[RE: แฟนหงส์ตั้งแต่ยุคมืดมาคุยกัน]
ถ้ายุคมืดหมายถึงยุคปู่รอยและไอ้ปลิง 2 ตัว..ผมเริ่มเชียร์ก่อนหน้านั้น (ยุคสไปซ์บอลของ รอย อีแวนส์ มีเจ้าของทีมคือตระกูลมัวร์)
ก็ถือว่าลุ้นสนุกอยู่นะฮะ ยังสืบทอดฉายา Red Machine อยู่ แต่ไปชิบหายส่วนใหญ่ที่เกมส์รับ และมักจะแตกช่วงเวลาสำคัญๆ
จำได้ว่า มีเรื่องที่หงุดหงิดตอนนั้น ที่มักจะบ่นคือ.."ทำไมทีมกูมันต้องไปแพ้ทางทีมแบบวิมเบิลดันด้วยวะ" (วิมเบิลดันคือต้นแบบของ
สโต๊คยุคพูลิส เล่นแรง ใช้พลังมากกว่าสมอง สาดโด่งให้กองหลังฝั่งตรงข้ามพลาดแล้วกองหน้ายิง มาเจอหงส์ยุคสำอางก็ยิ่งเข้าทาง
เซลเฮิร์สพาร์คนี่คือนรกเพราะส่วนใหญ่จะแพ้..แล้วพอมาแช่งเพื่อนรัก แม่มกลับชนะทีมห่านนี่ง่ายๆทุกครั้ง เบ๊คยิงครึ่งสนามยังเข้า)
ตอนนั้นแช่งทีมนี้ให้ตกชั้นมากกว่าเอฟเวอร์ตันอีก (อย่างนึงเพราะเอฟฯอันดับไม่ได้อยู่ต่ำขนาดหนีตกชั้นด้วย เลยแช่งไม่ขึ้น)..
วันที่ทีมนี้ตกชั้นนี่โคตรดีใจ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้กลับมาอีกเลย ทีมแตก เปลี่ยนชื่อ ย้ายทำเล ทีมเดิมต้องไปเริ่มใหม่ที่นอกลีค
นับไปนับมาก็เกิน 30 ปีแล้วนะ ใจหายเหมือนกัน เวลาผ่านไปไว๊ไว สนุกนะเชียร์ทีมนี้ ขึ้นสุดลง(เกือบ)สุด ได้ครบทุกรสชาติ