คือเมื่อก่อนผมศรัทธาในรักมากเลยนะ โฟกัสทำตัวเองให้เป็นผู้ชายที่ดี
ตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน ไม่แม้แต่จะเที่ยวอบายมุขใดๆ เหล้า บุหรี่ เที่ยวกลางคืน ไม่เอาเลย
แต่หลังจากอายุเข้าสู่ 28 ปีแล้วยังซิง จนฮอร์โมนในร่างมันทนไม่ไหว
(เพิ่งเปิดซิงไปเมื่อวานซืนจากกระทู้นี้)
https://www.soccersuck.com/boards/topic/2557892

ผมสังเกตตัวเองเป็นหลักเลยแล้วกันว่า ที่ผมเคยคิดว่าตัวเองดีอย่างนั้นอย่างนี้
เก็บซิงไว้ให้คนที่ใช่จริงๆ เป็นรักแรกและรักเดียว ผมแม่งโคตรอ่อนด๋อยเลย
โลกแห่งความจริงมันสอนผมให้เห็นว่า "ไม่มีอะไรคงทนถาวรแม้แต่อย่างเดียว"
สัญชาตญาณของผู้ชายในตัว มันปฏิเสธไม่ได้ว่าผมต้องการอะไรอ่ะ
คือในใจแม่งยังคิดถึงตัวเองในเวอร์ชั่นน่ารักๆ ศรัทธาให้ความรักแท้นะ
แต่ฮอร์โมนและความโยดาในใจมันบอกอีกอย่าง ผมว่ามันคือธรรมชาติของเพศผู้

อะไรที่เราเคยเชื่อ วันนึงเราอาจไม่เชื่อแล้วก็ได้
อะไรที่เราเคยชอบ วันนึงเราอาจไม่ชอบแล้วก็ได้
อะไรที่เราเคยรัก วันนึงเราอาจไม่รักมันแล้วก็ได้

พอเห็นข่าวดาราที่มีกิ๊ก มีชู้ ทั้งๆที่ตัวเองแฟนก็สวย (มันไม่ใช่ครั้งแรก และมันจะมีตลอดไปแน่นอน)
ผมก็เลยมั่นใจว่า เฮ้ย ผมโชคดีว่ะที่ไม่มีแฟน ถ้าผมมีแฟน แล้ววันนึง ผมเปลี่ยนไป
ผมคงทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งให้เจ็บปวดโคตรๆอ่ะ แม้จะมองไม่เห็นว่าตัวเองจะทำได้ยังไง
แต่ถ้าอะไรไม่แน่นอน แล้ววันนึงผมแม่งกลายร่างเป็นคนแบบนั้นขึ้นมา คงรู้สึกบาปจริงๆ
(โชคดีที่ผมไม่เคยทำแบบนั้น เพราะมีแฟนแบบ puppy love คนเดียวแล้วเลิกอย่างไว)

บวกกับการที่ผมดันไปเปิดประตูที่เคยปิดตาย เปิดซิงกับการเที่ยวครั้งแรกวันก่อน
ผมยิ่งรู้สึกว่า แม่งเอ๊ย ชีวิตนี้มันจะยึดติดอะไรเดิมๆทำไม ทำไมต้องไปคบคนๆเดียว
ในเมื่อวันนึงทุกอย่างจะแปรเปลี่ยนไปได้เสมอ
คนที่เรา "เชื่อว่า" เราจะรักเขาไม่แปรเปลี่ยน จะคงทนถาวร ไม่นอกลู่นอกทางเด็ดขาด
วันนั้นเราอาจไม่ใช่คนแบบนี้แล้วก็ได้

ทำให้ยิ่งมีแรงฮึดทำงาน ตั้งใจเก็บเงินเพื่อเติมเต็มความสุขตลอด 28 ปีที่หายไปของผมเลย
เมื่อก่อนคิดว่าแค่อยากรวย มีเงินเยอะๆ ใช้ชีวิตง่ายๆสร้างครอบครัวที่มีความสุข

ตอนนี้โจทย์ผมเปลี่ยนเลย ไม่ต้องมีครอบครัวก็ได้ ไม่มีแฟนก็ได้ ดีซะอีก โคตรอิสระเลย
ขอแค่ได้ enjoy กับชีวิตที่มีเงินมากพอจะซื้อทุกอย่างที่ต้องการ ของกิน ไลฟ์สไตล์ sex ฯลฯ
แล้วไม่ต้องยึดติดว่าวันนี้เราจะมีรักแท้มั้ย เพราะมันอาจไม่มีสำหรับผมก็ได้
และถึงไม่มี ตราบใดที่เราดูแลตัวเองได้ มีเงินมากพอ มันก็ enjoy life ได้

ผมเคยตั้งคำถามว่า คนทุกคนเกิดมาเพื่อเป็นนักบาสมั้ย? ก็ไม่
คนทุกคนเกิดมาเพื่อเป็นนักบอลมั้ย? ก็ไม่
แล้วคนทุกคนเกิดมาเพื่อที่จะมีแฟนหรือคู่ชีวิตมั้ย? มันก็คงจะไม่
บางคนไม่เหมาะจริงๆ และชีวิตคงลิขิตให้เป็นแบบนั้น ซึ่งมันดีที่สุดสำหรับเขา

บางทีผมอาจมองโลกแคบๆก็ได้นะครับ เพราะไม่เคยผ่านเรื่องความรักโชกโชน
หรือผ่านผู้หญิงมาเยอะเหมือนคนอื่นๆ (คนแรกก็เมื่อวานซืน 555555 แต่สุดจริง)
มันรู้สึกอยากผจญภัยต่อก่อน ไม่อยากมีแฟนเลยตอนนี้

เดี๋ยวพอคุณผจญภัยจนเบื่อ โตขึ้นได้ใช้ชีวิตมากขึ้น เดี๋ยว mindset คุณก็จะเปลี่ยนไปอีก ชีวิตมันคือการผจญภัย

ยังไม่ต้องรีบตัดสินตัวเอง ไม่ต้องตัดสินโลก ไม่ต้องตัดสินใคร โจทย์ชีวิตคนเรามันเปลี่ยนไปเสมอแหละ

ใครจะรู้ วันนึงคุณอาจจะมีความสุขกับการดูลูกเติบโตก็ได้ หรือไม่ก็คงตีบะหมี่ไปจนวันสุดท้ายของชีวิต

กำลังนึกเลยครับว่าจะเป็นแบบพี่ว่ามั้ย หลายคนบอกเรื่องความอิ่มตัวเยอะเลย 555
ผมดันเริ่มช้าซะด้วยสิ อาจยืดเวลาอิ่มตัวออกไปอีก

ไม่นะ ทุกวันนี้ก็อยากมีแฟน แต่ไม่ได้แบบคว้านหาอะไรขนาดนั้นคือถ้ามีคนที่ชอบมากก็จีบ

เพราะผมคิดว่าถ้าจะมีแฟนตัวเราก็ต้องพร้อมระดับหนึ่ง แล้วก็ไม่รู้ว่าแฟนในอนาคตจะเป็นคนแบบไหนอีกจะเลิกกันไหม

ส่วนเรื่องซิง ช่วงโสดผมก็เที่ยวยับๆเหมือนกัน ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม

ตอนนี้ผมก้อแค่อะไรที่มีความสุข ไม่เดือดร้อนใคร ไม่ผิดอะไรกับใคร ไม่ผิดกฎหมาย ผิดธรรมเนียมต่างๆ ก้อทำไปเถอะครับ เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าชีวิตคนเรามันก้อแค่นี้ แหะๆ

ตอนเด็กคนเราก็คิดแบบนั้นทั้งนั้นแหละไม่ว่าหญิงแหละชายก็ฝันอยากจะมีคนรักในอุดมคติทั้งนั้น แต่พอจบมาทำงานสักพักเรียนรู้โลกเราอย่างโชกโชนแล้วจะตกผลึกเองว่า

ข้อดีของการโสดมีเป็น 100 ข้อ แต่มักจะโดนกลบโดยข้อดีของการมีคู่อย่างเดียวคือ "ความเหงา"

แค่นั้นแหละ ถ้าไม่รู้สึกเหงาแล้วละก็การมีคู่แทบไม่มีประโยชน์

ผมโคตรชอบ หลังจาก ป่วยหนัก แมร่ง ดวงตาเห็นธรรมเลย ใครพร้อมจะอยู่กับเรา สุดท้ายก็ ตัวเราเองทั้งนั้น โสดคืออยากทำอะไรได้ทำ ไม่ต้องมานั่งเกรงใจ ไม่ต้องมาแคร์ ไม่ต้องหึงคิดมาก บลาๆนู่นนี่ โคตรสบายใจ ผมว่า ผมจะอยู่โสดจนจากโลกนี้ไปแล้ว หลังจากนี้ ตอนนี้โสดมา 6ปีละ หลังจากเลิกคนล่าสุด แมร่งทำไว้แสบมาก

วันนึงคุณอาจจะได้รู้ว่าเราผจญภัยในควาทสัมพันธ์มามากมาย เพื่อสุดท้ายจะได้รู้ว่ามันรู้สึกดีมากขนาดไหนที่ได้อยู่กับคนที่เรารักจริงๆก็ได้ ไม่ผิดเลยครับ ไปตะลุยความสัมพันธ์ให้ชีวิตได้เรียนรู้นั่นแหละ

มีร้านแนวนี้ดีๆ แถวนนฯแนะนำไหมครับ

ชีวิตคุณเลือกเองครับ ไม่ต้องเปรียบเทียบกับใคร

พออายุเยอะขึ้นฮอร์โมนเปลี่ยน ความคิดก็ไปอีกแบบ แต่ตอนนี้มีแรงมีเงินอยากทำอะไรทำเลย

ช่วงชีวิตเราเปลี่ยนไปเรื่อยครับ

ตอนนี้คุณเจอทางที่ชอบ แต่ซักพักก็อาจจะเปลี่ยน

ไม่ก็ไปทางนี้ยาวๆเลย

ใช้ชีวิตให้มีความสุขครับท่าน

จะรู้สึกโชคร้าย ก็ตอนมีอารมร์ทางเพศนี้แหละครับ

ผมเสียดาย มัวแต่หลงระเริงความโสด เพือนในรุ่นลูกโตๆกันแล้ว ส่วนผมถึงตอนเกษียนลูกยังไม่เข้าเรียน ป.ตรีเลย