดลมหายใจเข้าออกให้เป็นสมาธินั่นเองฝึกให้บ่อยๆจนกลายเป็นปกติวิสัยเข้าร่างกายก็จะซึมซับการทำสมาธิไปได้เองจิตก็จะนิ่งเร็วอีกทั้งยังส่งผลดีหลายอย่างกับชีวิตด้วยครับ

เรื่องของการฝึกสมาธินี่มีหลายรูปแบบครับไม่ได้กำหนดว่าสิ่งที่ผมนำเสนอนี้จะเป็นรูปแบบตายตัวหากคุณผู้อ่านจะกำหนดด้วยวิธีอื่น ๆตามแต่ที่รู้จักหรือเคยปฏิบัติมาก็ไม่ว่ากันครับอย่างไหนแบบไหนก็ดีต่อผู้ฝึกผู้กระทำด้วยกันทั้งนั้น

ใครที่เคยฝึกสมาธิมาบ่อยๆจะสามารถทำให้จิตใจที่เคยว้าวุ่นกลับมาเป็นสงบเยือกเย็น คนที่เคยเอาแต่ใจตัวเองเป็นคนอารมณ์ร้อนฉุนเฉียวมาก่อนก็ทำให้เป็นคนหนักแน่นมีเหตุผลมากขึ้นไม่โกรธง่ายและรู้จักระงับอารมณ์ได้เป็นอย่างดีทั้งยังมีจิตใจงามยังผลให้สภาพจิตโดยทั่วไปมีแต่ความปลอดโปร่ง ผ่องใสและบ่งบอกได้จากใบหน้าที่อิ่มเอิบมากขึ้นทำให้รู้จักมองดูตัวเองและผู้อื่นตามความเป็นจริง

แต่สิ่งสำคัญที่มากยิ่งไปกว่า ก็คือ คนที่ฝึกสมาธิมาดีแล้ว จะอยู่ในสภาพที่ “พร้อมและง่ายต่อการสั่งสอน” ครับในที่นี้หมายความว่าง่ายที่ปลูกฝังคุณธรรมและนิสัยที่ดีต่าง ๆ รู้จักทำให้ใจตัวเองสงบและสะกดยับยั้งผ่อนหนักเบาความทุกข์ที่จะเกิดขึ้นภายในใจได้ พูดให้ทันสมัยขึ้นมาหน่อยก็คือ “สมาธิทำให้คนเรามีวุฒิภาวะทางอารมณ์” และนั่นเป็นสิ่งสำคัญหรือเป็นบาทฐานในการดำเนินชีวิต ทำให้มีสติเสมอในการครองตน ครองเรือนรู้จักตามทันพฤติกรรมของตนเอง ทั้งกาย วาจาและใจ ตามทันหมายความว่า รู้ว่าอะไรดีไม่ดีแล้วจะเอาแต่สิ่งที่มีประโยชน์สิ่งที่เป็นส่วนดีของตัวเองออกมาใช้อย่างเต็มที่โดยไม่ยอมเปิดช่องให้สิ่งที่เลวร้าย หรือความนึกคิดที่ไม่ดีมาตามทำลายจิตใจของตัวเองได้เลย เพราะว่ามันทำให้ไม่มีความสุขไงครับใครเขาจะไปอยากได้

ประโยชน์ที่สำคัญข้อนี้เราต้องฝึกให้ลูกหลานของเราได้รู้ตามและนำไปปฏิบัติให้ถูกต้องแต่ว่ากับเด็ก ๆแล้วเรายังไม่จำเป็นต้องแนะนำวิธีที่เราได้ฝึกมาหรือปฏิบัติเป็นแบบแผนที่ว่ามานี้ทันทีเลยก็ได้เพราะขึ้นชื่อว่าเด็กนั้นอย่างไรเสียก็ไม่อยากจะอยู่นิ่งอยู่แล้วเรื่องที่จะจับเอาแกมานั่งนิ่ง ๆแบบเรานั้นลืมไปได้เลย และเป็นเรื่องยากจริงๆถ้าพ่อแม่คนไหนบังคับให้ลูกทำแล้วก็บอกเขาแต่เพียงว่าทำแล้วมันดี แต่แทนที่ว่าจะดีอย่างที่ปากพยายามจะว่านั้นจะกลายเป็นการบังคับแกไปเสีย แล้วจะทำให้เขารู้สึกต่อต้านการฝึกทำสมาธิไปเลย ดังนั้นค่อยๆเป็นค่อยๆไปจะดีกว่า

การฝึกสมาธิเบื้องต้นสำหรับเด็กไม่ต้องถึงกับลากให้เขามานั่งสมาธิตามแบบแผนแต่ว่าขอให้เริ่มด้วยการฝึกด้วยการกระทำตามกิจกรรมธรรมชาติให้เขาหัดทำอะไรให้นานขึ้นเป็นลำดับ เช่นการสอนให้วาดรูป , สอนให้อ่านนิทานหรือหนังสือการ์ตูนใด ๆ ก็ได้ให้นานขึ้นและพยายามให้เขาทำให้เสร็จ เพื่อให้เขามีสมาธิจดจ่อกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งให้นานขึ้น

หลังจากที่เขาได้ทำเสร็จแล้วก็ควรจะให้รางวัลเล็ก ๆน้อย ๆเป็นการเสริมกำลังใจไปด้วยครับ การฝึกสมาธินี้ผู้ใหญ่ก็ต้องใช้ความอดทนให้มากขึ้นในการสอนเพราะเด็กจะรู้สึกอึดอัดบ้างในทีแรกและไม่ยอมทำตามเพราะเป็นเรื่องใหม่หลังจากที่เด็กสามารถทำอะไรได้นานขึ้นกว่าเดิม ก็ค่อย ๆปรับกิจกรรมที่จะส่งเสริมการสร้างสมาธิให้นานกว่าเดิมและมีความเรียบง่ายกว่าเดิม เช่น ให้ฟังเพลงที่เขาชอบนานๆ และฝึกให้ร้องตามให้ได้อย่างนี้เป็นต้นเป็นการส่งเสริมการฝึกออกเสียงและการอ่านไปในตัว ส่วนเด็กคนไหนโตหน่อยจะฝึกนั่งสมาธิตามแบบที่กล่าวมาไปเลยก็ได้ครับถ้าเขายังไม่ได้สมาธิอย่างน้อยเป็นการฝึกนับเลขก็ยังดีใช่หรือเปล่าครับ

เราจะสังเกตได้ว่าหากเด็กคนไหนที่ได้รับการฝึกฝนสมาธิมาบ่อย ๆแล้วเขาจะกลายเป็นคนที่ไม่ค่อยดื้อค่อยซนและเลี้ยงง่ายส่งผลต่อเรื่องการเรียนให้ดีขึ้นด้วยอย่างเห็นได้ชัดเพราะจิตเป็นสมาธิได้เร็วเขาก็จะเข้าใจสิ่งที่คุณครูสอนได้ดีขึ้น คนเป็นพ่อแม่ต้องพยายามฝึกทำสมาธิให้เป็นกิจวัตรเป็นวิสัยไปเลยครับเพราะทำแล้วได้ผลดีหลายอย่างตามที่ได้กล่าวมา เด็กเห็นเด็กก็อยากทำตามเป็นพฤติกรรมการเลียนแบบตามธรรมชาติถ้าพ่อแม่ทำแต่เรื่องดีๆให้ลูกเห็นรับรองว่าเด็กคนนั้นเติบโตขึ้นมาก็เป็นคนดีตามอย่างแน่นอน

สิงโตหิน... วังต้องห้าม ที่แม้แต่ ... " ฮ่องเต้ยังไม่กล้าสบตา " !!???

http://www.soccersuck.com/boards/topic/1528566/1#35184533

http://www.manager.co.th/daily/viewnews.aspx?NewsID=9560000153465

ใบเฟิร์น รูปเดียว]

: วารปน้องนิชาในเป็นต่อ]

: # จำนวนแผล่บสะสมที่ใช้เลื่อนยศ(แบบปรกติ) ::


จำนวนแผล่บสะสมที่ใช้เลื่อนยศ

------ 0 แผล่บ
------ 301 แผล่บ
------ 451 แผล่บ
------ 601 แผล่บ
------ 751 แผล่บ
------ 951 แผล่บ
------ 1201 แผล่บ
------ 1501 แผล่บ
------ 1801 แผล่บ
------ 2101 แผล่บ
------ 2401 แผล่บ
------ 2701 แผล่บ
------ 3001 แผล่บ
------ 3501 แผล่บ
------ 4001 แผล่บ
------ 4301 แผล่บ
------ 4601 แผล่บ
------ 4901 แผล่บ
------ 5201 แผล่บ
------ 5701 แผล่บ
------ 6201 แผล่บ
------ 7001 แผล่บ
------ 8001 แผล่บ
------ 10001 แผล่บ
------ 12001 แผล่บ
------ 14001 แผล่บ
------ 16001 แผล่บ
------ 18001 แผล่บ
------ 20001 แผล่บ
------ 25001 แผล่บ
------ 30001 แผล่บ
------ 35001 แผล่บ
------ 40001 แผล่บ
------ 45001 แผล่บ
------ 50001 แผล่บ
------ 55001 แผล่บ
------ 60001 แผล่บ
------ 65001 แผล่บ
------ 70001 แผล่บ
------ 75001 แผล่บ
------ 80001 แผล่บ
------ 85001 แผล่บ
------ 90001 แผล่บ
------ 100001 แผล่บ
------ 120001 แผล่บ
------ 150001 แผล่บ
------ 180001 แผล่บ
------ 200001 แผล่บ
------ 250001 แผล่บ
------ 300001 แผล่บ
------ 350001 แผล่บ
------ 400001 แผล่บ
------ 450001 แผล่บ
------ 500001 แผล่บ
------ 550001 แผล่บ
------ 600001 แผล่บ
------ 650001 แผล่บ
------ 750001 แผล่บ
------ 800001 แผล่บ
------ 850001 แผล่บ
------ 900001 แผล่บ
------ 1000001 แผล่บ



ข้อมูลอาจคลาดเคลื่อนไปบ้างนะครับ บางยศผมก็ยังไม่ทราบแผล่บสะสมที่แน่นอนในการเลื่อนยศ
ยศไหนที่แผล่บไม่ตรง PM มาบอกผมนะครับ เดี๋ยวผมแก้ไขให้

ทำความสะอาดจิตอย่างอะเอียดด้วยการเจริญภาวนา



การถือศีลนั้นแม้ว่าจะเป็นการชำระจิตให้สะอาดที่มากกว่าทานหลายเท่า แต่ก็ยังถือว่าเป็นการ
ทำความสะอาดจิตอย่างอะเอียดด้วยการเจริญภาวนาชำระจิตให้สะอาดด้วยข้อปฏิบัติทางกายและวาจาไม่ให้หลุดออกมา และทำให้ดูนิ่งเป็นปกติเท่านั้น หากว่ากันในหลักวิทยาศาสตร์จิตวิทยา คือสามารถควบคุมและชำระจิตใจได้ในส่วนที่เป็นจิตรู้สำนึกและจิตก่อนสำนึก ส่วนที่เป็น “จิตใต้สำนึก”นั้น ศีลยังไม่อาจจะควบคุมหรือทำให้สะอาดบริสุทธิ์ได้เพียงพอ

การเจริญภาวนาในแบบวิธีแห่งพุทธศาสนาเป็นการทำความสะอาดจิตอย่างละเอียดเป็นการซักฟอกจิตให้สะอาดจนถึงที่สุดคือ ให้จิตเบาบางไปจากสิ่งปรุงแต่ง (กิเลสทั้งหลาย) จนกระทั่งหมดไปในที่สุดเมื่อทำการซักฟอกจิตใจจนหมดกิเลสแล้วมันก็ไม่มีอะไรปรุงแต่งอยู่ในจิตอีก จิตก็ว่างเปล่าไม่อาจจะนำไปก่อกรรมสร้างกรรมไม่ดีใด ๆคือ ไม่อาจจะสร้างเจ้ากรรมนายเวรได้อีกต่อไป

ที่บอกว่า การเจริญภาวนาด้วยสมาธิและเจริญปัญญานั้นจะเป็นการทำให้เจ้ากรรมนายเวรพอใจได้สูงสุดนั้นแท้ที่จริงก็คือ เจ้ากรรมนายเวรของเรานั้นมีอยู่อีกเป็นจำนวนมากมายมหาศาลนับไม่ถ้วน แม้เราจะสร้างบุญในทานในศีลให้มากมายเพียงใดเท่าไหร่ก็ไม่พอแจกจ่ายให้เขาเหล่านั้นได้รับบุญเอาไว้ทั้งหมด

นอกจากนั้นยังเจ้ากรรมนายเวรอีกจำนวนมากที่ไม่สามารถมารับบุญที่เราได้อุทิศไปให้ได้ เพราะตัวเขาเองยังต้องชดใช้กรรมอยู่ในภพภูมิอื่นยังไม่ถึงเวลารับบุญนั้นไป กรรมของเราก็ยังไม่ได้รับการอโหสิกรรมง่าย ๆเสียทีต้องติดค้างกันอยู่เรื่อย ๆไป เหมือนกับเราเป็นหนี้แล้วพยายามเอาเงินไปคืนเจ้าของบ้าน โดยที่ทุกอย่างมีความสมบูรณ์แบบทุกอย่างตั้งแต่ เงินที่ได้มา เจตนาจะเอาให้คืน แต่พอไปถึงเจ้าหนี้กลับไปอยู่บ้านเสียอย่างนั้น

การเจริญภาวนาเป็นการทำให้เราหลุดพ้นจากเงื่อนไขทั้งหลายของเจ้ากรรมนายเวรทั้งปวง เป็นทางไปสู่การนิพพาน เพราะเมื่อเราสามารถหลุดพ้นไปจากการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว กรรมของเจ้ากรรมนายเวรก็ตามไปส่งผลให้ไม่ถึงเพราะไม่รู้จะส่งให้ใคร ไม่มีรูปนั้นเหลืออยู่อีกแล้วจึงต้องยุติกรรมนั้นไปเสียยกตัวอย่างให้เป็นรูปธรรมก็เช่น เราเป็นเจ้าหนี้ไปตามทวงลูกหนี้แต่ปรากฏว่า ลูกหนี้กลับตายเสียแล้วแม้อยากจะตามไปทวงถึงไหน ๆก็ไม่อาจจะไปตามเอาคืนได้อีก



แล้วการเจริญภาวนาแบบใดที่ทำให้หลุดพ้นจากเจ้ากรรมนายเวร ?

การบำเพ็ญภาวนาที่ถูกวิธีนั้นมีอยู่ 2 แบบ คือ การทำสมาธิ และ การ เจริญปัญญา

การทำสมาธิคือ การกำหนดใจให้นิ่งกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งอยู่เป็นอารมณ์เดียว ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตามขอให้เพียงแต่ใจอยู่นิ่งไม่วอกแวกก็คือเป็นสมาธิ เช่นการไหว้พระสวดมนต์จิตก็จะนิ่งอยู่ที่บทสวด หรือการนั่งสมาธิจิตก็จะนิ่งอยู่ที่ลมหายใจอย่างนี้ ก็ถือว่าเป็นสมาธิซึ่งเป็นพื้นฐานของการชำระจิตให้สะอาดที่อยู่ในกมลสันดานของแต่ละคน เมื่อจิตอยู่นิ่งแล้วก็เกิดความง่ายที่จะทำให้สะอาดเพราะรู้ว่าจิตอยู่ตรงไหนจากนั้นจึงค่อยใช้ การเจริญปัญญา เป็นการซักฟอกให้สะอาดหมดจดในชั้นต่อไป

การเจริญปัญญานั้นต่างไปจากความเป็นสมาธิ ตรงที่สมาธิเป็นเพียงการทำใจให้สงบนิ่งอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งแต่เพียงอารมณ์เดียวแน่นิ่งอยู่อย่างนั้นโดยไม่ได้นึกคิดอะไร แต่ การเจริญปัญญา (คำพระท่านว่า วิปัสสนา) ไม่ใช่ทำให้แค่จิตใจตั้งมั่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเท่านั้น

การเจริญปัญญาเป็นการคิด “ใคร่ครวญ” เพื่อหาเหตุผลในสภาวะที่เป็นธรรมและความจริงในแต่ละสรรพสิ่งว่า สิ่งทั้งหลายในโลกนี้เป็น สิ่งที่ไม่เที่ยงแท้ เกิดขึ้น ตั้งอยู่แล้วก็ดับไป (อนิจจัง), ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นทุกข์ (ทุกขัง) คือทุกอย่างเป็นสภาพที่ไม่อาจทนอยู่ในสภาพเดิมได้ เกิดขึ้นแล้วไม่อาจทรงตัวต้องเปลี่ยนแปลงไปทำให้อารมณ์เกิดความเปลี่ยนแปลงตามก่อให้เกิดความทุกข์ตามมา และ สุดท้ายคือ ทุกสิ่งไม่มีตัวตนและไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตนหรือเป็นของ ๆ ใครใด ๆ ทั้งสิ้น(อนัตตา)

เมื่อใดก็ตามที่เราพิจารณาสิ่งต่าง ๆ รอบตัวให้เป็นไปตามที่กล่าวมานี้ได้ก็ถือได้ว่าได้ทำการชำระจิตให้หมดจดจนบริสุทธิ์ที่แท้เพราะจิตใจสามารถยอมรับสภาพความจริงทั้งหลายและความเป็นไปทั้งหลายของโลกได้โดยดุษณี

การเจริญภาวนานี้ ได้ก็ขอให้ฝึกนั่งสมาธิ อย่างน้อยๆวันละ 15 นาที เป็นการฝึกจิตใจให้นิ่ง อานิสงส์ที่ได้ก็จะทำให้ได้สติปัญญาที่เฉลียวฉลาดและมีความสามารถปล่อยวางจากทุกสิ่งได้ง่ายเข้าใจในความเป็นไปของกรรม จิตใจจะรู้วิธีการแก้ปัญหาต่าง ๆได้โดยอัตโนมัติ เช่นเมื่อเจ้ากรรมนายเวรตามมาถึงเพื่อทวงคืนหนี้ที่ได้ติดค้างไว้ก็จะใช้ปัญญาในการแก้ปัญหาได้อย่างตรงไปตรงมาเมื่อชำระหนี้กรรมกันได้เป็นที่เข้าใจและรับรู้ต่อกันแล้วก็ทำการอโหสิกรรมให้แก่กันก็ถือว่าหมดเวรหมดกรรมกันไป



แต่ทว่าการเพียรสร้างบุญด้วยวิธีการทั้ง 3 ประการที่กล่าวมานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายได้ยกโทษและอโหสิกรรมให้กับเราได้ทั้งหมดในทันทีต้องอาศัย หลักสำคัญอีก 3 ประการเป็นองค์ประกอบคือ

1. มีความสม่ำเสมอในบุญ

การทำบุญนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ยากกว่าทำบาป แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เหลือวิสัยจนไม่สามารถทำได้ในเมื่อเจ้ากรรมนายเวรของเรามีมากมายมหาศาลทั้งในปัจจุบันชาติและอดีตชาติ รวมไปถึงผู้ที่ยังรอให้เราส่งบุญไปให้อีก การกระทำบุญทั้ง 3 แบบ ทาน ศีล ภาวนา นั้นต้องมีความสม่ำเสมอ เหมือนกับเวลาที่เราทำงานประจำของเรา

คำว่างานประจำก็คือ ต้องทำอยู่ประจำทำทุกเมื่อเชื่อวันจึงจะเกิดความชำนาญ บุญก็เช่นเดียวกันต้องมีความสม่ำเสมอในการสร้างบุญ บุญนั้นก็จะได้พอกพูนขึ้นมาเรื่อยๆและเวลานำไปใช้ก็จะมีความชำนาญในการใช้ไม่ให้เสียไปโดยเปล่าประโยชน์เช่นกัน



2. มีความมากพอในบุญ

นอกจากมีความสม่ำเสมอแล้วการทำบุญก็ต้องมีความมากพอที่จะนำบุญนั้นไปอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรได้ให้มากที่สุดผลของการรับบุญก็จะทำให้เจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรมให้ได้มากตามบุญที่ได้แจกจ่ายออกไป เปรียบเทียบเหมือนเราตักน้ำใส่ตุ่มน้ำที่บ้าน เราต้องตื่นมาแต่เช้าและทำเป็นประจำเสมอ แต่ถ้าเราตักน้ำใส่เป็นประจำเพียงแค่วันละขันมันก็ยังน้อยเกินไปไม่พอจะนำไปใช้ประโยชน์ได้ ถ้าจะให้มากพอให้มันเต็มตุ่มในแต่ละวันก็ต้องตักวันละหลาย ๆถัง บุญก็เช่นเดียวกันขอให้สร้างให้มากพอที่จะอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย และเป็นเสบียงเหลือไว้ให้เราติดตัวเก็บไว้ใช้เวลาเดือดร้อนอีกด้วย



3. มีความนานพอ

อย่างที่กล่าวไว้ว่า เจ้ากรรมนายเวรมีมากมายมหาศาล จะเอาน้ำที่เป็นบุญเพียงตุ่มหรือสองตุ่มไปแบ่งไปแจกจ่ายให้เขากินเพื่อคลายทุกข์คลายร้อน ดับกระหายเพียงแค่นั้นยังไม่พอยังต้อง “สะสม” มันไปเรื่อย ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ กฎแห่งความสำเร็จก็ขึ้นอยู่กับ 3 ข้อนี้เท่านั้นทุกความสำเร็จจะต้องใช้เวลาสะสมในตัวของมันเอง เมื่อสร้างบุญได้สม่ำเสมอ, มากพอ, และนานพอ ก็จะทำให้บรรลุธรรมถึงขั้นสูงสุดอันคือ พระนิพพานได้

การบรรลุพระนิพพานเป็นเหตุให้บุคคลสิ้นเวรสิ้นกรรมสิ้นบาปสิ้นบุญหมดแล้วทุกอย่าองในโลก เหมือนดังที่พระพุทธเจ้าของเรา ได้บำเพ็ญเพียรสร้างบุญมากว่า 500 ชาติ และใน สิบชาติสุดท้ายก็ได้บำเพ็ญสร้าง “มหาทศบารมี” จนในชาติสุดท้ายพระองค์ก็ตรัสรู้สิ้นเวรกรรมในโลกและหลุดพ้นไปในที่สุด