โรซิกกี้ มาตรฐานสูงกว่า เล่นลีคใหญ่ตั้งแต่เด็กๆ สมัยเล่นในเยอรมันหนึ่งในเพลเมเกอร์เบอร์ท็อปๆของยุโรป แล้ว

อาชาวิน มันก็เก่งนานแล้ว แต่มันเพิ่งย้ายมาเล่นลีกใหญ่ อายุ 27-28 ปีแล้ว

ผมตอบโรซิกกี้ ละกัน ส่วน อาชาวิน เก่งแบบนับแมตซ์ได้

เลือกยากมากก

อาชาวินสมัยก่อนมาน่อล ฟังวิทยุ ชื่อนี้ดังมาตั้งแต่ลีคอื่นๆเลย เล่นอย่างเด่น เพื่อนเอามาพูดให้ฟังจนติดหู

โรซิชกี้ครับ

เจ็บแค่ไหน กลับมาก็เก่งเลยตลอด เก่งยันแขวนกับปืน

อาชาวินโคตรเก่ง แต่บทจะดิ่ง ก็กู่ไม่กลับเลย

อย่าถามถึงช่วงพีคเลยครับ ผมว่าทั้งคู่พีคได้กว่านี้เยอะ

โรซิชกี้โดนอาการบาดเจ็บพรากไป ส่วนอาชาวินโดนสภาพจิตใจพรากไป

Rosicky ครับ เก่งกว่า AMC ของแทร้เลยฮะ พาบอลขึ้นหน้า คิลเลอพาส ยิงไกลอีก ลูปแกคือ เจ็บ/กลับมาช่วยทีมท้ายฤดูกาล พาทีมกลับไปติดท็อป 4 แล้วก็เจ็บ ลูปงี้

Arshavin ผมว่าตอนอยู่นอลเก่งเป็นบางนัด แต่ตอนพา เซนิทคว้าแชมป์ ยูโรป้า นี่โคตรโหด ผมดูอยู่ถ้าจำไม่ผิดแม่งวิ่งยันทดเจ็บเลย คนพากย์ยังบอก มีก็อก 2 ก็อก 3 แต่พอย้ายมานอลเห็นก็อกเดียวพลังหมดละ

โรซิคกี้นำห่างหลายช่วงตัว
อาชาวินนี่เข้าขั้นน่าผิดหวังด้วยซ้ำ

Rosicky แบบไม่ต้องคิดเลยผม ร่างดอร์ทคือหัวใจหลักของทีมเลย

โรชิกกี้ ดิ

อาชาวินผมยกให้ตอนยูโรกับรัสเซียเก่งกว่าตอนอยู่ปืน แถมยืนคนละตำแหน่งคือหน้าต่ำกับปีกขวา ส่วนโรซิสกี้ตามฉายาพ่อมด the mozartเลย เป็นตัวสร้างสรรเกมรุกให้ปืนดูสวยงาม ขนาดช่วงท้ายที่เจ็บบ่อยเป็นสำรองลงมายังสร้างสรรเกมรุกได้ลุ้นแถวสวยงามตลอด แกมีทุกอย่างอยู่ในตัว ความคล่องตัว วิชชั่น การทำประตู แต่อย่างเดียวที่พรากทุกอย่างไปคือการบาดเจ็บ

คำตอบของคำถาม ถามปืน99%ตอบโรซิสกี้แน่นอน

หลายคนติดภาพอาร์ชาวิน Euro 2008
แต่ถ้าย้อนไป Euro 2004 พี่แป้งนี่ก็เบอร์ ตัวหลักพาเช็คเข้ารอบรองเหมือนกัน
ปีนั้นอัดทั้ง เยอรมัน กับ ฮอลแลนด์ด้วย แต่คนมักจะ Focus nedved มากกว่า
เพราะพึ่งได้ Ballon dor ไป

อาร์ชาวิน ตอนพีค ผมว่าได้ความ match winner มากกว่า ในทีมชาติ
ส่วนโรชิกกี้ อาจจะโดนแบ่งแสงไปที่ เนดเว็ด เมื่อทีมในทีมชาติ

สองคนนี้มอบความทรงจำที่ดีให้แฟนปืนฐานะ ผู้กอบกู้ อันดับ 4
ในยุคที่ปืนขายนักเตะกิน 2 คนนี้เซฟเก้าอี้ให้เจ๊เวนเกอร์รัวๆ

แต่ถามผม ผมโคตรชอบ พี่แป้ง เลย
Little mozart สมชื่อ แถม หน้าตาแกดูไม่ค่อยแก่ลงด้วยนะ
ต้องยอมรับว่า พี่แป้ง ภาพจำแกตอนพีคคือ กับ คู่หูเสาอากาศ ยาน โคลเลอร์ มากกว่าตอนอยู่ปืน
เพราะ 2 คนนี้เล่นด้วยกัน ทั้งกับ ทีมชาติ และ ดอร์ทมุนต์

ตอนอยู่ปืน ผมให้เป็นโคตรของความเสียดาย
ผู้ก่อตั้ง Hospital band ของจริง
แต่ที่เสียดายคือ วันใดที่แกหายเจ็บ โรซิกี้ ก็คือ โรซิกี้
เชื่อไหมว่าปีนึงแกลงไม่กี่ 10 นัด แต่แม่งมา highlight ว้าวๆทุกปี
มีปีนึงหายเกือบทั้งปี แต่คือสร้างโมเมนต์จดจำแม่งทุกปีจริงๆ

ปีแรก มีช็อตในตำนานยิงใส่หงส์ในเอฟเอคัพ
ปีถัดมา เจ็บหนักไป 2 ปี
กลับมาปั๊บ มีช็อตหลุดไปยิงตีเสมอ everton
แล้วก็เจ็บต่ออีกปี
ปีถัดมามีช็อตสวยๆเกมเจอ สเปอร์ส มั้งที่พลิ็กนรกกลับมาชนะ 5-2
แล้ว ก็เจ็บอีกปี
หายเจ็บก็กลับมายิง สเปอร์ส แบบสวยชิบหาย 1 ลูก แล้วก็กลับไปเจ็บต่อ
กลับมารอบท้ายๆ มีช็อตทำชิ่งอย่างสวยหลุดไปยิง sunderland คล้ายลูกยิงที่ แจ็ค ยิงใส่ นอริช อะ

ผมกล้าพูดเลยว่าถ้าแกพี่แป้งเต็ม 100 ปืนต้องได้พรีเมียร์ไปละปี 2007-2008
คือ ทุกคน มีภาพจำว่า ดูดู้ เจ็บ กัลลาส โว้ยวาย เลยหลุด
แต่ถ้าย้อนไปนิดนึง จะมีแมตซ์ที่น่าจะเป็นชนวนเปลี่ยนชีวิตแกตลอดกาล
คือ วันที่ เจ็บเข่าหนักครั้งแรก ตอนเจอฟูแล่ม ที่พักไป 1 ปีเต็มๆ
เพราะหลังจากนั้นปืนไม่มีตัวพลิ็กเกมส์เลย