อยู่ได้แต่ไม่โต

ถ้าปล่อยวางได้ก็อยู่ได้ ถ้าปล่อยวางไม่ได้ก็เข้าร่วมครับ

ปล. การเข้าสังคมก็คืองานเหมือนกัน, การเข้าหาผู้คนเก่ง ก็คือความสามารถอย่างนึงครับ

ขึ้นอยู่กับ ประเภทของงานครับ
งานที่ต้องติดต่อสื่อสาร เ-ือกมาทำเก็บตัว ก็จะโบ๊หัวให้
ส่วนพวกงานที่ต้องใช้ความคิด เ-ือกมาเดินไปๆ มาๆ เจ๊าะๆ แจ๊ะๆ ก็น่าถีบ

จอปที่แล้วโดนแจ้งมาว่าไม่ค่อยคุยกับใคร ทั้งที่งานเราก็ Success ตลอด บอกไม่ผ่านโปร

คหสต ผมก็ไม่คิดว่าผิดอะไร แต่ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า เราจะคาดหวังการเติบโตใน บ. ก็อาจจะเป็นจุดที่เขาใช้พิจารณาด้วยเช่นกัน กรณีที่ไม่มีใครทำผลงานได้เท่าๆ กันท่าน ก็คงเลือกไม่ยาก แต่ถ้ามีคนทำผลงานได้เท่าๆ กัน ก็มีโอกาสสูงที่ อีกคนที่ไม่ได้ intr. จะได้รับเลือกก่อน (ผมไม่ได้บอกว่า ท่านจะไม่ได้รับเลือกเลยนะ ผมใช้คำว่าโอกาสมันอาจจะลดลงได้ ถ้าต้องไปเทียบกันคนอื่น) แต่ถ้าท่านไม่ได้มีเป้าหมายการเติบโตในที่ทำงาน ก็ไม่ต้องสนใจคนอื่นๆ เลยครับ ทำงานให้ได้ตามที่ได้รับมอบหมาย ก็จบแล้ว ผมก็มีพี่ที่รู้จักกัน เขาก็ทำงานเพื่อรอเกษียรแค่นั้นคับ

ผมเคยเจอคลิปของ Live coach คนนึง เขาบอกว่า คนที่ทำแต่งานตัวเองเสร็จ แล้วไม่สนใจงานของคนอื่นว่าทำเสร็จไหม แล้วก็ทำตัวแบบไม่ค่อยคุยกับใครในที่ทำงาน ควรเอาคนแบบนี้ออกเพราะ องค์กรจะไม่ก้าวหน้า เพราะ องค์กรทำงานเป็นทีม ไม่ใช่ทำงานแบบ one man show

ผมฟังคลิปนี้ก็แบบว่า งง คนที่ทำงานตัวเองเสร็จตรงเวลา แต่โค้ชบอกควรเอาออก แต่คนที่ทำงานตัวเองไม่เสร็จ ทำงานไม่ได้ ต้องมีคนอื่นมาช่วย ได้อยู่ต่อ


ตลกตรรกะโค้ชคนนี้มาก

ในออฟฟิศผม มีคนทั้งหมด 100 คน

เกือบ 50% ของพนง. อายุจะอยู่ในช่วง 41-55

ลักษณะ และบรรยากาศเป็นแบบที่ จขกท. อยากได้เลยครับ

ไม่ยุ่งกันเลย เงียบ 5555555

ผมไม่ใช่คนแบบนั้น ผมชอบไปทุกงาน ทำความรู้จักทุกคน แต่คนที่ไม่อยากรู้จักใคร ไม่อยากคุยกับใครผมก็ไม่ยุ่งอะไร เข้าใจธรรมชาติของเขา ไปฝืนคุยเล่นด้วยก็ไม่สนุกผม

ผมเป็นแบบท่านเลย ไม่ได้มีปัญหาเรื่องประสานงาน แต่ผมไม่ค่อยเดินไปสนทนาอะไรกับใครที่ไม่ใช่เรื่องงาน

จขกท. คงมีสักแว้บที่คิดว่าทำไมเรานั่งกินข้าวกลางวันคนเดียว แต่คนอื่นเค้ามีเพื่อนมีกลุ่มไปกินด้วยกันหรือเปล่า ถ้าใช่ไม่ต้องคิดมากหรอก ผมเคยมีกลุ่มไปกินแบบนั้นโคตรรำคาญทั้งช้า+เรื่องมาก สุดท้ายก็เฟดตัวมาทำอะไรคนเดียวสบายใจกว่า

ผมเป็นคนที่ประสานงานกับฝ่ายต่างๆได้ครับและก็คิดว่าทำได้ดีด้วย ไปลุยประสานเองเลยไม่ใช้น้องๆ แต่ผมไม่ชอบคุยเม้ามอยอะไรที่มันไม่จำเป็นเฉย555

การบริหารงาน หรือการจัดการงานมันคือเกมยาว มันสามารถเลือกไปเรื่อยๆ
จนกว่าจะเจอคนที่ผ่านเงื่อนไขทั้งหมดได้ ยิ่งเอกชนยิ่งง่าย เพราะใช้วิธีดึงตัว
มาได้เลย ดังนั้นถ้าสถานการณ์เหมาะสมการดีดคนเก่งออก ไม่ใช่เรื่องแปลก

อีกอย่างถ้ามีคนแบบจบเองได้เยอะๆ องค์กรจะลำบากเพราะหาคนแทนยาก
สู้ใช้งานพวก 20-30% หลายๆคนดีกว่า ที่จริงถ้ามองที่ผลรวมของงาน
พวก 20-30% ได้ผลงานเยอะกว่าด้วยซ้ำ

ผมเคยมีกลุ่มไปกินแบบนั้นโคตรรำคาญทั้งช้า+เรื่องมาก สุดท้ายก็เฟดตัวมาทำอะไรคนเดียวสบายใจกว่า นี่ก็อาจเป้นเหตุผลหนึ่งที่ผมรู้สึกแบบท่าน

สบายใจเถอะครับ อย่าซีเรียสเลย เราอยู่ของเราไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็โอเคแล้วครับ
เพราะวันๆผมก็ไม่ค่อยยุ่งกับใครอยู่แล้ว ไม่มีคอนแทคอะไรของเพื่อนร่วมงานเลยนอกจากไลน์
มันไม่ทำให้ดูขวางโลกหรอก แต่คนอื่นเค้าอาจจะแค่มองว่าเรามีโลกส่วนตัวของเรา
แต่ก็ทักๆอะไรได้หมดทุกคนนะ ใครมาชวนคุยก็คุย ไม่ต้องกังวลอะไรให้ปวดหัวครับ

เมื่อก่อนผมก็เป็นแบบท่านนะ ไม่เอาใครเลย เพราะงานเป็นแนวๆโซโล่เดี่ยว

พอมาที่ปัจจุบัน เปลี่ยนนิสัยผมไปเยอะ จนตอนนี้ผมไปยืนคุยที่โต๊ะได้กับทุกคน สามารถไปนั่งโต๊ะกินข้าวเที่ยงกับคนอื่นได้เกือบทั้งออฟฟิศ

ไม่จริงครับ จ้างคนเดียวคุ้มกว่า คุณลองเอาค่าจ้างของ 20-30% หลายๆคนมารวมๆกันว่า ใช้เงินจ้างเท่าไหร่ กับ จ้างคนที่จบงานคนเดียวได้ เผลอๆ จ้างแบบคนเดียวประหยัดกว่า 5-10 เท่า ลดต้นทุนองค์กรไปได้เยอะ จ้างหลายๆคนเปลืองค่าจ้าง แถมยิ่งคนเยอะ ยิ่งเรื่องเยอะ บางครั้งสร้างการเมืองให้เกิดขึ้นในองค์กรอีก

การที่คุณบอกว่าจ้างหลายๆคนได้งานเยอะกว่า อันนี้คือ หลายคนรุมคนเก่งคนเดียวกี่คนครับ 5:1 หรือ 10:1 ถ้า 5:1 ต้องเอาเงินเดือน 5 คน มาเทียบกับเงินเดือน 1 คนนั้น คุณต้องเอางานของ 5 คนนั้นรวมกันมาหาร 5 แล้วก็เทียบกับงานของ 1 คนเก่งนั้นด้วยนะครับ ถึงจะแฟร์ๆ ในการเปรียบเทียบความคุ้มค่าว่า จ้างแบบไหนคุ้มค่ากว่ากัน


ผมมองว่า ได้คนเก่ง ทำงานได้สารพัดประโยชน์ดีกว่า จ้างคนธรรมดาหลายคน เพราะพวกธรรมดาๆ มันพลิกเกมส์ หรือสร้างความแตกต่างให้องค์กร เหนือกว่า คู่แข่งไม่ได้นะ เพราะฝีืมือพื้นๆเกินไป ทำงานก็ทำได้แต่งานพื้นๆ