ช่วงนี้ผมชอบร้านเจ๊เนี้ยว ตรงทางไปวังทองอะ เมนูกุ้งอร่อยดี

สำหรับผมเป็นจุดหมายครับ เพราะเป็นบ้านที่พักใจ ฮีลใจในวันที่เหนื่อยล้าจากความเครียดจากที่ทำงาน ได้กลับมาเยี่ยมพ่อแม่ กินกับข้าวฝีมือน้าสาว แวะไหว้พระวัดใหญ่ กลับไปเดินเล่นดูที่เก่าๆที่เคยไปตอนเป็นนักเรียน แวะหาเพื่อนที่ส่วนใหญ่ก็เรียนมน.และทำงานกันอยู่ทีพิดโลก ส่วนผมออกจากบ้านมาเรียนที่ชลบุรีแล้วเข้ามาทำงานอยู่กรุงเทพ ก็เลยมีเวลากลับแค่ปีละ 3-4 ครั้ง แล้วแต่ความคิดถึงบ้าน พิดโลกเปลี่ยนไปเยอะมากนับจากวันที่ผมออกจากบ้านมา 20กว่าปี แต่กลับไปทีไรก็จะคิดถึงบรรยากาศเก่าๆครับ ทุกวันนี้กลับไปบ้านไม่รู้แล้วว่าที่เค้าฮิตๆกัน มันอยู่ที่ไหน 555 ส่วนตัวผมคิดถึงก๋วยเตี๋ยวเรือแพเพ็ญ กับ แป๊ะเจ้าเก่าครับ

หัวเมืองตั้งแต่โบราณ
เมืองเบ้อเร่อเท่อ ความซับซ้อนของวัฒนธรรมเมืองไม่ต่างอะไรกับอุดรขอนแก่น
เอาอะไรมาเป็นแค่เมืองทางผ่าน

ถ้าพิษณุโลกเมืองทางผ่าน อีก 60 กว่าจังหวัดเตรียมเละเทะได้เลย

คนพิดโลกเหมือนกัน ยังไปไม่หมดทุกที่เลย ที่เที่ยวโคตรเยอะ คาเฟ่น้ำตกอีกเพียบ

ร้านอาหารสไตล์ผู้ใหญ่ ปกติผมเป็นคนเกลียดอาหารประเภทนี้ แต่พ่อผมชอบ
แต่ยอมรับเลยร้านนี้ อร่อยจริง