[RE: ใครเคยเถียงกับที่บ้านเรื่อง บ้านเป็นหนี้สินมั้ยครับ]
SlayerMetal พิมพ์ว่า:
luxifer666 พิมพ์ว่า:
TheBasic พิมพ์ว่า:
luxifer666 พิมพ์ว่า:
TheBasic พิมพ์ว่า:
luxifer666 พิมพ์ว่า:
TheBasic พิมพ์ว่า:
luxifer666 พิมพ์ว่า:
[W]eaThe[R] พิมพ์ว่า:
ทรัพย์สิน = สิ่งที่เราถือครองและตีค่าเป็นเงินได้
ทำไมถึงมองว่าต้องขายออกไปก่อนถึงจะเป็นทรัพย์สินอ่ะ
ในกรณีของผมคือ ในช่วงเวลาที่ถือครอง มันทำให้ผมต้องจ่ายเงินทุกเดือนออกไปอ่าครับ
แสดงว่าการถือมันไว้ แทนที่จะทำให้ผมได้เงินมากขึ้น มันทำให้ผมเสียเงินออกไป
ซึ่งถ้าไม่มีมัน ผมก็ไม่ต้องจ่ายทุกเดือน ดังนั้นการที่ถือมันเอาไว้ทำให้มีภาระผูกพันอยู่กับมันระยะยาวมากๆ
ไม่รวมค่าใช้จ่ายแฝงด้วยนะพวกค่าซ่อม แต่งเติม ต่อเติมอะไรพวกนี้
ถ้าเช่าอยู่แบบนี้โอเค เพราะผมจะเลิกตอนไหนก็ได้ จะย้ายออกตอนไหนก็ได้
แต่ถ้าผ่อนกับมัน สมมติอยากเลิกจ่ายละ ต้องขาย ซึ่งขายได้มั้ยก็ไม่รู้(อย่างตอนนี้ขายไม่ออก)
แสดงว่าแทนที่มันจะเป็นทรัพย์สิน มันเป็นภาระมากกว่าด้วยซ้ำครับ
เพราะถ้าถือไว้ ก็ต้องจ่ายค่าผ่อน ถ้าไม่อยากจ่าย อยากขาย ต้องลุ้นว่าจะขายได้มั้ย
ขายแล้วขาดทุนหรือเปล่า คุ้มกับที่จ่ายมามั้ย
ถ้าเช่าก็จบเลย ไม่ต้องคิดไรมาก
มันก็จริง
คำถามคือ ถ้าคิดแบบนี้ ทั้งชีวิตนี้จะไม่ซื้อบ้านเลยใช่ไหม...?
ถ้า ไม่ใช่ อนาคตยังไงก็คงต้องซื้อ แล้วมันต่างอะไรกัน
ถ้า ใช่ นั้นแปลว่าคุณต้องมีเงินไว้เช่าบ้านจนวันสุดท้ายของลมหายใจ
เห็นภาพยัง
คำตอบคือ ใช่ครับ ผมจะไม่ซื้อ ถ้าไม่มีความสามารถจ่ายด้วยเงินสดจริงๆ
หรืออย่างน้อยที่สุด ผมต้องมีกำลังจ่าย 80-90% ของราคาเต็มๆ
ผมเช่าได้ตลอดเลยครับ ไม่มีปัญหาเลย ขอแค่ความคล่องตัวและไม่มีภาระในระยะยาว
แล้วมันต่างยังไงกับซื้อผ่อน หรือแค่ไม่อยากโดนดอกเบี้ย
แต่มันคอนเซปเดียวกันเลยนะคือสร้าง cash flow ไม่ได้ ยังจะซื้ออีกเหรอ มันย้อนแย้งนะ
คอนเซปคุณคือชีวิตนี้คุณต้องไม่มีบ้านนะ แบบนี้โอเคเลย เพราะบ้านไม่สร้าง cash flow เป็นหนี้สิน
แต่พอคุณบอกว่า ถ้าคุณมีความสามารถที่จะซื้อสดได้ หรือดาวน์ 80-90% อันนี้ย้อนแย้งละ
ถ้าพูดว่ากลัวดอกเบี้ย อันนี้เข้าใจ แต่มันจะไม่ใช่คอนเซปบ้าน = หนี้สินอะ
เอาดีๆ ถ้ามา way บ้าน = หนี้สิน ต้องไม่ซื้อบ้านนะ
ไม่ใช่ครับ ที่ซื้อ คือซื้อเพราะอยากได้ครับ เงินเหลือจริงๆถึงซื้อ
ผมตั้ง mindset ตั้งแต่ตอนซื้อว่าเออซื้อเพราะมีเงินละอยากได้ ซื้อแล้วไม่เดือดร้อนกับสภาพคล่องของชีวิต
เหมือนซื้อนาฬิกา ของสะสม ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นหนี้หรือไม่ใช่หนี้ฮะ
เอ้า...อะไรหว้า ทุกคนก็ซื้อเพราะอยากได้บ้านทั้งนั้นแหละ ไม่อยากได้ใครยอมเสียเงินเป็นล้าน
หลายๆคนเขาไม่รอให้เงินเหลือๆ ใช้เครื่องมือทางการเงินที่เรียกว่า Loan เพื่อให้ได้บ้านมาก่อนไง
เพราะฉนั้น บ้าน = ทรัพย์สิน แต่ Loan = หนี้สิน
ตอนนี้แยกออกยัง
ไม่นะครับ ผมเข้าใจว่าคนอยากได้บ้าน
แต่ทำไมต้อง "LOAN" เพื่อให้ได้มาก่อนล่ะครับ???
ในเมื่อยังไม่มีเงินมากพอ จะไปเป็นหนี้หลายปีทำไมเพื่อให้ได้มาก่อนล่ะครับ?
อันนี้แล้วแต่คนนะ ใครอยากเป็นหนี้ก็เป็นได้ ไม่ติดอะไร
แต่มันก็ต้องยอมรับมั้ยครับว่า ในช่วงที่ถือครอง มันก็ต้องเป็นหนี้สินของเรา ไม่ใช่ทรัพย์สิน
เพราะตอนแรกเราไม่มีหนี้สินด้วยซ้ำ แต่พอมีมันปุ๊บ เราต้องจ่ายเงินทุกเดือนออกไป
ทั้งๆที่ตอนแรก เราไม่มีภาระตรงนี้ด้วยซ้ำ แต่เราไปหามาเอง "เพราะอยากได้ตอนนี้"
แต่ไปกู้ เพราะ "อยากได้ก่อน" ทั้งๆที่ยังไม่มีเงินมากพอ ผมเข้าใจผิดตรงไหนมั้ยครับ
สำหรับผมคือ ถ้าผมไม่สามารถซื้อสดได้ตอนนี้ ผมก็ไม่ซื้อไงครับ หลักการง่ายๆ
แต่ถ้าผมอยากได้ตอนนี้ ทั้งๆที่ไม่มีเงินสดซื้อ แสดงว่าผม "เอาหนี้" มาใส่ตัวไงครับ
แยกออกมั้ยครับ
ยังวนอยู่ตรงนี้เหรอครับ
ทำไมต้องพยายามชี้ว่าเฮ้ยมันเป็นหนี้ไม่ใช่ทรัพย์สิน ในเมื่อมันเป็นทั้งทรัพย์สินและหนี้สินพร้อมกันได้
ไม่ใช่ครับ ผมเข้าใจว่ามันเป็นทั้งคู่ได้ แต่ไม่ใช่พร้อมๆกัน มันมีเงื่อนไขให้มันเป็นหนี้
และมีเงื่อนไขให้มันเป็นทรัพย์สินครับพี่
อย่างสถานการณ์ที่ผมเจออยู่ผมคิดว่ามันคือหนี้ แต่ขัดแย้งกับที่บ้านที่มองเป็นทรัพย์สิน(ด้วยเหตุผลเขานะครับ)
ผมก็เอ๊ะ หรือเราคิดแปลก ตรรกะเราแปลกหรือเปล่า ทั้งๆที่ด้วยเงื่อนไขตอนเนี้ยที่เรากำลังเจอ
มันคือหนี้สินอย่างหนึ่ง เพราะขายก็ไม่ได้ แล้วต้องจ่ายเงินออกไปอีก
แต่พอทางบ้านบอกว่ามันคือทรัพย์สินทั้งๆที่สถานการณ์มันไม่ใช่ ผมก็งงว่า เฮ้ยมันทรัพย์เหรอ
โอเคผมไม่ได้ปฏิเสธความคิดพี่ๆแต่ละคนที่แชร์เลยนะครับ ผมอ่านแล้วก็ได้ความรู้หมดเลย
แต่ในเมื่อมันเป็นได้ทั้ง 2 อย่าง มันก็ต้องมี "สภาวะ" ที่มันทำตัวอย่างใดอย่างนึงถูกมั้ยครับ
เช่น ตอนนี้มันคือหนี้ แต่วันหน้ามันไม่ใช่ อันนี้ผมเข้าใจนะ
แต่ถ้าบอกว่า มันคือทรัพย์ ณ ตอนเนี้ย ตรรกะผมไม่ทำงานเลย
อาจเป็นที่สมองผมก็ได้นะ ไม่ได้โทษคนอื่นครับ แค่นี้ก็ได้ความรู้เยอะกว่าคุยกับพ่อเยอะฮะ
: 1 ใบ
: 0 ใบ
My Locker