สำหรับผมหลายเหตุผลผสมกัน
1.ประเทศไร้อนาคต ธุรกิจโดนนายทุนผูกขาดยึดหัวหาดไว้หมดแล้ว เกิดมาเป็นแค่เป็นผู้บริโภคช่วยทำให้คนรวยอยู่แล้วรวยขึ้นไปอีก
2.การเมือง คนมีอำนาจไม่เห็นหัวประชาชน ทำอะไรดูถูกกันเกินไป
3.ค่าครองชีพไม่สัมพันธ์รายได้ แค่เอาตัวเองให้รอดยังยาก บางบ้านต้องแบกพ่อแม่อีกแทบไม่เหลือ
4.เหตุผลทางศาสนา พบว่าเกิดมาแล้วมีแต่ทุกข์ แค่ร่างกายเราเองก็ทุกข์มากพอแล้วยังต้องแบกภาระหน้าที่สร้างทุกข์เพิ่มเข้าไปอีก

อย่าใช้คำว่าหวง เพราะจะใช้เองยังไม่มี จะให้ลูกมาลำบากทำไม

ที่ไม่อยากมีลูกกันน่าจะเพราะ
ไม่อยากให้ลูกเกิดมาแล้วต้องมาเจอกับ
สังคมที่วุ่นวาย สังคมที่เสื่อมโทรมเน่าเฟะ
สังคมที่ต้องระวังตัวตลอดเวลา เพื่อที่จะ
ให้ชีวิตตัวเองปลอดภัย กฎหมายห่วยๆที่
เอื้อประโยชน์ให้กับคนมีเงินมีอำนาจ
กฎหมายที่ไม่สามารถปกป้องคนที่ประพฤติดี
กฎหมายที่ปล่อยให้คนผิดไม่ได้รับโทษ
อย่างที่ควรจะได้รับ เศรษฐกิจย่ำแย่จนต้อง
ใช้ชีวิตแบบทุลักทุเล ลืมตาอ้าปากได้ยาก
ระบบการศึกษาโหลยโท่ยแบบถ้าอยากได้
การศึกษาที่ดีต้องมีเงินไปเรียนพิเศษกับ
บรรดาติวเตอร์เท่านั้น
และอีกมากมายที่สาธยายไม่หมด

ไม่ใช่ซะทเีดียว ส่วนใหญ่เพราะหนี้สินเยอะ เลี้ยงไม่ไหวเองมากกว่าสาเหตุหลักๆเลย

อสังหาราคาเกินค่าครองชีพไปมาก ค่าเล่าเรียน เจอเท่านี้ไปก้หนักแล้วครับ

ผมยังโชคดีที่มีลูกแล้วยังพอรับภาระไหวนะ ก้ไฟท์เต็มที่

ก้พยายามมองแง่ดีอีกมุมน่ะนะ ว่า ยุคลูกเราสัดส่วนประชากรน้อยลงมาก หายไปกว่าครึ่ง

การแข่งขันจะลดลงเยอะแล้ว แรงงานของคนๆนึงจะมีมูลค่ามากกว่าสมัยนี้ เยอะ

จากข่าวนี้ที่พ่อเลี้ยงเดี่ยวไม่มีตังต้องขอยาร้านเภสัช บอกตามตรงรู้สึกหดหู่อยู่นะ ถ้ามีลูกกลัวเลี้ยงลูกได้ไม่ดี ไม่อยากให้เค้าลำบากครับ เท่านี้เลย

ไม่ได้หวงคร๊าบพร้อมจ่ายครับจากใจคนมีลูก แต่ย้อนกลับไปได้และเทียบกับสถานะการณ์ปัจจุบัน บอกตามตรงคงไม่คิดมีแล้วจริงๆ มันแย่ไปหมด เศรษฐกิจ สังคม และผมประเมินว่ามันก็คงจะรุนแรงขึ้น ยังแอบสงสารลูกที่จะต้องโต และสู้กับสภาพสังคมในปัจจุบันเลย แค่เรื่องใกล้ตัวเรื่องการศึกษา ถ้าไม่ถีบไม่ดันไปในโรงเรียนที่มีสภาพแวดล้อมที่ดีนี่แทบจะจบเลยนะ กลุ่มเด็กดีถึงพากันเล่น แต่ก็แข่งกันด้านวิชาการด้วย (ลูกผม) เทียบกับอีกสังคมหนึ่งกลุ่มเด็กแว๊นมอไซด์ เย็นๆ มาจับกลุ่มนั่งเล่นที่บ้าน (ลูกเพื่อน) เห็นแล้วก็เวียนหัวล่ะ นี่ยังไม่รวมค่ากินใช้ในแต่ล่ะวันของเด็ก ค่าเรียนพิเศษที่ต้องเตรียมไว้ บลาๆๆ

ไม่เกี่ยวกับหวงเงิน แต่ผมไม่อยากมีลูกแล้วต้องมากังวลว่าเค้าต้องเจอสังคมที่เสื่อมแบบนี้ ไม่ใช่แค่ไทย แต่ทั้งโลก

เขาไม่ได้มีลูกน้อยเพราะหวง แต่เขาไม่มีเงินจะมีกับ กลัวลูกจะไม่มีกิน

ไม่ได้หวง แต่แค่ลำพังตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอดเลย จะให้เขาเกิดมาลำบากทำไม

อีกซัก 50 ปี ++

คนไทยน่าจะเหลือน้อย ที่เหลือนำเข้าประเทศเพื่อนบ้านมาหมด

คนยุคนี้เป็นยุคที่คนมีการศึกษาสูงขึ้น
พอการศึกษาสูงก็มีความคิดรอบคอบมากขึ้น
จะมีลูกก็มีความรับผิดชอบ คาดหวัง+วางแผนในแง่ต่างๆ ทั้งหน้าที่การงาน คุณภาพชีวิต กังวลเรื่องเงินใช่ แต่ไม่ใช่ในเชิงลูกจะมาแย่งใช้ เพราะคนกลุ่มนี้มีลูกก็อยากสนับสนุนลูกได้เต็มที่
สุดท้ายก็ไม่จบด้วยคำว่ายังไม่พ้อม แล้วก็ไม่มีกัน

ต่างจากคนสมัยก่อน ที่ยังไม่มีการศึกษา โดนรัฐกรอกหูมีลูก 10 คนสิดี ก็มีกันไปได้(ไปดูประวัติศาสตร์ช่วงจอมพลป.กันเองละกัน)
อดมื้อกินมื้อ ไม่มีตังค์ส่งลูกเรียนหนังสือ แคร์มั้ย ไม่แคร์ ต้องใช้แรงงานเด็ก แคร์มั้ย ไม่แคร์ เด็กป่วยเด็กจะสุขภาพไม่ดี แคร์มั้ย ไม่แคร์

เปรียบให้เห็นภาพ คนมีลูกเยอะปัจจุบันก็คือคนที่ฐานะดีมาก เพราะพร้อม ไม่ได้กังวล เปย์ลูกยับๆ
กับอีกกลุ่มก็คือกลุ่มที่ ไม่ได้รับการศึกษาที่สูงหนัก ก็จะมีลูกกันไปตามมีตามเกิด

ถ้าไม่มองเรื่องเศรษฐกิจ เทรนด์นี้มีมาซักพักแล้ว

NKDI = no kids double income