กลายมาเป็นสายทำเกมจ่ายบอลแน่นอน กับยิงสามแม่นกลับมาใช้กันเยอะอีกครั้ง แบบพวกเช ลาเมโล่ หรือฮาลิเบอร์ตัน อะไรพวกนั้น ทั้งที่ช่วงนึงการ์ดสายฮีโร่ร่างเล็กที่ใช้ร่างกายพุ่งทำคะแนนจะนิยมมากในลีก จากการแจ้งเกิดของเอไอ จากนั้นก็ไล่มาเพียบ ดีเหว็ด / ดีเร็ค โรส / ไอเซย์ โทมัส / จอห์น วอลล์ / รัสเซล เวสบรู๊ค / แบรดลี่ย์ บีล / เดเมี่ยน ลิลลาร์ด และอีกหลายคน ซึ่งบางคนเจ็บบ่อย บางคนฟอร์มหาย เพราะการใช้ร่างกายเปลืองมีส่วนสำคัญในการยืนระยะ รุ่นใหม่ๆก็มีจากับเอ็ดเวิร์ดมั้งที่ยังเล่นแบบนี้ คนแรกเริ่มเจ็บบ่อยส่วนคนหลังร่างกายดีแถมยิงสามได้ด้วย

สะพานทองเปลี่ยนเมต้า NBA อะ

ยุคน้ำกร่อย มีแต่ two-way guard
สร้างจังหวะยิงสามแล้วลงไปเน้นเกมรับกันก็พอ

จริงแหะ สไตล์นี้เด่น ๆ มี แอนท์ / จา / เช

ซีรี่ย์ยาว บาดเจ็บไม่คุ้ม
แต่ถ้าเป็นนาทีท้ายๆ q4 ก็เห็นว่าหลายคน ยังไดว์ฟ
อยู่นะ

มีแต่ จา กับ ant นี่แหละ ที่ พี่แก
จะไดร์ฟ มันทุก play

การ์ดoversizeมันเป็นของแรร์ครับ
พวกนี้ถ้าโผล่มา ได้เป็นtop pickตลอด
การใช้งานมันกว้าง ยิ่งตอนบุก มันอมการ์ดอีกฝั่งได้นี่โคตรสบาย
แบบเคดคันนิ่งแฮมอะ ใช้คุ้มเลย
ย้อนไปไกลๆหน่อยก็ลอนโซ่ พีคๆเลยก็ลูก้า
เอาแบบแปลกๆหน่อยก็ยานิสตอนที่คิดให้ไปถือบอลอะ เหย็ดแม๋ อย่างคึก

ไม่แปลกใจ

ตัวอย่างในอดีตมีให้เห็นหลายคนละ สไตล์นี้แก่ตัวไปเจ็บจนเล่นไม่เหมือนเดิมแทบทุกคน

มีเต่าที่ยังฟิต แต่พอไม่ได้พัฒนาเรื่องชู้ตตั้งแต่ต้นอาชีพ ทุกวันนี้ก็ทำได้แค่เป็นการ์ดชุดสองกับสัญญาขั้นต่ำในช่วงที่ร่างกายถดถอย

สู้หันมายิงบ่อยขึ้น สเปซซิ่งให้เพื่อนได้อีก ร่างกายก็ไม่ต้องปะทะเยอะ เสี่ยงต่ออาการบาดเจ็บน้อยดีกว่า