เปลี่ยนแปลงได้ครับ

ดูปริมาณประชากรออนิวโตไวมากกว่า น่าไปทางที่จะแย่กว่าเดิม

น่าจะสุดทางแล้วสำหรับความคิดผม
ผู้ใหญ่ต้องมีเส้นสาย เด็กติดยากันให้ควัก ชนชั้นแรงงานในอนาคต ส่วนเราๆ ก้มหาทำงานแบกภาษีให้รัฐแจกเงิน ถ้าหมดรุ่นเราๆ เด็กๆโตมาต้องแบกเราต่อและหนักกว่าเยอะเพราะอัตราการเกินต่ำมาก

ไม่ได้ถ้ายังเป็นแบบนี้ คืออำนาจสูงสุดมันไปรวมอยู่ที่จุดๆเดียว แล้วจุดๆนั้นดันมีการแลกผลประโยชน์กับคนที่มีอำนาจรองๆลงมาด้วยกัน มันเลยกลายเป็นการดีลกันลงตัว ภาพมันชัดเจนจากการเลือกตั้งที่ผ่านมา แต่จริงๆมันไปต่อได้นะถึงภาพรวมประเทศจะเป็นแบบนี้(ดูแบบจีนเป็นตัวอย่าง)คือผู้มีอำนาจสนใจเรื่องการผลักดันประเทศด้วย แต่บ้านเราไม่ใช่แบบนั้นก็อย่างที่เห็น55555555 ตราบใดที่ประเทศนี้ยังไม่มีการถ่วงดุลอำนาจ มันก็ได้เท่านี้ครับ ตอนนี้ประเทศเข้าจุดต่ำสุดแล้วสำหรับผมทั้ง กฎหมาย อำนาจตุลาการ องค์การอิสระ เป็นแบบที่เราเห็น

เปลี่ยนได้แหละครับ แต่ด้วยโครงสร้างประชากร กับแนวความคิด
ผมว่าต้องเปลี่ยนเจนไปอีกสองสามเจนเลย ถึงจะมี"โอกาส"เปลี่ยนได้

genZ ของมีการศึกษาอะใช่ แนวคิดเริ่มเปลี่ยน
แต่ genz ข้างถนน กับ genz ลูกผู้มีอิทธิพล เเมงก้ส้น เหมือนเดิม 5555555

ผมว่าเปลี่ยนได้นะ จากโครงสร้างประเทศ ก็จะเติบโตไปคล้ายๆ เม็กซิโก โคลอมเบีย
อะะไรพวกนี้ อาจจะเละหรือไม่เละเท่า แต่ปัญหาสังคมแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงมันไปทางนั้น
หลายท่านคิดว่าการเปลี่ยนแปลงจะไปในทิศทางดีขึ้นอย่างเดียวเลย
ด้วยบริบท การเติบโตโลกที่ 3 มันจะโตไปแบบที่มันเป็นนั่นแหละ การจะก้าวข้ามไปเป็นโลกที่2
ก็คือต้องพัฒนาชนิดที่ เที่ยบเท่า อดีตโซเวียต แต่ในบริบทยุคใหม่ ก็ยากมากแล้ว

ผมว่ามันเปลี่ยนแปลง ถ้าบอกว่าเปลี่ยนชนิดที่แย่ลงก็ได้ แต่มันก็ปลี่ยนไปตามของมัน
ไทยมีแนวโน้มมากๆว่าจะเป็นแบบละตินอเมริกา เพราะบริบทใกล้เคียงกันมากๆ
ท้ง ภูมิศาสตร์ ที่เป็นประเทศเกษตรกรรม แต่ยังพึ่งอุตสาหกรรมแบบเก่า
และปัญหาสังคม ความเหลื่อมล้ำยาเสพติด อันนี้ต้นตอ ภาษาวิชาการ เค้าว่า มันเป็นระบบ
Networks Cities ในยุคอนาคต ทุกอย่างเชื่อมโยงกันหมด จนไปถึงจุด Micro หรือสถาบันครอบครัวนะแหละคือการพัฒนา ใครเคยเล่น Civilization หรือ Citi Skyline จะพอเข้าใจ นอกจากการพัฒนา
ในแง่ Physical แล้ว เศรษฐกิจ การเมือง ความเหลื่อมล้ำ ทุนมนุษย์ (การศึกษา+แรงงาน)

นวัตกรรม & ความสามารถแข่งขัน เป็นปัจจัยหลักในการพัฒนา ซึ่งไทยอยู่ในสภาวะที่ต้องพึ่งพาคนอื่นสูงมาก
ผมว่าควรทำแบบ เกาหลีใต้เลยสมัยแยกออกมาจากเกาหลีเหนือ เรียกแบบชุ่ยๆคือปิดประเทศ
ดูแลกันเอง จัดแจงกันเอง ไม่พึ่งคนอื่น ไม่พึ่งการท่องเท่ยว แต่ก็รับต่างชาติ เกาหลีใต้ ตอนแยกใหม่ๆ
คือเปิดประเทศเฉพาะที่จำเป็น ซึ่งได้ผลนะโมเดลแรกๆของโลก มันเป็นการควบคุมพัฒนา

จะเห็นว่าตอนนี้คนไทย ชอบพึ่งพาคนอื่นเป็นหลัก ไม่ว่าจะฉกฉวยผลประโยชน์อะไรก็ตาม
เคสแบบชาวบ้าน คือยังต้องพึ่งพี่กัน พึ่งใครซักคนอะ เพราะเป็นชาวบ้านสู้ไม่ไหว
ฝรั่งเศสก็แบบนั้นแหละ ก่อน Revolution แต่คิดดูเค้าทำตอนนั้น คือยุค เรนเนสซองนะ
และคิดดูขนาดกี่ปีมาแล้วเค้ายังเจริญขนาดนั้น ทางด้านความคิดนะ และไทยต้องใช้เวลาเท่าไหน
ถึงจะพัฒนาความคิดเท่านั้น ผมไม่เห็นแววเลยนะ

สงครามโลก รีเซ็ทระบบใหม่ทั้งหมด แล้วให้คนดีมาปกครองประเทศแบบที่สิงคโปร์เป็น ตั้งประเทศใหม่โชคดีได้ผู้นำดีเลยวางระบบดี กินยาว

ประเทศนี้ผมเชื่อว่าเปลี่ยนได้ แต่ต้องมีเอฟเฟค ปัจจัยภายนอกมากระตุ้น

ให้เกิดการพังทลายทางโครงสร้างสังคม และ ชนชั้น

แค่การเมืองยังไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนประเทศ ต่อให้ผู้นำที่ดี หรือ เก่งแค่ไหน ก็ยังไม่เพียงพอ

ประเทศไทย จะก้าวกระโดด ออกจากกะลา ต้องเปลี่ยนจากค่านิยม สันดาน ตัวตนของทุกคน

จิตสำนึกที่เห็นประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตน แต่จะมีวันนั้นไหม ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน

ทุกวันนี้มันก้เปลี่ยนไปเยอะในเรื่องรูปแบบการปกครอง เรื่องบางเรื่องคนไม่กล้าพูด ก็พูดกันมากขึ้นจนเกือบเป็นปกติ (ขอแค่อย่าไปโพสอะไร หรือถูกถ่ายไว้ให้มีหลักฐานชัด) มันก็ตามพลวัตรโลก
แต่ผมก็ย้ำเหมือนเดิมว่าคนที่คุมเกมส์เค้าก็รู้และเตรียมการเพื่อการคุมเกมส์ต่อไป บ้านเราก็มีวิกฤติทางการเมืองมาหลายครั้งแล้ว ทั้งปฎิรูปยุโรป สงครามโลก ทหารขึ้นกุมอำนาจ ปฎิวัตรการปกครอง สุดท้ายก็ผ่านมาเป็นแบบปัจจุบันได้ตลอดที่คุณรู้ๆกัน รูปแบบที่เป็นมากว่า 200 ปี คิดว่าเค้าปล่อยไปตามพลวัตรเฉยๆ หรอ ถ้าปัจจุบันมาดูรูปแบบจะเห็นว่ารัฐบาลแทบไม่สนใจคนชั้นกลางที่มีโอกาสตื่นมากกว่าชนชั้นล่าง หรือ Elite ที่อยากเกาะกับความ Elite ไปต่อไป รัฐซ้อนรัฐที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ แบบทหารหรือตำรวจ พรรคที่ได้อันดับ1 ยังไม่สามารถบริหารประเทศได้ โดนตัดขาทุกทาง แต่คนสนใจน้อยมาก
สุดท้ายสำหรับผมคงคิดว่ามันก็ประมาณนี้ แต่ถึงจุดเปลี่ยนเลยคงไม่มี ทำได้แค่เก็บตังรอส่งลูกไปใช้ชีวิตในประเทศที่คิดว่าเสรีกว่านี้ก็พอใจแล้ว

คำว่าเปลี่ยนแปลงมันกว้าง ถ้ามองว่าเรื่องการพูดบางเรื่องได้ในตอนนี้เทียบกับสมัยผมเด็กๆก็ถือว่าเปลี่ยนมากแบบสุดๆแล้ว แต่ก่อนต้องกระซิบอย่างเดียว ไหว้เช้าเย็น เรื่องพวกนี้กระตุ้นโดยการมาของส้มทั้งนั้นแหละ ถึงได้โดนสกัดอยู่แบบนี้ ผมเชื่อว่าถ้าส้มได้บริหารซักทีน่าจะเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญได้

ปัญหาคือมันมีอะไรบางอย่างที่ไม่ยอมอยู่นี่แหละ แล้วก็ทำลายทุกทาง

ผมมองว่าช่วงชีวิตผมไม่น่าจะได้เห็นนะการเปลี่ยนแปลงใหญ่ขนาดนั้น โทษบนๆอย่างเดียวก็ไม่ถูก โทษกันเองด้วย ดักดานเลือกกันไปอยู่นั่น แล้วจะคาดหวังอะไร

ไม่ได้ครับ ผมเชื่ออย่างนั้น

ขนาดระดับรัฐบาลประเทศยังสภาพแบบนั้น ท่านยังหวังให้มันพัฒนาไปไกลกว่านี้จริงๆเหรอครับประเทศนี้

ยากนะ ถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงเรื่องระบบอุปถัมภ์ การใช้เส้นสาย คอรรัปชั่น และบูชาวัตถุนิยม จริงๆเรื่องพวกนี้แก้ไม่ยากถ้าได้คนจริงใจกํบประเทศ

ส่วนจากนั้นระยะยาวก็วิสัยทัศน์ประเทศ กับการศึกษาของคนไทย

ปัญหามันอยู่ที่หัวอ่ะครับ


ถ้าไม่มีแบบอยู่ๆหัวก็อยากเปลี่ยนขึ้นมา แล้วยอมแจกจ่ายจริงๆ มันก็ไม่มีวันเปลี่ยนได้อ่ะ เว้นแต่ร่างกายทุกส่วนมันจะ strike แล้วขึ้นไปทำลายหัวพร้อมๆกัน แต่เกิดขึ้นได้ยากมาก เพราะร่างกายส่วนที่สำคัญที่สุดที่จะทำลายหัวได้ หัวเป็นเจ้าของ


"พ่อปกครองลูก" นี่คือคีย์เวิร์ดที่ทำให้บ้านเราเป็นแบบนี้ในทุกวงการครับ

ยกตัวอย่างที