เกินฝันจัดๆ ไม่คิดว่าชาตินี้ จะได้เห็นชูถ้วย ไม่ใช่แค่ 1 แต่ 2 เลย

ของผม ยุคสไปซ์บอย แม็คก้า เรดแนปป์ ฟาวเลอร์ คอลลีมอร์

ยุคปลาย90 ยอมรับได้นะ เพราะมันไม่ได้ตกต่ำ(แบบแมนยูปัจจุบัน) แต่แค่ไม่ได้แชมป์ลีก และเป็นช่วงที่ผมเริ่มดูบอลและเริ่มศึกษาความเป็นลิเวอร์พูล

ยุค2000 ก็ยังโอเค มีบอลถ้วยมาครบ ทั้งUCL ยูโรป้า(ยูฟ่าคัพ) เอฟเอ ลีกคัพ มาให้เห็นตลอด ขาดแค่แชมป์ลีกถ้วยเดียว

ยุค2010 แน่นอนว่า ช่วงต้นกลายเป็นยุคตกต่ำที่สุดเท่าที่เคยดูลิเวอร์พูลมา(แน่นอนว่าไม่แย่เท่าแมนยูปัจจุบัน) เป็นยุคที่ผมดูลิเวอร์พูลแข่งน้อยมาก แต่ก็โชคดีว่า ไม่ได้จมกับความตกต่ำนาน จนตุลาฯ2015 มีน้าหนวดใส่แว่นเข้ามาทำทีม

ยุค2020 หลังจากตาหนวดเข้ามา4ปี ก็ได้แชมป์UCL และแชมป์สโมสรโลก หลังจากนั้น1ปี ก็ได้แชมป์ลีกในรอบ30ปี ยังไม่พอ 2ปีต่อมายังมีดับเบิ้ลแชมป์บอลถ้วยอีก มันเป็นช่วงที่ผมมีความสุขในการดูบอลสุดๆ(ซึ่งตรงข้ามกับแฟนผี)

ผมเริ่มเชียร์ตั้งแต่สมัย เชรา อุลลิเยร์ ซึ่งการได้ Top 4 ก็หรูแล้ว

ยุคมืดสุดๆ หนักสุดๆ คือ ตอนสมัย ปู่รอย
ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมทีมงานหงส์ถึงเลือกปู่รอยมาเป็น ผจก.ทีม
ซึ่งสำหรับผม คือ มันไม่ได้ทั้งผู้จัดการทีม กับ นักเตะที่ซื้อเข้ามาเลยแม้แต่น้อย

จุดเปลี่ยนที่ดีที่สุดสำหรับผม คือ การเข้ามา Takeover ของ FSG
มันเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ฉลาดซื้อ ฉลาดขาย แถมฉลาดเลือกทีมงาน
โดยเฉพาะการมาของ ไมเคิล เอ็ดเวิร์ด กับ คล็อปป์

และสิ่งที่ผมชอบที่สุด คือ การซื้อนักเตะแบบ Moneyball
ซื้อนักเตะจากข้อมูลล้วนๆ เช่น ซาล่าห์ ฟานไดร์จ อลิซอน

พอคล็อปป์ไป บอกตรงๆว่า ไม่รู้เลยว่าจะเอาใครมาดี
เพราะ คิดว่าอลอนโซ่ไม่มาแน่นอน คงเป็น อโมริม
แต่ไปๆมาๆ อโมริม เล่น 343 มันไม่เข้ากับทีม
ทีมงานเลยไปเลือก สล็อท แทน ซึ่งเอาจริงๆ คนนี้ใครว๊ะ?

แต่แค่ปีเดียว ทีมงานเบื้องหลังของลิเวอร์พูลก็โชว์ศักยภาพให้เห็น
ว่าการเลือก สล็อท เข้ามาสานงานต่อคล็อปป์ เป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงๆ

จากตอนเด็กที่ชอบแมนฯยูตามแม่เพราะชอบเบ็คจนแมนฯยูขายเบ็คไปแล้วช่วงนั้นแม่ก็ไม่ได้ดูบอลทำให้ผมเลยไม่ได้ติดตามเชียร์แบบจริงจังจนห่างเหินไปหลายปีจำได้ว่าเกมล่าสุดที่ดูบอลคืออังกฤษแพ้บราซิลในบอลโลก2002

ได้กลับมาเริ่มดูบอลอีกครั้งในบอลโลก2006แล้วเริ่มหาทีมเชียร์แบบจริงๆจังๆ ตอนแรกยังชั่งใจว่าจะเชียร์แมนฯยูต่อหรือเลือกลิเวอร์พูลดี ที่จะเลือกลิเวอร์พูลเพราะชอบเจอร์ราร์ดสุดท้ายก็เลือกมาเชียร์ลิเวอร์พูลโดยที่ไม่ได้รู้เลยด้วยซ้ำว่าลิเวอร์พูลพึ่งได้แชมป์ยุโรปเมื่อปีก่อน

ส่วนยุคมืดนี่จะว่าไงดี ตอนนั้นอยากแยกทางกับราฟานะตอนแรกได้ปู่รอยมาแล้วเห็นผลงานกับฟูแล่มก็คิดว่าพอไหวมั้ง ใครจะคิดว่าจะพาลิเวอร์พูลดิ่งไปจนหนีตกชั้นช่วงนึง พอได้คิงเคนนี่มาคุมนี่คือการรีเทิร์นของคิงจริงๆ ถึงใครจะปรามาสแกว่าตกยุคแต่แกคือคนที่ทำให้ผมได้เห็นลิเวอร์พูลคว้าแชมป์หลังจากเชียร์มา6ปีถึงจะแค่ถ้วยเล็กๆก็เถอะ

ยุคนั้นแค่ลุ้นไป UCL กับลุ้นถ้วย UCL ในลีคลุ่มๆดอนๆ แทบไม่ได้้ใกล้เคียงลุ้นแชมป์เลย ต้องเห็นคู่ปรับยิ่งใหญ่ ยังดีที่มีบาร์ซ่ามาช่วยหยุดในถ้วยยุโรป ไม่งั้น UCL ก็โดนตามทันไปแล้วด้วยซ้ำ

ยุคตอเรส เรียกยุคมืดมั้ย ตอนนั้นพี่แกหล่อเท่จริง เป็นคนที่ให้เชียลิเวอร์พูลเลย

ผมเริ่มเชียร์ตั้งแต่ปี 98 รู้จักลิเวอร์เพราะโอเว่น แต่รักเพราะเจอร์ราร์ด ผ่านมาทุกยุค
ยิ่งยุคปู่รอยแทบไม่อยากออกไปเชียร์บอลร้านเหล้าเลย รู้สึกเปลืองตังค์ชิบหาย 5555

ตอนนั้นได้ไปuclก็ดีใจละ
รู้สึกทีมมีความหวังตอนที่อุลลิเยร์เข้ามาคุมทีม
แล้วต่อด้วยเบนิเตซ แต่แชมป์ลีกก็ยังเป็นไรที่ห่างไกลอยู่ดี

(เดี๋ยวผมปิดไฟแป๊ปนะท่าน)

ผมเข้าใจฟีลของแฟนหงส์ยุคสมัยก่อนเลยว่าทำไมปู่บิลแชงคลี่ย์ถึงได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้เข้ามาหว่านเมล็ดพันธุ์

แห่งความเชื่อ จิตวิญญานและเป็นผู้นำพายุคสมัยแห่วความสำเร็จสูงสุดอะไรมากมายขนาดนั้น

ทั้งที่ผลงานถ้วยแชมป์ปู่บิลแกสู้ปู่บ็อบเพลสลี่ย์ไม่ได้เลย แต่ทำไมแกได้รับการสดุดีสูงสุดอะไรขนาดนั้น

จนกระทั่งกาลเวลาได้หมุนเวียนเหมือนการฉายถาพซ้ำอีกรอบในยุคสมัยของ JK(ร่างทายาททางจิตวิญญานปู่บิล)

ชายผู้ก้าวเข้ามาเปลี่ยนแปลงทีมดาดๆด้วยวลี Change Doubters To Believer ได้ทรงพลังขนาดทำลายยุคสมัยที่ทืมตกต่ำได้

ด้วยพลังแห่งความศรัทธา แถมตอนนี้เรายังได้ร่างทรงปู่บ็อบอย่างบอสใหม่อย่างอาเน่อผู้เข้ามาสานต่อความสำเร็จของ JK

ได้อย่างไร้รอยต่อเลย เหมือนที่ปู่บิลส่งไม้ต่อให้ปู่บ็อบยังไงยังงั้น คนนึงเข้ามาหว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความหวังและความฝัน

ส่วนอีกคนเข้ามาสานต่อยุคสมัยของอีกคนนึงได้อย่าวกลมกลืนและสนับสนุนกันอย่างกัลยาณมิตรขนาดนี้

ตอนนี้ผมโคตรจะเห็นภาพเลยว่า ทำไมแฟนบอลรุ่นวินเทจทำไมถึงได้รักปรมาจารย์บิลแชงคลี่ย์นัก

เหมือนที่แฟนหงส์ยุคมิลเลนเนี่ยมอย่างเราๆท่านๆที่รักและศรัทธาในตัว JK นี่แหละ JK ได้แชมป์ไม่ถึงกับเยอะแยะอะไรมากตามที่เราคาดหวัง

แต่เมล็ดพันธุ์ด้านความเชื่อที่แกหว่านทิ้งไว้มันเติบโตและทรงพลังจนเป็นมากกว่าแค่เรื่องฟุตบอลไปไกลมากๆละ

ขอให้พรี่ฮะโหน่งทำผลงานได้ระดับปู่บ็อบไปเลยละกันแฟนบอลที่เริ่มเชียร์ลิเวอร์พูลในยุคมืดอย่างผม

ไม่มีอะไรจะพูดละเจอแต่ยาขมมาตลอดสองทศวรรษกว่าๆจนได้มารู้ว่ารสชาตของความหวานชื่นที่รอคอยมานาน

มันจะฟินได้ขนาดไหนก็ในยุคนี้นี่แหละ

ทำไมต้องยกตัวเองว่าเป็นคนดี

คนอื่นล้อ เราเกาะกันแน่น

Mindset ..

ทุกยุคมันก็ปะติดปะต่อให้เราได้สัมผัสความสำเร็จในปจบ
ผมโอเคนะถึงมันจะฝืนไปหน่อยตอนนั้น

เพ้อไรลุง

กลับไปมู้จำไมโง่ๆไป

เด็กหนวด30กว่า ตอนนั้นมีอยู่สองทางเลือกเบคแฮมกับโอเว่น

ชอบใครก็จะไปเชียร์ทีมนั้น ซึ่งตอนนั้นผมชอบโอเว่น