เจิดโคตรเก่ง แถมเล่นได้ทั้งรับและรุก ใครเจ็บแดนกลางก็แทนได้หมดแบบเก่งโคตรๆ ด้วย ครบเครื่องสุดๆ

เจอร์ราดคือมิดฟิลด์ระดับท็อปๆของโลกในยุคนั้นครับ เด่นทั้งบู๊และบุ๊น ได้ทั้งเกมรุกเกมรับ พละกำลัง สติปัญญา การตัดสินใจ ความเป็นผู้นำ ขยัน ใจสู้ ทีเด็ดลูกยิงไกล คิลเลอร์พาส คือครบเครื่อง เอาจริงๆก็คล้ายเฟเด้ๆในยุคนี้ แทบจะถอดแบบกันมา

All Rounder ในแดนกลาง ไม่แปลกที่น้ามูอยากได้
แต่พอไม่ได้ น้ามูแกเลยไปเอา เอสเซียง แทน

ในยุคนั้นที่หงส์ที่ตัวชื่อชั้นไม่ได้เลยเจอราดก็แบกอยู่คนเดียว ใครจะย้ายเข้าย้ายออกเจอราดก็ยังแบกอยู่ดี
เจอราดคู่กับใครก็ได้ยกเว้นแลมพาร์ทในทีมชาติ

มูทำทีมไม่เน้นครองบอล
ชอบไดเรค

สไตล์ไดเรคจัดๆอย่างเจิดนี่ตรงสเปกเลย

ไม่ต้องครองบอลมาก หาช่องจ่ายสวยๆให้กองหน้าเอาไปจบ จบไม่ได้ ตั้งรับรอบุกใหม่

ตอนนั้นเจอร์ราดคือกองกลางที่ครบเครื่องที่สุดในโลกเลยสำหรับผม ใครจะไม่อยากได้บ้าง ไม่ได้บอกว่าเก่งสุดนะ แต่แกทำได้ทุกอย่างรุกรับ ยิงประตู จ่าย เข้าปะทะ แถมเป็นผู้นำอีก

เจิดมันก็มัทเธอุสดีๆนี่เอง

ใครจะไม่อยากได้ นี่คือไทป์ ที่แกอยากได้เลย แดนกลางที่ทำได้หมด ขยัน วิ่งได้ทั้งเกม

สิ่งสำคัญคือ ความเป็นผู้นำ และ passion ในฟุตบอลครับ

เจอร์ราดเก่งมากๆนะ ระดับ 10-20 ปีจะมีซักคน จนถึงตอนนี้ลิเวอร์พูลก็ยังไม่มีเด็กอคาเดมี่ระดับนี้

แถมเจอร์ราด เก่งอย่างเดียวไม่พอ มีความเป็นผู้นำทั้งระดับสโมสรอย่างลิเวอร์พูล จนถึงสามารถเป็นกัปตันทีมชาติอังกฤษได้ เป็นกัปตันลิเวอร์พูลตั้งแต่อายุ 19-20 เลยมั้ง ระดับปรากฏการณ์เลย

ในหัวมีแต่เรื่องฟุตบอล แทบจะไม่มีข่าวเสียหายด้วย

ุถามจริง นักเตะแบบนี้โค้ชคนไหนจะไม่อยากได้