อันนี้คือส่วนตัวนะครับ
โดนยืมค่อนข้างถี่และมาหลายเจ้าทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องและอดีตเพื่อนร่วมงาน
หลายคนเราก็สนิทสนมกันสมัยเรียน
พอโตขึ้นแยกย้ายกันไปมีชีวิตตัวเอง
วันนึงกลับติดต่อมายืมเงิน
เราก็ให้ตามสะดวก คือมีก็ให้ ไม่มีก็ไม่ให้
เยอะมากก็ให้ไม่ไหว

ทีนี้มันจะมีพวกนึงครับ คือแปลกจริงๆที่พฤติกรรมคล้ายกันมากทุกคน
ตอนมาแรกๆจะยืมเป็นก้อนใหญ่เลย แน่นอนว่าผมปฏิเสธ
ก็นึกว่าจะจบ ที่ไหนได้ ทักมาเกือบทุกเดือน บางคนก็สามเดือนหน
ร่ายยาวปัญหาชีวิต ผมก็ได้แต่รับฟังและเป็นกำลังใจให้
จากขอยืมหลักหมื่น ลดเหลือหลักพัน จนล่าสุดขอสองร้อย
คือผมคิดว่าผมเข้าใจว่าทุกคนมีปัญหาของตัวเองที่แตกต่างกันออกไปนะครับ
แต่นี่คือยืมกันเหมือนไม่ทำงานกันแล้วหรือเปล่า
ผมเองพอรู้จักคนบ้าง เคยถามๆจะฝากงานให้ทำ ได้เงินไม่มากหรอกครับแต่ก็เป็นรายได้ประจำ
ร้อยทั้งร้อยตอบเหมือนกันว่าไม่เอา อ้างสุขภาพไม่ดี มีภาระ บ้านไกล ไม่สะดวก
ผมก็จนปัญญาช่วยแล้ว หลังๆได้แต่อ่านข้อความที่ทักมายืม จนไม่รู้จะตอบอะไรแล้วจริงๆ

ไม่มีครับ ผมตัดขาดบอกไม่อยากมีปัญหาไม่ให้ยืมตลอด

แต่ดูจากนิสัยนายก็ไม่แปลกที่จะมีคนมายืมบ่อย ต้องเด็ดขาดไปเลย

ตอบมันไปเลย

แทบไม่มีครับ คนรอบตัวจะรู้ว่าผมไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้น และเคยมีประวัติให้ใครยืมเลย

จะมีก็แต่เพื่อนที่ห่างกันไปแล้ว ทักมานานๆที แต่ก็ปฏิเสธทุกคน

ไม่มีเลยครับ เพราะทุกคนรู้ว่าผมจน

ไม่เคย เพราะไม่มี

ถ้าช่วงโควิดก็บ่อยครับ คืนเงินกันบ้าง ไม่คืนกันบ้าง

แต่2-3ปีหลังมานี่ไม่มีแล้วครับ

เมื่อก่อนบ่อยตอนนี้ไม่มีเพราะพอเลิกให้ยืมเหมือนข่าวกระจาย

ให้ง่าย=จะมีปัญหาเข้ามาง่าย คนขี้ยืมมันคิดอะไรไม่ออก มันเห็นคนยืมง่ายมันก็พุ่งเข้ามาพร้อมทั้งบรรยายปัญหาชีวิตให้ฟังยาวยืด น้ำลายโกหกล้วนๆ เรากลายเป็นคนโง่ในสายตามัน

ให้ยาก=มันก็จะขี้เกียจพยายามมาขอยืมเงินเรา เราก็ไม่ต้องแบกปัญหาของคนอื่น แถมไม่กลายเป็นควายให้สวมเขาอยู่เรื่อยๆ

ไม่มีครับ

เพราะส่วนใหญ่จะโดนผมยืมก่อน

เงิน 150 บาทยังเคยโดนบิดทำให้ทุกวันนี้ยืมมาส่งประโยค toxic กลับไปตลอด

บ่อยครับ ผมมีเพื่อนคนนึงสมัยทำงานที่แรกเมื่อ 12 ปีที่แล้ว ตอนนี้เป็น Lead Dev อยู่ KBTG ยืมทุกเดือน เงินเดือนมัน คงจะแสนล่ะมั้ง แล้วมันก็มาเลี้ยงชาบู บุฟเฟต์เลี้ยงข้าวผมแทนดอกเบี้ย บางครั้งก็ให้ดอก 500 1000

แต่ไลฟ์สไตล์มัน บ้ารถแข่ง ชอบดู F1 สดๆต่างประเทศ เลี้ยงสาว กินไวน์

ยืมทีหลักหมื่น เคยเยอะสุดรวมๆเป็นแสน ยืมๆคืนๆ ภายใน 1-2 เดือน ก็งงกับมันน่ะ เงินเดือนก็เยอะมายืมตรุทำไมฟร่ะ

มีแต่คนถามว่ามีตังใช้มั้ย

ผมบ่อยนะ หลักแสน

จนหลังๆมาผมมีสกิลการปฏิเสธ

ผมจำคำที่น้าเน็กสอนเลยที่คนโทรมาปรึกษา

คนยืม แค่ตอบไปไม่สะดวกครับจบเลย

หรือบอกไปละยังยืมอีกก็ตอบแบบเดิมว่า ไม่สะดวกจริงๆ

ถ้าทักอีกไม่หยุดเราก็ไม่ต้องอ่านจบครับ

ตอนมีก็ให้ยืมครับ แต่พอไม่มีแล้วเรายืมบ้าง ไม่ให้ยืมไม่ว่าเอาเราไปพูดอีก

ปัญหาเรื่องการยืมเงิน ต้องเด็ดขาดเท่านั้นครับ
ถ้าคุณคิดว่าจะมานั่งฟังปัญหาของเขา
คุณเสร็จไปแล้ว 80%

ของผมต้องรีบตัดบทอย่างรวดเร็วครับ
แล้วปัญหานี้จะไม่เกิดอีกต่อไป